Όταν η Λογοτεχνία συναντά την Ιστορία

Του Ανδρέα Ιεροκηπιώτη  *

 

«ΝΟΜΑΔΑΣ Γ΄ Μετά τα Εκβάτανα», Στέφανος Κωνσταντινίδης, μυθιστόρημα Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2019

Εάν η Αναφορά στον Γκρέκο δίνει μια κάποια απάντηση στο ποιος είναι ο Νίκος Καζαντζάκης τότε και η τριλογία Νομάδας μπορεί να μας δώσει μια εξήγηση στο ερώτημα ποιος είναι ο Στέφανος Κωνσταντινίδης, συγγραφέας του μυθιστορήματος που θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε.
Γνώρισα τον Στέφανο από τον καιρό που είμαστε μαθητές Γυμνασίου και κατεβαίναμε πολλές φορές στο Κτήμα στο ίδιο λεωφορείο, ξεκινώντας εκείνος από την Πενταλιά κι εγώ από την Αμαργέτη. Βρισκόμαστε επίσης και πολλά απογεύματα μαζί, συνήθως και με άλλους μαθητές, παίζοντας και συζητώντας.

Μετά την οικονομική, τώρα και η γεωπολιτική αποικιοποίηση της Ελλάδας

Μία συμφωνία-σταθμός στην “αποικιοποίηση” της Ελλάδας

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αν τα Μνημόνια και οι δανειακές σφράγισαν τη μετατροπή της Ελλάδας σε “αποικία χρέους” των πιστωτών, η συμφωνία για τις Βάσεις που καλείται να επικυρώσει η Βουλή κινδυνεύει να ολοκληρώσει τη μετατροπή της χώρας σε “γεωπολιτική αποικία” των ΗΠΑ και του NATO. Πρόκειται για σταθμό στη σταδιακή έκπτωση του ελληνικού κράτους, ως στοιχειωδώς κυρίαρχου, ανεξάρτητου, δημοκρατικού και ελληνικού κράτους.
Διαβάζοντας κανείς τον ατέλειωτο κατάλογο των παραχωρήσεων Τσίπρα και εν συνεχεία Μητσοτάκη προς τους Αμερικανούς, επιβεβαιώνει την γνώμη που έχει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων για τους πολιτικούς μας. Αλλά διερωτάται αν έχει ζητηθεί η γνώμη των ανώτερων Ελλήνων αξιωματικών και αν έδωσαν σύμφωνη γνώμη, διότι αυτοί ορκίζονται πίστη στη γαλανόλευκη, όχι στην αστερόεσσα. Στη γαλανόλευκη οφείλουν να μένουν πιστοί, όχι στην αστερόεσσα. Και εν ονόματι της γαλανόλευκης, όχι της αστερόεσσας, θα οδηγήσουν νέους ανθρώπους στον θάνατο αν χρειασθεί.

Jupiter and the Galilean Moons

The Galilean Moons: Io, Europa, Ganymede, and Calisto.

On January 7, 1610, Galileo was the first person to train a telescope on Jupiter—and what he saw surprised him. Strung in a line beside the planet were three tiny stars, one to the left of the planet and two to the right. But when he observed the formation the next night, he saw that now all three were on the same side of Jupiter. Over the following week, he watched as the tiny stars (now joined by a fourth) changed their position relative to the planet while remaining beside it.

By January 15, he had it figured out: he was observing four moons orbiting Jupiter. It was a discovery that would have profound implications on our conception of the cosmos, providing crucial evidence that Earth was not the centre of the universe around which everything rotated. Savvy as well as brilliant, Galileo named the four moons “the Medicean Stars” after his patron, Cosimo Medici. But over the years, as the influence of the Medici family waned and the influence of the genius from Pisa waxed, they became known as the Galilean Moons: Io, Europa, Ganymede, and Calisto.

