Η μεγαλύτερη μετατόπιση ισχύος, πλούτου και κύρους από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης

Η άνοδος της Ανατολής και οι προκλήσεις της Δύσης

Tου Ian Morris* / International Herald Tribune

Η Δύση κυριαρχεί στον κόσμο. Μόλις το 1/7 του πληθυσμού του πλανήτη ζει στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αλλά παράγει τα 2/3 του πλούτου του, κατέχει τα 2/3 των όπλων του και ξοδεύει τα 2/3 του ποσού που διατίθεται ετησίως στην έρευνα και την καινοτομία. Κατά μέσον όρο, οι Αμερικανοί εργαζόμενοι είναι επτά φορές πιο παραγωγικοί από τους Κινέζους. Ωστόσο, όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον πραγματοποίησε την ιστορική του επίσκεψη στο Πεκίνο, οι Αμερικανοί εργαζόμενοι ήταν 20 φορές πιο παραγωγικοί από τους Κινέζους. Η συμβολή της Κίνας στο παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν τότε 5%. Σήμερα έχει φτάσει το 14%. Η Κίνα είναι σήμερα η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου (και η Ιαπωνία τρίτη) και ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη. Ο ταχύτερος υπερυπολογιστής στον κόσμο βρίσκεται στην Κίνα.
Αυτό που βιώνουμε στις μέρες μας είναι η μεγαλύτερη μετατόπιση ισχύος, πλούτου και κύρους από τότε που η βιομηχανική επανάσταση εκτόξευσε τη Δυτική Ευρώπη στην παγκόσμια κυριαρχία, πριν από 200 χρόνια. Και η δύναμη που ωθεί σήμερα την Ανατολή είναι ακριβώς η ίδια με εκείνη που ώθησε τότε τη Δύση: ένας ευνοϊκός συνδυασμός της γεωγραφίας, με την οικονομία και την τεχνολογία.

Το δώρο του Σημίτη στον Παπανδρέου

Το χριστουγεννιάτικο δώρο του Γιώργου

Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Παρότι είναι διαδεδομένο (και πολύ σικ) οι Αθηναίοι να εφορμούν στα βιβλιοπωλεία τις ημέρες των εορτών, λίγοι είναι εκείνοι που αφιερώνουν χρόνο για να διαβάσουν και καμιά σελίδα. Για τους περισσότερους, ο ελεύθερος χρόνος των εορτών αναλώνεται σε τραπεζώματα και βεγγέρες, ώστε συνήθως να μην περισσεύει χρόνος ούτε για εφημερίδα. Iσως για τον λόγο αυτό διέλαθε της προσοχής των σχολιαστών ένα σημαντικό άρθρο του τέως πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, με αντικείμενο τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, το οποίο δημοσιεύθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων. Iσως κιόλας επειδή και εμείς οι δημοσιογράφοι υποκύπτουμε στο κλίμα ευφορίας των ημερών και προτιμάμε θέματα της κατηγορίας «χαβαλέ» (π.χ., τον ηρωικό ανένδοτο του Φαήλου Κρανιδιώτη κατά των ντιντήδων και των βαψομαλλιάδων...), δεν δόθηκε στο άρθρο η σημασία που του άξιζε. Κακώς! Διότι, πέραν του ότι συνοψίζει με αξιοσημείωτη ενάργεια τις τάσεις και τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται, καθώς και τις προσπάθειες που καταβάλλονται, για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση, το άρθρο περιέχει και ένα «δώρο» για τον Γιώργο Παπανδρέου.

Οι δρόμοι του πετρελαίου

Η Ρωσία διαφοροποιεί τις οδούς εξαγωγών πετρελαίου Από τα μεσάνυχτα, αρχίζει να λειτουργεί ο πετρελαιαγωγός προς την Κίνα. Η Ρωσία θέτει από τα μεσάνυχτα σε λειτουργία τον πρώτο της πετρελαιαγωγό προς την Κίνα, προχωρώντας έμπρακτα σε διαφοροποίηση εξαγωγικών της οδών της, πέραν της Ευρώπης. Η μεγαλύτερη ρωσική πετρελαιοπαραγωγός εταιρία Rosneft και η κρατική εταιρία διαχείρισης αγωγών Transneft θα πωλούν στην Κίνα 110 εκατομμύρια βαρέλια αργού το χρόνο (15 εκατομμύρια μετρικούς τόνους), για 20 χρόνια, μέσω του αγωγού Ανατολική Σιβηρία-Ειρηνικός Ωκεανός, γνωστού ως ESPO, μετά τη χορήγηση δανείων ύψους 25 δισ. δολαρίων από το Πεκίνο στις δυο εταιρίες για τη χρηματοδότηση της κατασκευής του αγωγού και την ανάπτυξη πετρελαϊκών αποθεμάτων. Ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν έχει πει ότι ο αγωγός θα διαφοροποιήσει τις εξαγωγές ρωσικών φυσικών πόρων πέραν της Ευρώπης. Ο αγωγός ESPO, όταν ολοκληρωθεί το 2014, θα μεταφέρει πετρέλαιο από το Ταϊσέτ, στο λιμάνι Κόζμινο, στον Ειρηνικό. Η Transneft ολοκλήρωσε, το 2009, την κατασκευή του 50% του συνολικού μήκους 4.700 χιλιομέτρων του αγωγού, μέχρι το Σκοροβόντινο. Από εκεί, διακλάδωση μήκους 1.024 χιλιομέτρων καταλήγει στη Ντατσίνγκ, στη βορειοανατολική Κίνα. Οι αποστολές φορτίων ρωσικού αργού στην Κίνα γίνονταν μέχρι σήμερα, σιδηροδρομικώς. Όπως σημειώνει το Bloomberg, τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο πρόεδρος της Transneft Νικολάι Τοκάρεφ είχε πει ότι η εταιρία δεν προτίθεται να ανταποκριθεί θετικά, άμεσα, στην αίτηση του Πεκίνου να διπλασιαστεί ο όγκος των ποσοτήτων αργού που παραδίνονται. Η Ρωσία, πιθανότατα, θα αποστείλει στην Ευρώπη μικρότερες ποσότητες αργού πετρελαίου λόγω του αγωγού προς την Ασία, δήλωσε ο εκπρόσωπος της Transneft Ίγκορ Ντιόμιν. www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ανατολή του 2011

H βαριά κληρονομιά του 2010
σκιάζει την ανατολή του 2011

Κυβέρνηση και κοινωνία καλούνται να κερδίσουν το δύσκολο στοίχημα της ανάκαμψης  Ιδιαίτερα επίπονο σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο αναμένεται το νέο έτος, ενώ οι αντοχές της χώρας έχουν δοκιμαστεί ήδη έντονα κατά το 2010, με την κρίση δανεισμού που οδήγησε την κυβέρνηση στην υπογραφή του Μνημονίου με την τρόικα. Για την κυβέρνηση, προτεραιότητα συνιστά η διασφάλιση της τέταρτης δόσης του δανείου από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Ετσι ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έχει αποφασίσει την απαρέγκλιτη τήρηση των όρων του Μνημονίου, με νέο βασικό στόχο το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Στο Μέγαρο Μαξίμου εκπονείται ειδικός σχεδιασμός ώστε το νομοσχέδιο, που θα παρουσιαστεί μεταξύ 17 και 21 Ιανουαρίου, να μην προκαλέσει αναταράξεις στο ΠΑΣΟΚ και συνδικαλιστικές αντιδράσεις ανάλογες εκείνων που συνόδευσαν, πρόσφατα, το πολυνομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις και τις ΔΕΚΟ. Παράλληλα, στο υπουργείο Οικονομικών, διαμορφώνουν το νέο πακέτο μέτρων, το οποίο θα πρέπει να είναι έτοιμο μέχρι τον Μάρτιο, προκειμένου η χώρα να προετοιμαστεί για την πολύ δύσκολη τριετία που ακολουθεί, έως το 2014. Παρά το άκρως αντίξοο περιβάλλον που συνθέτουν τα ανωτέρω δεδομένα, η κυβέρνηση προσδοκά ότι σταδιακά η ελληνική οικονομία θα επιστρέψει σε τροχιά ανάκαμψης. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ωστόσο, οι φόβοι της ΕΚΤ για εξαγωγή της κρίσης του χρέους μέσα στο 2011 επιτείνουν τη ρευστότητα κι εντείνουν την ανησυχία.

Tο 2010 υπήρξε μία χρονιά του παραλόγου.

Υποθέσεις εν όψει 2011

Tου Κωστα Iορδανιδη
Σωτήριες ενίοτε οι ασκήσεις αισιοδοξίας ακόμη και η ελεγχόμενη αυταπάτη. Κατά συνέπεια, ας υποθέσουμε ότι υφίσταται ελπίδα ανακάμψεως, όπως μας διαβεβαιώνουν οι κάθε φύσεως αρμόδιοι, επικαλούμενοι πληθώρα επιχειρημάτων, αξίας μάλλον αμφιβόλου. Ας υποθέσουμε ότι δεν διεταράχθη ο νους μας μέχρι βαθείας καταθλίψεως και ας αισιοδοξούμε στιγμιαίως εν όψει του νέου έτους.
Ας υποθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Γιώργος Παπανδρέου αόκνως αγωνίζεται διά την σωτηρίαν της πατρίδος, όπως μας διαβεβαιώνει διαρκώς. Και ας υποθέσουμε ότι ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει στόχο την έξοδο της Ελλάδος από την κρίση και δεν ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα συμφέροντα των δανειστών της.
Θωρακισμένοι –στιγμιαίως πάντα– από τις επιθέσεις μιας οικτρής μελαγχολίας, μπορούμε να υποστηρίξουμε, δίχως τον κίνδυνο γελοιοποιήσεως ενδεχομένως, ότι το 2010 υπήρξε μία χρονιά του παραλόγου.
Εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, δίχως στρατιωτικές συγκρούσεις –με εξαίρεση τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας το 1999– και οι πολίτες τής πλέον προηγμένης ηπείρου του πλανήτη υφίστανται τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσεως μοναδικών διαστάσεων, διότι κάποιοι κάτι δεν υπολόγισαν σωστά.
Στα καθ’ ημάς, ο κ. Παπανδρέου κάτι και αυτός δεν υπολόγισε σωστά. Αφού για μία πενταετία υπονόμευσε κάθε προσπάθεια των κυβερνήσεων του κ. Κώστα Καραμανλή για εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας, επέπεσε «επί δικαίους και αδίκους» επιβάλλοντας στυγνή λιτότητα της πλέον νεοφιλελεύθερης μορφής, προς δόξαν των αρχών που ευαγγελίζεται ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Κατακεραύνωσε –ή έτσι φαντάσθηκε– ο κ. Παπανδρέου τη Δεξιά, τους πρώτους μήνες που ανέβηκε στην εξουσία, με εξεταστικές επιτροπές και άλλα ανούσια τεχνάσματα του παρελθόντος, αλλά το μέτωπο συγκρούσεως έχει στην πράξη μετακινηθεί. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν αντιμετωπίζει τη Δεξιά, την Αριστερά ή όποια άλλη αντίπαλη πολιτική παράταξη, αλλά πρωτίστως το κατ’ εξοχήν δημιούργημα του κόμματός του – με άλλα λόγια τούς συνδικαλιστές και υπαλλήλους των ΔΕΚΟ και του δημόσιου τομέα.
Ας υποθέσουμε ως εκ τούτου ότι η εμφύλια διαμάχη μεταξύ του «παραδοσιακού» ΠΑΣΟΚ και της εκσυγχρονιστικής, ούτως ειπείν, ομάδος που περιβάλλει τον κ. Παπανδρέου θα συνεχισθεί, στη διάρκεια του 2011, αδυσώπητη.
Στο παρελθόν, εθαύμαζαν πολλοί τη δυνατότητα μεταλλάξεων του ΠΑΣΟΚ, αλλά οι όποιες αλλαγές εξυπηρετούσαν πάντα τον σκληρό πυρήνα των παραδοσιακών στελεχών αυτού του κόμματος. Ο σκληρός πυρήνας των συνδικαλιστών αποθέωσε τον Ανδρέα Παπανδρέου και στη συνέχεια ανέδειξε τον κ. Κώστα Σημίτη στην ηγεσία του κόμματος, διότι χάρη σε αυτόν μπορούσε να διατηρηθεί ένας μηχανισμός νομής της εξουσίας.
Μετάλλαξη ωστόσο χωρίς την ενεργό συμμετοχή ή έστω συναίνεση του σκληρού πυρήνος ενός κόμματος δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι ο κ. Παπανδρέου θα επιμένει στην πολιτική του, δεν πρόκειται το πιθανότερο να σώσει την Ελλάδα, αλλά θα έχει υπονομεύσει θανασίμως το ΠΑΣΟΚ. Είναι ο μόνος που θα μπορούσε να το κάνει.

