Κύπρος: Το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει!

Κώστας Βενιζέλος

Οι διορισμοί οξυγόνο για Προεδρικό και Πινδάρου

Μια κοινωνία που έχει βιώσει πρωτόγνωρη οικονομική κρίση, δεν μπορεί να ανέχεται τη διαιώνιση ενός πελατειακού πολιτικού συστήματος. Δεν μπορεί να δέχεται την ταμπέλα του «δικού μας», του κομματικού που έχει προβάδισμα, την ώρα που οι ηγεσίες κλαψουρίζουν για τους νέους, που παραμένουν μετά το τέλος των σπουδών τους στο εξωτερικό για να δουλέψουν ή αναγκάζονται να ξενιτευτούν επειδή εδώ δεν έχουν δυνατότητες εργοδότησης. Η μικρής έντασης περιορισμένες ή και ανύπαρκτες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αποτελεί τη συγκαλυμμένη αποδοχή ότι «τα κάναμε και εμείς» και το χειρότερο και ενδόμυχο «θα το ξανακάνουμε». Οι πρόσφατοι διορισμοί της Πινδάρου μέσω προεδρικού, επιβεβαιώνουν τις επαναλαμβανόμενες ισοπεδωτικές πρακτικές που κινούνται σε λογικές που χωρίζουν τους πολίτες στους «δικούς μας» και στους υπόλοιπους. Οι πρόσφατοι διορισμοί είναι κομματικοί. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα προσόντα των διορισμένων αλλά με την απόφαση, που δεν μπορεί να ανατρέψει την κοινή πεποίθηση για τη λογική που διέπει την ενέργεια αυτή. Είναι άλλωστε η συνέχεια των διορισμών που προηγήθηκαν, μερικοί εκ των οποίων έμειναν στη μέση της διαδρομής. Είτε εγκατέλειψαν, είτε τους εγκατέλειψε η εξουσία.

Οι «μεταρρυθμιστές» του Προεδρικού, oι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές της Πινδάρου είναι κομμάτι ενός πολιτικού συστήματος που ενώ παραπαίει, επιμένει στο παλιό κομματικό ριάλιτι, που αποπνέει μούχλα και παραπέμπει στις παλιές καλές μέρες της δεξιάς. Τότε που τα καπετανάτα μοίραζαν τη λεία της εξουσίας. Κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται και δεν μπορούν να ανατρέψουν νοοτροπίες και πρακτικές δεκαετιών. Γι' αυτό την επόμενη φορά που θα μιλήσουν για αξιοκρατία, μεταρρυθμίσεις, εκσυγχρονισμό, καλό θα ήταν να κρατούν και ομπρέλες.

Τα… επιχειρήματα πως αυτά έκαναν και οι προηγούμενοι αποτελούν τη δικαιολογία για διαιώνιση των πρακτικών αυτών. Ακόμη και να φταίει… ο Μακάριος (όπως πάντα και για όλα!!!!), το 2017 την ευθύνη πρέπει επιτέλους να την αναλάβουν αυτοί που αποφασίζουν.

Οι πρόσφατοι διορισμοί, όπως και οι προηγούμενοι, που παραπέμπουν σε εξόφληση παλιών γραμματίων, δείχνουν πως η νοοτροπία του κουμπαράτου, της μικρής κομματικής ελίτ, είναι το οξυγόνο του πολιτικού συστήματος. Μιας παρέας που συντηρείται μέσα από τέτοιες συναλλαγές. Γι' αυτό και αρνείται να απαλλαγεί από τις διαχρονικές παθογένειες και τις πελατειακές σχέσεις.

ΣΗΜ: Ο υπουργός Εσωτερικών δηλώνει πως με φορολογίες που θα επιβληθούν, στον Λεμεσιανό, στον Σκαλιώτη, στον Παφίτη, στους Λευκωσιάτες που κέρδισαν σε υπεραξίες γης, θα αποζημιωθούν οι πρόσφυγες. Αυτή, είναι η συνταγή του, όπως ανέφερε, για την ίση κατανομή βαρών χωρίς συμφωνία στο Κυπριακό (συνέντευξη στον «Πολίτη»). Σαράντα δύο χρόνια μετά επανέρχεται ο μπαμπούλας των διλημμάτων ενόψει δημοψηφισμάτων. Θα ήταν, βέβαια, καλό να αρχίσει ο ΥΠΕΣ από κάποιες άλλες κατηγορίες πολιτών. Από αυτούς που έφεραν τους Τούρκους και δημιούργησαν τους πρόσφυγες και στη συνέχεια πλούτισαν. Όχι από οικοπεδάκια αλλά από μπίζνες.

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος, Τρίτη, 31 Ιανουαρίου 2017

Η προφητεία του Κίσινγκερ και ο κόσμος του Τραμπ

ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

• 

Στις 14 Φεβρουαρίου 1972, Νίξον και Κίσινγκερ συναντήθηκαν για να συζητήσουν την επικείμενη επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στο Πεκίνο. Αρχιτέκτονας της προσέγγισης με την Κίνα του Μάο –προσέγγιση που είχε στόχο την αποδυνάμωση του κύριου εχθρού, της Σοβιετικής Ενωσης– ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας είπε στο αφεντικό του: «Οι Κινέζοι είναι εξίσου επικίνδυνοι με τους Ρώσους. Σε βάθος χρόνου, μάλιστα, είναι πιο επικίνδυνοι. Σε 20 χρόνια από σήμερα, ο διάδοχός σου, αν είναι εξίσου σοφός με σένα, θα προσεγγίσει τους Ρώσους εναντίον των Κινέζων».
Η αναρρίχηση του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο θέτει το ερώτημα αν η προφητεία Κίσινγκερ βγει αληθινή με καθυστέρηση 25 ετών. Αλλωστε, ο Μέτερνιχ της αμερικανικής διπλωματίας, ενεργός παρά τα 93 χρονάκια του, θεωρείται «γκουρού» του άπειρου νέου προέδρου σε θέματα διεθνούς πολιτικής. Τον επισκέφθηκε κατ’ επανάληψιν στον πύργο του, στο Μανχάταν, μετά την εκλογή του και βρέθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου στο Κρεμλίνο, για να βολιδοσκοπήσει τον Πούτιν γύρω από το «ντιλ» που είχε εισηγηθεί στον Τραμπ: να αποσύρει η Ρωσία την υποστήριξή της στους αντάρτες της ανατολικής Ουκρανίας, με αντάλλαγμα η Αμερική να δεχθεί το τετελεσμένο της Κριμαίας και να άρει τις κυρώσεις. Ο απώτερος στόχος είναι ο ίδιος με εκείνον που ενέπνευσε το ιστορικό άνοιγμα του 1972: Να αποτραπεί η δημιουργία μιας στρατηγικής συμμαχίας Μόσχας - Πεκίνου εναντίον της Ουάσιγκτον.

Εντγκαρ Αλαν Πόου: Ένας μεγάλος συγγραφέας

Βιστωνίτης Αναστάσης

Εντγκαρ Αλαν Πόου: Ενα ταξίδι στην ανθρώπινη ψυχή 

Το αριστούργημα του αμερικανού συγγραφέα, «Η αφήγηση του Αρθουρ Γκόρντον Πιμ από το Ναντάκετ», σε νέα ελληνική έκδοση

Ο Εντγκαρ Αλαν Πόου

Εdgar Αllan Poe

Η αφήγηση του Αρθουρ Γκόρντον Πιμ από το Ναντάκετ
Μετάφραση Πολύκαρπος Πολυκάρπου. Εισαγωγή και επίμετρο Harold Beaver
Εκδόσεις Gutenberg/Aldina, 2016

Οταν το 1849 στη Βαλτιμόρη ο ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, κριτικός και εξαίρετος επιμελητής Εντγκαρ Αλαν Πόου πέθαινε αλκοολικός στα 40 του χρόνια, οι σύγχρονοί του δεν θα φαντάζονταν ότι ο συγγραφέας αυτός ανήκε στο μέλλον. Πέρασαν πάνω από 150 χρόνια και παραμένει κλασικός και ταυτοχρόνως σύγχρονος. Κανένας δεν άνοιξε το πεδίο για τη δημιουργία τόσων νέων ειδών στην πεζογραφία. Αυτός εισήγαγε στην αστυνομική λογοτεχνία με το διήγημά του Τα εγκλήματα της οδού Μοργκ τον ντετέκτιβ (πρόγονο του Σέρλοκ Χολμς του Αρθουρ Κόναν Ντόιλ). Ο πλάνης (ο flaneur του Βάλτερ Μπένγιαμιν) προέρχεται από το διήγημά του Ο άνθρωπος του πλήθους που το μετέφρασε ο Μποντλέρ. Οι μεταφράσεις των διηγημάτων του Η πτώση του οίκου των Οσερ και Ο διάβολος στο καμπαναριό (κι αυτές από τον Μποντλέρ) ενέπνευσαν τον Ντεμπισί να γράψει δύο όπερες που έμειναν ημιτελείς. Η νουάρ πεζογραφία αλλά και η επιστημονική φαντασία έχουν τις ρίζες τους στα διηγήματά του. Και ποιους δεν επηρέασε: τον Οσκαρ Γουάιλντ, τον Χένρι Τζέιμς, τον Λάβκραφτ, τον Χένρι Μίλερ, τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες, τους υπερρεαλιστές, ακόμη και τον Τζακ Κέρουακ - για να αναφέρω ελάχιστους.