ΗΒΗ ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ, In Memoriam

 Στέφανος  Κωνσταντινίδης

Στις 8 Ιανοαρίου 2020 συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που έφευγε από τη ζωή η Ήβη Μελεάγρου, μια ξεχωριστή μορφή των Κυπριακών Γραμμάτων με ευρύτερη απήχηση στον ελληνικό χώρο. Η Μελεάγρου είναι μια από τις πιο σημαντικές μορφές της κυπριακής πεζογραφίας. Με δύο εμβληματικά μυθιστορήματα, την «Ανατολική Μεσόγειο» (1969) και την "Προτελευταία Εποχή» (1981), εισάγει ουσιαστικά το μοντερνισμό στο κυπριακό μυθιστόρημα που γράφεται τον 20ο αιώνα. Όταν κυκλοφόρησε το 1969 η «Ανατολική Μεσόγειος» που αποτελεί τομή για την κυπριακή πεζογραφία, έγινε δεκτή «με υπερβολική άρνηση, με ενστάσεις και επιφυλάξεις, παρόλο που δεν έλειψαν και οι θετικές κριτικές»,σημειώνει ο Λευτέρης Παπαλεοντίου στην εισαγωγή του της επανέκδοσης του μυθιστορήματος το 2011.
Είχα μια μακρόχρονη συνεργασία με τη συγγραφέα την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα και του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Ήταν η εποχή που μαζί με τον Χριστάκη Γεωργίου διεύθυνε το πρωτοποριακό περιοδικό «Κυπριακά Χρονικά», την διεύθυνση του οποίου είχε νωρίτερα ο Τάκης Χατζηδημητρίου. Στο περιοδικό αυτής της περιόδου βρίσκονται δημοσιευμένα ποιήματα , διηγήματα και κριτικά σημειώματα μου. Άλλωστε η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Επένδυση στο χρόνο ενός ονείρου και κάποιων μαρτυριών», το 1969, είναι έκδοση των «Κυπριακών Χρονικών».

Η Τουρκία προελαύνει…

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι στην περίπτωση της Τουρκίας ισχύει το γνωστόν «πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται». Η τουρκική γεώτρηση, στο ήδη αδειοδοτημένο τεμάχιο 8 από την Κυπριακή Δημοκρατία, στο οποίο η ΕΝΙ έχει προχωρήσει σε όλες τις έρευνες και έχει εξασφαλίσει τις άδειες για εκμετάλλευση από την Κυπριακή Δημοκρατία από το 2018, είναι μια καθαρή πειρατική ενέργεια χωρίς προηγούμενο στις διεθνείς σχέσεις. Αποδεικνύει ταυτόχρονα ότι η θωράκιση από την παρουσία των εταιρειών-κολοσσών στην κυπριακή ΑΟΖ για την οποία μιλούσε η κυπριακή κυβέρνηση είναι χωρίς αντίκρισμα. Βέβαια λόγοι παρηγορητικοί θα υπάρξουν από διάφορες κατευθύνσεις, αλλά κανένας δεν θα εμποδίσει ή θα σταματήσει τις παράνομες τουρκικές ενέργειες. Τα τριμερή σχήματα συνεργασίας στην περιοχή στα οποία η Κύπρος συμμετέχει παρέχουν μιας μορφής διπλωματική στήριξη αλλά δεν θωρακίζουν την κυπριακή ΑΟΖ, όπως δεν την θωρακίζουν και οι ξένες εταιρείες. Έτσι η Τουρκία προχωρεί ακάθεκτη στην επιβολή τετελεσμένων. Η χρόνια διστακτικότητα της κυπριακής κυβέρνησης, ήδη από το 2013, να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς στο ερευνητικό της πρόγραμμα σε μια εποχή που η Τουρκία δεν διέθετε ακόμη τα τεχνικά μέσα να επέμβει στην κυπριακή ΑΟΖ, αποδεικνύεται σήμερα καταστροφική. Η καθυστέρηση αυτή του προγράμματος στόχευε στον κατευνασμό και εξευμενισμό της Τουρκίας. Υπήρχε τότε η ψευδαίσθηση στην κυβέρνηση Αναστασιάδη, με την ενθάρρυνση και των Αμερικανών, ότι η Τουρκία του Ερντογάν ήταν έτοιμη να προχωρήσει σε λύση του Κυπριακού. Ήταν η ίδια πολιτική που ακολουθήθηκε και στο παρελθόν, να δοθούν, υποτίθεται, κίνητρα στην Τουρκία.