Διχογνωμίες στην Κύπρο σε θέματα ενέργειας

Μίνι Κατάρ μπορεί να γίνει η Κύπρος

  Της Νάνσιας Παλάλα

Ο καθηγητής Μιχάλης Οικονομίδης έδωσε χθες συνέντευξη στην εφημερίδα μας ( Η Σημερινή ) κι εξήγησε γιατί πιστεύει πως είναι ασύμφορη η χρήση υγροποιημένου φυσικού αερίου για την παραγωγή ενέργειας στην Κύπρο.
Σοβαρές διχογνωμίες προέκυψαν στο μέγα θέμα της χρήσης υγροποιημένου φυσικού αερίου για την παραγωγή ενέργειας στην Κύπρο μετά και την απόφαση της Δημόσιας Εταιρείας Φυσικού Αερίου (ΔΕΦΑ) να καταλήξει στην απόφαση αυτή και μάλιστα, όπως έχει διαρρεύσει, να βρίσκεται πολύ κοντά σε συμφωνία με την εταιρεία Shell.
Πέραν των διαφωνιών από πλευράς ΔΗΣΥ και της απαίτησης από άλλα κόμματα για διαφάνεια στους χειρισμούς του θέματος, χθες ο Κύπριος εμπειρογνώμονας σε θέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθηγητής Μιχάλης Οικονομίδης, έβαλε πραγματικά φωτιά στις συζητήσεις μετά από δηλώσεις του ότι το μέγεθος της αγοράς της Κύπρου είναι πολύ μικρό για να αντέξει το τεράστιο κόστος που συνεπάγεται η όλη διαδικασία μεταφοράς στο νησί υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ο καθηγητής Οικονομίδης, σε συνέντευξή του στη «Σημερινή», αλλά και σε παρέμβασή του χθες στο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων του Σίγμα, είπε πως θα ανέμενε ότι η Κύπρος θα έσπευδε να συνεργασθεί με το Ισραήλ για τη μεταφορά εδώ, μέσω αγωγού, φυσικού αερίου που θα διοχετεύεται στην Ευρώπη, η οποία τώρα είναι δέσμια της Ρωσίας στον τομέα της ενέργειας.
Πέραν της συμφέρουσας τιμής, αν υπάρξει συνεργασία με το Ισραήλ, είπε ο καθηγητής Οικονομίδης, ένα άλλο σημαντικότατο όφελος για τη χώρα μας, η οποία θα μετατραπεί σε μίνι Κατάρ της Μεσογείου, είναι ότι θα αποκτήσει τεράστια γεωπολιτική σημασία για την ΕΕ.
Ο καθηγητής Οικονομίδης, που μίλησε και για αδιαφάνεια στην όλη διαδικασία, δεν δίστασε να αναφερθεί και σε ενδεχόμενο ύπαρξης συμφερόντων αλλά και διαφθοράς, αν η Κύπρος επιλέξει να δεσμευθεί με 20ετές συμβόλαιο για να αγοράζει από συγκεκριμένο προμηθευτή αέριο σε υγροποιημένη μορφή, το οποίο θα μεταφέρεται από πολύ μακριά στη χώρα μας, με τεράστιο κόστος.

Συζήτηση για το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Στίγμα

Συναγωνισμός αποενοχοποιήσεων από τα δύο μεγάλα κόμματα

  Κωστάκης Αντωνίου

Πάνε πρίμα τα δύο μεγάλα κόμματα. Το ένα-το ΑΚΕΛ- προσπαθεί να αποενοχοποιήσει την Τουρκία, το άλλο-ο ΔΗΣΥ- αντιδρά και οργίζεται, κάθε φορά που έρχονται στην επιφάνεια, ή πρόκειται να αποκαλυφθούν, στοιχεία και αποδείξεις κατά του πραξικοπήματος και όσων το διέπραξαν. Έχουμε προσπάθεια, από τη μια πλευρά, αποενοχοποίησης της Τουρκίας, και από την άλλη, προσπάθεια αποενοχοποίησης των πραξικοπηματιών.
Εδώ και χρόνια ο Δημοκρατικός Συναγερμός-ΔΗΣΥ συμμετέχει με βουλευτή στην Επιτροπή για το Φάκελο της Κύπρου, εγνώριζε ότι θα εκδοθεί πόρισμα, αλλά ξαφνικά οργίστηκε, έθεσε θέμα, δημιούργησε εκ του μη όντος πρόβλημα, και αφού δημιούργησε αναιτίως πρόβλημα και πρόσθεσε άλλο ένα σημείο σύγκρουσης στο εσωτερικό μέτωπο, ήλθε προχθές για να μας πει ότι «δεν επιθυμεί να δώσει συνέχεια στη δημόσια συζήτηση».
Ωραία (ευρωπαϊκή) νοοτροπία. Πρώτα δημιουργεί θόρυβο, και όταν ο Μαρίνος Σιζόπουλος-πρόεδρος της Επιτροπής- αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις τού Δημοκρατικού Συναγερμού, αποφασίζει να «κλείσει» το θέμα. Ανώμαλη αναδίπλωση.
Μέχρι τώρα ακούσαμε από την πλευρά του Δημοκρατικού Συναγερμού ένα σωρό διαφορετικές δικαιολογίες για το «άγκρισμά» του. Πρώτα μας είπαν ότι δεν προνοείτο η έκδοση πορίσματος. Αυτός ο ισχυρισμός καταρρίπτεται από τα έγγραφα που παρουσίασε ο κ. Σιζόπουλος. Ύστερα μας είπαν ότι η Ιστορία δεν γράφεται από τους πολιτικούς. Αλλά την ίδια στιγμή, αναγνωρίζει ως «ιστορικά ντοκουμέντα» τις «Καταθέσεις» του ιδρυτή του, Γλαύκου Κληρίδη. Στη συνέχεια μάς δήλωσαν ότι δεν ενίστανται στην έκδοση πορίσματος, αλλά αυτό να γίνει μετά τις Βουλευτικές. Αυτό ίσως να τους ενοχλεί περισσότερο. Διότι, πιθανόν, όσα θα ακουστούν, να επηρεάσουν τις εκλογικές προοπτικές του κόμματος. Και, τέλος, μας δηλώνουν ότι τερματίζουν τη συζήτηση.
Είναι φανερό, ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός παθαίνει αλλεργία όταν ακούει να γίνεται λόγος για πραξικόπημα και προδοσία. Προσπαθεί να αποενοχοποιήσει και να αποδώσει άλλοθι σε όσους το διέπραξαν. Επιθυμεί αυτό το μεγάλο έγκλημα να μείνει θαμμένο στο «υπόγειο» της μνήμης του λαού. Γιατί; Διότι επηρεάζει τις εκλογικές προοπτικές του, για ευνόητους λόγους...
Πέραν, όμως, όλων αυτών, και ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το ΑΚΕΛ απομονώνονται όλο και περισσότερο από τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο και τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, έρχεται ο Δημοκρατικός Συναγερμός να ανοίξει μέτωπο με την ΕΔΕΚ, κατά πρώτο και με το ΔΗΚΟ, αλλά και με όλους τους δημοκρατικούς ανθρώπους. Πολιτικός μαζοχισμός, πρώτου βαθμού.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο λαός, ούτε την Τουρκία αποενοχοποιεί για όσα διέπραξε και διαπράττει στην Κύπρο -και αυτό όχι ως «ένα σου, ένα μου», στο πραξικόπημα, όπως διατείνεται ο Πρόεδρος Χριστόφιας- ούτε όμως το πραξικόπημα και όσους συνέβαλαν, ή συμμετέσχαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στην πραγματοποίηση και στην εκτέλεσή του, αποενοχοποιεί.
Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται, αγνοούν το λαϊκό αίσθημα.
Ηλ. διεύθυνση: antoniouc@simerini.com

Το 2011 έφτασε...

Ο κόσμος υποδέχεται το 2011

Δισεκατομμύρια άνθρωποι θα γιορτάσουν σήμερα την είσοδο του 2011, αψηφώντας τις πλημμύρες και τον καύσωνα στην Ωκεανία ή τις χιονοθύελλες στις ΗΠΑ, με το Σίδνεϊ να είναι η πρώτη μεγάλη πόλη στην οποία άνοιξαν οι σαμπάνιες για την αλλαγή της χρονιάς.

Από το σοσιαλισμό στο μνημόνιο

Οι βρεγμένες κότες του ΠΑΣΟΚ

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΠΑ pappas@enet.gr

Στο βιβλίο του «Το λεξικό της πιάτσας» ο Βρασίδας Καπετανάκης στο λήμμα «κόττα» αναφέρει: «προσβλητική προσφώνησις επί ανδρών και γυναικών: «τον ενομίζαμε για καλό άνδρα, και αποδείχθηκε κόττα»».

Είναι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (και ορισμένοι υπουργοί) «κότες βρεγμένες» που ντρέπονται γι' αυτά που ψηφίζουν, σύμφωνα με την περιγραφή του υπουργού Υγείας Α. Λοβέρδου ή μήπως, ακόμη χειρότερα, είναι «κότες λειράτες» που σκούζουν και κουνάνε τα καχεκτικά φτερά τους για να δείξουν στην κοινωνία ότι πασχίζουν για τα συμφέροντα των αδυνάτων, αλλά την κρίσιμη στιγμή επιστρέφουν στο κοτέτσι και δηλώνουν υποταγή στον αρχηγό κόκορα;
Εύκολα κάποιος παρατηρητής μπορεί να συμφωνήσει με τον προσβλητικό αυτό χαρακτηρισμό βλέποντας τους περισσότερους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ άλλα να λένε στις ιδιωτικές συζητήσεις τους, μερικοί και στις δημόσιες παρεμβάσεις τους, και άλλα να πράττουν στις ψηφοφορίες. Πρόκειται για οπορτουνιστική συμπεριφορά; Εχουμε να κάνουμε με μια βολική επιλογή του τύπου «και με τον χωροφύλαξ (ψηφοφόρο) και με τον αστυφύλαξ (κυβέρνηση)». Ή μήπως ξεδιπλώνεται η γνωστή από το παρελθόν τακτική που θέλει το ΠΑΣΟΚ να υποδύεται επιτυχώς και τους δύο ρόλους, δηλαδή και της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης;
Πιθανόν τέτοιες σκοπιμότητες να υπάρχουν. Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά από την εποχή της ίδρυσης του κινήματος που τα στελέχη του βρίσκονται σε τόσο δυσάρεστη θέση. Παλιότερα οι αναδιπλώσεις σε διάφορα ζητήματα (κυρίως στην εξωτερική πολιτική) συνοδεύονταν από ρητορικούς εξτρεμισμούς και φαντεζί κινήσεις σε άλλα πεδία που λειτουργούσαν καθησυχαστικά, ενώ στο εσωτερικό μέτωπο η σταθερή αντιδεξιά παραμυθία χαλιναγωγούσε τους βιαστικούς.

Κλίμα ανασφάλειας

Οργή και ανασφάλεια των Ελλήνων για το πολιτικό σύστημα

Δημοσκόπηση για το «Βήμα της Κυριακής»

Σαφές μήνυμα για το πολιτικό σύστημα της χώρας αποτελούν τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγε η Κάπα Research για το «Βήμα της Κυριακής». Το άθροισμα των ποσοστών των δύο μεγάλων κομμάτων με τα βίας ξεπερνά το 40%. Το κυβερνών κόμμα παραμένει πρώτο, αλλά σημαντικά αποδυναμωμένο.