Το αριστούργημα του Πόου Η αφήγηση του Αρθουρ Γκόρντον Πιμ από το Ναντάκετ, το μόνο του μυθιστόρημα, ο Μπόρχες το αποκάλεσε «το πιο σπουδαίο βιβλίο του». Προσφέρεται τώρα στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό εγκαινιάζοντας την εξαίρετη σειρά Aldina των εκδόσεων Gutenberg που την εμπνεύσθηκε ο αείμνηστος Δημήτρης Αρμάος και τη διευθύνει η Ζωή Μπέλλα-Αρμάου. Η μετάφραση του Πολύκαρπου Πολυκάρπου είχε κυκλοφορήσει πριν από τριάντα επτά χρόνια, αλλά παρουσιάζεται εδώ αναθεωρημένη από τον ίδιο. Η έκδοση περιλαμβάνει εκτενέστατη εισαγωγή και επίμετρο του Χάρολντ Μπίβερ, τέσσερα αναλυτικά δοκίμια γνωστών μελετητών, χρονολόγιο του βίου και του έργου του Πόου, λεξιλόγιο των ναυτικών όρων που χρησιμοποιούνται στο μυθιστόρημα και μια επιλογή αγγλόφωνης βιβλιογραφίας.

Η Γη τρύπια στους πόλους!

Σοβαρή τουρκική πρόκληση στα Ιμια

• 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ

Τουρκική πρόκληση σημειώθηκε περίπου στις 10.30 σήμερα το πρωί στην περιοχή των Ιμίων, όταν πυραυλάκατος με επιβαίνοντα τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ της γειτονικής χώρας, Χουλουσί Ακάρ, περιέπλευσε τα Ίμια.

Την τουρκική πυραυλάκατο συνόδευαν φουσκωτά ταχύπλοα τύπου «ΣΑΜΠ», με Τούρκους κομάντος, τα οποια επίσης πραγματοποίησαν την ίδια κυκλική κίνηση γύρω από το νησί.

Στην περιοχή έσπευσε άμεσα η ελληνική κανονιοφόρος «Κραταιός».
Έπειτα από τη μετάδοση των σχετικών μηνυμάτων απο την ελληνική προς την τουρκική πλευρά, οι τουρκικές δυνάμεις αποχώρησαν με κατεύθυνση προς την Αλικαρνασσό.
Η τουρκική προκλητικότητα σήμερα συνδέεται άμεσα με την απόφαση του Αρείου Πάγου να μην εκδόσει τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς, γεγονός το οποίο η κυβέρνηση Ερντογαν ερμηνεύει ως πολιτική απόφαση που στρέφεται εναντίον της Άγκυρας.

Σημειώνεται ότι αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 21 χρόνια από την κρίση των Ιμίων, όταν και οι δύο χώρες έφτασαν λίγο πριν τη σύγκρουση.
Διαβάστε τι λένε τα τουρκικά ΜΜΕ καθώς και την ανακοίνωση του τουρκικού γενικου επιτελείου.

ΠΗΓΗ : Η Καθημερινή, 29 Ιανουαρίου 2017

Η Βρετανία σε σταυροδρόμι. Το Brexit, η συμμαχία με την Τουρκία, το Κυπριακό

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Μετά το Brexit η Βρετανία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά προβλημάτων τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα. Το πρώτο και βασικό, φυσικά, είναι να διαπραγματευτεί την έξοδό της από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως τώρα το καθυστερούσε αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επ' άπειρον. Προέκυψε και η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που υποχρεώνει την κυβέρνηση Μέι να πάρει την έγκριση του βρετανικού Κοινοβουλίου προκειμένου να αρχίσει τη διαπραγμάτευση εξόδου. Η διαπραγμάτευση με την ΕΕ, ουσιαστικά με το Βερολίνο, παρ' όσα λέγονται και γράφονται και από τις δυο πλευρές, θα είναι ένας συμβιβασμός που θα επιτρέπει το ελεύθερο εμπόριο ανάμεσα στα δύο μέρη. Το δύσκολο είναι να δεχτεί το Λονδίνο και την ελεύθερη διακίνηση προσώπων, κάτι στο οποίο επιμένει η ΕΕ. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όμως και σ' αυτό το θέμα θα βρεθεί ένας συμβιβασμός, με πολύ πιθανόν να υπάρχει ένα πλαφόν για κάποια χρόνια.

Το άλλο πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Λονδίνο θα είναι ένα πιθανόν νέο δημοψήφισμα στη Σκοτία. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα εξελιχθεί αυτό το θέμα. Πολλά θα εξαρτηθούν από τη μορφή της συμφωνίας που θα πετύχει το Λονδίνο και αν αυτή θα ικανοποιεί τη Σκωτία. Αναταράξεις μπορεί να υπάρξουν και με την Ιρλανδία.

Η εκλογή του Τραμπ είναι μια καλή είδηση για τη Βρετανία διότι ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος θα προωθήσει με γοργούς ρυθμούς μια εμπορική συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες, κάτι που εξυπηρετεί το Λονδίνο. Ένα νέο αγγλοσαξονικό μέτωπο διαγράφεται ήδη στον ορίζοντα, βασισμένο στην παλιά ειδική σχέση ανάμεσα στις δύο χώρες, η οποία τα τελευταία χρόνια είχε μείνει κενή περιεχομένου. Δεν είναι τυχαίο που η Βρετανίδα Πρωθυπουργός θα είναι η πρώτη ξένη ηγέτης που θα γίνει δεκτή στον Λευκό Οίκο, την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017. Όταν θα διαβάζονται οι γραμμές αυτές, η συνάντηση θα έχει ήδη πραγματοποιηθεί.

Τα ρομπότ απειλούν την απασχόληση. Τεράστια προβλήματα αντιμετωπίζει το σύστημα από την τεχνολογική πρόοδο. Τα κέρδη της πηγαίνουν στους λίγους!

CLAIRE CAIN MILLER / THE NEW YORK TIMES

• 

Πίσω από το νοσταλγικό και ελπιδοφόρο ύφος του αποχαιρετιστηρίου λόγου του απερχόμενου προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, κρυβόταν ένα πιο σκοτεινό θέμα: ο αγώνας συμπαράστασης στους ανθρώπους που είναι εκτεθειμένοι στην τεχνολογική πρόοδο. «Το επόμενο κύμα των οικονομικών ανατροπών δεν θα προέλθει από το εξωτερικό», είπε ο κ. Ομπάμα. «Θα προέλθει από το αδυσώπητο κύμα της αυτοματοποίησης, που καταστρέφει θέσεις εργασίας εις βάρος της μεσαίας τάξης», πρόσθετε ο ίδιος.

Ο Ντόναλντ Τραμπ επιρρίπτει ευθύνες για την απώλεια θέσεων εργασίας στο εξωτερικό εμπόριο, στην εργολαβία ή, διαφορετικά, στην ανάθεση εργασιών σε τρίτους και στην μετανάστευση.

Ο κ. Ομπάμα αναγνώρισε πως αυτοί οι παράγοντες δυσχεραίνουν την κατάσταση της οικονομίας. Χωρίς, όμως, να αναφερθεί στο πρόσωπο του κ. Τραμπ, είπε πως αποσπούν την προσοχή του κόσμου από μια μεγαλύτερη απειλή.

Κύπρος: Το κυβερνών κόμμα, ο ΔΗΣΥ, υποσκάπτει τον ανεξάρτητο θεσμό του Γενικού Ελεγκτή

Δεν θα δεχθούμε κηδεμόνευση προειδοποιεί ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης

Σύγκρουση μεγατόνων Αβέρωφ - Ελεγκτή

Λευκωσία: Στα άκρα οδηγείται η κόντρα που υποβόσκει εδώ και αρκετό καιρό μεταξύ του προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και του Γενικού Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη και τις τελευταίες μέρες η αντιπαράθεση κλιμακώθηκε με αφορμή ενημέρωση που ζήτησε η κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών ως προς τον τρόπο λειτουργίας των Ελεγκτών σε άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ.

Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης παρέπεμψε τον γραμματέα της Επιτροπής σε ιστοσελίδες στις οποίες γίνεται αναφορά στα θέματα για τα οποία ζητήθηκε ενημέρωση, αλλά ο γραμματέας της Επιτροπής απάντησε πως παρ’ ότι αυτά είναι υποβοηθητικά, αφορούν την περίοδο 2005, οπόταν χρήζουν επικαιροποίησης, και ο Γενικός Ελεγκτής καλείται να ενημερώσει την Επιτροπή το συντομότερο δυνατόν.

