Φεύγουν οι βιομηχανίες και δημιουργείται χώρος για οικιστικές, γραφειακές, τουριστικές και εμπορικές αναπτύξεις
Επιμέλεια: Γιάννης Αντωνίου
Αγνώριστη αναμένεται να είναι σε μερικά χρόνια η λεγόμενη παλιά βιομηχανική περιοχή Λεμεσού που αρχίζει από τη Μαρίνα και εκτείνεται μέχρι το Λιμάνι, μια τεράστια έκταση στη δυτική πλευρά της πόλης που ήταν υποβαθμισμένη για πολλά χρόνια. Οι οινοβιομηχανίες, το τουβλοποιείο καθώς και άλλες μικρότερες επαγγελματικές στέγες, κατά κύριο λόγο οχληρές, έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους στη συγκεκριμένη περιοχή και την εγκαταλείπουν, ή καλύτερα την εκχωρούν για ανάπτυξη σε πολύ ελκυστική τιμή.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο Λεμεσού Ανδρέα Χρίστου, «προκύπτει ένας χώρος τεράστιος, ο οποίος έχει εξαιρετικά διατηρητέα κτήρια, έχει μεγάλα τεμάχια γης, έχει δυνατότητες να σχεδιαστεί μια διαφορετική ανάπτυξη με ξεχωριστά στοιχεία, που να μπορέσει να φιλοξενήσει οικιστικές, γραφειακές, εμπορικές, ψυχαγωγικές και ξενοδοχειακές αναπτύξεις». Ο Δήμος Λεμεσού σε συνεργασία με το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως έχει κάνει μια μελέτη της συγκεκριμένης περιοχής, η οποία, σύμφωνα με τον Ανδρέα Χρίστου, αναμένεται πολύ σύντομα να εγκριθεί.
Η συγκέντρωση των ψηλών κτηρίων σε μια περιοχή, ίσως στη συγκεκριμένη, θεωρείται από πολλούς μια καλή λύση ώστε να αποτραπούν οι όποιες επιπτώσεις στην πόλη από τα πολλά ψηλά κτήρια. Το θέμα αποτελεί αντικείμενο δημόσιας συζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο, ανάμεσα στους ειδικούς και όχι μόνον, οι οποίοι επιχειρηματολογούν για τα θετικά και τα αρνητικά της τάσης για ψηλά κτήρια, που γνωρίζει άνθηση τα τελευταία χρόνια. Τα κίνητρα που παραχωρούν τα κράτη για προσέλκυση επενδυτών, προκειμένου να μειώσουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, λειτουργούν αποτελεσματικά σε μια σειρά από μεγαλουπόλεις όπως το Λονδίνο, το Ντουμπάι, η Μόσχα. Οι προβληματισμοί εντοπίζονται σε δύο επίπεδα: Ο πρώτος έχει να κάνει με τις αναπτύξεις αυτές καθ’ αυτές, κατά πόσον δηλαδή επηρεάζουν το ευρύτερο αστικό τοπίο της πόλης. Ο δεύτερος προβληματισμός εντοπίζεται στο «σύνδρομο του σκοτεινού παραθύρου», δηλαδή το φαινόμενο των ακατοίκητων, αναξιοποίητων ίσως και εγκαταλειμμένων ακινήτων που αγοράζονται από επενδυτές, για οποιονδήποτε άλλο λόγο εκτός από το να ζήσουν σε αυτά και να ενταχθούν στην τοπική κοινωνία, φαινόμενο που άρχισε να εντοπίζεται σε κάποιους από τους ουρανοξύστες του εξωτερικού.
Η συζήτηση αυτή αναπτύσσεται και στην Κύπρο, με τον Σύνδεσμο Αρχιτεκτόνων Κύπρου, το Επιστημονικό Τεχνικό Επιμελητήριο (ΕΤΕΚ) και το Τμήμα Πολεοδομίας να συμφωνούν ότι η ραγδαία ανάπτυξη ανέγερσης ψηλών κτηρίων στη χώρα μας σε μεγάλο βαθμό έχει βρει το Κράτος και την κοινωνία απροετοίμαστους ως προς την ορθή αντιμετώπιση του θέματος, όπως διαφάνηκε από ημερίδα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα ειδικά για τη Λεμεσό με πρωτοβουλία του ΕΤΕΚ. «Η πυκνότητα στα αστικά κέντρα και η ανάγκη δημιουργίας βιώσιμων πόλεων αποτελούν μια βάση κοινής αποδοχής, όμως οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορεί να επιτευχθούν, με κύριο άξονα την ανάπτυξη καθ’ ύψος, δημιουργεί προβληματισμούς για την ορθότητα ή όχι της καθιέρωσης πολιτικής χωροθέτησης «Ψηλών Κτηρίων» στις πόλεις της Κύπρου και η εξεύρεση του κατάλληλου πλαισίου μέσα από το οποίο ο νέος τύπος κτηρίων θα μπορεί να προσθέτει αξία, τόσο στο Κυπριακό Αστικό Τοπίο, όσο και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων» σημειώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κύπρου, Χρίστος Χριστοδούλου.