Σύμφωνα με την έρευνα, ο κόσμος φοβάται μη χάσει τα κεκτημένα, είναι έτοιμος ν’ αντιδράσει δυναμικά, ωστόσο ανησυχεί για μια ενδεχόμενη κοινωνική έκρηξη. Ενδεικτικό είναι ότι σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες δηλώνουν πρόθυμοι να απεργήσουν και να διαδηλώσουν. Ένα σημαντικό ποσοστό (πάνω από 30%) υπερασπίζεται τις καταλήψεις δημόσιων κτιρίων και εργοστασίων, πάνω από 20% επικροτεί το κλείσιμο των δρόμων και την παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, ενώ ένα 14% αναγνωρίζει τη βία ως μέσο έκφρασης και διεκδίκησης και ένα 10% ανέχεται ακόμη και την πρόκληση ζημιών σε κτίρια και καταστήματα. Επίσης οι πολίτες δείχνουν απαξίωση για την πολιτική, ωστόσο εναποθέτουν ακόμα τις ελπίδες τους στους χειρισμούς της κυβέρνησης πιστεύοντας ίσως ότι υπάρχει περιθώριο ν’ αντιμετωπιστεί η κρίση. Πιο αναλυτικά, το ΠΑΣΟΚ σγκεντρώνει ποσοστό 22,2% έναντι 20,2% της ΝΔ, με τη διαφορά των δύο μονάδων να είναι η μικρότερη που έχει καταγραφεί από τις εκλογές του 2009, ενώ ο σημαντικότερος Έλληνας θεωρήθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου από το 34,6% των ερωτηθέντων. Ο Αντώνης Σαμαράς συγκεντρώνει αντίστοιχα ποσοστό 10,7%. Ο Γ. Παπανδρέου προηγείται με 38,2% έναντι 33,3% του Α. Σαμαρά και στο ερώτημα για το ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός.
Τα ποσοστά που συγκεντρώνουν τα υπόλοιπα κόμματα είναι τα εξής: το ΚΚΕ 8,7%, ο ΛΑ.Ο.Σ. 4%, ο ΣΥΡΙΖΑ 3,3%, η Δημοκρατική Συμμαχία 2,8%, η Δημοκρατική Αριστερά 2,3% και οι Οικολόγοι-Πράσινοι 2,4%. Το 2,3% δήλωσε άλλο κόμμα, το 21,2% λευκό - άκυρο, το ποσοστό των αναποφάσιστων φθάνει το 9,4%, ενώ 1,2% δεν απάντησε.
Το 91,6% των ερωτηθέντων κρίνει ότι για τη σημερινή κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ευθύνεται η προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή. Ευθύνη στη σημερινή κυβέρνηση επιρρίπτει το 64,6%. Το 83,6% θεωρεί υπεύθυνους τους κερδοσκόπους από το εξωτερικό, το 77,5% τις ελληνικές τράπεζες, το 61,5% τη Γερμανία, ενώ «καθένας από μας» απαντά το 51,8%.
Όσον αφορά την πορεία της οικονομίας, το 58,2% θεωρεί ότι η χώρα απέφυγε τη χρεοκοπία, ενώ αντίθετη άποψη έχει το 33,5%. Επτά στους δέκα πολίτες πιστεύουν ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει και πάνω από τους μισούς περιμένουν ότι το 2011 θα είναι χειρότερο από το 2010, εν τούτοις ελπίζουν ότι τελικώς θα τα καταφέρουμε και δεν θα χρεοκοπήσουμε.
Το 60,3% (έναντι 28,7%) τάσσεται κατά ενδεχόμενης αποχώρησης της Ελλάδας από την Ε.Ε. και το 61% λέει «όχι» σε τυχόν επιστροφή στη δραχμή (υπέρ τάσσεται το 28,6%).
Από την έρευνα προκύπτει, επίσης, εμπιστεύονται περισσότερο τον πνευματικό κόσμο, τον στρατό, τους επιχειρηματίες, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και λιγότερο την κυβέρνηση, την Αστυνομία, τη Δικαιοσύνη, το εκπαιδευτικό σύστημα, τη Βουλή, την Εκκλησία, τη δημόσια διοίκηση και σχεδόν καθόλου τα κόμματα, τα συνδικάτα και τα ΜΜΕ.

---

Πρώτα οι βάσεις...

Οι Βρετανοί δεν ήθελαν λύση το ’80

Αποκαλυπτικά στοιχεία για τη στάση του Λονδίνου
 μέσα από έγγραφα του Φόρεϊν Οφις

ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ - ΛΟΝΔΙΝΟ

Τον Δεκέμβριο του 1980 και ενώ γινόταν λόγος για αποτυχία των διακοινοτικών συνομιλιών και για την ανάγκη έξωθεν πρωτοβουλιών οι Βρετανοί δεν επείγονταν για λύση φοβούμενοι πιθανές επιπτώσεις για το μέλλον των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο. Οι βάσεις για το Λονδίνο ήταν μια σημαντική πτυχή στις αγγλο-αμερικανικές σχέσεις που δεν ήθελαν να διαταραχθεί.
Όπως αναφέρεται σε εμπιστευτικά έγγραφα του Φόρειν Όφις, για εκείνο το έτος, που δημοσιοποιούνται σήμερα σε επιστολή του προς τον τότε Βρετανό ύπατο αρμοστή στη Λευκωσία Ρόουτς, ο ανώτερος αξιωματούχος του Υπουργείου Ε. Φέργκουσον τόνιζε ότι «τα οφέλη που αποκομίζουμε από τις βάσεις είναι τεράστιας σημασίας και ουσιαστικά αναντικατάστατες.
Το Υπουργείο συχνά διαβουλεύεται με όσους ανησυχούν ποιες είναι οι καλύτερες συνθήκες για την απερίσπαστη χρησιμοποίηση των βάσεων.
Το συμπέρασμα που εξάγουμε είναι ότι μια γρήγορη “λύση” πιθανόν να μην βοηθήσει αφού οι πιέσεις εναντίον των βάσεων πιθανόν να ενταθούν με την ομαλοποίηση της κατάστασης . Τα συμφέροντά μας εξυπηρετούνται καλύτερα με κινητικότητα προς την εξεύρεση λύσης χωρίς τη γρήγορη προοπτική για την επίτευξή της».

Για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου

Στρατηγικά παίγνια στην Αν. Μεσόγειο

Πέραν από τα πετρέλαια υπάρχει και το θέμα του ελέγχου της ευρύτερης περιοχής

ΤΟΥΑΝΔΡΕΑ ΠΙΜΠΙΣΙΗ

Οστρατηγικός έλεγχος της Ανατολικής Μεσογείου αποτελούσε πάντα έναν από τους στόχους των λεγομένων μεγάλων δυνάμεων αλλά και κρατών της περιοχής. Η Κύπρος, παρόλο ότι βρίσκεται στο κέντρο αυτής της περιοχής, μέχρι στιγμής δεν μπόρεσε να παίξει τον δικό της σημαντικό ρόλο. Το Κυπριακό την κρατούσε πάντα καθηλωμένη και επενεργούσε απαγορευτικά στη σύναψη συμφωνιών στρατηγικής σημασίας με τις γειτονικές της χώρες, με τις οποίες διατηρεί για δεκαετίες τώρα διπλωματικές και φιλικές σχέσεις. Τα δεδομένα έχουν, όμως, διαφοροποιηθεί από την ώρα που λήφθηκε η απόφαση η Κύπρος να μπει στο παιχνίδι των ερευνών για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Μέσα από την υπογραφή συμφωνιών για καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, αρχικά με την Αίγυπτο και εν συνεχεία με το Ισραήλ και την προώθηση ανάλογων συμφωνιών με Λίβανο και Συρία, η Κυπριακή Δημοκρατία έπαυσε να είναι ένας απλός θεατής στις προσπάθειες στρατηγικού ελέγχου της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά είναι ένας από τους βασικούς παίχτες. Κινήσεις που διασφαλίζουν τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι κινήσεις αυτές ενόχλησαν την Τουρκία, η οποία ακολουθώντας τη στρατηγική Νταβούτογλου προσπαθεί να μετατρέψει τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου σε μια τουρκική θάλασσα. Η Άγκυρα έχει αντιληφθεί πως οι σχεδιασμοί της ανατρέπονται από την ώρα που η Κύπρος υπέγραψε συμφωνία με το Ισραήλ, μια χώρα που μέχρι πρόσφατα η Τουρκία θεωρούσε ως σύμμαχο στη συνδιαχείριση και τον έλεγχο της περιοχής.

Μια φεμινίστρια στην εποχή της

Η «επανάσταση» της Καλλιρρόης Παρρέν

100 χρόνια από την ίδρυση του Λυκείου των Ελληνίδων

ΣΠΥΡΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ 

 

Από εκδηλώσεις του Λυκείου Ελληνίδων. Στην ένθετη φωτογραφία επάνω δεξιά η Καλλιρρόη Παρρέν

Από εκδηλώσεις του Λυκείου Ελληνίδων. Στην ένθετη φωτογραφία επάνω δεξιά η Καλλιρρόη Παρρέν

Oταν πριν από 100 χρόνια η Καλλιρρόη Παρρέν και μια μικρή ομάδα από γυναίκες της αστικής κοινωνίας των Αθηνών ίδρυαν το Λύκειον των Ελληνίδων, δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι έναν αιώνα μετά το δημιούργημά τους θα ήταν ένας ζωντανός και δυναμικός οργανισμός που μπαίνει στη δεύτερη εκατονταετία του με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια διάθεση για προσφορά, όπως και τότε.

«Ο μεταξύ γυναικών των γραμμάτων, των επιστημών, των τεχνώνσύνδεσμος προς εξυπηρέτησιν και προστασίαν αυτών και προς αναγέννησιν και διατήρησιν των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων» ήταν ο σκοπός του Λυκείου των Ελληνίδων σύμφωνα με το καταστατικό του. Ας μην ξεχνάμε ότι εν έτει 1911 οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και ότι οι Βαλκανικοί Πόλεμοι δεν είχαν ακόμη ξεκινήσει. Η χειραφέτηση των γυναικών ήταν άγνωστη έννοια και οι Ελληνίδες αντιμετώπιζαν ένα σωρό από απαγορεύσεις στην οικογενειακή, στην κοινωνική και στην επαγγελματική τους ζωή.

Από τα πρώτα βήματά της στον δημόσιο βίο η Καλλιρρόη Παρρέν είχε θέσει ως στόχο της την ανύψωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου της Ελληνίδας. Γεννημένη το 1861 (κατ΄ άλλους το 1859), κόρη της κρητικής οικογένειας Σιγανού, σπούδασε δασκάλα στο Αρσάκειο και ανέλαβε για ένα μικρό διάστημα τη διεύθυνση του ελληνικού παρθεναγωγείου στην Οδησσό. Ο γάμος της με τον μετέπειτα διευθυντή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων Ιωάννη Παρρέν την έβαλε στον κόσμο της δημοσιογραφίας και της συγγραφής.

Ο ποιητής του Αξιον Εστί

Ο ποιητής του φωτός

100 χρόνια από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ 

 

 

 Ο Οδυσσέας Ελύτης ζούσε σε ένα διαμέρισμα 50 τετραγωνικών αλλά δεν τον ένοιαζε· απολάμβανε τη μέγιστη χαρά να κατέχει και να γράφει στο γραφείο του Διονυσίου Σολωμού

Το 1939 ο φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Οδυσσέας Αλεπουδέλης αποφάσισε οριστικά να εγκαταλείψει τις σπουδές του, προς μεγάλη απογοήτευση της οικογένειάς του. Ηταν 28 ετών και η προσπάθειά του να πάρει πτυχίο Νομικής ήταν «σαν των Τρώων», όπως θα έλεγε ο Καβάφης.

Η χρονιά εκείνη υπήρξε σημαδιακή και από μία ακόμη πλευρά: ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης θα καθιερωνόταν στα Γράμματα με το ψευδώνυμό του: Οδυσσέας Ελύτης. Τότε εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή Προσανατολισμοί που θα τον κατέτασσε αμέσως στους ποιητές πρώτης γραμμής, μετά τις δημοσιεύσεις ποιημάτων και μεταφράσεών του που προηγήθηκαν στο περιοδικό «Νέα Γράμματα», όταν τέσσερα χρόνια νωρίτερα οι φίλοι του, προεξάρχοντος του Κατσίμπαλη, εκβιαστικά σχεδόν, πρωτοδημοσίευσαν ποιήματά του φέρνοντάς τον προ τετελεσμένου γεγονότος.

Ανακαλύπτοντας τον υπερρεαλισμό
Ο Βενιαμίν της γενιάς του ΄30 δεν χρειαζόταν μόνο υποστήριξη αλλά και σχετική πίεση προκειμένου να ξεπεράσει τις αναστολές του. Η γενιά εκείνη θα άλλαζε το τοπίο της ελληνικής λογοτεχνίας, θα γνώριζε τη διεθνή προβολή και τις μεγαλύτερες τιμές, αφού δύο επιφανή της μέλη τιμήθηκαν με τη μεγαλύτερη παγκοσμίως λογοτεχνική διάκριση, το βραβείο Νομπέλ: ο Σεφέρης το 1963 και ο Ελύτης δεκαπέντε χρόνια αργότερα.

Ηταν μια γενιά με λίγο-πολύ κοινές απόψεις: η Ελλάδα θα έπρεπε να πάψει να είναι τμήμα των Βαλκανίων, να καταστεί τμήμα της Ευρώπης και ο πολιτισμός της να αξιοποιήσει την αρχαία και βυζαντινή παράδοση μαζί με τις νεότερες ευρωπαϊκές κατακτήσεις. Η ποίηση που θα γραφόταν εφεξής όφειλε να απομακρυνθεί από το πνεύμα του καρυωτακισμού και της κατήφειας αναζητώντας νέους δρόμους. Ο Ελύτης τούς έψαξε στο ελληνικό τοπίο. Και ανακαλύπτοντας τον υπερρεαλισμό βρήκε το μέσον να αναπτύξει μια άγνωστη ως τότε εικονοποιία, έναν κόσμο πολυπρισματικό, όπως έλεγε, και λαμπερό, από όπου προέκυπτε και το γενετικό βάθος του πολιτισμού και της ευαισθησίας του. Τον αντίκρισε μέσα στη διαφάνεια και το φως ονομάζοντας τις αισθήσεις που αποκόμιζε «ηλιακή μεταφυσική» η οποία παρέπεμπε στον Εμπεδοκλή. Σε μεγάλο βαθμό αντιλαμβανόταν το φως όπως και ένας άλλος κορυφαίος συγγραφέας της Μεσογείου, ο Αλμπέρ Καμύ.