Η Τουρκία τα θέλει όλα!

Τουρκικό ΥΠΕΞ: Διευθέτηση των διαφορών στο Αιγαίο ακόμα και στο Διεθνές Δικαστήριο

• 

Την ετοιμότητα της Τουρκίας να ενεργοποιήσει όλους τους διαύλους διαλόγου με την Ελλάδα, τονίζει το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας.
«Η Τουρκία είναι έτοιμη να αναβιώσει όλους τους διαύλους διαλόγου με την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των διερευνητικών συνομιλιών και είναι προετοιμασμένη να ξεκινήσει έναν νέο δίαυλο διαλόγου για την Ανατολική Μεσόγειο» αναφέρει σε ανακοίνωσή του.
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει πως δεν αποκλείει κάθε μέσο ειρηνικής διευθέτησης, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με το ΚΥΠΕ, τα πέντε βασικά «προβλήματα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο - όπως τα αναφέρει το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών - είναι οι διαφορές στα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα, η αποστρατικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, το νομικό καθεστώς κάποιων γεωγραφικών σχηματισμών, ο εναέριος χώρος και οι δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης.
«Θα θέλαμε να εξετάσουμε το ζήτημα της παραβίασης του καθεστώτος αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου μαζί με τις άλλες διαφορές στο Αιγαίο, με σκοπό την επίλυσή τους μέσω του διαλόγου.
Με τον τρόπο αυτό δεν αποκλείουμε κάθε μέσο ειρηνικής διευθέτησης να συμφωνηθεί αμοιβαία και από τις δύο πλευρές, συμπεριλαμβανομένου του Διεθνούς Δικαστηρίου» ισχυρίζεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του.
Χωρικά ύδατα και υφαλοκρηπίδα

Στην πιο κρίσιμη στιγμή της από το 1974 η Ελλάδα έχει την πιο ακατάλληλη κυβέρνηση – Ανησυχία για την επάρκειά της και εντός της ΝΔ

Του Γ. Λακόπουλου

Στα 45 χρόνια από τη Μεταπολίτευση οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έφτασαν τρεις φορές σε κρίση. Οι δύο ήταν το 1976 και το 1987, όταν η Άγκυρα απειλούσε το ελληνικό τμήμα του Αιγαίου με ερευνητικά σκάφη προς αναζήτηση υδρογονανθράκων.
 Και τις δυο φορές υπήρχαν στο τιμόνι ηγέτες με επάρκεια και ικανότητα χειρισμών. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου,  κράτησαν ανέπαφα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας
Στην τρίτη κρίση το 1996 στα Ίμια είχε πρωθυπουργό που είχε επιβληθεί από την τότε διαπλοκή. Ο Κ. Σημίτης  άνοιξε τον κύκλο των υποχωρήσεων : μετά το ντροπιαστικό «ευχαριστώ στους Αμερικανούς» στα Ίμια συνέχισε με τη Μαδρίτη και το  Ελσίνκι.