Αντιδρώντας, ο Γενικός Ελεγκτής κάνει λόγο για ενδεχόμενη πρόθεση ανάληψης ενεργειών εις βάρος του θεσμού του Γενικού Ελεγκτή αλλά και του ιδίου και προειδοποιεί πως θα αντικρούσει οποιαδήποτε ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση με κάθε νόμιμο μέσο. Προειδοποιεί επίσης ότι δεν θα δεχθεί προσπάθεια κηδεμόνευσης ή και υπόσκαψης της ανεξαρτησίας της Ελεγκτικής Υπηρεσίας.

Τα συστημικά ΜΜΕ πληρώνουν επειδή συντάχτηκαν με τους ισχυρούς και ευνόησαν το κατεστημένο. Αν δεν βρουν την αξιοπιστία και την ανεξαρτησία τους θα κυριαρχεί η διεθνής του ψέματος

Μητροπούλου Ειρήνη

 Η διεθνής του ψέματος

Ο Τραμπ και οι «σταυροφόροι» του στον πόλεμο κατά της αλήθειας και των ΜΜΕ

Στις Ηνωμένες Πολιτείες του Τραμπ οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί είναι αντιμέτωποι με δύσκολα διλήμματα

 

Να λοιπόν που μπήκαμε για τα καλά με τον Τραμπ στην εποχή της «μετα-αλήθειας» και των «εναλλακτικών γεγονότων». Είναι μια κρίσιμη στιγμή όχι μόνο για την πολιτική αλλά και για τη δημοσιογραφία στις ΗΠΑ.

Πριν από τέσσερις δεκαετίες η αποκάλυψη του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ από δύο ακούραστους ερευνητές ρεπόρτερ της «Washington Post» έριξε τον Νίξον, έδειξε την ισχύ της τετάρτης εξουσίας στη Δημοκρατία και ενέπνευσε δημοσιογράφους σε όλον τον κόσμο. Τώρα ένας νέος πρόεδρος των ΗΠΑ κηρύσσει τους εκπροσώπους του Τύπου ανέντιμα όντα και λέει ότι βρίσκεται σε πόλεμο με τα ΜΜΕ.

Παγκόσμια έρευνα που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα βρήκε ότι μόνο το 43% των ανθρώπων εμπιστεύεται πλέον τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Οι δημοσιογράφοι βρίσκονται σε θέση άμυνας - πρέπει να αποδείξουν την ακεραιότητά τους σε ένα όλο και πιο καχύποπτο κοινό, που τους βλέπει με σκεπτικισμό. Ο αγώνας για το ποιος θα καθορίζει τα γεγονότα θα είναι κεντρικό χαρακτηριστικό της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος διατυμπανίζει ότι περιφρονεί τα «συστημικά» ΜΜΕ και μιλάει «αδιαμεσολάβητα» και κατά κόρον με τους οπαδούς του στο Twitter.

Η γωνιά της ποίησης

Stephanos Constantinides

Τα τριάκοντα αργύρια

Τα ήθελε καθαρά
Αφορολόγητα
Χωρίς μίζες
Και σίγουρη κατάθεση
Σε ελβετικές τράπεζες.
Ήταν σκληρός μεταπράτης
Τα διαπραγματεύτηκε
Τα διεκδίκησε
Και δήλωσε από την αρχή
Πως καμία πρόθεση δεν είχε
Να τα επιστρέψει στο ναό.
Και προπαντός
Διέψευσε κατηγορηματικά
Ότι θα ισχύσει ποτέ
Η ευαγγελική ρήση
Και μεταμεληθείς
Απελθών απήγξατο.

... Σε ξένο αχυρώνα! Μιλά ο υπερτιμημένος λογιστής, ο Σημίτης, και ο την κληρονομία διασπαθίσας... Και ξεχνά ο "υπερτιμμημένος" ότι κάποτε του έδωσε το δαχτυλίδι!

Αντιπαράθεση Κ. Σημίτη – Γ. Παπανδρέου για το πρώτο μνημόνιο

• 

Μιλά ο υπερτιμημένος λογιστής, ο Σημίτης, και ο την κληρονομία διασπαθίσας... Και ξεχνά ο "υπερτιμμημένος" ότι κάποτε του έδωσε το δαχτυλίδι!

Αντιπαράθεση ανάμεσα στον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου προέκυψε με αφορμή την κριτική του πρώτου, σύμφωνα με την οποία ήταν απροετοίμαστη η κυβέρνηση το 2009 και αποδέχθηκε το πρώτο μνημόνιο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου σήκωσε το γάντι και απάντησε, αφήνοντας υπονοούμενα για το χρονικό σημείο στο οποίο έγινε η εν λόγω παρέμβαση.
Συγκεκριμένα, ο Κώστας Σημίτης μιλώντας στην ιστοσελίδα capital.gr, επισημαίνει μεν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έκρουσε έγκαιρα το καμπανάκι κινδύνου για την Ελλάδα το 2009, επιρρίπτει σημαντικές ευθύνες για την δημοσιονομική εκτροπή της κυβέρνησης Καραμανλή που προκάλεσε έλλειμμα 15,6% του ΑΕΠ, ωστόσο, σημειώνει ότι και η μετέπειτα ελληνική κυβέρνηση, του Γ. Παπανδρέου, ήταν απροετοίμαστη, παρότι, όπως υποστηρίζει, η Ελλάδα χρειαζόταν οπωσδήποτε βοήθεια .

Όχι! Δεν είναι τρομοκράτης! Μολονότι η Ελισάβετ φαίνεται λίγο τρομοκρατημένη!

• On the road again. 
  Εχοντας αναρρώσει πλήρως
   από το κρύωμά της, η Βασίλισσα Ελισάβετ
  επανήλθε στα καθήκοντά της. 
  Eτσι έφτασε στο Norwich για να παρακολουθήσει
  την έκθεση για τα Νησιά Φίτζι 
  που διοργανώθηκε στο Sainsbury Centre for Visual Arts. 
   REUTERS/Arthur Edwards/Pool
• 
  Πείνα και κρύο 1. Δεν άντεξε ο σκύλος της φωτογραφίας τα παράπονα της άδειας κοιλιάς του και έγινε κλέφτης. Βούτηξε το ψωμί και εξαφανίστηκε στους δρόμους του Kicebo της ΠΓΔΜ, για να το φάει με την ησυχία του. Το θερμόμετρο στην γειτονική χώρα είναι κολλημένο στο μηδέν εδώ και αρκετές εβδομάδες. EPA/GEORGI LICOVSKI
• 
  Πείνα και κρύο 2. Το γνωρίζουν στις χώρες που το χιόνι είναι συχνό το χειμώνα, ότι οι άνθρωποι πρέπει να φροντίζουν τα μικρά ζώα και τα πουλιά. Ετσι, στον κήπο στο Au am Rhein οι δυο φιλοξενούμενοι απολαμβάνουν το κέρασμα του οικοδεσπότη τους, καθώς η θερμοκρασία είναι υπό το μηδέν. EPA/RONALD WITTEK
• 
  Ζήτω και της Γαλλίας. Ετοιμα τα κορίτσια για τον διεθνή διαγωνισμό Miss Universe που θα διεξαχθεί στο Pasay των Φιλιππίνων. Στην φωτογραφία η Μiss Γαλλία με το εθνικό της κοστούμι. REUTERS/Erik De Castro

Η Ελλάδα που αγαπήσαμε, εικόνα και ποίηση! Ήπειρος, Ζαγόρι! Το γεφύρι του Κόκκορη ή Νούτσου, κοντά στο Κουκούλι, πρωτοχτίστηκε το 1750. (Φωτογραφία: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΜΕΡΑΚΟΣ)

http://www.kathimerini.gr/.../zagori-petra-panw-sthn-petra

Κάτω από τη χαντζάρα του αγά.. και στο κλουβί της ευτυχίας!

Οι νέες συμμαχίες του Λονδίνου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

• Αρχική
•  
• Αρθρογραφία
•  
• Αρθρογράφοι
•  
• Γιώργος Καπόπουλος

Γιώργος Καπόπουλος

Την Παρασκευή 27.1 η Μέι συναντά τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο και την επομένη, Σάββατο 28.1, μεταβαίνει στην Αγκυρα για να συναντηθεί με τους Ερντογάν - Γιλντιρίμ. Πρώτη κίνηση μετά την απόφαση για σκληρό Βrexit, που μπορεί να αντιμετωπίσει περιπλοκές, αλλά δεν απειλείται από τη χθεσινή απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που θέτει ως προϋπόθεση εκκίνησης της διαδικασίας αποχώρησης την έγκριση της Βουλής, είναι η αναζήτηση ουσίας και περιεχομένου στην Ειδική Σχέση Βρετανίας - ΗΠΑ, η οποία εδώ και πολύ καιρό ήταν αδειανό κέλυφος.
Δεύτερη κίνηση η διερεύνηση μιας συνολικής προσέγγισης με την Τουρκία του Ερντογάν με προφανή στόχο, πρώτον, την αλληλοϋποστήριξη στη δύσκολη σχέση και των δύο χωρών με την ΕΕ και ειδικότερα με τη Γερμανία: Και οι δύο χώρες επιδιώκουν μια Ειδική Σχέση με τις Βρυξέλλες και έχουν μόνο να κερδίσουν αν το Βερολίνο συνειδητοποιήσει ότι θα έχει μπροστά τη διαρκή απειλή του αντιπερισπασμού της τρίτης πλευράς στις δύο ξεχωριστές διμερείς διαπραγματεύσεις.