Όταν οι λευκοί καταπατούσαν τα δικαιώματα των Ινδιάνων

Ινδιάνοι στις ΗΠΑ
Αναζητούν δικαίωση ενάμιση αιώνα μετά την αγχόνη

Οι Σιου απαιτούν να αναγνωριστούν ως μάρτυρες 38 «ερυθρόδερμοι αντάρτες» που εκτελέστηκαν δημοσίως στη Μινεσότα το 1862

ΤΑΝΙΑ ΜΠΟΖΑΝΙΝΟΥ 

 

1962. ΜΙΝΕΣΟΤΑ. Η δημόσια εκτέλεση 38 Ινδιάνων παραμένει και σήμερα ανοικτή πληγή

26 Δεκεμβρίου 1862, ώρα 10 το πρωί: 38 Ινδιάνοι τραγουδούσαν ύμνους της φυλής των Ντακότα καθώς οδηγούνταν σε ειδικά κατασκευασμένες αγχόνες στην πόλη Μανκάτο, στη Μινεσότα, για να κρεμαστούν μπροστά σε ένα πλήθος που διψούσε για αίμα. Τρία χτυπήματα σε τύμπανο σήμαναν την ώρα του απαγχονισμού. Το πλήθος ξέσπασε σε ζητωκραυγές. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη μαζική εκτέλεση στην Ιστορία των
ΗΠΑ. Είχε προηγηθεί μια δίκη με συνοπτικές διαδικασίες-όπου ο κάθε κατηγορούμενος είχε μόλις πέντε λεπτά για να υπερασπιστεί τον εαυτό του-στην οποία είχαν κριθεί ένοχοι 303 Ινδιάνοι. Η καθόλου δημοφιλής στην εποχή της παρέμβαση του προέδρου ΑβραάμΛίνκολν έσωσε τους 265 από την κρεμάλα. Ηταν το πρώτο κεφάλαιο στην αιματηρή διαμάχη ανάμεσα στους Σιου και στους λευκούς Αμερικανούς.

Κόντρες, βραβεία και διενέξεις στην εκπαίδευση

Μετάλλιο στη δασκάλα που διχάζει...

Η πορεία και οι κόντρες της Χαράς Νικοπούλου, από τον Εβρο ως τη βράβευσή της από την Ακαδημία Αθηνών

ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ 

 

Η Χαρά Νικοπούλου στην τελετή βράβευσής της από την Ακαδημία Αθηνών την περασμένη Τρίτη. Καθώς οι τιμώμενοι δεν λαμβάνουν τον λόγο, πήρε ειδική άδεια και απευθύνθηκε στους παρισταμένους λέγοντας: «Το μετάλλιο ανδρείας αποτελεί για εμένα ηθική δέσμευση να συνεχίσω με μεγαλύτερη πίστη τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση του έθνους»

Μην είν΄ οι κάμποι; Μην είναι τ΄ άσπαρτα ψηλά βουνά; Τελικά τι είναι η πατρίδα μας; Μια δασκάλα έχει βρει την απάντηση και τη λέει στα παιδιά της: «Πατρίδα είναι καθένας από εσάς». Αυτό αναφέρει μιλώντας στο «Βήμα» η κυρία Χαρά Νικοπούλου, η
οποία τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με Αργυρό Μετάλλιο «για την προσήλωσή της στο καθήκον, την αυταπάρνηση και την εθνοπρεπή της στάση κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της ως δασκάλας στο Μεγάλο Δέρειο του Νομού Εβρου τα έτη 2004-2008».
Μόνο που η «εθνοπρεπής» στάση της κυρίας Νικοπούλου με τον διαχωρισμό των μειονοτικών μαθητών λειτούργησε διχαστικά στην τοπική κοινωνία προκαλώντας έντονες αντιπαραθέσεις, αν και η ίδια ηρωοποιήθηκε από ακραίες εθνικιστικές ομάδες.
Οι τελετές της Ακαδημίας Αθηνών έχουν ένα πρωτόκολλο. Οι τιμώμενοι, περί τους 50 εφέτος, δεν λαμβάνουν τον λόγο. Η εθνοπρεπής δασκάλα κυρία Χαρά Νικοπούλου έκανε την περασμένη Τρίτη, 28 Δεκεμβρίου, τη διαφορά. Πήρε ειδική άδεια για να χρησιμοποιήσει το μικρόφωνο. «Η Ακαδημία στο πρόσωπό μου παρασημοφορεί τη φιλοπατρία και τη διαμόρφωση κυρίως της εθνικής συνείδησης στους μαθητές μου.Το μετάλλιο ανδρείας αποτελεί για μένα ηθική δέσμευση να συνεχίσω με μεγαλύτερη πίστη τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση του έθνους».

Στην αυλή του Παπανδρέου

Μοντέλο Λευκού Οίκου υιοθετείται από το νέο έτος στο γραφείο του Πρωθυπουργού με επιτελάρχη, επτά τομείς ευθύνης, αλλά και ανταγωνισμούς μεταξύ των συνεργατών του κ. Παπανδρέου

Παιχνίδια εξουσίας στο Μαξίμου

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ 

Από την πρώτη ημέρα που ο κ. Γ. Παπανδρέου εγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου εξέφρασε την επιθυμία να οργανώσει το γραφείο του κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου.

Η προετοιμασία του νέου μοντέλου του πρωθυπουργικού γραφείου μπορεί να καθυστέρησε κάπως, αλλά από τη νέα χρονιά είναι έτοιμο να τεθεί σε εφαρμογή αναδιατάσσοντας και τους συσχετισμούς εξουσίας μεταξύ των συνεργατών του.

Τυπικά το νέο μοντέλο διοίκησης του Μεγάρου Μαξίμου δείχνει λειτουργικό και ευέλικτο. Στην πραγματικότητα είναι ένα μοντέλο στο οποίο εμπλέκονται πολύ περισσότερα πρόσωπα που είναι δύσκολο να κατορθώσουν να συμβιώσουν αρμονικά και να μάθουν να λειτουργούν με ομαδικό πνεύμα.

Γιατί, όπως παρατηρούν έμπειροι υπουργοί και παλαιά στελέχη του ΠαΣοΚ, το νέο οργανόγραμμα πυροδοτεί αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς στην αυλή του Μεγάρου Μαξίμου και παιχνίδια εξουσίας με απρόβλεπτες ακόμη συνέπειες.

Δεν υπάρχει επιστροφή στη δραχμή

ΒΙΛΦΡΙΝΤ ΜΑΡΤΕΝΣ

Ξεχάστε την επιστροφή στη δραχμή

Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος μιλάει για την κρίση, την Ελλάδα και το μέλλον του ευρώ

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 

 

Ο κ. Βίλφριντ Μαρτένς με τον κ. Αντ. Σαμαρά (φωτογραφία αριστερά) σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Ο πρόεδρος του ΕΛΚ καλεί τους νέους Ελληνες να μη στρέψουν την πλάτη τους στην ΕΕ, τονίζει ότι η Ευρώπη και η Ελλάδα είναι αδιαχώριστες και υπενθυμίζει ότι εφέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ την 1.1.1981 (στη φωτογραφία επάνω ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπογράφει τη συμφωνία ένταξης στις 28 Μαΐου 1979)

ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ της ευρωπαϊκής πολιτικής, από την ολιγομελή κάστα των ηγετών της Κεντρικής Ευρώπης που εργάστηκαν για δεκαετίες για την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο βέλγος πρώην πρωθυπουργός (την περίοδο 1979-1990) είναι επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) τα τελευταία είκοσι χρόνια και κατά
την περίοδο αυτή το ΕΛΚ εξελίχθηκε από μια μάλλον ασήμαντη ομάδαστο μεγαλύτερο κόμμα του Ευρωκοινοβουλίου. Ο κ. Βίλφριντ Μαρτένς
επισκέφθηκε την Αθήνα την Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου, αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, παρουσίασε το βιβλίο του με τίτλο «Εurope:Ι struggle,Ι overcome» («Ευρώπη:Αγωνίζομαι, Υπερνικώ») και μίλησε
σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε προς «Το Βήμα της Κυριακής» ο κ. Μαρτένς εκφράζει τον θαυμασμό του για την Ελλάδα, ασκεί παράλληλα κριτική στην ελληνική κυβέρνησηκαι πιστεύει ότι η Ευρώπη έχει τη θέληση, τα εργαλεία, αλλά και τον χρόνο για να προχωρήσει σε πρωτοβουλίες υπέρβασης της κρίσης.
- Στην ομιλία σας στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» αναφέρατε ότι θυμάστε με νοσταλγία την εποχή του Ζακ Ντελόρ, του Φρανσουά Μιτεράν και του Χέλμουτ Κολ. Πιστεύετε ότι μια από τις αιτίες της κρίσης είναι το έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρώπη, αφού δεν υπάρχουν σήμερα ηγετικές μορφές αντίστοιχου βεληνεκούς;
«Πιστεύω ότι η τρέχουσα οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση στην Ευρώπη και στην ευρωζώνη έχει, με έναν παράδοξο τρόπο, ενεργοποιήσει τα ηγετικά αντανακλαστικά πολλών επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων. Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε μια πρωτοφανή πολιτική δέσμευση και θέληση για τη θωράκιση της ευρωζώνης και για την εύρεση εργαλείων που θα προστατεύσουν το κοινό νόμισμα στο μέλλον».

Henry Kissinger

Δείτε ένα  σημαντικό βίντεο  για τον Χένρυ Κίσινγκερ

www.informationclearinghouse.info/article6623.htm 
 

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο
στα ελληνικά θέματα και ιδιαίτερα στο Κυπριακό. Του αποδίδονται 
μεγάλες ευθύνες τόσον για το πραξικόπημα όσον και για την τουρκική εισβολή.

Υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου

Εκκλήσεις για σωτηρία της Ευρωζώνης 

Πληθαίνουν στην Ε.Ε. οι φωνές για δυναμικές πρωτοβουλίες από τους «16» Την ώρα που συνεχίζονται οι πιέσεις στις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων και η Ευρωζώνη εμφανίζεται αδύναμη να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν πιο δυναμικές κινήσεις από τις κυβερνήσεις των «16», ακόμη και εντός της Γερμανίας. Χθες, ο Πέτερ Μπόφινγκερ, σύμβουλος της κυβέρνησης Μέρκελ και θεωρούμενος ως ένας από τους πέντε «σοφούς» της γερμανικής οικονομίας, δήλωσε πως το Μνημόνιο είναι δυσβάστακτο για την Ελλάδα και τάχθηκε υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου, ώστε αφενός μεν να δανειστούν αυτή και άλλες χώρες της Ευρωζώνης φθηνότερα, αφετέρου δε να εξαλειφθεί οριστικά ο κίνδυνος στάσης πληρωμών. Την έκδοση ευρωομολόγου έχουν ζητήσει ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ και ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας Τζούλιο Τρεμόντι, ενώ ο επίτροπος Ολι Ρεν την έχει χαρακτηρίσει «ελκυστική ιδέα». Η ανησυχία των επενδυτών έχει ενισχυθεί από το ότι ο μόνιμος μηχανισμός οικονομικής βοήθειας προβλέπει τη συμμετοχή και ιδιωτών στο κόστος αναδιάρθρωσης χρέους. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, η συγκεκριμένη κοινή πρόταση Μέρκελ - Σαρκοζί είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο οποίος τους προειδοποίησε ότι θα καταστρέψουν το ευρώ.

Η Ευρώπη θα υποχρεωθεί να διασώσει τις τράπεζες

Ο μεγαλύτερος φόβος των τραπεζιτών για το 2011... και μετά

ZEZA ZHKOY

Tο να αφεθεί ένα ευρωπαϊκό κράτος να βρεθεί σε κατάσταση στάσης πληρωμών του χρέους του, θα έχει καταστροφικές συνέπειες ντόμινο επί των τραπεζών που διατηρούν κρατικούς ομολογιακούς τίτλους. Εάν ένα ευρωπαϊκό κράτος χρεοκοπήσει ή εάν κάνει στάση πληρωμών στο δημόσιο χρέος του, τότε η Ευρώπη θα υποχρεωθεί να διασώσει τις τράπεζες που διατηρούν ομόλογα του κράτους αυτού με βαρύ κόστος.
Υπό κανονικές συνθήκες το ερώτημα πως οι τράπεζες διαχειρίζονται το ρίσκο των εγγυήσεων που λαμβάνουν από τους άλλους χρηματοοικονομικούς ομίλους που συνεργάζονται, δεν ενδιαφέρει τους κοινούς θνητούς. Ομως δεν ζούμε σε κανονικές συνθήκες. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας οι υπεύθυνοι διαχείρισης του ρίσκου στις τράπεζες βρέθηκαν αντιμέτωποι με σοκαριστικές δυσκολίες, γεγονότα που κανείς δεν περίμενε ότι θα συμβούν.
Ενα από τα κρίσιμα προβλήματά τους είναι τα κρατικά χρέη και ο κίνδυνος χρεοκοπιών κρατών. Μέχρι πρόσφατα ακόμη και αφού είχε ξεσπάσει το δημοσιονομικό σοκ της Ελλάδας, οι τράπεζες στον δυτικό κόσμο δεν ανησυχούσαν και τόσο γι’ αυτά τα θέματα, καθώς θεωρούνταν απόλυτα βέβαιο ότι η πιστοληπτική ικανότητα των χωρών της Ευρωζώνης και των ΗΠΑ ήταν απόλυτα ασφαλής.

