Κύπρος - Η οικονομία βυθίζεται στην ύφεση, ο ΔΗΣΥ χειροκροτεί, το ΔΗΚΟ σύρεται, το ΑΚΕΛ δεν πείθει και η ΕΔΕΚ ανέχεται

Πρόεδρε, πού είναι η φροντίδα για τον άνθρωπο;

 

Κωστάκης Αντωνίου

Πολύ παραστατικά και τεκμηριωμένα, ο συνάδελφος Νέστορας Βασιλείου έδωσε τη σημερινή εικόνα της κυπριακής οικονομίας, σε ρεπορτάζ που μεταδόθηκε στο δελτίο ειδήσεων του Σίγμα και δημοσιεύθηκε χθες στη "Σημερινή". Παρά τις κυβερνητικές θριαμβολογίες, η οικονομία του τόπου βυθίζεται στην ύφεση και ο απλός άνθρωπος αισθάνεται ήδη τα βάρη να τον πνίγουν. Εκτυλίσσεται αυτό που αυτή η στήλη επισήμαινε σε επανειλημμένα άρθρα της: Οι εξαγγελίες αφθονούν, και ο άνθρωπος υποφέρει.


Κανένας τομέας της οικονομίας δεν δείχνει σημεία έστω και στοιχειώδους ανάκαμψης.
Η ανεργία πολλαπλασιάζεται. Οι νέοι αναζητούν εργασία στο εξωτερικό. Ο τραπεζικός τομέας είναι παράλυτος. Ο τουρισμός, στον οποίο επενδύαμε μεγάλες ελπίδες, ώστε να αποτελέσει τον στυλοβάτη ανάκαμψης, έχει πάρει την κάτω βόλτα. Η αγορά είναι νεκρή. Το εμπορικό ισοζύγιο συρρικνώνεται. Ο κατασκευαστικός τομέας πνέει τα λοίσθια. Τα επιτόκια βρίσκονται στα ύψη, παρά τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης. Τα έσοδα του κράτους μειώνονται. Οι άποροι πληθύνονται. Οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν. Οι περισσότερες κλείνουν. Και οι εμπορικοί δρόμοι των πόλεων μετατράπηκαν σε δρόμους καφετεριών και εστιατορίων.
Φύλλο δεν κουνιέται. Ανάπτυξη δεν υπάρχει. Τα εισοδήματα αιμορραγούν. Πολλά σπίτια βρίσκονται ένα βήμα πριν από την εκποίηση. Κανένα αποτελεσματικό μέτρο για τον απλό άνθρωπο δεν πήρε η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Κανένα νομοθετικό μέτρο προστασίας των χιλιάδων δανειοληπτών που κινδυνεύουν να χάσουν τις περιουσίες τους. Την ώρα που η Κυβέρνηση εκπονεί σχέδια για καζίνο και αμνήστευση κεφαλαίων, ποσώς ενδιαφέρεται για τα νοικοκυριά τα οποία κινδυνεύουν να μείνουν στους πέντε δρόμους. Ούτε θεσπίζει μέτρα για την ανακούφιση των ενοικιαστών και κυρίως των μικροεπιχειρηματιών. Αποφάσισε, λέγει, πάγωμα των ενοικίων. Να πληρώνουν, δηλαδή, οι ενοικιαστές το ίδιο ενοίκιο, μέσα σε αυτήν την καταθλιπτική οικονομική κατάσταση, το οποίο πλήρωναν όταν η αγορά έσφυζε από κίνηση.
Το είχαμε επισημάνει προ πολλού. Η Κυβέρνηση, αν είχε ολοκληρωμένη οικονομική πολιτική, με πρώτη προτεραιότητα τον άνθρωπο, έπρεπε να κάμει ό,τι έγινε το 1974: Πάγωμα χρεών. Αντίθετα, άφησε τον κόσμο απροστάτευτο. Πώς θα πληρώσει το στεγαστικό δάνειο μία οικογένεια, με τους δύο προστάτες της στην ανεργία; Πώς θα πληρώσουν τη δόση οι κουρεμένοι μισθολογικά μισθωτοί; Πώς θα αντεπεξέλθουν οι άποροι;
Δεν ανέμενα από τον Δημοκρατικό Συναγερμό ανθρωποκεντρική πολιτική. Αλλά, τουλάχιστον, το ΔΗΚΟ, το οποίο παρουσιάζεται με μία "κεντρώα" ανθρωποκεντρική φιλοσοφία, να πίεζε προς την κατεύθυνση λήψης ανακουφιστικών μέτρων για τον απλό άνθρωπο. Αντί αυτού, σύρεται από τον ΔΗΣΥ σε μία πολιτική, η οποία βαθαίνει την ύφεση, βυθίζει την οικονομία, και μεγαλώνει τη δυστυχία των ανθρώπων.
Και ακόμη, τα χειρότερα είναι πίσω. Σε λίγους μήνες, ο τόπος και οι άνθρωποί του θα γνωρίσουν μεγαλύτερη δυστυχία. Δεν θα υπάρξει ανάκαμψη. Μεγαλύτερη ύφεση θα προκύψει.
Όταν ένας από τους ενθερμότερους υποστηρικτές της Κυβέρνησης, ο Αρχιεπίσκοπος, προβλέπει -και δεν έχει άδικο- ότι προωθείται με πολλή δεξιότητα το ξεπούλημα σπιτιών, ποια άλλη μαρτυρία χρειαζόμαστε, για αντιληφθούμε πού μας οδηγεί η Κυβέρνηση;
Αλλά δεν είναι άμοιρα ευθυνών ούτε τα πολιτικά κόμματα ούτε ο λαός. Για το ΔΗΚΟ, τα είπαμε. Θυσίασε την ανθρωποκεντρική φιλοσοφία του για την καρέκλα. Το ΑΚΕΛ δεν πείθει, ακόμη και όταν μιλά σωστά. Πώς να πείσει, όταν είναι το κόμμα το οποίο είναι υπεύθυνο ώς ένα μεγάλο βαθμό για το σημερινό κατάντημα; Η ΕΔΕΚ ακολουθεί πολιτική ανοχής περισσότερο, παρά να πιέζει αποφασιστικά προς την κατεύθυνση προστασίας των ανθρώπων. Έμειναν το Κίνημα Οικολόγων και η Συμμαχία Πολιτών για να αρθρώνουν κάποιον ορθό και ισορροπημένο λόγο.
Αλλά, βεβαίως, ευθύνη τεράστια φέρει το σύνολο της κοινωνίας. Το είχαμε ξαναγράψει. Είναι οι πολίτες που εκλέγουν τους κυβερνήτες. Και εκλέγουν, κατά κανόνα, κόμματα και ηγέτες που δεν είναι σε θέση να οδηγήσουν τον τόπο σε καλύτερες μέρες. Ο ραγιαδισμός και η αδιαφορία είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Κυπρίου, ο οποίος δέχεται αδιαμαρτύρητα να γίνονται εγκλήματα εις βάρος του, χωρίς να αντιδρά. Στην Ισπανία, οι διαδηλωτές κρατούν εγκλωβισμένα τα γραφεία του Λαϊκού Κόμματος του πρωθυπουργού Ραχόι για τα εξουθενωτικά αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία εξήγγειλε. Εσείς ακούσατε ποτέ να γίνεται κάτι παρόμοιο στην Εζεκία Παπαϊωάννου, ή στην Πινδάρου;


Πηγή: Η Σημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 23/07/2013