Αυξάνεται η διεθνής απήχηση των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

• 

Αυξάνεται η διεθνής απήχηση των ελληνικών επιστημονικών δημοσιεύσεων, ωστόσο μειώνεται ο αριθμός τους. Αυτό αποτυπώνει η νέα μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) με τίτλο «Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 2000-2014: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά – Web of Science», για την επιστημονική συγγραφική δραστηριότητα των ελληνικών φορέων σε διεθνή περιοδικά για τη δεκαπενταετία 2000-2014.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης:
- Το 2014 καταγράφονται 10.793 ελληνικές επιστημονικές δημοσιεύσεις, σημειώνοντας ελαφρά κάμψη μετά το 2012 που ήταν και το έτος με την παραγωγή του υψηλότερου αριθμού δημοσιεύσεων (11.178 δημοσιεύσεις). Τα τελευταία χρόνια, ο ρυθμός αύξησης των ελληνικών δημοσιεύσεων είναι μικρότερος από ό,τι στις χώρες του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ν. Κοτζιάς: Ο πυρήνας της λύσης του Κυπριακού είναι μια κυρίαρχη Κύπρος

Μία Κύπρος κυρίαρχη είναι η λύση για το Κυπριακό, μία λύση που στον πυρήνα της θα έχει την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και το τέλος των παρεμβατικών δικαιωμάτων, τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς στη συνέντευξη που έδωσε απόψε στην ΕΡΤ1.

Σχετικά με τη διαπραγμάτευση, χαρακτήρισε ως μέγιστη επιτυχία το γεγονός ότι για πρώτη φορά αναγνωρίζεται και αποτελεί αντικείμενο συζήτησης αυτός ο πυρήνας του Κυπριακού, ο οποίος βγήκε από τον βυθό και ανάγκασε την Τουρκία να το συζητήσει και τον διεθνή παράγοντα να αντιληφθεί ότι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.

Ο κ. Κοτζιάς ερωτηθείς αναφέρθηκε στις ελληνικές προτάσεις, στα τρία, όπως είπε, βασικά χαρακτηριστικά της αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο, τη συνεχή ροή, την καταληκτική ημερομηνία και τον έλεγχο της ροής από έναν διεθνή οργανισμό όπως ο ΟΑΣΕ, ώστε να ελεγχθεί άμεσα ο πραγματικός αριθμός των στρατευμάτων, τα μητρώα οπλισμού και η ροή αποχώρησης, αφενός για να μην σπάσει αυτή η ροή και αφετέρου για να μην αντικατασταθούν τα όπλα.

Ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε επίσης τη σημασία που έχει να μείνει ανοιχτή η διαπραγμάτευση -πράγμα που δεν ήθελε η Τουρκία- και ερωτηθείς απάντησε ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είναι έτοιμος να συμμετάσχει σε αυτήν αρκεί να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και να έχει ανοίξει ένα παράθυρο συμφωνίας.

Επισήμανε επίσης ότι η ελληνική πλευρά δεν θέλει να τελειώσει με αποτυχία η διαπραγμάτευση για το Κυπριακό και τόνισε ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές πρέπει να κρατάμε ανοιχτούς διαύλους με την Τουρκία.

Υπογράμμισε μάλιστα πως η Ελλάδα θέλει να λύνει προβλήματα με τους γείτονές της με βάση το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο.

(πηγή ΑΠΕ - ΜΠΕ) Η Καθημερινή, 23\01\2017

Ο εμπορικός πόλεμος του Τραμπ δεν θα είναι περίπατος!

Opening Salvos in President Trump’s Trade War

President Trump hosted business leaders at the White House on Monday. Credit Doug Mills/The New York Times

President Trump seems intent on starting a trade war. On Monday, he told business executives at the White House that he would punish companies that shut factories in the United States and moved jobs overseas by imposing a “very major” border tax. Such a tax would probably be illegal under American law and would definitely violate treaties with other countries.

Mr. Trump’s remarks came on the same day that he withdrew from the Trans-Pacific Partnership, a trade agreement the Obama administration had negotiated with 11 countries, including Australia, Japan and Vietnam, but Congress never ratified. He also pledged to renegotiate the North American Free Trade Agreement with Canada and Mexico. In this flurry of activity, he seemed oblivious to how his actions might affect the economy and millions of Americans who stand to lose their jobs if he tears up trade agreements and causes other countries to retaliate by penalizing American goods and services.

Περιμένοντας τον Τραμπ: Μια πρώτη προσέγγιση της πολιτικής του

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Όλος ο κόσμος τον περιμένει! Τους έχει μπερδέψει όλους με τις αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις του. Ποια θα είναι η εξωτερική πολιτική του; Τι οικονομική πολιτική θα εφαρμόσει; Πόσα απ΄όσα έλεγε προεκλογικά θα τηρήσει και πόσα θα ξεχαστούν; Το έχω ξαναγράψει, ότι στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλαπλά κέντρα εξουσίας και ο Πρόεδρος δύσκολα μπορεί να εφαρμόσει όσα προεκλογικά υπόσχεται. Είναι υποχρεωμένος να συμβιβαστεί με τα διάφορα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα που εκπροσωπούνται είτε από τις διάφορες δομές της εξουσίας είτε από τα πανίσχυρα λόμπι που δραστηριοποιούνται στην Ουάσιγκτον.

Είναι ασφαλώς πολύ νωρίς για να κρίνει κανείς πώς θα διαμορφωθεί η αμερικανική εξωτερική πολιτική, μολονότι στο πρόγραμμα του Τραμπ εκφράστηκε μιας μορφής απομονωτισμός και απαγκίστρωσης των ΗΠΑ από τους καταστροφικούς πολέμους που διέλυσαν ολόκληρες χώρες και λαούς. Με την έννοια αυτή πιθανόν να επιδιώξει συνεννόηση με τη Μόσχα για την επίλυση των διεθνών προβλημάτων και ιδιαίτερα αυτών της Μέσης Ανατολής. Η θέλησή του για μιας μορφής συνεννόηση με τη Μόσχα εκφράστηκε και μετεκλογικά. Αλλά θα ήταν αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι θα υπάρξει σύμπτωση συμφερόντων ΗΠΑ-Ρωσίας. Τα δύο μεγάλα λόμπι που εν πολλοίς επηρεάζουν καθοριστικά την αμερικανική εξωτερική πολιτική, το μιλιταρο-βιομηχανικό και το πετρελαϊκό, θα βάλουν τη σφραγίδα τους και στην εξωτερική πολιτική Τραμπ. Οπότε θα πρέπει να τηρήσει λεπτές ισορροπίες ανάμεσα σε αντιμαχόμενα συμφέροντα. Και παρά την έντονα φιλοϊσραηλινή πολιτική του, στη Μέση Ανατολή θα είναι υποχρεωμένος να εξισορροπήσει αυτή την πολιτική με μιας μορφής προσέγγιση με τον αραβικό κόσμο στον οποίο οι ΗΠΑ διατηρούν μεγάλα συμφέροντα. Με ενδιαφέρον αναμένεται και η πολιτική του απέναντι στο Ιράν. Θα ανατρέψει την πολιτική συμφιλίωσης του Ομπάμα απέναντι στην Τεχεράνη ή θα υποχρεωθεί να προσαρμοστεί σε αυτήν;

Τραμπ: Μια πρώτη ανάγνωση πορείας

Stephanos Constantinides

Ο αντισυστημικός λόγος του Τραμπ δεν αναιρεί τις ακραίες δεξιές ιδέες του. Γι΄αυτό και οι πανηγυρισμοί των όπου γης ακροδεξιών. Το ότι αυτός ο αντισυστημικός λόγος ενοχλεί και κάποια κατεστημένα δεν σημαίνει ότι όσοι διαμαρτύρονται για τις ιδέες του ταυτίζονται με αυτά τα κατεστημένα ή καθοδηγούνται από αυτά. Ασφαλώς και αυτά τα κατεστημένα θα εκμεταλλευτούν στο έπακρον τις διαμαρτυρίες αυτές.
Αποτελεί επίσης ψυδαίσθηση ότι αντιτάσσεται στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Στη κυβέρνηση του αντιπροσωπεύονται επάξια και το μιλιταρο-βιομηχανικό λόμπι και το αντίστοιχο πετρελαϊκό. Ο όποιας μορφής προστατευτισμός του στοχεύει κατά κύριο λόγο την Κίνα και δευτερευόντως την Ευρώπη και ειδικά τη Γερμανία. Δημιουργείται ένα αγγλοσαξονικό μέτωπο με άξονα τις ΗΠΑ-Βρετανία, που θα είναι αντιμέτωπο στην ευρωπαϊκή ενοποίηση και θα υποχρεώσει την Ευρώπη και ειδικά τη Γερμανία, να πληρώσουν για την άμυνα τους, να πληρώσουν επίσης για το ΝΑΤΟ που δεν θέλει πια να συντηρεί μόνη η Ουάσινγκτον. Κάπου εδώ φαίνεται να τελειώνει και η γερμανική Ευρώπη.
Όσον αφορά την Ελλάδα είναι αμφίβολο αν θα έχει την αμερικανική στήριξη απέναντι στο Βερολίνο, όπως αυτό συνέβαινε, εν μέρει τουλάχιστον, επί Ομπάμα. Στο Κυπριακό ελπίζω να μη απογοητευτούν όσοι κρατάνε μεγάλο καλάθι! Υπενθυμίζω απλώς ότι και ο Ερντογάν κρατά ακόμη μεγαλύτερο καλάθι και περιμένει τα δώρα του.
Σε κάθε περίπτωση, πολλά πράγματα μπορεί να αλλάξουν, αλλά όχι για ένα καλύτερο κόσμο. Μακάρι να πέφτω έξω!