Η Ρωσία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ)

Πούτιν: Η Ρωσία θα ενταχθεί στον ΠΟΕ το 2011 Ο Ρώσος πρωθυπουργός Πούτιν εξέφρασε, παράλληλα, την προτίμησή του να μείνει αμετάβλητη η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της χώρας. Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, με σημερινές δηλώσεις του τόνισε ότι «υφίστανται ζητήματα αναφορικά με την ένταξη της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), όμως στη διάρκεια του '11 η Ρωσία θα ενταχθεί οριστικά στον ΠΟΕ». Αναφερόμενος στη συνέχεια στη ρωσική βιομηχανία, ο Πούτιν υπογράμμισε ότι «η Μόσχα με άλλης μορφής προστατευτικού χαρακτήρα μέτρα και πάντως όχι με τους τελωνειακούς δασμούς, θα 'υπεραμυνθεί' της βιομηχανίας της, όταν θα έχει ενταχθεί στον ΠΟΕ». Διερωτήθηκε, τέλος, ο Ρώσος πρωθυπουργός, τι επιπτώσεις θα έχει ειδικά πάνω στη ρωσική αυτοκινητοβιομηχανία η εν λόγω ένταξη.

Καμίνης και Μπουτάρης ( και Κουβέλης ;) "εκφραστές της ούτως ειπείν αστικής τάξεως "

Καθώς τελειώνει ο χρόνος Του Kωστα Iορδανιδη Ουδέποτε η Ελλάδα, στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως, αντιμετώπιζε την έλευση του νέου έτους με τέτοιο υστέρημα αισιοδοξίας και ελπίδος. Τα πάντα έχουν δρομολογηθεί στη βάση των προνοιών του Μνημονίου, που συνεχώς αναθεωρείται επί τα χείρω. Τα περιθώρια ευχάριστων εκπλήξεων, ανύπαρκτα. Μια πτωτική πορεία καθ' όσον αφορά την υλική ευμάρεια των πολιτών φαντάζει ως βεβαία. Ουδέν το νέο στον πολιτικό ορίζοντα. Κάποιοι αναφέρονται στην ύπαρξη νέων τάσεων, που εκφράζονται, ωστόσο, από άτομα που στην πλειοψηφία τους δεν είναι νέα. Στους μεγαλυτέρους δήμους της χώρας, των Αθηναίων και της Θεσσαλονίκης, αναδείχθησαν δύο νέα πρόσωπα. Πολιτικώς μάλλον αντισυμβατικά, στα οποία εναπόθεσαν ελπίδες οι ψηφοφόροι διαφόρων αποκλίσεων, προσκείμενοι κυρίως στον χώρο της Αριστεράς ή των «προοδευτικών δυνάμεων». Ο κ. Γιώργος Καμίνης στην Αθήνα και ο κ. Γιάννης Μπουτάρης στη Θεσσαλονίκη εμφανίζονται ως άτομα «καλού γούστου», ως εκφραστές της ούτως ειπείν αστικής τάξεως και θα αναμείνουμε το ίχνος τους στην καθημερινότητα των πολιτών, που τους εξέλεξαν. Και οι δύο δήμαρχοι προτάθηκαν από την ομάδα που αποκολλήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον κ. Φώτη Κουβέλη και υποστηρίχθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, όχι με ιδιαίτερη είναι αλήθεια θέρμη. Ως φορέας νέων τάσεων εμφανίζεται κατά συνέπεια και ο κ. Κουβέλης.

Συστηματικές και πάντα αδιαφανείς διμερείς διαπραγματεύσεις επί του συνόλου των ελληνοτουρκικών θεμάτων

Το σιωπηλό 2010 Το ανελέητο 2011

  ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Το 2011 -που ήδη αποκτά τα χαρακτηριστικά του ανελέητου- θα ανοίξει την αυλαία του με μια νέα «συνάντηση κορυφής» για τα ελληνοτουρκικά θέματα, στο Ερζερούμ της Τουρκίας, μεταξύ των δύο πρωθυπουργών.

Τα αποτελέσματα της συνάντησης αυτής εκτιμάται ότι δεν θα «φανερωθούν» πριν από τον Ιούλιο του 2011, αλλά είναι το επιστέγασμα μια ουσιαστικής, πλην αφανούς και σιωπηλής, διαπραγμάτευσης που έχει γίνει όλο το 2010.
Η ΧΡΟΝΙΑ που φεύγει μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως «το σιωπηλό έτος» για την ελληνική εξωτερική πολιτική, με μεγάλες ανατροπές όμως, που θα εδραιωθούν ίσως τα επόμενα έτη.
Η μεγαλύτερη ανατροπή σκηνικού έγινε, πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
ΤΟ ουσιαστικότερο σημείο δεν είναι η προσπάθεια που κατέβαλαν οι δύο πρωθυπουργοί να δείξουν ότι μπορούν να συνομιλούν και να συνεργάζονται -αυτό άλλωστε αποτελεί μέρος της δουλειάς τους. Η ουσία είναι οι συνεχείς, συστηματικές και πάντα αδιαφανείς διμερείς διαπραγματεύσεις επί του συνόλου των ελληνοτουρκικών θεμάτων.

Tα αρχεία του Φόρεϊν Όφις

Στη δημοσιότητα τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις για το 1980

Στο επίκεντρο η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα

Αποδεσμεύτηκαν σήμερα τα εμπιστευτικά αρχεία του Φόρεϊν Οφις για τo έτος 1980, όπως συνηθίζεται με τη συμπλήρωση 30 χρόνων. Μέσα σε αυτά υπάρχουν και εκατοντάδες έγγραφα, που αφορούν την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα για την συγκεκριμένη περίοδο.

Στην αλληλογραφία μεταξύ της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα και του Φόρεϊν Οφις ξεχωρίζει η επίσκεψη στο Λονδίνο τού Ανδρέα Παπανδρέου, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όπως αναφέρεται σε εμπιστευτική έκθεση, ο τότε Βρετανός πρέσβης στην Αθήνα, Ιαν Σάδερλαντ, είχε εισηγηθεί στο Φόρεϊν να προσκληθεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο Λονδίνο, «προκειμένου, εν όψει των εκλογών, να δημιουργηθούν γέφυρες με το ΠΑΣΟΚ και με την βοήθεια του βρετανικού εργατικού κόμματος».

Για τη μεγάλη ελληνίστρια

                                             ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

                        

                       Ζακλίν ντε Ρομιγί (Jacqueline de Romilly)

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

Η Ζακλίν ντε Ρομιγί, η μεγάλη αυτή ελληνίστρια που μας έφυγε αυτές τις μέρες, επάξια απέκτησε τον τίτλο της Ελληνίδας με την συμμετοχή της στην ελληνική παιδεία που μεταλαμπάδευσε σε χιλιάδες ανθρώπους μέσα από την πολύχρονη διδασκαλία της και μέσα από τα βιβλία της, πολύ πριν η ελληνική Πολιτεία  την αναγορεύσει έλληνα πολίτη και πρέσβειρα του Ελληνισμού. Αυτό που λατρεύω στα ελληνικά κείμενα, έλεγε η ίδια, είναι η συνάντηση με τη γέννηση της έλλογης σκέψης, η έκρηξη φωτός που πρωτοφάνηκε σε έναν κόσμο αμήχανο και σκοτεινό. Η μεγάλη της αγάπη ήταν ο Θουκυδίδης και δίκαια θεωρείται ο κορυφαίος σύγχρονος μελετητής του, αυτή που έδωσε την πιο ρωμαλέα ερμηνευτική ανάλυση του έργου του. Δεν στάθηκε όμως μόνο στον Θουκυδίδη. Βαθυστόχαστες μελέτες και αναλύσεις παρουσίασε για το σύνολο σχεδόν της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Όμως μετά τον Θουκυδίδη, ξεχωριστή αγάπη έδειξε για τον Όμηρο και τους τραγικούς ποιητές, τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη. Την γοήτευε η Αθήνα του 5^ου αιώνα.

 

Όταν την άκουες είχες την αίσθηση πως κυκλοφορούσε άνετα ανάμεσα στους Αθηναίους πολίτες  του χρυσού αυτού αιώνα και αφουκραζόταν τον Θουκυδίδη, τον Περικλή, τον Σωκράτη, τους σοφιστές, τον Αλκιβιάδη... Ένοιωθε μια απέραντη ευτυχία να περιπλανιέται μέσα στα αρχαία κείμενα και κάθε φορά να έχει κάτι καινούργιο ανιχνεύσει, να έχει κάτι νέο να μεταφέρει μέσα από την ρωμαλέα φιλοσοφική και πολιτική σκέψη των συγγραφέων τους.

Φωτιά στο Ντιγιάρμπακιρ

 

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ«δεξαμενές σκέψης» ασχολούνται σε καθημερινή σχεδόν βάση με την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία καθώς πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι η περιοχή του Ντιγιάρμπακιρ, την οποία αναμένεται να επισκεφθεί πριν την Πρωτοχρονιά ο Τούρκος πρόεδρος Αμντουλλάχ Γκιουλ, θα πάρει φωτιά! Οι Κούρδοι φαίνεται ότι αποφάσισαν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους και να ενισχύσουν τον αγώνα των ανταρτών του ΡΚΚ. Στα αμερικανικά ινστιτούτα, όπου κυριαρχεί το εβραϊκό στοιχείο, επικρατεί η άποψη ότι η δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους θα αποβεί σε όφελος του Ισραήλ, καθώς οι Κούρδοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι φιλοαμερικανοί. Σε μία σύσκεψη στο Ηeritage ακούστηκε η εξής άποψη: «Χρειαζόμαστε ένα δεύτερο Ισραήλ στη Μέση Ανατολή»... Πάντως, οι προβλέψεις σε ό,τι αφορά την Τουρκία είναι ότι κινδυνεύει να απωλέσει έδαφος τα επόμενα δέκα με δεκαπέντε χρόνια. Παρ’ όλα αυτά στην Κύπρο συζητούν για να παραδώσουν τον έλεγχο του νησιού στην Άγκυρα.

ΠΗΓΗ : Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Η Κύπρος απαντά στην Τουρκία

Σκληρό ροκ για την ΑΟΖ

Κατηγορηματικές απαντήσεις προς Τουρκία από Πρόεδρο Χριστόφια και ΥΠΕΞ

 

ΤΟΥΑΝΔΡΕΑ ΠΙΜΠΙΣΙΗ

 

Ητελευταία χώρα που μπορεί να επικαλείται τη διεθνή νομιμότητα και να θεωρεί άκυρες της διεθνείς συμβάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η Τουρκία. Τη σαφή και κατηγορηματική απάντηση στα όσα η Άγκυρα επαναλαμβάνει τις τελευταίες ημέρες εξ αφορμής της υπογραφής της συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ έδωσαν χθες πρόεδρος Χριστόφιας και υπουργός Εξωτερικών Μ. Κυπριανού. «Αυτή που είναι άκυρη και παράνομη με βάση το διεθνές δίκαιο είναι η παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο», τόνισε ο πρόεδρος Χριστόφιας. Ενώ από δικής του πλευράς ο Μάρκος Κυπριανού κάλεσε την Τουρκία, αντί να επικεντρώνεται σε επιθέσεις κατά της Κύπρου, να εφαρμόσει η ίδια τις υποχρεώσεις της.
Ο πρόεδρος Χριστόφιας, παρόλο ότι διερωτήθηκε χθες εάν θα πρέπει συνεχώς να απαντά στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, προχώρησε στη συνέχεια και απάντησε σε σχέση με τους τουρκικούς ισχυρισμούς γύρω από τη συμφωνία Κύπρου-Ισραήλ για καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Το πρώτο που τόνισε ο πρόεδρος Χριστόφιας είναι πως «άκυρη και παράνομη, με βάση το διεθνές δίκαιο, είναι η παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο» και ως εκ τούτου ο κ. Νταβούτογλου «δεν νομιμοποιείται με τίποτε, ούτε με τον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ούτε με το διεθνές δίκαιο να είναι τόσο κυνικός και αλαζόνας».