Ο πρόεδρος του ΕΤΕΚ Στέλιος Αχνιώτης θέτει στη συζήτηση την παράμετρο της ενιαίας και ολιστικής προσέγγισης του πολεοδομικού σχεδιασμού, που να υπηρετεί τρεις βασικούς πυλώνες: Toν περιορισμό της αστικής διάχυσης, την εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών στον σχεδιασμό και την προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας. «Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο τα ψηλά κτήρια μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτή την κατεύθυνση και, αν ναι, με ποιους όρους και προϋποθέσεις, σε επίπεδο περιβαλλοντικής πολιτικής και χωροθέτησης», υποδεικνύει. Ο ανώτερος λειτουργός στο Τμήμα Πολεοδομίας αρχιτέκτονας Γιώργος Χατζημιχαήλ σημειώνει ότι το θέμα είναι αρκετά σύνθετο, απαιτεί ορθή ρύθμιση και διαχείριση και μπορεί να επιφέρει πλεονεκτήματα και οφέλη αλλά και προβλήματα. Κατά τον κ. Χατζημιχαήλ βασικά ερωτήματα που θα πρέπει να τύχουν απάντησης πριν τον καθορισμό περιοχών ψηλών κτηρίων είναι: Σε ποιες περιοχές της πόλης, για ποιους λόγους, πόσο ψηλά, σε ποιους τύπους οικοδομών, σε πόσες οικοδομές και με ποιες προϋποθέσεις.
Πηγή: www.like.philenews.com
Δημοσιεύτηκε στις 01/08/2016
Επιμέλεια: Γιάννης Αντωνίου
Αγνώριστη αναμένεται να είναι σε μερικά χρόνια η λεγόμενη παλιά βιομηχανική περιοχή Λεμεσού που αρχίζει από τη Μαρίνα και εκτείνεται μέχρι το Λιμάνι, μια τεράστια έκταση στη δυτική πλευρά της πόλης που ήταν υποβαθμισμένη για πολλά χρόνια. Οι οινοβιομηχανίες, το τουβλοποιείο καθώς και άλλες μικρότερες επαγγελματικές στέγες, κατά κύριο λόγο οχληρές, έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους στη συγκεκριμένη περιοχή και την εγκαταλείπουν, ή καλύτερα την εκχωρούν για ανάπτυξη σε πολύ ελκυστική τιμή.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο Λεμεσού Ανδρέα Χρίστου, «προκύπτει ένας χώρος τεράστιος, ο οποίος έχει εξαιρετικά διατηρητέα κτήρια, έχει μεγάλα τεμάχια γης, έχει δυνατότητες να σχεδιαστεί μια διαφορετική ανάπτυξη με ξεχωριστά στοιχεία, που να μπορέσει να φιλοξενήσει οικιστικές, γραφειακές, εμπορικές, ψυχαγωγικές και ξενοδοχειακές αναπτύξεις». Ο Δήμος Λεμεσού σε συνεργασία με το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως έχει κάνει μια μελέτη της συγκεκριμένης περιοχής, η οποία, σύμφωνα με τον Ανδρέα Χρίστου, αναμένεται πολύ σύντομα να εγκριθεί.