Κύπρος: Χρειάζεται αναθεώρηση στρατηγικής

Κώστας Βενιζέλος

 

Από τη φούσκα του Δείπνου στο φιάσκο του Πελεράν

Η πενταμερής Διάσκεψη στη Γενεύη και οι  συναντήσεις των τεχνοκρατών που ακολούθησαν  στο Μοντ Πελαράν επιβεβαίωσαν πως η διαδικασία που προέκυψε στη Συμφωνία του Δείπνου απέτυχε, ήταν ένα φιάσκο.  Ήταν μια φούσκα που έσπασε με την πρώτη δοκιμασία. Κάθε φορά που καταγράφεται μια αποτυχία, κερδίζει ο δυνατός, χάνει ο αδύνατος, ο οποίος αφήνει ως κληροδότημα για την επόμενη φάση νέα δεδομένα και νέα τετελεσμένα ( πενταμερής). Ο νέος  Γ.Γ. του ΟΗΕ,  εννέα ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, πείστηκε να είναι παρών στο τελετουργικό και στις συναντήσεις που έγιναν την ίδια μέρα καθώς προφανώς θεώρησε πως θα υπήρχε αποτέλεσμα.  Πώς θα πειστεί άραγε να δηλώσει παρών σε μια νέα διάσκεψη; Οι πρωταγωνιστές της κεντρικής σκηνής φόρτωσαν την προοπτική για συμφωνία σε μια διαδικασία που εκ πρώτης όψεως δεν υποστηριζόταν από τις συγκυρίες και τις εξελίξεις στον ευρύτερο πολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον.  Οι προσωπικές ατζέντες των τρίτων, οι επιδερμικές προσεγγίσεις κάποιων εκ των πρωταγωνιστών, οδήγησαν σε ένα σκηνικό που μόνο από την παρουσία του Γ.Γ.,  των ΥΠΕΞ των τριών εγγυητριών, ενίσχυε τις προσδοκίες.  Όμως το σκηνικό ήταν πυροτέχνημα, έσβησε μετά την πρώτη λάμψη. Με ανοικτά πολλά ζητήματα, με χάσμα απόψεων σε σημαντικές πτυχές, η Λευκωσία επέλεξε την υιοθέτηση ενός οδικού χάρτη που καθιστούσε μεν την πορεία μονόδρομο, ωστόσο, φαινόταν πως ήταν αδιέξοδη. 

Ανέλαβε τα καθήκοντα του ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Ολόκληρη η ομιλία του μετά την ορκωμοσία του

 Λόγος αντισυστημικός, μεσσιανικός, με προεκλογική ρητορεία,  με αναφορές σε μιας μορφής "νέο πατριωτισμό",  με μια αντιελιτίστικη ρητορική, με αναφορές στο λαό που "επανέρχεται" στην εξουσία, με έντονη εσωστρέφεια, για την ανάγκη επιβολής της "ασφάλειας" στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων και φυσικά πόλεμος ενάντια στον ισλαμισμό. Πολλά τα στοιχεία ενός καθαρά έντονα δεξιού πολιτικού λόγου, από τον οποίο όμως λίγα μαθαίνουμε για την πολιτική που θα εφαρμόσει στην οικονομία  και  περισσότερο θολό παραμένει το τοπίο της νέας αμερικανικής  εξωτερικής πολιτικής.  Πάντως πρόκειται για μια ρητορική πρωτόγνωρη στα αμερικανικά χρονικά ανάληψης της προεδρικής εξουσίας. Πολλοί βιάστηκαν να πουν ότι σηματοδοτεί το τέλος της αμερικανικής πολιτικής που γνωρίσαμε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο χρόνος θα δείξει. Είναι ακόμη πολύ νωρίς για συμπεράσματα. Η άσκηση της εξουσίας είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τη ρητορική που εαπευθύνεται στο πόπολο.

Chief Justice Roberts, President Carter, President Clinton, President Bush, President Obama, fellow Americans, and people of the world: thank you.
We, the citizens of America, are now joined in a great national effort to rebuild our country and restore its promise for all of our people. Together we will determine the course of America and the world for many, many years to come. We will face challenges. We will confront hardships, but we will get the job done.
Every four years, we gather on these steps to carry out the orderly and peaceful transfer of power, and we are grateful to President Obama and First Lady Michelle Obama for their gracious aid throughout this transition. They have been magnificent. Thank you.
Today's ceremony, however, has very special meaning. Because today we are not merely transferring power from one administration to another or from one party to another, but we are transferring power from Washington, D.C. and giving it back to you, the people.
For too long, a small group in our nation's capital has reaped the rewards of government while the people have borne the cost. Washington flourished, but the people did not share in its wealth.

Οι απόρρητες εκθέσεις της CIA για Αιγαίο, Κύπρο

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

• 

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, η ακραία επικοινωνιακή διαχείριση των διαπραγματεύσεων για τις βάσεις από τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, η πιθανότητα ελληνοτουρκικής σύγκρουσης στη Θράκη, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ακόμη και η κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας στα μέσα της δεκαετίας του 1980, περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, στα 12 εκατομμύρια έγγραφα που αποχαρακτήρισε η CIA προκειμένου να δοθούν στη δημοσιότητα. Στην πραγματικά τεράστια αυτή βάση δεδομένων περιλαμβάνονται αναλύσεις, γεγονότα και εκτιμήσεις από τη δεκαετία του 1940 έως και εκείνη του 1990. Σε κάποιες από αυτές οι εκτιμήσεις αποδείχθηκαν εκ των υστέρων σωστές, σε ορισμένες άλλες οι αναλυτές διαψεύσθηκαν από τα γεγονότα.

Ηδη από τη δεκαετία του ’50 οι Αμερικανοί φαίνεται να γνώριζαν πολύ καλά τις ευαισθησίες Ελλάδας και Τουρκίας, ενώ είχαν χαρτογραφήσει μέχρι τελευταίας μονάδας τα στρατιωτικά δεδομένα στην Κύπρο. Η πολύ καλή εικόνα που είχαν για την κατάσταση της Κύπρου τούς προσέφερε και τη δυνατότητα να προβλέψουν εκείνο που επιβεβαιώθηκε το 1974, ότι, δηλαδή, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να προβάλει πραγματική αντίσταση σε πιθανή τουρκική εισβολή παρά μόνο γενικεύοντας τη σύγκρουση στον Εβρο και στο Αιγαίο. (Σημείωση συντάκτη "Πενταλιάς": Πρόκειται για το γνωστό παραμύθι! Απλώς η χούντα άφησε ανενόχλητη την Τουρκία να εισβάλει και εμπόδισε ακόμη και την Εθνική Φρουρά να αντισταθεί. Στο δε δεύτερο Αττίλα, ο Καραμανλής προέβαλε το άλλο τετριμμένο, ότι η Κύπρος ήταν πολύ μακριά!) Παραμονές των Ιουλιανών του ’65, δεν είχαν αντιληφθεί ούτε τον σχεδιασμό που υπήρχε ούτε την πιθανότητα πτώσης της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Κινέζος πρόεδρος για πρώτη φορά στο βήμα του Νταβός, μεγάλος απών ο Τραμπ

Στην ενακτήρια ομιλία του ο Κινέζος  πρόεδρος προειδοποίησε τις εθνικές κυβερνήσεις να μην επιστρέψουν σε πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού

Υπό τη σκιά της λαϊκής δυσαρέσκειας

Νταβός 
Την οπτική του για την παγκοσμιοποίηση σε μία πολιτική και οικονομική ελίτ που βρίσκονται αντιμέτωπες με την αυξανόμενη εχθρότητα των πληθυσμών του δυτικού κόσμου που έφεραν τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και γίνονται όλο και περισσότερο καχύποπτοι προς τις ανοικτές κοινωνίες και τους ανέμους του ελευθέρου εμπορίου θα παρουσιάσει την Τρίτη στο Νταβός ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ.

