Περί διαφθοράς γεγονότα: Για το μεγάλο σκάνδαλο της Δρομολαξιάς και της ΣΥΤΑ ο Φιλελεύθερος έγραφε το 2011. Στις 8 Ιανουαρίου 2011 με κύριο πρωτοσέλιδο τίτλο γράφαμε: «Αγορά ανύπαρκτου κτιρίου – Ερωτήματα για 19,7 εκατ. από το Ταμείο Συντάξεων της ΑΤΗΚ». Μετά ασχοληθήκαμε σε σειρά δημοσιευμάτων (στις 11/1/11, ο τίτλος στην πρώτη σελίδα ήταν: «Η ΑΤΗΚ δίνει €22,6 εκατ. για το χωράφι – Ανήκε σε Τουρκοκύπριο»).

Αν μη τι άλλο ήταν δημοσιεύματα που σήκωναν διερεύνηση από την κυβέρνηση. Όμως,  όχι μόνο μας διέψευδαν όλοι, όχι μόνο δεν παρενέβη κανένας εισαγγελέας και κανένας ελεγκτής, αλλά όταν επιμέναμε εισπράξαμε και αγωγές λιβέλου από εμπλεκόμενους. Πότε έφτασε η υπόθεση στο δικαστήριο; Το 2015. Όταν, δηλαδή, τα δημοσιεύματα μας βρήκαν ανταπόκριση από τον Γενικό Εισαγγελέα και από τον Γενικό Ελεγκτή, που συνεργάστηκαν και ξεσκέπασαν αυτό το τεράστιο σκάνδαλο.

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι αν δεν έχουμε κρατικούς αξιωματούχους οι οποίοι θέλουν να σταθούν στο ύψος τους και να υπηρετήσουν με ανιδιοτέλεια το δημόσιο συμφέρον, η διαφθορά, η διαπλοκή, η διάτρητη φήμη της χώρας, θα είναι πάντα όπως είναι σήμερα, όπως ήταν πριν δυο χρόνια, πριν δέκα και πριν είκοσι χρόνια. Όλα αυτά που λένε σήμερα οι ταγοί του τόπου, οι οποίοι αγωνιούν βλέποντας τα νέα δημοσιεύματα στο εξωτερικό που μας ρεζιλεύουν, θα αποκτήσουν νόημα «μόνο εάν κυριαρχήσει μια νέα αντίληψη που θα θέτει τη νομιμότητα πάνω απ’ όλα και που θα θέτει τον πραγματικό σεβασμό προς τη ζωή στο επίκεντρο της σκέψης και των ενεργειών όσων ασκούν εξουσία. Διαφορετικά, το στρεβλό σύστημα θα προχωρήσει ακάθεκτο προς την επόμενη τραγωδία». Έτσι το έλεγε το Κακουργιοδικείο όταν το 2013 επέβαλλε ποινές για την τραγωδία του Μαρί του 2011.

Αυτή τη νέα αντίληψη για όσους ασκούν εξουσία, την ψάχνουμε ακόμα. Από τότε. Και κάθε τόσο επιβεβαιώνεται το Κακουργιοδικείο. Το στρεβλό σύστημα προχωρεί ακάθεκτο προς την επόμενη τραγωδία, προς το επόμενο σκάνδαλο, προς την επόμενη κομπίνα.

Στην περίπτωση της Δρομολαξιάς, όπως και στο άλλο μεγάλο σκάνδαλο, στις αποχετεύσεις της Πάφου, βρέθηκαν δυο αξιωματούχοι, οι Κώστας Κληρίδης και Οδυσσέας Μιχαηλίδης, που συνεργάστηκαν κι έφεραν αποτέλεσμα. Τι ακολούθησε για αυτούς τους δυο το γνωρίζουμε όλοι με τις πρωτοφανείς απόπειρες κυβέρνησης και κομμάτων να τους απαξιώσουν. Διότι η αντίληψη όσων ασκούν εξουσία δεν θέτει τη νομιμότητα πάνω απ’ όλα, αλλά θέτει τη διαιώνιση του στρεβλού συστήματος. Αυτό τους βολεύει. Αυτό τους λύνει τα χέρια για να διαχειρίζονται το κράτος και τους πολίτες ως να είναι προσωπική τους περιουσία. Προέδροι, υπουργοί, κομματάρχες, κρατικοί αξιωματούχοι μόνο μέσα σε στρεβλό σύστημα, πάνω από τη νομιμότητα και πάνω από τον σεβασμό στους πολίτες, μπορούν να παρουσιάζονται ως μεσσίες. Να λύνουν και να δένουν.

Ακόμα και αν σήμερα, λόγω των δημοσιευμάτων στο εξωτερικό που μας ταρακούνησαν ξανά, ελεγχθούν με αυστηρότητα οι υποθέσεις παραβίασης των κυρώσεων, δεν θα αλλάξει τίποτα. Θα γίνει ένα μπάλωμα να περάσουμε ως παρακάτω. Διότι, οι περιπτώσεις που χαρακτηρίζουν το στρεβλό σύστημα έχουν ρίζες και δεν τολμά ή δεν θέλει κανένας να ασχοληθεί με το ξερίζωμα.

Πώς να ξεριζωθούν; Εδώ, για παράδειγμα, έρχεται ένας τύπος από τη Μαλαισία που ζητά πολιτογράφηση και στα καλά καθούμενα δωρίζει στον Αρχιεπίσκοπο 300 χιλιάδες ευρώ. €300.000! Κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι, μαζί και αυτοί που επιδεικνύουν μηδενική ανοχή στη διαφθορά, το καταπίνουμε. Μας το παρουσιάζουν ως κάτι λογικό και το ξεχνούμε, πάμε παρακάτω. Πώς να ξεριζωθούν όταν ενοικιάζει κάποιος κρατική γη προς €6.660 το χρόνο, κτίζει μέσα αποθήκες βάζει και κλιματισμό και τελικά την ενοικιάζει στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του κράτους προς €135.000 το χρόνο; Την κρατική γη! Ναι, είναι κι αυτό γεγονός. Απλά πράματα, απλές κομπίνες, που δείχνουν το εύρος και το βάθος της διαφθοράς και της διαπλοκής. Έτσι φτάσαμε στους Ρώσους ολιγάρχες και στα διαβατήρια, για να μιλάμε πια για δισεκατομμύρια…