Πιο κοντά από ποτέ στα μεσάνυχτα το «Ρολόι της Αποκάλυψης»

 

• 

Οι δείκτες του «ρολογιού της Αποκάλυψης», που υπάρχει από το 1947 για να συμβολίζει το επικείμενο της απόλυτης καταστροφής του πλανήτη, απέχουν πλέον από τα μεσάνυχτα 100 δευτερόλεπτα, σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα που το χειρίζεται και υπογραμμίζει τους κινδύνους που εγείρουν η κλιματική αλλαγή και η διάδοση των πυρηνικών όπλων.
«Ο χρόνος που χωρίζει τον κόσμο από την καταστροφή εκφράζεται πλέον σε δευτερόλεπτα, όχι σε ώρες ή λεπτά», δήλωσε η Ρέιτσελ Μπρόνσον, η πρόεδρος και γενική διευθύντρια του περιοδικού Bulletin of Atomic Scientists, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου στην Ουάσιγκτον που παραχωρεί κάθε χρόνο, τον Ιανουάριο. Τον περασμένο χρόνο, το ρολόι έδειχνε δύο λεπτά πριν από τις 12. Οι δείκτες προχώρησαν πλέον κατά 20 δευτερόλεπτα.

Αυθεντική μία αυτοπροσωπογραφία του Βαν Γκονγκ που θεωρούνταν πλαστή

• 

Μία σπάνια αυτοπροσωπογραφία του διάσημου ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ, που οι κριτικοί έριζαν για την αυθεντικότητά της, αφού θεωρείτο έργο πλαστογράφου για πολλές δεκαετίες, είναι τελικά γνήσιος πίνακας του Ολλανδού δημιουργού, κατέληξαν οι ερευνητές έπειτα από έξι χρόνια επισταμένης εξέτασής της.
Σήμερα, το Μουσείο Βαν Γκονγκ στο Αμστερνταμ ανακοίνωσε πως ο εν λόγω πίνακας είναι πιθανόν το μοναδικό έργο που ο Βαν Γκογκ φιλοτέχνησε κατά τη διάρκεια ενός ψυχωσικού επεισοδίου το καλοκαίρι του 1889, όταν είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο της γαλλικής πόλης Σεν Ρεμί.
Ο Βαν Γκογκ στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πάλεψε με τους δαίμονες της παράνοιας, ίσαμε τον θάνατό του το 1890 σε ηλικία 37 ετών, ως αποτέλεσμα αυτοπυροβολισμού.

Νεωτερικοί ποιητές ανθολογημένοι από τον Αναγνωστάκη

 

 

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

• 

Ανήκομεν εις την Δύσιν…

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

 

«Mας γέρασαν προώρως, Γιώργο, το κατάλαβες;», 
Μανώλης Αναγνωστάκης

Το δόγμα είναι γνωστόν. «Ημείς ανήκομεν εις την Δύσιν». Δεν το εφηύρε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όπως αναφέρεται συχνά, προϋπήρχε. Απλώς ο Καραμανλής το επικαιροποίησε. Εντούτοις, ακόμη και ο ίδιος, σε δύσκολες στιγμές, λοξοκοίταζε και λίγο προς την Ανατολή… Για παράδειγμα, δεν είναι τυχαίο που τόσο ο ίδιος όσο και ο Ανδρέας Παπανδρέου, στη συνέχεια, επεδίωξαν στις αρχές της Μεταπολίτευσης ακόμη και μια μυστική προσέγγιση με τη Βουλγαρία του Ζίβκοφ, προτού καταρρεύσει η Σοβιετική Ένωση, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις τουρκικές απειλές. Ένα άλλο παράδειγμα από τον διεθνή χώρο, είναι αυτό του Ισραήλ. Που είναι υποχρεωμένο, για την ασφάλειά του, να διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ. Τίποτε δεν εμπόδισε όμως τη χώρα αυτή να διατηρεί τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τη Ρωσία. Έστω και αν η Μόσχα στηρίζει τους θανάσιμους εχθρούς της, το Ιράν και τον Άσαντ στη Συρία. Την ίδια πολιτική ακολούθησε το Ισραήλ και στις σχέσεις του με την Κίνα και μια σειρά από άλλες χώρες. Διότι αντιλαμβάνεται ότι στις μέρες μας μια μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του. Κάτι που δεν θέλουν να αντιληφθούν ούτε στην Αθήνα, ούτε στη Λευκωσία.

