Η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή ( της Κύπρου ) επιβεβαιώνει το σκηνικό αδιεξόδου

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

 

Η αναβλητικότητα είναι αδυναμία στη διαχείριση

 

Του Κώστα Βενιζέλου

 
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ του στύλο στύλο άνεση μας έχει οδηγήσει σε πολλές… εκπλήξεις και αιφνιδιασμούς και πάρα πολλά αδιέξοδα. Συνήθως τρέχουν από πίσω από τις εξελίξεις. Δεν υπάρχει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός και η διαχείριση γίνεται επί των γεγονότων και όχι πριν από αυτά. Αυτή η πρακτική στηρίζεται σε αμυντική λογική και είναι αποτέλεσμα μιας βαθιάς αδυναμίας διαχείρισης. Και δεν αφορά τούτο μόνο το Κυπριακό αλλά και τα εσωτερικά θέματα.
Η οικονομία πάει να φουντάρει και ο καθένας σκέφτεται το πολιτικό κόστος. Οι αποφάσεις και τα μέτρα περνούν μέσα από αυτό το μικροσκόπιο και ό,τι αποφασίζεται στηρίζεται μόνο σε αυτή τη λογική. Φοβούνται τους δημόσιους υπαλλήλους, φοβούνται τους «έχοντες και κατέχοντες», δεν φαίνεται να φοβούνται τις ασθενέστερες κοινωνικά τάξεις.

Είναι δε προφανές ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται πρωτίστως για να διατηρηθεί η κυβερνητική συνεργασία (στην προκειμένη την ένεση την πρόσφερε το ΔΗΚΟ) και να κρατηθούν οι πολιτικές ισορροπίες, εντός και εκτός των κομμάτων. Να παραμερίσουν τους εσωκομματικούς πονοκεφάλους.
Η αναβλητικότητα είναι αδυναμία στη διαχείριση. Και το πρόβλημα είναι πως ο λογαριασμός πάει στους πολίτες. Είναι πρόδηλο ότι ασκείται μια πολιτική που (αυτό είναι σίγουρο) δεν θεωρείται αριστερή. Είναι μια πολιτική του ναι μεν αλλά, με πολλές αναστολές και λίγη παραχθείσα πολιτική. Είναι δεδομένο πως δεν υπάρχει πολιτική βούληση και διάθεση για να διαμορφωθούν συνθήκες αποτροπής, που ταυτόχρονα να προσφέρουν διεξόδους. Με το στύλο στύλο άνεση, τίποτε δεν επιτυγχάνεται. «Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει» με την κρίση, ωστόσο, να κυριαρχεί και τη νέα ελίτ να παρακολουθεί απλά. Το ζήτημα που προκύπτει είναι πώς εξέρχεται η χώρα από τα αδιέξοδα. Και σε αυτό λύσεις δεν προσφέρουν, ανεξάρτητα τι λένε για χάρη εσωτερικής κατανάλωσης.
Η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή επιβεβαιώνει το σκηνικό αδιεξόδου. Πλην των φωτεινών εξαιρέσεων, που συνήθως είναι οι ίδιοι άνθρωποι, η γενική εικόνα βυθίζεται στην απογοήτευση. Για το τι ακούστηκε και για το τι πρωτίστως δεν ειπώθηκε. Μέχρι του χρόνου, που θα ξαναζήσουμε τη μιζέρια μας.
Σημ: Όποιος αντιλήφθηκε την απόφαση της ΕΔΕΚ να ψηφίσει τους προϋπολογισμούς, να δώσει παρακαλώ μια εξήγηση. Όταν καθορίζονται αποφάσεις με βάση διαχρονικά σύνδρομα, η ζωή τραβά την πεπατημένη.