Ο Σι θα είναι ο πρώτος κινέζος πρόεδρος που θα ανέβει στο βήμα του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός για να απευθυνθεί σε 3.000 εκπροσώπους των οικονομικών και πολιτικών ελίτ που έχουν συγκεντρωθεί από τη Δευτέρα το βράδυ στο χιονοδρομικό θέρετρο της Ελβετίας, το οποίο έχει μετατραπεί σε οχυρωμένο φρούριο μέχρι την Παρασκευή, οπότε και λήγουν οι εργασίες. ( Σημείωση: Έχει ήδη μιλήσει και προειδοποίησε τις εθνικές κυβερνήσεις "να μην επιστρέψουν σε πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού, σημειώνοντας πως «σε έναν εμπορικό πόλεμο, δεν πρόκειται να υπάρξουν νικητές").

Κύπρος: Υπόσκαψη της Ελλάδας

Κώστας Βενιζέλος

Περιρρέουσα και άλλα τινά

Η αβάστακτη ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται τα διαδραματιζόμενα στο Κυπριακό επιβεβαιώνει μια πολιτική στάση που υποβαθμίζει τα σημαντικά και αναδεικνύει τα επικοινωνιακά. Όλα αυτά, δηλαδή, που έχουν συμπυκνωθεί στην ανακάλυψη πως όλα γύρω μας συμβαίνουν «για πρώτη φορά». Όσων η μνήμη είναι κοντή μπορούν να πνιγούν μέσα στην «τρελή χαρά» πως όλα τα νομοτελειακά στο Κυπριακό συντελέστηκαν «για πρώτη φορά» στη Γενεύη, την περασμένη εβδομάδα. Το αποτέλεσμα είναι που μετρά και αυτό προκύπτει λίγο-πολύ από τις τοποθετήσεις και την εν γένει συμπεριφορά των πρωταγωνιστών.

Προφητείας το ανάγνωσμα...

Κύπρος: Η επόμενη μέρα

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Μετά τη Γενεύη

Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν   

 Μιχάλης Κατσαρός

Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές στη Γενεύη ξημερώνει και θα είναι η πρώτη μέρα της πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό για τα θέματα εγγυήσεων και ασφάλειας. Ιστορική χαρακτηρίστηκε η προηγούμενη μέρα επειδή δόθηκαν χάρτες πώς θα μοιραστεί και επίσημα η Κύπρος, με νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής! «Σταθμός στην ιστορία» ήταν το σχόλιο Αναστασιάδη! Και να πανηγυρίζουν κάποιοι για το εποικοινωνιακό αυτό θέατρο κακής ποιότητας που παίζεται στη Γενεύη! Δεν υπάρχει πια ντροπή για τίποτε! Στη Γενεύη λοιπόν συζητούν για χάρτες και σύνορα! Και μετά μιλάνε για επανένωση! Σ' ένα πραγματικό κράτος, ακόμη και ομοσπονδιακό, θα επρόκειτο για μια λεπτομέρεια. Στην Κύπρο όμως διαπραγματευόμαστε μια διχοτομική λύση δύο κρατών. Το ξέρουν όλοι, ακόμη και οι οπαδοί της όποιας λύσης! Και τις επόμενες μέρες θα συζητάνε για εγγυήσεις που χρειάζεται ένα ανάπηρο κράτος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τον τουρκικό στρατό που θα πρέπει να παραμείνει στο νησί για την προστασία του!

Όλα έγιναν με μια απίθανη τσαπατσουλιά. Πήγαν, υποτίθεται, στη Γενεύη γιατί είχαν φτάσει σε ακτίνα συμφωνίας στα πλείστα των θεμάτων. Και αποδείχτηκε το αντίθετο. Πήγαν στη Γενεύη γιατί αυτό ήθελε η τουρκική πλευρά και αυτό αποδέκτηκε ο Αναστασιάδης στο περιβόητο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου 2016.

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Κύπρος: Ωραιοποιούν την αποτυχία της Γενεύης και στοχοποιούν τον Κοτζιά

Κώστας Βενιζέλος

Ο πήχης που τέθηκε από τους πρωταγωνιστές της Συμφωνίας του Δείπνου για την πενταμερή Διάσκεψη της Γενεύης ήταν ψηλός. Είχε αναφερθεί πως θα ήταν «η τελική φάση» της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων ενώ όσο πλησίαζε «η ώρα της αλήθειας», είχαν ξεκινήσει οι υπερβολές και τα πανηγύρια. Η πενταμερής Διάσκεψη με τις προδιαγραφές και τον πήχη που έθεσαν οι πρωταγωνιστές απέτυχε. Εκ του αποτελέσματος κρίνεται τούτο. Και το αποτέλεσμα είναι να συσταθεί μια επιτροπή για να παραπεμφθούν τα θέματα στους εμπειρογνώμονες. Αυτό που δεν μπόρεσαν να λύσουν οι πολιτικοί του επιπέδου που συμμετείχαν στην πενταμερή καλούνται να το διαχειριστούν -για να επιτευχθεί συμφωνία- οι βοηθοί! Αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά. Υπάρχει η θεωρία ότι πρέπει «να περιμένουμε να τελειώσει με τα εσωτερικά της η Τουρκία». Ή πως ήθελαν τα Ηνωμένα Έθνη να διατηρήσουν το μομέντουμ. Το αποτέλεσμα μετρά και μόνο.

Κύπρος: Μετά τη Γενεύη

Stephanos Constantinides

Τελικά σε τεχνοκρατικό επίπεδο θα συνεχιστούν στις 18 Ιανουαρίου 2017 οι συνομιλίες για το Κυπριακό μετά την κατάρρευση ουσιαστικά της πενταμερούς της Γενεύης. Ο Κοτζιάς έσωσε βέβαια την παρτίδα για την ώρα, αλλά είναι πολύ πιθανόν ότι θα δεχτεί ξανά τις επιθέσεις των οπαδών της όποιας λύσης. Σε κάθε περίπτωση στη Γενεύη φανερώθηκε η γύμνια της Λευκωσίας. Βρετανία, Τουρκία και Ελλάδα πήγαν στη Γενεύη με τεχνοκράτες και επιστήμονες στις αντιπροσωπείες τους. Την κυπριακή αντιπροσωπεία συνέθεταν κατα κύριο λόγο φανατικοί υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν με περιορισμένη οι περισσότεροι τεχνοκρατική γνώση των όσων συζητούνταν. Ο Αναστασιάδης σύρτηκε σε μια συνάντηση χωρίς προετοιμασία και με πολλαπλά θέματα σε εκκρεμότητα, από την οποία μόνο η Άγκυρα θα αποκομίσει οφέλη. Αλλά κανείς δεν θα πρέπει να τρέφει αυταπάτες για τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς των Εγγλέζων και των Αμερικανο-Νατοϊκών. Μια ανάσα είναι αυτή, ως την επόμενη προσπάθεια κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας που δεν θα αργήσει. Η επαγρύπνηση των πολιτών είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε αναγκαία για την προάσπιση της.

ΗΠΑ: Μετωπική σύγκρουση Τραμπ-μυστικών υπηρεσιών

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

Μετωπική σύγκρουση

Οι Υπηρεσίες Πληροφοριών των ΗΠΑ απέδωσαν τη νίκη Τραμπ σε παρέμβαση του Κρεμλίνου και μέσω διαρροών ισχυρίζονται ότι η Μόσχα κατέχει επιβαρυντικά στοιχεία που της επιτρέπουν να κρατά στο χέρι τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο. Η απάντηση Τραμπ είναι ότι πρόκειται για πρακτικές που θυμίζουν τη ναζιστική Γερμανία! Ολη αυτή η ωραία ατμόσφαιρα μία εβδομάδα πριν από την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο εκ των πραγμάτων θα έχει συνέχεια.
Ο Τραμπ βρίσκεται μπροστά σε μια ανταρσία των πιο ευαίσθητων μηχανισμών που διασφαλίζουν την ισχύ και την αξιοπιστία της χώρας και προφανώς δεν θα περιοριστεί στον διορισμό των νέων επικεφαλής πολιτικών προϊσταμένων αλλά θα επιχειρήσει βαθιές τομές πριν υπάρξει έμπρακτη υπονόμευση των επιλογών του κυρίως στην εξωτερική πολιτική και ειδικότερα απέναντι στη Ρωσία.

Το μέλλον των νέων.... Προφητείας το ανάγνωσμα...

Το νέο σκίτσο του Αρκά 

Αξιώνουν μια ενιαία και δημοκρατική Πολιτεία, χωρίς εγγυήτριες δυνάμεις και χωρίς στρατούς άλλων χωρών.

