Κύπρος - Προσόντα & Πολιτικ(ή)οί

Λάζαρος Μαύρος

Α Ν Α Ξ Ι Ο Ι ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ αναδεικνύονται κατ’ επανάληψιν στις δημοσκοπήσεις οι πολιτικοί γενικά. Και η έως τώρα αναποτελεσματική, αποτυχημένη μέχρι και καταστροφική πολιτική τους. Είτε ως κυβερνήσαντες και συγκυβερνήσαντες μέχρι πρότινος, είτε ως νυν κυβερνώντες και συγκυβερνώντες, είτ’ ακόμη ως αναξίως ασκήσαντες ή ασκούντες αντιπολίτευση. Έστω κι αν, όσοι βρίσκονται στην εξουσία -στην Κυβέρνηση και στη Βουλή- είχαν λάβει στις εκλογές, 24.2.2013 οι μεν, 22.5.2011 οι δε, την όση αναγκαία ψήφο εμπιστοσύνης όσων πολιτών προσήλθαν ως ψηφοφόροι στις κάλπες.


Ε Κ Τ Ο Τ Ε ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ μεν στην εξουσία, δεν κατάφεραν όμως να διατηρήσουν και την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Την οποία οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή. Στη διευρυνόμενη κοινωνική δυστυχία. Το δε κράτος, το υπήγαγαν στην Τροϊκοκρατία. Και το χειρότερο: Χωρίς αξιόπιστη εναλλακτική πολιτική για την αποτελεσματική αντιμετώπιση τής κρίσης που οσημέραι προοιωνίζεται τ’ αθλιότερα.
Ε Ξ Α Ι Τ Ι Α Σ της ανικανότητας των πολιτικών, είν’ η βαθιά πλέον πεποίθηση των πολιτών: «Δεν έχουν τα προσόντα να μοιράσουν σε δυο γαϊδούρια μια μπάλα άχυρο. Το ένα θα τους ψοφήσει», είναι, επί παραδείγματι, σίγουρος γι’ αυτά, ο εν Αστυπαλαία χειρώναξ καφεστιάτωρ Πέτρος απ’ τ’ Ανάπλι: «Ούτε και συνοικιακό περίπτερο δεν μπορείς να τους εμπιστευθείς, με τόσους κωδικούς που χρειάζεται να ξέρουν»…

Α Λ Λ’ ΟΜΩΣ, ποτέ στο παρελθόν δεν είχαμε τόσο υψηλά κατά κεφαλήν ποσοστά πανεπιστημιακού επιπέδου πολιτών. Με τόσο μεγάλο βαθμό συνεχούς, έγκαιρης και σφαιρικής διαδικτυακής πρόσβασης στη γνώση, πληροφόρηση, επικοινωνία και συζήτηση. Πώς, λοιπόν, αυτό το προσόν της κοινωνίας θα μπορέσει να γίνει προσόν της εξουσίας υπέρ της κοινωνίας; Τα εμπόδια που το απαγορεύουν βρίσκονται στο ίδιο το ισχύον πολιτικό σύστημα της Κομματοκρατίας. Οι όροι, οι κανόνες κι οι θεσμοί διατήρησης και αναπαραγωγής, στην εξουσία, της Ολιγαρχικής Κομματικής Ηγετοκρατίας. Με κύτταρά της τα ιεραρχικώς δομημένα αρχηγικά κόμματα, που δυναστεύουν το κράτος και καταδυναστεύουν την κοινωνία. Εξ ορισμού αποτρέποντας την ανάπτυξη της δημοκρατίας τών πολιτών.
Ι Δ Ο Υ ΚΥΡΙΟ ζήτημα που μαζί με όλους τους ενεργούς δημοκρατικούς πολίτες θα πρέπει, με τη μορφή του κατεπείγοντος, ν’ απασχολήσει και τους άξιους πανεπιστημιακούς, άνδρες και γυναίκες, που οι επιπτώσεις της υποδούλωσης στην Τρόικα, μοιραία, βαράνε κι αυτούς κατακούτελα: Απ’ τα επιμέρους και τα καθ’ έκαστον, στο θεμελιακό και συνολικό πρόβλημα πολιτικής (πάντων και πασών) τής αθλίας ημών ρεππάπλικ...


ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν από παλαιότερες δημαγωγικές ομιλίες αντιγράφεις για την 28η Ιουλίου 2013, τη φράση «μια λύση στα πλαίσια [μπλα, μπλα, μπλα] και που λαμβάνει όμως υπόψη τις νέες ευρωπαϊκές πραγματικότητες», δεν σκέφτηκες ότι από 03:45 του Σαββάτου 16η Μαρτίου 2013 στο Υμέτερον Γιούρογκρουπ, αυτές οι «νέες ευρωπαϊκές πραγματικότητες» προκαλούν από ακατάσχετους εμετούς μέχρι πανικούς απελπισίας στους πολίτες που δεν έχουν ηγέτες άξιους και ικανούς ν’ αλλάξουν επί τα βελτίω τις εν λόγω ευρω-πραγματικότητες;



Πηγή: Η Σημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 30/07/2013