Κύπρος - Η "ξεπέτα" μιας επετείου

Θανάσης Φωτίου

Αν κάτι ενοχλεί τούτες τις μέρες, τις μέρες της «μαύρης επετείου της προδοσίας», πέραν του ότι κατάντησαν τηλεοπτικό κλισέ, είναι ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία που σε μερικούς (;) περισσεύει και με το παραπάνω. Όπως, για παράδειγμα στην Ειρήνη Χαραλαμπίδου, που από τότε που έγινε βουλευτής του ΑΚΕΛ ανακάλυψε τους πραξικοπηματίες και κάθε χρόνο δεν παραλείπει είτε αρθρογραφώντας στις εφημερίδες είτε ποστάροντας συγκινησιακά τσιτάτα στο Facebook να ψέγει την ατιμωρησία τους.

Για τον καιρό, βεβαίως, που πληρωνόταν από έναν από δαύτους, όσο και για το γεγονός ότι το κόμμα της είχε πάντοτε άρρηκτη σχέση με κάποιους πραξικοπηματίες μετέπειτα «κοινωνικό-οικονομικούς παράγοντες» του τόπου, τσιμουδιά. «Το χειρότερο είναι που οι προδότες όχι μόνο δεν πλήρωσαν για τα εγκλήματά τους, προκαλούν χωρίς να έχουν ποτέ ζητήσει συγνώμη», γράφει η βουλευτής του ΑΚΕΛ χωρίς όμως να μας εξηγεί με ποιο τρόπο θα πλήρωναν οι προδότες για τα εγκλήματά τους. Μήπως ανοίχτηκε λογαριασμός στη ΣΠΕ Στροβόλου και έπρεπε να πάνε από μόνοι τους να πληρώσουν τις «οφειλές» τους; Θα τους δικάζατε άραγε εσείς, στις πλατείες των πόλεων και στους καφενέδες των χωριών σας; Πώς αλλιώς, δηλαδή, θα πλήρωναν αυτοί οι προδότες όταν ένα από τα μεγαλύτερα κόμματα του τόπου που συμμετείχε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις -εκτός της δεκαετίας Κληρίδη- δεν πρωτοστάτησε ώστε να οδηγηθούν ενώπιον των δικαστηρίων; Γιατί δεν το έπραξε όταν ήταν κυβέρνηση; Γιατί δεν έθεσε όρο στους Σπύρο Κυπριανού, Γιώργο Βασιλείου, Τάσσο Παπαδόπουλο την τιμωρία των προδοτών, παρά μόνο αρκέστηκε και βολεύτηκε στο πιπίλισμα της καραμέλας της ατιμωρησίας;
Το γεγονός πάλι ότι ο Μαρίνος Σιζόπουλος, ο μέγας ερευνητής του Φακέλου της Κύπρου προβαίνει δήθεν σε συνταρακτικές αποκαλύψεις «άκρως αποκαλυπτικών έγγραφων», τα οποία ωστόσο έχουν ήδη δημοσιευτεί προ πενταετίας, θα το αφήσω ασχολίαστο. Από μόνο του λέει πολλά και για το μέγα θέμα του περιβόητου Φακέλου της Κύπρου. Δεν μπορώ, όμως, να μη σχολιάσω την ομιλία του προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος μας κάλεσε «να μην ξεχνούμε, αλλά ταυτόχρονα να μην παραγνωρίζουμε τα αίτια και τα αιτιατά, που τα “αξιοποίησαν” οι ελληνόφωνοι της χούντας και σαν αποτέλεσμα “αξιοποίησης” του διχασμού, οδήγησαν την πατρίδα μας εδώ που την οδήγησαν». Όταν, λοιπόν, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντί να μιλήσει ξεκάθαρα και να καταδικάσει τους εγκληματίες του πραξικοπήματος, που είτε ένεκα προδοσίας είτε ένεκα βλακείας (γιατί είχαμε κι από δαύτους πολλούς), άνοιξαν την κερκόπορτα της καταστροφής, μιλά για… τα αίτια και τα αιτιατά, τους καβγάδες τάχατες αναμεταξύ μας που εκμεταλλεύτηκαν οι ελληνόφωνοι της χούντας, όταν η αντιπολίτευση που πιπιλίζει νυχθημερόν την ατιμωρησία των πραξικοπηματιών δεν έχει πρωτοστατήσει για μια έστω σοβαρή έρευνα εναντίον τους και όταν η Βουλή αυτού του τόπου αποφασίζει να ασχοληθεί με το φάκελο του βιασμού της 35 χρόνια μετά -κι αυτό για αρχειακούς σκοπούς- καταλαβαίνετε γιατί λέω ότι οι επέτειοι της μαύρης προδοσίας κατάντησαν τηλεοπτικά κλισέ που εκμεταλλεύεται ο καθένας για ίδιον ή κομματικό όφελος. Και μόνο.  
 

 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 22/07/2013