Ο «κοσμοκαλόγερος» της πεζογραφίας μας

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από το θάνατό του

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και η «εκκλησία» της νεώτερης ελληνικής γραμματείας μας εορτάζει τη μνήμη του «Αγίου των Γραμμάτων»  που γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1851 και πέθανε στις 3 Ιανουαρίου του 1911.

Ο «κοσμοκαλόγερος» της πεζογραφίας μας εξακολουθεί ακόμη και σήμερα -στους ψηφιακούς καιρούς μας- να φωτίζει με το κεράκι του το ελληνικό διήγημα, προσφέροντας το Χριστόψωμο του ύφους και του ήθους του.

Το θεωρούμενο από όλους κορυφαίο έργο του «Η φόνισσα» μοιάζει σύγχρονο ,εμπνέοντας κινηματογραφιστές και σκηνοθέτες. Η υπόθεση-αν εξαιρέσεις τα γραφικά ονόματα της εποχής- μοιάζει τωρινή, παρ' όλο που γράφτηκε το 1902: «Η θεία Χαδούλα της Φραγκογιαννούς, απεγνωσμένη από τον οικογενειακό αυταρχισμό, παραλογίζεται και σκοτώνει μικρά κορίτσια προκειμένου να γλυτώσει αυτά και τους γονείς τους από τα βάσανα που ήταν συνταυτισμένα με τις γυναίκες εκείνου του κόσμου. Περιγράφοντας τους φόνους και την καταδίωξή της από τα όργανα της τάξεως, ο Παπαδιαμάντης οδηγεί την ηρωίδα του σε απόκρημνο παραθαλάσσιο γκρεμό, για να πνιγεί "εις το ήμισυ του δρόμου μεταξύ της θείας και της ανθρωπίνης Δικαιοσύνης».

Ο άγνωστος πόλεμος

Βραδυφλεγής πολιτική βόμβα στο Πακιστάν

Το δεύτερο κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού απειλεί με αποχώρηση

ΠΕΣΑΒΑΡ.
Τουλάχιστον 18 άνθρωποι, αγνώστου ταυτότητας, σκοτώθηκαν χθες στο βόρειο Βαζιριστάν του Πακιστάν, από βόμβες που εξαπέλυσαν μη επανδρωμένα αμερικανικά αεροσκάφη. Το 2010 ήταν η χρονιά των περισσότερων αμερικανικών βομβαρδισμών στο Πακιστάν, με τις επιθέσεις να φθάνουν τις 115, διπλάσιες απ’ ό,τι πέρυσι. Παράλληλα, το δεύτερο κόμμα του πακιστανικού κυβερνητικού συνασπισμού εξαπέλυσε πολιτική βραδυφλεγή «βόμβα», απειλώντας με αποχώρηση από την αδύναμη κυβέρνηση του Ασίφ Ζαρνταρί. Το κόμμα MQM ανακοίνωσε ότι αποσύρει τους δύο υπουργούς του από την κυβέρνηση, αλλά συνεχίζει, μέχρι στιγμής, να στηρίζει το κυβερνητικό στρατόπεδο στη Βουλή.
Εν τω μεταξύ, ο πόλεμος στις συνοριακές περιοχές του Πακιστάν με το Αφγανιστάν συνεχίζεται. Λίγα πράγματα είναι γνωστά σχετικά με το πρόγραμμα βομβαρδισμών που διενεργεί η CIA.

Η τελετή ορκομωσίας του νέου δημάρχου

Απρόοπτα στην ορκομωσία Καμίνη

Με παραφωνίες έγινε το απόγευμα της Τετάρτης η τελετή ορκομωσίας του νέου δημάρχου Αθηναίων, Γ.Καμίνη αλλά και των 148 Δημοτικών Συμβούλων και Συμβούλων Δημοτικών Κοινοτήτων, στο δημαρχιακό μέγαρο.

Από νωρίς και πιρν ακόμη ξεκινήσει η ορκωμοσία συμβασιούχοι του δήμου πραγματοποίησαν διαμαρτυρία. ενώ οπαδοί της Χρυσής Αυγής που είχαν επίσης συγκεντρωθεί, φώναξαν συνθήματα.
Δηλώσεις έκαναν οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, πλην αυτής του απερχόμενου Δημάρχου Αθηναίων, Νικήτα Κακλαμάνη.

Ο Νίκος Σοφιανός της Λαϊκής Συσπείρωσης δήλωσε πως "οι κομμουνιστές δηλώνουν πως θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα του λαού", αναφορά στους διαμαρτυρόμενους συμβασιούχους.

Τι θα γινόταν αν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία ;

Οι Αιγύπτιοι δεν έχουν ψυχή;

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ 

Όταν αποκαλύφθηκε ότι ο πρώην υπουργός Εργασίας κ. Β. Μαγγίνας απασχολούσε στο εξοχικό του έναν αλλοδαπό ανασφάλιστο, έγινε πραγματικός σεισμός. Και σωστά έγινε. Γιατί δεν μπορεί ένας υπουργός που υποτίθεται ότι φροντίζει για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, να την καταστρατηγεί ο ίδιος.

Αλλά τουλάχιστον εκείνος ο εργάτης δεν έπαθε τίποτα. Εν γνώσει του δέχθηκε να εργάζεται χωρίς ασφάλιση.

Στις 19 Δεκεμβρίου, ένας αιγύπτιος πατέρας τεσσάρων παιδιών, εργαζόταν ανασφάλιστος στο υπουργείο Εργασίας καθαρίζοντας τα τζάμια του 3^ου ορόφου. Έπεσε από τη σκαλωσιά και σκοτώθηκε.

Τι συνέβη από τότε;

Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας κράτησε την είδηση κρυφή επί δέκα ημέρες. Κι όταν ρωτήθηκε ο Γενικός Γραμματέας χθες από τον «vimafm» απάντησε ότι δεν υπάρχει κάποια νομική ή ηθική δέσμευση, να ανακοινώνονται τέτοια γεγονότα.

Και θα ρωτούσε κανείς τον υπερφίαλο Γραμματέα, αλλά και την προϊστάμενη του υπουργό:

-Θα κρατούσαν την είδηση κρυφή, αν ο εργάτης δεν ήταν αιγύπτιος, αλλά έλληνας;

-Θα την αποσιωπούσαν τα ίδια πρόσωπα, αν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία;

-Θα τη μαθαίναμε ποτέ, αν δεν κατέθετε ερώτηση στη Βουλή ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια η κυρία Μπακογιάννη;

-Που κρύβονται σήμερα όλοι αυτοί που χάλασαν τον κόσμο για τα δικαιώματα των αλλοδαπών, όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση Μαγγίνα, ή η επίθεση στην Κωνστατίνα Κούνεβα;

Μήπως οι αιγύπτιοι δεν έχουν και αυτή ψυχή;

Στην πυρά του θριάμβου των κερδοσκόπων

Αλλα εννοούν!

  ΒΑΓΓΕΛΗΣ  ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ

Μερικοί υπουργοί έχουν βαλθεί κυριολεκτικά να μας τρελάνουν, λες και δεν αρκούν τα μέτρα που φέρνει το Μνημόνιο που προσυπέγραψαν και με ιδιαίτερη ζέση υλοποιούν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Αν. Λοβέρδος που δήλωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι «τα φαρμακεία στην Ελλάδα είναι πολλά και θα πρέπει να λιγοστέψουν»!
ΕΝΑΣ υπουργός δηλαδή που προσπαθεί, ή τουλάχιστον έτσι διατείνεται, να ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα στον τομέα του, όπως προβλέπει και το φιρμάνι της τρόικας που έχει για ευαγγέλιο, δηλώνει ότι οι επαγγελματίες ενός χώρου πρέπει, στο όνομα της απελευθέρωσης (!), να γίνουν λιγότεροι.
ΜΟΝΟ εδώ και μόνο από στέλεχος της συγκεκριμένης κυβέρνησης μπορούσε να γίνει μια τέτοια δήλωση και ένα σωρό ΜΜΕ να την αναμεταδίδουν ασχολίαστη, χωρίς στοιχειώδεις, έστω, ενστάσεις στο όνομα της κοινής λογικής.

Με το μάτι ενός Κυπρίου

ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

Πάει η Ελλάδα, χάνουμε τη μητέρα-στήριγμά μας!

 

Του Νίκου Τόκα

 
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ μόνο πέντε μέρες στην Αθήνα για να πεισθώ ότι πράγματι η Ελλάδα, που πιστεύουμε ότι είναι το μοναδικό στήριγμά μας στην εθνική μας υπόθεση, βουλιάζει. Η οικονομική κρίση την έχει κυριολεκτικά γονατίσει, ενώ το κράτος και οι θεσμοί του είναι ανύπαρκτοι: Εκεί οι πολιτικοί φοβούνται να κυκλοφορήσουν δημόσια και χωρίς φρουρά, η λαϊκή οργή είναι ποτάμι ασυγκράτητο και ο θυμός τόσο μεγάλος που όλα είναι ανοικτά: Από την τυφλή βία μέχρι την αυτοδικία! (Θυμίζουμε τον ξυλοδαρμό του βουλευτή της Ν.Δ. κ. Χατζηδάκη από διαδηλωτές-τραμπούκους!)
•••Μάλιστα. αυτό που βιώνει σήμερα ο Έλληνας πολίτης, να ευχηθούμε να μην το… δείξει ο θεός σε κανέναν άλλο λαό του πλανήτη. Το πολιτικό σύστημα εκτός του ότι έχει εκχωρήσει την κυριαρχία της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ε.Ε. (άρα, πώς μπορεί να αποτελεί πια στήριγμά μας η Ελλάδα όταν την ίδια την έχουν αλυσοδέσει οι δανειστές της και δεν ανήκει ούτε καν στον… εαυτό της;), έχει ρίξει στη φτώχεια και την ανέχεια έναν ολόκληρο λαό: Σύμφωνα με έρευνα το 70% του ενεργού πληθυσμού κινδυνεύει με κατάθλιψη!
•••Πάντως,αν επιχειρήσουμε να συγκρίνουμε τη ζωή, τα πάθη και τον γολγοθά των εν Ελλάδι αδελφών με τον βίο του μέσου Κύπριου, πρώτιστα θα νιώσουμε ντροπή. Όχι γιατί καλοπερνάμε και προς το παρόν τουλάχιστον «καλά την έχουμε», αλλά πρώτιστα γιατί δεν εκτιμούμε αυτό που έχουμε. Πέρα από το γεγονός ότι έχουμε και άγνοια κινδύνου: Η οικονομική κρίση είναι και μέσα στο δικό μας σπίτι - πόσο νομίζετε θα αντέξει το πελατειακό μας κράτος να συντηρεί την υφιστάμενη δημόσια υπηρεσία, να υποκύπτει σε παράλογα αιτήματα φοβούμενη το πολιτικό κόστος και να σκορπά εκατομμύρια υπό μορφή επιδοτήσεων ή αποζημιώσεων σε διάφορες κοινωνικές τάξεις;

Αχμέτ Νταβούτογλου

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Προς Ανεχομένους

Του Γ. Σέρτη

ΜΑΛΙΣΤΑ! Την ώρα που η Άγκυρα παρεμβαίνοντας –τη αρωγή του Αμερικανού Προέδρου– πετύχαινε –και πάλιν– τηραφοποίησητης πρότασης απόφασης της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ που χαρακτηρίζει τη μαζική σφαγή των Αρμενίων από τους Τούρκους ως Γενοκτονία, την ώρα που οι εγκάθετοι της τουρκικής κατοχής διέκοπταν χυδαία τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία στο Ριζοκάρπασο, την ίδια ώρα ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου –εκ στόματος κόρακος «κρα»– απαιτούσε προκλητικά:
— Χωρίς απολογία και αποζημιώσεις στις οικογένειες των εννιά δολοφονημένων Τούρκων ακτιβιστών από το επίσημο Ισραήλ, η Τουρκία δεν ανέχεται άλλη κουβέντα.
Πρόκειται για τον Υπουργό της ίδιας χώρας που ευθύνεται για τρεις –τουλάχιστον– γενοκτονίες στον 20ό αιώνα, που συνεχίζει την κατοχή και τον εποικισμό των –και ευρωπαϊκών– εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, που καταδυναστεύει το ένα τρίτο των πολιτών της ίδιας της Τουρκίας επειδή δεν είναι τουρκικής καταγωγής, που στηρίζει την κρατική του υπόσταση στις εθνοκαθάρσεις που επέβαλε σε όλη τη Μικρασία, που είναι ο... πρωταθλητής καταπάτησης των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.
Πρόκειται για τον Υπουργό της ίδιας χώρας, που όχι απλώς –ποτέ– δεν απολογήθηκε για τα πολλαπλά της εγκλήματα, αλλά και εξοργίζεται –σφόδρα– όταν, έστω και ύστερα από έναν αιώνα, επιχειρείται αναφορά στις φρικτές γενοκτονίες της.
Από πού αντλείται τόσο νεοθωμανικό θράσος;
— Από τη γεωστρατηγική της θέση, λεν οι ανεχόμενοι τα τουρκικά τερτίπια .
Δεν είναι, βεβαίως, ο μόνος λόγος που εξηγεί την τουρκική αναίδεια. Η συντήρηση τουΚεμαλισμού, όταν όλοι οι–ισμοί έχουν καταρρεύσει, οφείλεται στην ανεπάρκεια όσων υφίστανται την τουρκική βαρβαρότητα να συνασπιστούν σε κοινό μέτωπο αντιμετώπισης της τουρκικής προπαγάνδας και των γνωστών προστατών της. Η τουρκική προκλητικότητα θρέφεται από όσους –αφελώς ή έναντι αντιπαροχής– συντηρούν τη ραγιαδίστικη υποταγή τού «σφάξε με, αγά μου, να αγιάσω»!