Δεκάδες Κύπριοι πολίτες από διάφορες κοινωνικές ομάδες, εκπαιδευτικοί, δικηγόροι, γιατροί, αρχιτέκτονες, διανοούμενοι, επαγγελματίες από το χώρο των υπηρεσιών, αλλά και απλοί πολίτες, υπέγραψαν επιστολή που απευθύνεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Υπουργό Εξωτερικών, τη Διαπραγματευτική Ομάδα, τον Πρόεδρο της Βουλής, τους Αρχηγούς κομμάτων και Προέδρους  οργανώσεων  καθώς  και την Ιεράν Σύνοδο, με την οποία τονίζουν μεταξύ άλλων:

Δεν θα ανεχτούμε να είμαστε οι τελευταίοι των Ελλήνων σε αυτόν τον τόπο. Θέλομε να καταστεί στο σύνολό του ο Κυπριακός λαός ελεύθερος, σε μια ενιαία και δημοκρατική Πολιτεία, χωρίς εγγυήτριες δυνάμεις και χωρίς στρατούς άλλων χωρών. Ισότιμοι πολίτες ναι, ισότητα κρατιδίων που καθορίζονται από εθνοτικά ή/και θρησκευτικά κριτήρια όχι.

.......

Δεν θα δεχτούμε να γίνουμε προτεκτοράτο της Τουρκίας για να ικανοποιηθεί η κατοχική χώρα, με πρόσχημα την ανασφάλεια των Τουρκοκυπρίων, ή οι προσωπικές φιλοδοξίες οποιουδήποτε πολιτικού ηγέτη στην Κύπρο.

......

Ανεξαρτήτως του τι εσείς τελικά θα κάνετε στη Γενεύη, εμείς είμαστε έτοιμοι να υπερασπίσουμε την ακεραιότητα της πατρίδα μας, τα ιερά και τα όσιά μας με όλα τα απαραίτητα μέσα.

Ενεργειακό σκάκι στη ΝΑ Μεσόγειο

ΧΡΥΣΑ ΛΙΑΓΓΟΥ

• 

Οταν το 2009 η αμερικανική εταιρεία Noble Energy ανακοίνωνε την ανακάλυψη του πρώτου μεγάλου κοιτάσματος στην ΑΟΖ του Ισραήλ, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι σε διάστημα μικρότερο της δεκαετίας η ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου θα βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας πετρελαϊκής βιομηχανίας και θα διαμόρφωνε νέες γεωπολιτικές ισορροπίες.
Το πετρελαϊκό παζλ άνοιξε στη ΝΑ Μεσόγειο πρώτη η Noble και ακολούθησαν οι Total, Statoil, ENI και BG, καθώς και σειρά από μικρότερου μεγέθους εταιρείες. Ωστόσο, συμπληρώθηκε με την ηχηρή άφιξη στην ΑΟΖ της Κύπρου, λίγο πριν εκπνεύσει το 2016, του μεγαλύτερου παγκοσμίως πετρελαϊκού κολοσσού, της αμερικανικής Exxon Mobil, από κοινού με τον μεγαλύτερο παραγωγό διεθνώς υγροποιημένου φυσικού αερίου της Qatar Petroleum. Σχεδόν ταυτόχρονα συντελέσθηκε και η άφιξη στην ΑΟΖ της Αιγύπτου της αγγλικής BP, μέσω της εξαγοράς από την ΕΝΙ του 10% του κοιτάσματος Ζορ, και της ρωσικής Rosneft, μέσω της εξαγοράς μεριδίου 30% στο ίδιο κοίτασμα.
Οι μεγαλύτεροι πετρελαϊκοί και γεωπολιτικοί παίκτες παγκοσμίως έχουν πάρει θέση και είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε επενδύσεις εκατοντάδων δισ. δολαρίων, χρηματοδοτούμενες από τα μεγαλύτερα τραπεζικά ιδρύματα διεθνώς. Για τις εμπλεκόμενες χώρες, Ισραήλ, Κύπρο, Αίγυπτο και Ελλάδα ως προέκταση της ίδιας γεωλογικής λεκάνης, δημιουργούνται νέες ευκαιρίες αναβάθμισης του ρόλου τους στον γεωπολιτικό χάρτη και, στο πλαίσιο της αξιοποίησής τους, επαναπροσδιορίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις μέσω τριμερών επαφών που βρίσκονται σε εξέλιξη, παράλληλα με την πορεία και τα αποτελέσματα των ερευνών για νέα κοιτάσματα.

Κύπρος:Τελευταία πράξη στη Γενεύη;

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Παλάτια χτίζουν οι θεοί/κι εμείς πάνω στην άμμο.

Δημήτρης Χριστοδούλου/Μάνος Λοΐζος

Η πενταμερής διάσκεψη της Γενεύης θα είναι η τελευταία πράξη κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας; Βεβαίως θα ακολουθήσει δημοψήφισμα σε περίπτωση κατάληξης στη Γενεύη, αλλά η πίεση και οι εκβιασμοί που θα ασκηθούν στους πολίτες για την αποδοχή της συμφωνίας που θα προκύψει θα είναι αφόρητοι, ο δε διχασμός που θα ακολουθήσει θα αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του. Επιπλέον θα γίνει προσπάθεια να δημιουργηθούν τετελεσμένα στη Γενεύη πριν το δημοψήφισμα, ακριβώς για να είναι πιο αποτελεσματικοί στη συνέχεια οι εκβιασμοί. Λίγο-πολύ το πλαίσιο της συμφωνίας έχει καθοριστεί. Εντούτοις, ακόμη και με όλες τις παραχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, φαίνεται να υπάρχουν πολλαπλές και σοβαρές εκκρεμότητες σε όλα τα κεφάλαια που θα πρέπει να κλείσουν όπως-όπως στη Γενεύη με τις γνωστές εποικοδομητικές ασάφειες που ο καθένας θα ερμηνεύει την επομένη με το δικό του τρόπο, με μόνο στόχο την εξαπάτηση του λαού. Ο αμερικανο-νατοϊκός παράγοντας όπως και το Λονδίνο έχουν δραστηριοποιηθεί έντονα για την επιβολή μιας λύσης που θα απεμπολεί τους στοιχειώδεις κανόνες του δημοκρατικού πολιτεύματος, θα είναι δομημένη σε φυλετικά κριτήρια και θα περιορίζει βασικές ελευθερίες και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Επιπλέον, θα παραχωρεί στην Τουρκία δικαιώματα άμεσης και έμμεσης επικυριαρχίας σε όλη την Κύπρο. Στην ουσία το πλαίσιο της λύσης, όπως το γνωρίζουμε, θα νομιμοποιεί το κεκτημένο της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Δεν θα νομιμοποιεί μόνο τη διχοτόμηση που επέβαλε η Τουρκία το 1974, αλλά θα αναγνωρίζει στην Άγκυρα και δικαιώματα στις ελεύθερες περιοχές του νησιού.

Καλή Χρονιά, με δικαιοσύνη και ειρήνη στον κόσμο!

Καλή Χρονιά, έστω και με λίγη καθυστέρηση, με αυτό το συμβολικό πίνακα του Paul Cezanne, Οι Χαρτοπαίκτες (THE CARD PLAYERS). Κάπως έτσι δεν παίζεται κι η τύχη του κόσμου, λίγο στα ζάρια, λίγο στα χαρτιά;

Πρώην ιδιοκτησία του Έλληνα εφοπλιστή Γεωργίου Εμπειρίκου, είναι μία από τις πέντε εκδοχές που σχεδίασε ο Πολ Σεζάν το 1894-95. Έμεινε στην κατοχή του Εμπειρίκου επί δεκαετίες και μάλιστα λέγεται ότι ο ίδιος διασκέδαζε με τις εξωφρενικές προσφορές που του έκαναν μουσεία, γκαλερί και οίκοι δημοπρασιών για να τον πουλήσει, αλλά εκείνος πάντα αρνούνταν.

Λίγο πριν από το θάνατό του έδωσε εντολή να αρχίσουν μυστικές διαπραγματεύσεις για την πώλησή του και αμέσως είχε προσφορές που ξεπερνούσαν τα $200 εκατ. Όμως, ο εμίρης του Κατάρ τις ξεπέρασε όλες και με $250 εκατ. (άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν το ποσό στα $300 εκατ.) και τον προσέθεσε το 2011 στην παγκοσμίου φήμης συλλογή του, συντρίβοντας το προηγούμενο ρεκόρ που είχε ο πίνακας του Τζάκσον Πόλοκ.

Περιμένοντας τον Τραμπ... Θολό τοπίο στις ΗΠΑ

• 
  
• 7/1

Δύο εβδομάδες πριν από την παραλαβή από τον Τραμπ του Λευκού Οίκου στις 21/1 η κατάσταση στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ παραμένει θολή, καθώς πουθενά σε όλη τη διάρκεια της μετάβασης από την επαύριο της προεδρικής εκλογής της 8/11 δεν υπήρξε από πλευράς Ομπάμα αλλά και συνολικά του συστήματος εξουσίας διάθεση αναζήτησης συναίνεσης, με στόχο την ομαλή μετάβαση. Η παραπάνω αβεβαιότητα έχει ήδη βαρύνουσες επιπτώσεις στη διεθνή σκηνή, όπου οι κινήσεις, οι τοποθετήσεις και οι αντιδράσεις του Πούτιν, του Νετανιάχου και του Ερντογάν, για να σταθούμε σε τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα, επενδύουν στην ανατροπή συγκεκριμένων πτυχών της πολιτικής Ομπάμα από τον Τραμπ.