Η συγκέντρωση των ψηλών κτηρίων σε μια περιοχή, ίσως στη συγκεκριμένη, θεωρείται από πολλούς μια καλή λύση ώστε να αποτραπούν οι όποιες επιπτώσεις στην πόλη από τα πολλά ψηλά κτήρια. Το θέμα αποτελεί αντικείμενο δημόσιας συζήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο, ανάμεσα στους ειδικούς και όχι μόνον, οι οποίοι επιχειρηματολογούν για τα θετικά και τα αρνητικά της τάσης για ψηλά κτήρια, που γνωρίζει άνθηση τα τελευταία χρόνια. Τα κίνητρα που παραχωρούν τα κράτη για προσέλκυση επενδυτών, προκειμένου να μειώσουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, λειτουργούν αποτελεσματικά σε μια σειρά από μεγαλουπόλεις όπως το Λονδίνο, το Ντουμπάι, η Μόσχα. Οι προβληματισμοί εντοπίζονται σε δύο επίπεδα: Ο πρώτος έχει να κάνει με τις αναπτύξεις αυτές καθ’ αυτές, κατά πόσον δηλαδή επηρεάζουν το ευρύτερο αστικό τοπίο της πόλης. Ο δεύτερος προβληματισμός εντοπίζεται στο «σύνδρομο του σκοτεινού παραθύρου», δηλαδή το φαινόμενο των ακατοίκητων, αναξιοποίητων ίσως και εγκαταλειμμένων ακινήτων που αγοράζονται από επενδυτές, για οποιονδήποτε άλλο λόγο εκτός από το να ζήσουν σε αυτά και να ενταχθούν στην τοπική κοινωνία, φαινόμενο που άρχισε να εντοπίζεται σε κάποιους από τους ουρανοξύστες του εξωτερικού.
Η συζήτηση αυτή αναπτύσσεται και στην Κύπρο, με τον Σύνδεσμο Αρχιτεκτόνων Κύπρου, το Επιστημονικό Τεχνικό Επιμελητήριο (ΕΤΕΚ) και το Τμήμα Πολεοδομίας να συμφωνούν ότι η ραγδαία ανάπτυξη ανέγερσης ψηλών κτηρίων στη χώρα μας σε μεγάλο βαθμό έχει βρει το Κράτος και την κοινωνία απροετοίμαστους ως προς την ορθή αντιμετώπιση του θέματος, όπως διαφάνηκε από ημερίδα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα ειδικά για τη Λεμεσό με πρωτοβουλία του ΕΤΕΚ. «Η πυκνότητα στα αστικά κέντρα και η ανάγκη δημιουργίας βιώσιμων πόλεων αποτελούν μια βάση κοινής αποδοχής, όμως οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορεί να επιτευχθούν, με κύριο άξονα την ανάπτυξη καθ’ ύψος, δημιουργεί προβληματισμούς για την ορθότητα ή όχι της καθιέρωσης πολιτικής χωροθέτησης «Ψηλών Κτηρίων» στις πόλεις της Κύπρου και η εξεύρεση του κατάλληλου πλαισίου μέσα από το οποίο ο νέος τύπος κτηρίων θα μπορεί να προσθέτει αξία, τόσο στο Κυπριακό Αστικό Τοπίο, όσο και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων» σημειώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κύπρου, Χρίστος Χριστοδούλου.
Ο πρόεδρος του ΕΤΕΚ Στέλιος Αχνιώτης θέτει στη συζήτηση την παράμετρο της ενιαίας και ολιστικής προσέγγισης του πολεοδομικού σχεδιασμού, που να υπηρετεί τρεις βασικούς πυλώνες: Toν περιορισμό της αστικής διάχυσης, την εμπλοκή των τοπικών κοινωνιών στον σχεδιασμό και την προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας. «Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο τα ψηλά κτήρια μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτή την κατεύθυνση και, αν ναι, με ποιους όρους και προϋποθέσεις, σε επίπεδο περιβαλλοντικής πολιτικής και χωροθέτησης», υποδεικνύει. Ο ανώτερος λειτουργός στο Τμήμα Πολεοδομίας αρχιτέκτονας Γιώργος Χατζημιχαήλ σημειώνει ότι το θέμα είναι αρκετά σύνθετο, απαιτεί ορθή ρύθμιση και διαχείριση και μπορεί να επιφέρει πλεονεκτήματα και οφέλη αλλά και προβλήματα. Κατά τον κ. Χατζημιχαήλ βασικά ερωτήματα που θα πρέπει να τύχουν απάντησης πριν τον καθορισμό περιοχών ψηλών κτηρίων είναι: Σε ποιες περιοχές της πόλης, για ποιους λόγους, πόσο ψηλά, σε ποιους τύπους οικοδομών, σε πόσες οικοδομές και με ποιες προϋποθέσεις.
Πηγή: www.like.philenews.com
Δημοσιεύτηκε στις 01/08/2016
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire