Ελλάδα - Εκπαίδευση ή παιδεία

Σκέψη εκτός πλαισίου

 

Γεωργία  Παπαγεωργίου

Κάποιοι μαθητές μαθαίνουν από μικροί δύο αλήθειες, δύο γραμματικές, δύο ιστορίες. Μία του σχολείου και μία της οικογένειας ή αυτών που εκτός διδακτέας ύλης οι ίδιοι διαβάζουν. Κάποιοι απαξιώνουν το σχολείο και όσα εκεί διδάσκονται, γιατί αποδοκιμάζουν τον τρόπο της διδασκαλίας επειδή, αντί να μαθαίνουν ΠΩΣ να σκέφτονται, προσπαθούν να τους διδάξουν ΤΙ να σκέφτονται.

Πριν από λίγες ημέρες μια μαθήτρια με δημόσια επιστολή της διαμαρτυρόταν για δύο από τα θέματα των μαθηματικών στο πλαίσιο των Πανελλαδικών εξετάσεων τα οποία ήταν εκτός διδακτέας ύλης, όπως εξηγούσε. Δικαίως εξανίστατο, αφού η ακολουθία προτεραιοτήτων στη σύγχρονη κοινωνία έχει ως εξής: Να διαβάζεις για να περάσεις σε μια καλή σχολή, για να βρεις μια καλή δουλειά, για να βγάζεις αρκετά χρήματα, για να καταναλώνεις. Έτσι θα είσαι υπολογίσιμος.
Κάποιοι μαθητές μαθαίνουν από μικροί δύο αλήθειες, δύο γραμματικές, δύο ιστορίες. Μία του σχολείου και μία της οικογένειας ή αυτών που εκτός διδακτέας ύλης οι ίδιοι διαβάζουν. Κάποιοι απαξιώνουν το σχολείο και όσα εκεί διδάσκονται, γιατί αποδοκιμάζουν τον τρόπο της διδασκαλίας επειδή, αντί να μαθαίνουν ΠΩΣ να σκέφτονται, προσπαθούν να τους διδάξουν ΤΙ να σκέφτονται. Αυτό δείχνει η επιστολή της μαθήτριας. Αυτό έδειχνε και παλαιότερη έρευνα για την ατζέντα των μέσων ενημέρωσης και για το σε τι αποσκοπούν με όσα προβάλλουν. Παράξενο;
Στις χειραγωγημένες δημοκρατίες, όπως ορίζει τις σύγχρονες κοινωνίες ο Νόαμ Τσόμσκι, ο πολίτης προγραμματίζεται διά της επανάληψης για να πείθεται, να χειραγωγείται. Τα μέσα ενημέρωσης προσφέρουν την απαραίτητη ποικιλία επιλογών για να μη γίνεται προφανής η καθοδήγηση. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν πιστεύουν τίποτε απ' όσα λένε τα ΜΜΕ, αλλά και αυτή η στάση αποτελεί ένα μέσο χειραγώγησης. Έτσι η κοινωνία διχάζεται για να καταλήξει να αλληλοσπαράσεται, αντί να εστιάσει στο ένα, στο κοινό πρόβλημα, και να το αντιμετωπίσει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα διάσπασης της προσοχής από την «ουσία» είναι το Gay Pride και η διαμαρτυρία των κατοίκων στο Μενίδι.
Στην περίπτωση του Gay Pride αρκετοί ομοφυλόφιλοι συμπολίτες που συμμετείχαν ήταν προκλητικοί στη στάση τους. Έτσι η παρέλαση μετατράπηκε σε μέσο εκτόνωσης της καταπίεσης για τους μεν και σε αφορμή εκδήλωσης περαιτέρω ρατσιστικών σχολίων για τους δε. Η κοινωνία στα δύο ξανά, είτε υπέρ είτε κατά, ανάλογα με το πώς προβλήθηκε.
Ομοίως και με την περίπτωση των διαδηλώσεων των κατοίκων του Μενιδίου. Οι πολίτες διεκδικούν την ασφάλειά τους, καθώς χρόνια τώρα εγκληματικές δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα στη συγκεκριμένη περιοχή. Τυγχάνει κάποιοι Ρομά να είναι μέλη έκνομων ομάδων. Με τον τρόπο που προβλήθηκε το θέμα δίχασε ξανά την κοινωνία σχετικά με τους αθίγγανους. Η ουσία, δηλαδή η ασφάλεια των πολιτών, είναι εκτός θέματος.
«...Πρέπει να δημιουργηθούν τεχνητά τείχη, να κλειστεί ο κόσμος εκεί μέσα και να απομονωθεί ο ένας απ’ τον άλλο» εξηγούσε ο Νόαμ Τσόμσκι μιλώντας για τους καθοδηγητές γνώμης και τον ρόλο τους στο βιβλίο «Δύο ώρες διαύγειας».



Πηγή: www.avgi.gr
Δημοσιεύτηκε στις 15/06/2017