Κυπριακό: Η βιωσιμότητα της λύσης επί ξυρού ακμής

Σύκας Νίκος Γ.


Στο βιβλίο του Antifragileο κορυφαίος παγκοσμίως ειδικός στο Risk Management Νασίμ Νίκολας Ταλέμπ υπογραμμίζει ότι στην εποχή των ασυμμετριών –χαρακτηρίζεται από μη γραμμικότητες– μια αλλαγή 1% στα συστήματα μπορεί να μειώσει την ευθραυστότητα «fragility» (ή να αυξήσει την ανθεκτικότητα «antifragility») κατά περίπου 99%. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται μόνο πολύ λίγα βήματα για να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα και πιο ασφαλή. Σχεδόν όλα σήμερα χαρακτηρίζονται από «winner-take-alleffects» (ο νικητής τα παίρνει όλα) και περιλαμβάνουν πηγές που μπορεί να προκαλέσουν ζημιά ή να αποφέρουν οφέλη.

Τη συνολική βιωσιμότητα της λύσης του Κυπριακού συναποτελούν θέματα που χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα, αλληλεξάρτηση και ασύμμετρες αβεβαιότητες: η ασάφεια στο θέμα της μετεξέλιξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, το άγνωστο (ρίσκο καικίνδυνοι που δεν φαίνονται), η αστάθεια, το χαοτικό περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, η αναξιοπιστία και η επιθετικότητα της Τουρκίας, τα πολλαπλά κριτήρια σε επιμέρους κεφάλαια (π.χ. στο περιουσιακό), οι μεταβατικές περίοδοι σε σημαντικά ζητήματα, τα θέματα της Διακυβέρνησης (η πολυπλοκότητακαι οι δυσκολίες στη λήψη αποφάσεων και στη λειτουργία του κράτους, η άσκηση βέτοκ.ά.), οι μηχανισμοί εφαρμογής της λύσης,τα θέματα της Οικονομίας (π.χ. το κόστος των αποζημιώσεων,το κόστος της επανεγκατάστασης, η κατάσταση των τραπεζών στα κατεχόμενα)κ.ά.

Κύπρος: Κατάλυση του νόμιμου και διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους!

Κώστας Βενιζέλος

 

 

Η αριθμητική του Δείπνου

Λίγες ημέρες πριν από την έναρξη της νέας φάσης των διαπραγματεύσεων, που θα μεταφερθούν στη Γενεύη την ερχόμενη εβδομάδα, είναι προφανές πως η εικόνα που υπάρχει είναι ότι πάμε σε ένα ραντεβού στα τυφλά. Η Διάσκεψη για την Κύπρο θα είναι πενταμερής, αλλά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα έχει διπλή ιδιότητα. Ο Ακιντζί θα είναι μεταξύ ορατού (ενδιαφερόμενου μέρους) και αόρατου (ψευδοκράτους). Η σημαία μας για εμπλοκή των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, έχει υποσταλεί. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών θα ενημερώσει τους «15» του Συμβουλίου Ασφαλείας για την πραγματοποίηση της Διάσκεψης, που θα αρχίσει στις 12 Ιανουαρίου στη Γενεύη και όποιος επιθυμεί θα μπορεί, όπως είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να παρευρεθεί. Κοντολογίς, ο περιβάλλων χώρος της Διάσκεψης θα μοιάζει με γήπεδο. Η δε Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει όντως καθεστώς παρατηρητή. Δεν θα έχει ουσιαστικό ρόλο στη Διάσκεψη. Θα καλείται όταν και όποτε το θελήσουν οι εμπλεκόμενοι.

Γιατί το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι ο λαϊκισμός

Αυτό που χρειάζεται η ήπειρος είναι να ξαναρχίσει η ανάπτυξη, σχολιάζει ο Alberto Mingardi, διευθυντής του think tank, Istituto Bruno Leoni.




Όταν μιλάμε για πολιτική, είναι πάντα δελεαστικό να χρησιμοποιούμε κάποια "μεγα-τάση" για να εξηγήσουμε την κατάσταση του κόσμου. Σήμερα, η πιο μοντέρνα από όλα αυτές είναι "η άνοδος του λαϊκισμού". Δυστυχώς, αυτός είναι ένας όρος που είναι τόσο ολισθηρός, όσο και δημοφιλής. Έχει εφαρμοστεί στους εκπαιδευμένους στην Οξφόρδη Brexiteers Μπόρις Τζόνσον και Μάικλ Γκόουβ, στον Ιταλικό κωμικό Μπέπε Γκρίλο, στον ισπανό νεο-μαρξιστική Πάμπλο Ιγκλέσιας, στην γαλλίδα ακροδεξιά ηγέτιδα Μαρίν Λεπέν, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.
Το μόνο πράγμα που αυτοί οι ετερόκλητοι άνθρωποι έχουν κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι το πολιτικό κατεστημένο της χώρας τους, δύσπιστο από το πολιτικό τους μήνυμα, αποφάσισε να τους επισημάνει ως "λαϊκιστές". Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Για το πολιτικό κατεστημένο, "η άνοδος του λαϊκισμού" προσφέρει μια κάπως παρήγορη αφήγηση. Αυτό υποδεικνύει ότι μπορεί να υπάρχουν ισχυρές ιστορικές δυνάμεις ενεργές - δυνάμεις στις οποίες οι φορείς του πολιτικού κατεστημένου κωφεύουν και είναι ακόμα ανίκανες να αντισταθούν.

2017: Ένας κόσμος που προχωρεί με μετέωρα βήματα και κανείς δεν ξέρει πού μας οδηγεί η πανουργία της Ιστορίας

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Ζοφεροί καιροί

Ζούμε σε ζοφερούς καιρούς! Μια ματιά γύρω μας, στο πλανητοχώρι μας, είναι αρκετή για να το επιβεβαιώσει. Μεταβατική εποχή, εποχή αναμονής, με τη βάρκα να έχει μείνει με μισοσπασμένα κουπιά και κουρασμένους κωπηλάτες. Ν' αρμενίζει σχεδόν ακυβέρνητη σε πέλαγος αγριεμένο. Ζοφεροί καιροί και με λίγες προσδοκίες. Μ' έναν κόσμο που ξέμεινε από ελπίδα. Θα έλεγε κανείς πως ο κόσμος πορεύεται με τον αυτόματο πιλότο. Με κυβερνήτες που δεν έχουν την ικανότητα ούτε διαχείριση να κάνουν της καθημερινότητάς μας. Ένας κόσμος που προχωρεί με μετέωρα βήματα και κανείς δεν ξέρει πού μας οδηγεί η πανουργία της Ιστορίας.

Οι ΗΠΑ -για να ξεκινήσουμε από την υπερδύναμη- σε μεταβατική περίοδο, μ' έναν Πρόεδρο που δεν μπορείς να αποκωδικοποιήσεις εύκολα, αλλά που μάλλον ανατρέπει την πολιτική του προκατόχου του με ό,τι αυτό σημαίνει. Μολονότι οι σταθερές μεταβλητές της πολιτικής μιας υπερδύναμης δύσκολα αλλάζουν και η σφραγίδα ενός προέδρου δεν είναι ποτέ προσωπική αλλά ο συγκερασμός αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων και αντικειμενικών συνθηκών. Για την ώρα ο Τραμπ φαίνεται να είναι έτοιμος να εφαρμόσει μέρος της πολιτικής Νίξον, του προκατόχου του της δεκαετίας του '70, αλλά σε αντίστροφη φορά. Τότε στο τρίγωνο Ουάσιγκτον-Μόσχας-Πεκίνου έγινε το αμερικάνικο άνοιγμα στο Πεκίνο για να ασκηθεί πίεση στη Μόσχα. Σήμερα ο Τραμπ κάνει άνοιγμα στη Μόσχα για να ασκήσει πίεση στο Πεκίνο, κάτι που μάλλον θα αποτύχει γιατί σήμερα οι σχέσεις Ρωσίας-Κίνας είναι αρκετά καλές, σε αντίθεση με το '70 που ήταν εχθρικές. Εν ολίγοις το αμερικανικό ενδιαφέρον μεταφέρεται στην Ασία με έντονα τα σημάδια γεωστρατηγικής αλλά και οικονομικής αντιπαλότητας με την Κίνα. Η Ευρώπη θα κληθεί μάλλον να αναλάβει τις ευθύνες της και να πληρώσει περισσότερα για την άμυνα της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Ακόμη και στη Μέση Ανατολή φαίνεται πως ο ανταγωνισμός με τη Ρωσία θα υποχωρήσει και θα αφεθεί περισσότερη ελευθερία κινήσεων στη Μόσχα. Είναι όμως πολύ νωρίς για να κρίνει κανείς πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, ιδίως με την αντίθεση που εκφράζει ο Τραμπ στην πολιτική του προκατόχου του απέναντι στο Ιράν και με την απόλυτα φιλο-ισραηλινή πολιτική του.