Πολιτικές αντιπαραθέσεις στην Κύπρο

Ανελέητη ανταλλαγή «πυρών» με φόντο την πολιτική ενότητα

Καταγγελίες ΑΚΕΛ για προσπάθεια αποδόμησης του Προέδρου

 

ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΣ ΤΑΡΑΜΟΥΝΤΑ

 

Με αμείωτη σφοδρότητα συνεχίζονται οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό μέτωπο δίνοντας και ένα δείγμα του πώς θα πορευθούμε αφού η νέα χρονιά θα είναι καθαρά προεκλογική και ψηλά στις πολιτικές ατζέντες των κομμάτων βρίσκονται οι βουλευτικές εκλογές.

Ποιόν άραγε δουλεύει...

Ο κλέψας του κλέψαντος

ΖΩΗΣ ΤΣΩΛΗΣ

Το 1992 επί υπουργίας του κ. Στέφανου Μάνου στην οικονομία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το μέτρο του «λουκέτο» στα καταστήματα που φοροδιαφεύγουν κατά σύστημα. Τότε μάλιστα δημιουργήθηκε σωματείο.... φοροφυγάδων, ένας σύλλογος Αθηναίων καταστηματαρχών ο οποίος ανέλαβε να διαπραγματευτεί με την τότε κυβέρνηση προκειμένου να μην εφαρμοσθεί το μέτρο του λουκέτο.
Πράγματι, έκτοτε, το μέτρο ατόνησε και επί της ουσίας κανείς υπουργός Οικονομικών, καμιάς κυβέρνησης δεν χρησιμοποίσε το λουκέτο ως όπλο κατά της φοροδιαφυγής.
Μέχρι σήμερα που συνέβη το εξής ανεπανάληπτο...
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Βενζινοπωλών να καταγγέλει ότι το υπουργείο Ανάπτυξης έχει εντοπίσει 50 πρατηριούχους καυσίμων - προφανώς μέλη της - να κλέβουν τους καταναλωτές με ηλεκτρονικά συστήματα που ρυθμίζουν κατά βούληση τη ροή βενζίνης στις αντλίες, και δεν τους κλείνει.
Η πρωτοβουλία αυτή ήρθε μετά το εορταστικό τριήμερο των Χριστουγέννων όταν - όπως διαπίστωσαν - οι ταξιδιώτες σε όλη την Ελλάδα οι τιμές της αμόλυβδης είχαν ξεπεράσει ακόμη και το 1,70 ευρώ το λίτρο.
Αλλά αυτής της μορφής η κερδοσκοπία, φαίνεται ότι εγκρίνεται από τους συνδικαλιστές του κλάδου. Αποτελούν κι αυτοί ένα ιδιότυπο σωματείο με το οποίο συνδιαλέγεται η κυβέρνηση η οποία εδώ και μήνες θα έπρεπε να έχει προχωρήσει στην πλήρη απελευθέρωση της αγοράς καυσίμων και να επιτρέψει τη λειτουργία πρατηρίων παντού και όλες τις ώρες.
Αντί αυτής της πολιτικής λύσης και μετά τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες, το πρωί ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Μιχάλης Χρυσοχοίδης απάντησε ανακοινώνοντας ότι θα φέρει ειδική ρύθμιση στη Βουλή που θα του επιτρέψει να κλείσει τα πρατήρια που κλέβουν στην αντλία Ποιόν άραγε δουλεύει...

Κίνδυνοι από το μυστικό διάλογο ;

Ο διάλογος για το Αιγαίο

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ 

Δεν είναι μυστικό ότι, εδώ και πολύ καιρό, διεξάγεται ένας κατ’ ουσία εφ’ όλης της ύλης ιδιότυπος ελληνοτουρκικός διάλογος. Μυστικό, και μάλιστα πολύ καλά κρυμμένο, είναι το ακριβές περιεχόμενό του.

Το πρόβλημα όμως, δεν είναι μόνον ότι δεν γνωρίζει η κοινή γνώμη. Υπάρχει και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό, που μέχρι σήμερα δεν έχει επισημανθεί και το οποίο, όσο κι αν μοιάζει απίστευτο, είναι απολύτως πραγματικό. Ότι από τον ελληνοτουρκικό διάλογο είναι εντελώς αποκομμένη η στρατιωτική ηγεσία της χώρας, η οποία δεν έχει όχι λόγο, αλλά ούτε καν στοιχειώδη ενημέρωση για τα όσα τόσο αναλυτικά συζητούνται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Και η αποκοπή αυτή, έχει προκαλέσει μια σαφή, πλην ακόμα υπόγεια, ενόχληση και ανησυχία.

Αν αυτός ο διάλογος καταλήξει κάποια στιγμή κάπου, αυτό το «κάπου», ανεξάρτητα από το πώς θα το κρίνει κανένας, το βέβαιο είναι ότι θα επηρεάζει άμεσα τις τεχνικές παραμέτρους πρακτικής άσκησης και διατήρησης της εθνικής κυριαρχίας. Γι’ αυτό και είναι αδιανόητο να μην λαμβάνεται υπόψη στις συζητήσεις η στρατιωτική τεχνογνωσία. Χωρίς αυτήν, είναι άδηλη η πραγματική σημασία των μεταβολών που μπορεί να φέρει για τη χώρα η ενδεχόμενη κατάληξη του διαλόγου.

Η κρίση του ευρώ

Wall Street Journal
Ζαν Κλοντ Τρισέ: «Οι προτάσεις Γαλλίας - Γερμανίας θα καταστρέψουν το ευρώ»

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ φέρεται, σύμφωνα με δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Wall Street Journal, να προειδοποίησε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 18 Οκτωβρίου στο Λουξεμβούργο, ότι οι προτάσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας για το νέο μηχανισμό σταθερότητας θα καταστρέψουν το ευρώ.

«Θα καταστρέψετε το ευρώ», φέρεται να είπε ο κ. Τρισέ στη γαλλική αντιπροσωπεία στο Ecofin, όταν έλαβε από τον Υφυπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Γιούργκεν Ασμούσεν το κείμενο της συμφωνίας που είχαν κάνει την ίδια ημέρα στην πόλη Ντοβίλ η γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί.

Οι φήμες για εκλογές

Ανούσια συζήτηση περί εκλογών

Γιώργος Δελαστίκ

Εχουν φουντώσει τις τελευταίες ημέρες στην πολιτική και δημοσιογραφική πιάτσα οι φήμες για το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων βουλευτικών εκλογών και μάλιστα μέχρι τις 4 Απριλίου, οπότε και εκπνέει το χρονικό διάστημα του 18μήνου από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, εντός του οποίου οι νέες εκλογές διεξάγονται υποχρεωτικά με λίστα βουλευτών και όχι με σταυρό προτίμησης. Πηγή αυτής της κατευθυνόμενης φημολογίας σκοπιμότητας είναι κυβερνητικοί κύκλοι.

Προφανής στόχος της είναι οι εκφράζοντες κάποιες φραστικές αντιρρήσεις για την κυβερνητική πολιτική βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Εξόφθαλμος ο έμμεσος πολιτικός εκβιασμός: όποιος βουλευτής δεν υπερασπίζεται επαρκώς τα αντιλαϊκά μέτρα που συμφώνησε ο πρωθυπουργός με την ΕΕ και το ΔΝΤ στο Μνημόνιο, θα βρεθεί εκτός λιστών! Αρα εκτός Βουλής, οπότε και τελειώνει ίσως για πάντα η βουλευτική του καριέρα, αφού πλέον θα πρέπει να περιμένει να αλλάξει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και να ελπίζει ότι ίσως κατορθώσει να γίνει αρεστός στον νέο ηγέτη, αλλά ταυτόχρονα να μπορέσει και να επανεκλεγεί βουλευτής άγνωστο μετά από πόσα χρόνια. Ζήσε Μάη μου...

Η γωνιά της ποίησης ( 7 )

Το άδηλον μέλλον

Των Ατρειδών

Και τα βιβλία του μέλλοντος

Είναι οι στίχοι των ποιητών

Που χάθηκαν νωρίς

Κα δεν πρόλαβαν

Να τους γράψουν.

Ευτυχώς

Που ο Μαρξ

Δεν υπήρξε ποτέ μαρξιστής

Και ο Χριστός ποτέ χριστιανός.

Είναι κι αυτοί

Που δεν πρόλαβαν

Να δούνε τη θάλασσα

Κι οι άλλοι που χάθηκαν

Κάτω από τα τείχη

 της Λευκωσίας

τότε που την πολιορκούσε

ο Λαλά Μουσταφάς

Κι οι άλλοι

Που χάθηκαν μετά την άλωση.

Υ.Γ.

Η λέξη σφαγιάστηκαν

Δεν χρησιμοποιείται πια

Αναμοχλεύει λένε τα πάθη.

Άλλωστε πληθαίνουν τελευταία

οι απαγορευμένες λέξεις

δεν προλαμβάνουν οι λεξικογράφοι

να εθνοκαθαρίζουν τα λεξικά τους.

Κωνσταντής Μουτέκος

H Κίνα είναι σήμερα η σημαντικότερη αναδυόμενη οικονομία του κόσμου

                                         ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

                        

ΚΙΝΕΖΟ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ  ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

Από τις αρχές της δεκαετίας του `70 που οι ΗΠΑ αναγνώρισαν επίσημα τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας  και το Πεκίνο πήρε τη θέση του στο Συμβούλιο Ασφαλείας ως ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του, επικράτησαν πάντοτε λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στις δύο χώρες. Στα χρόνια εκείνα του Ψυχρού Πολέμου η Ουάσιγκτον επεδίωξε να εκμεταλλευτεί την έντονη διαμάχη ανάμεσα στο Πεκίνο και τη Μόσχα. Τότε για τους Αμερικανούς η κύρια «απειλή» ήταν η Σοβιετική Ένωση. Με το τέλος όμως του Ψυχρού Πολέμου η Κίνα γίνεται ένας επικίνδυνος αντίπαλος. Εντούτοις οι σχέσεις των δύο χωρών κινούνται πάντα σε λεπτές ισορροπίες και κατά ένα παράδοξο τρόπο φαίνεται πως η αντιπαλότητα μεταφέρθηκε σταδιακά κατά κύριο λόγο στον οικονομικό τομέα. Καθώς η Κίνα είναι σήμερα η σημαντικότερη αναδυόμενη οικονομία του κόσμου, και έφτασε τελευταία να γίνει η δεύτερη μεγάλη οικονομία στον παγκόσμιο στίβο μετά τις ΗΠΑ ξεπερνώντας  την Ιαπωνία, αυτό προκαλεί τις αμερικανικές ανησυχίες. Προπάντων που δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως είναι ενδεχόμενο κάποια στιγμή η Κίνα να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ τόσο στον τομέα της οικονομίας όσο και γενικότερα, ως η νέα υπερδύναμη.

Τέτοιοι μας κυβέρνησαν χθες, τέτοιοι μας κυβερνάνε και σήμερα

Μεγάλες στιγμές!

  ΦΙΛΙΠΠΟΣ  ΣΥΡΙΓΟΣ

Αντιγράφω από ένα πρόσφατο πόνημα του άρτι επιστρέψαντος στη δημοσιογραφία βουλευτή και πρώην υφυπουργού Γιώργου Λιάνη:

«Η Ελλάδα τις τελευταίες της μεγάλες στιγμές τις έζησε και τις χρωστά στον αθλητισμό. Οπως και να το κάνουμε, οι τελευταίες μεγάλες στιγμές της Ελλάδας και της Αθήνας είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Μόνο τότε οι Ελληνες είχαν κάτι να τους ενώνει και μόνο τότε η Αθήνα απέκτησε μια ανθρώπινη διάσταση. Σηκωθήκαμε λίγο ψηλότερα με τους Ολυμπιακούς. Οπως σηκωνόμασταν λίγο ψηλότερα με τα κατορθώματα των αθλητών μας...».
ΜΑΛΙΣΤΑ... Σε στιγμές που οι Ελληνες νιώθουν στο πετσί τους πόσο τραγικά εξαπατήθηκαν στην ιστορία αυτή, έρχεται ο πρωταίτιος της εξαπάτησης να αποδείξει όχι απλά ότι δεν μετανοεί, αλλά ότι δεν είναι καν σε θέση να καταλάβει τι γίνεται γύρω του!
ΝΑΙ... πράγματι, μας σήκωσαν λίγο ψηλότερα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Γι' αυτό και λίγο μετά πέσαμε και τσακιστήκαμε. Διότι το ολυμπιακό μας όνειρο, σε εποχές που υποτίθεται ότι επιχειρούσαμε την περίφημη οικονομική σύγκλιση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, στηρίχθηκε σε δανεικά λεφτά, τα οποία λεηλάτησαν εργολάβοι, πάροχοι υπηρεσιών, μεσάζοντες και σαλταδόροι. Με τη σύμφωνη γνώμη ή και τη συμμετοχή, φυσικά, όσων αποφάσιζαν τότε.
ΚΑΙ ο Γ. Λιάνης, αντί ως εμπνευστής αυτής της καταστροφικής «μεγάλης ιδέας» να ζητάει εξηγήσεις ή, τουλάχιστον, να απαιτεί λογαριασμό, επιμένει σε «μεγάλες στιγμές» μιας χώρας που, κατά τη γραφή του, ενδέχεται και να μην υπάρχει πια!

Φεύγει για τον ΟΗΕ ο Παπανδρέου ;

Ελευθεροτυπία, Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Το πάρε-δώσε της ψυχής

  ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ

Η καλύτερη ευχή για τη χώρα μας το 2011 είναι να δρομολογηθεί τη χρονιά αυτή η κατάρρευση του φαύλου δικομματισμού.

Ο πανεπιστημιακός Κώστας Χρυσόγονος τα αναλύει διεξοδικώς στα «Επωνύμως». *** Ανεργία, χαμηλή ανάπτυξη, παράδοση άνευ όρων στην τρόικα, μονομερής επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων, καλλικράτεια πανάκεια ως διέξοδος, πολυδιαφημιζόμενη ποιοτική απογραφή του δημόσιου χάους, καθορίζουν μερικά από τα χαρακτηριστικά της πρωτόγνωρα αλλόκοτης εποχής μας. Η οποία, σύμφωνα με δημοσιεύματα δύο εφημερίδων, το επόμενο τρίμηνο τελειώνει, μια και σενάρια θέλουν τον νυν πρωθυπουργό να πηγαίνει σε πρόωρες εκλογές και μετά να αποχωρεί, να μεταβαίνει στον ΟΗΕ στη θέση του Μπαν Κι Μουν *** Επανεμφάνιση Σημίτη και μάλιστα με αιχμές. Ο Γιώργος Λακόπουλος στα «Νέα» τη χαρακτήριζε κάτι σαν εγκαιροφλεγή βόμβα. «Αλλωστε η απομάκρυνσή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ έγινε για ένα ευρωπαϊκό θέμα: τον τρόπο έγκρισης των αποφάσεων. Εκτοτε ήταν σχεδόν σιωπηλός. Τώρα αποδεικνύεται ότι όπως έλεγε η αμερικανίδα συγγραφέας Φραν Λέμπουιτζ: "Το αντίθετο του 'μιλώ', δεν είναι το 'ακούω', είναι το 'περιμένω'"...»

Όταν η Ελλάδα υποκύπτει στο ΝΑΤΟ και την Άγκυρα

ΝΑΤΟ: ΑΠΟ ΤΟ 1995 ΖΗΤΗΜΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Δεν έβαλαν βέτο, έμειναν οι γκρίζες ζώνες

Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ

Προσφάτως η Ελλάδα αποχώρησε από τη ΝΑΤΟϊκή άσκηση αεράμυνας Noble-aspect 2010 επειδή το ΝΑΤΟ απέρριψε τη θέση της Ελλάδας και δεν συμπεριέλαβε στην άσκηση τα νησιά του Αν. Αιγαίου και κυρίως τις αεροπορικές δυνάμεις (αεροδρόμιο-ραντάρ) της Λήμνου.

 
Το έγγραφο 1 (αριστερά), εμπιστευτικό του ΝΑΤΟ, δείχνει την υιοθέτηση των τουρκικών απαιτήσεων από τη συμμαχία. Το έγγραφο 2 (πάνω δεξιά) είναι τουρκική επιστολή του 1998 προς τον γ.γ. Χαβιέ Σολάνα. Επιμένει ιδιαίτερα για τη Λήμνο. Το έγγραφο 3 (κάτω δεξιά), ελληνική επιστολή προς τον γ.γ. το 1998, περιέχει τις ελληνικές θέσεις Κατ' αυτόν τον τρόπο το ΝΑΤΟ εφάρμοσε κατά γράμμα τη διαταγή του 2006 (που απαγορεύει στα ελληνικά αεροσκάφη για σκοπούς ΝΑΤΟ να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6 ν.μ. από τα νησιά του Αν. Αιγαίου, να πετάνε πάνω από αυτά και να προσγειώνονται σ' αυτά) και δεν συμπεριέλαβε τα 7 F16 τα οποία εδρεύουν στο αεροδρόμιο της Λήμνου να προσγειώνονται και να απογειώνονται από το αεροδρόμιο αυτό για να συμμετάσχουν στην άσκηση. Το ίδιο έπραξε το ΝΑΤΟ και για το στρατιωτικό ραντάρ της Λήμνου και δεν το συμπεριέλαβε στην άσκηση.

Το νέο Βιετνάμ των Αμερικανών

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΤΟΥ ΟΗΕ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ

«Κυρίαρχοι οι Ταλιμπάν στις μάχες»

Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ

Επιδείνωση της κατάστασης στο Αφγανιστάν αποκαλύπτουν εσωτερικοί χάρτες των Ηνωμένων Εθνών, που δείχνουν επικίνδυνη κλιμάκωση της δράσης των Ταλιμπάν μέσα στο 2010, καταρρίπτοντας τις αισιόδοξες εκτιμήσεις του Λευκού Οίκου ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις αρχίζουν να αποδίδουν τους τελευταίους μήνες.

 
Μπορεί ο Αμερικανός πρόεδρος να μιλάει για «πρόοδο» στο Αφγανιστάν, όμως ο αριθμός των επιθέσεων από τους Ταλιμπάν το 2010 αυξήθηκε κατά 66% σε σχέση με πέρυσι... (φωτ. Reuters) 

Την αποκάλυψη έκανε χθες η εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», δημοσιεύοντας δύο εμπιστευτικούς χάρτες βάσει των οποίων η πρόσβαση του προσωπικού του ΟΗΕ σε βόρειες και νότιες περιοχές χαρακτηρίζεται ως επιχείρηση «υψηλού ρίσκου». Καθώς η κατάσταση στον Νότο -όπου σημειώνονται οι σκληρότερες μάχες μεταξύ των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των Ταλιμπάν- παραμένει αμετάβλητη, οι δύο χάρτες, που καλύπτουν τη χρονική απόσταση μεταξύ Μαρτίου - Οκτωβρίου, αναβάθμισαν τον βαθμό επικινδυνότητας 16 ανατολικών και βόρειων περιοχών που το 2009 είχαν χαρακτηριστεί ασφαλείς. Μόνο δύο περιοχές, η Κοντούζ και η Χεράτ, που είχαν χαρακτηριστεί το 2009 ως «υψηλού κινδύνου», θεωρούνται ασφαλείς προορισμοί για το προσωπικό και τις εφοδιοπομπές του ΟΗΕ.
Ελέγχουν δεκάδες περιοχές

Έτσι κυβερνάται η Ελλάδα...

Χερουβείµ

Του ∆ηµήτρη Μητρόπουλου

ΣΤΙΣ ΩΡΙΜΕΣ δηµοκρατίες δεν υπάρχουν προβλήµατα διακυβέρνησης. Οπως λένε οι κυνικοί Αγγλοσάξονες, «όταν έχεις ένα ζήτηµα που δεν µπορείς να αντιµετωπίσεις, κάνεις µια επιτροπή». Καθότι πονηροί, φροντίζουν, για τα µάτια της κοινής γνώµης, η επιτροπή να µην είναι αµιγώς κυβερνητική. Αλλά να περιλαµβάνει και ανώτερους δηµόσιους λειτουργούς, δικαστικούς και καθηγητές πανεπιστηµίου.

Είναι τα περίφηµα «quangos», κατά το ακρωνύµιο του όρου «quasi non governmental organizations», που θα µπορούσε να σηµαίνει σε ελαφρώς στραµπουλιγµένα ελληνικά: ηµι / µη-κυβερνητικές οργανώσεις.

ΩΣΤΟΣΟ, ΑΝ µετατοπισθούµε από τους βρετανούς µανδαρίνους στα χερουβείµ του νεο-παπανδρεϊσµού, αυτό το «ηµι» είναι χρήσιµο ως ερµηνευτικό κλειδί. Τυπικά, η Ελλάδα είναι κοινοβουλευτική δηµοκρατία. Ουσιαστικά, όµως, η Ελλάδα του Γιώργου είναι ηµι-προεδρική δηµοκρατία. Οπως και τα quangos, πρόκειται για κάτι σε υβριδικό, αλλά σε σαφώς ευρύτερη κλίµακα. Το προεδρικό στοιχείο σηµαίνει πως το 40% της κυβέρνησης Παπανδρέου συνολικά – και το 60% των πιο σηµαντικών χαρτοφυλακίων της – έχει πάει σε εξωκοινοβουλευτικούς. Κάποιοι είναι βουλευτές Επικρατείας. Κάποιοι άλλοι όµως από συνεργάτες του Γιώργου έγιναν κατευθείαν υπουργοί και υφυπουργοί. ∆ΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ όµως το ίδιο και σε χώρες όπως η Αµερική; Οχι, γιατί εκεί η Γερουσία και το Κογκρέσο πρέπει να εγκρίνουν τις επιλογές του Λευκού Οίκου για την κυβέρνηση, αλλά και για τους σηµαντικούς δηµόσιους οργανισµούς ή τη ∆ικαιοσύνη. Σε πολλές περιπτώσεις, η έγκριση δεν έχει δοθεί.

Γραφείο Πρωθυπουργού...

Το µυστικό της ευτυχίας

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΕΡΩΤΗΣΗ. ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ άραγε να χρεοκοπήσει η χώρα, να υπογραφεί το Μνηµόνιο και να µας αναλάβει κοτζάµ τρόικα για να απλοποιηθούν οι διαδικασίες σύστασης εταιρειών στην Ελλάδα; ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΟΠΩΣ φαίνεται, ναι. Αλλά όπως επίσης φαίνεται, ούτε αυτό φτάνει.

Η ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ των διαδικασιών έπρεπε,σύµφωνα µε το Μνηµόνιο, να έχει ολοκληρωθεί έως τις 31 ∆εκεµβρίου. ∆εν έγινε! Και τώρα πήραµε νέα (και τελευταία, θέλω να ελπίζω...) παράταση έως τις 31 Μαρτίου.

ΕΡΩΤΗΣΗ. ΓΙΑΤΙ δεν έγινε η απλοποίηση; Γιατί µια υπόθεση αυτονόητης λογικής, η οποία δεν βλάπτει κανέναν και δεν έχει κανένα πολιτικό ή κοινωνικό κόστος, δυσκολεύεται τόσο πολύ να γίνει πράξη; Τι την εµποδίζει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ∆ΙΑΛΕΓΕΤΕ και παίρνετε. Η ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ των διαδικασιών σύστασης εταιρειών δεν έγινε έως τώρα είτε επειδή κανείς υπουργός δεν ασχολήθηκε σοβαρά µε το ζήτηµα – οι περισσότεροι υπουργοί άλλωστε δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους, άρα δεν έχουν ζήσει στο πετσί τους την ταλαιπωρία της δηµόσιας γραφειοκρατίας.

ΕΙΤΕ ΕΠΕΙ∆Η την µποϊκοτάρει η δηµόσια διοίκηση, η οποία αν απλουστευτούν οι διαδικασίες θα χάσει τη δυνατότητα µεσολάβησης για την παράκαµψή τους – µε το αζηµίωτο, φυσικά...

ΣΑΣ ΕΚΠΛΗΣΣΕΙ; Κακώς! Εδώ, µεσούσης της δηµοσιονοµικής κρίσης κι ενώ προκύπτει επιτακτική ανάγκη περιστολής του ∆ηµοσίου, δηµιουργείται «Γραφείο Πρωθυπουργού» από εκατόν πενήντα (αριθµητικώς: 150...) εργαζοµένους.

ΤΙ ΘΑ κάνουν όλοι αυτοίοι εργαζόµενοι στο«Γραφείο Πρωθυπουργού»; Πολλά και διάφορα σηµαντικά. Ορισµένοι εξ αυτών, για παράδειγµα, θα απασχολούνται στη «Μονάδα Καινοτόµου Πολιτικής», η οποία θα περιλαµβάνει και «Τµήµα Καινοτοµίας και Καλών Πρακτικών». Μάλιστα! Λες και ζουν σε άλλη χώρα...