Οι κανόνες του παιγνιδιού αλλάζουν βεβαίως συνεχώς. Ιδίως στις μέρες μας, με ένα ρευστό τοπίο. Όμως υπάρχουν πάντοτε κάποιες σταθερές, όπως αυτή που λέει να μη βάζεις όλα σου τα αυγά στο ίδιο καλάθι. Στις μέρες μας Αθήνα και Λευκωσία εφαρμόζουν σχεδόν απόλυτα το γνωστόν δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν». Θα είχε νόημα αυτή η πολιτική αν εξασφαλίζαμε και τα ανάλογα ανταλλάγματα. Δεν φαίνεται να συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο. Η Ελλάδα έχει στρατιωτικοποιηθεί από τους Αμερικανούς, με αμερικανικές βάσεις από τη μια άκρη της χώρας ώς την άλλη, και για να γίνει δεκτός ο Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο χρειάστηκε να πληρώσει διόδια, όπως έγραψε χαρακτηριστικά ένας δημοσιογράφος του αθηναϊκού κέντρου, φιλοδυτικών τάσεων. Και εννοούσε τις δεσμεύσεις για αγορά πολεμικού υλικού. Η Ουάσινγκτον πήρε επί της ουσίας ό,τι ήθελε από την Ελλάδα με την προ μηνών υπογραφή από την κυβέρνηση Μητσοτάκη της διμερούς συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας. Και η Ελλάδα έχασε τότε μια μοναδική ευκαιρία να πάρει ανταλλάγματα για την ασφάλειά της.

Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για Προεδρος Δημοκρατίας

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου πρότεινε ο πρωθυπουργός για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1956. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Νομικής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1978.
Το 1982 διορίσθηκε εισηγητής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το 1988 προήχθη στον βαθμό του παρέδρου και τοποθετήθηκε στο Γ΄ Τμήμα. Το 2000 προήχθη στον βαθμό του συμβούλου και τοποθετήθηκε στο Ε' Τμήμα. Στις 23.10.2015 προήχθη στον βαθμό του αντιπροέδρου και τοποθετήθηκε στο Γ´ Τμήμα, ως αναπληρώτρια πρόεδρος. Στις 17.10.2018 προήχθη στον βαθμό του προέδρου του δικαστηρίου.

Η Δημόσια Ιστορία

Τα ιστορικά γεγονότα και ο δημόσιος χώρος

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

• 

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της απόσπασης των αρχαιολογικών ευρημάτων ώστε να προχωρήσει η κατασκευή σταθμού του μετρό, τον Δεκέμβριο, στη Θεσσαλονίκη. Πρέπει ή δεν πρέπει να μετακινηθούν τα αρχαία; Τέτοιoυ είδους διακυβεύματα μελετά η Δημόσια Ιστορία.

Τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια μελετούν τη δημόσια ιστορία. Πρόκειται για μια τάση σχετικά πρόσφατη, η οποία στην Ελλάδα βρήκε την πρώτη έκφραση με το μεταπτυχιακό «Δημόσια Ιστορία», που ιδρύθηκε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο το 2017-2018.

Εδραιώνεται ως «παίκτης» ο Ερντογάν

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ   

Η πραγματικότητα λέει ότι τα πράγματα στη Λιβύη δεν εξελίσσονται με τρόπο ευνοϊκό για την Ελλάδα. Οι συνεχείς και επανειλημμένες συναντήσεις αξιωματούχων της Αθήνας και της Λευκωσίας τείνουν να εξυπηρετούν την εσωτερική κατανάλωση. Αντίθετα, γίνεται φανερό ότι η Τουρκία εδραιώνει τη θέση της στην περιοχή, σε συνεργασία με τη Ρωσία, με την ανοχή, αν όχι με την προτροπή της Ευρώπης –στάση που υπαγορεύεται από αδυναμία και φόβο– και υπό το καιροσκοπικό και αδιάφορο βλέμμα των ΗΠΑ του  Τραμπ. Με λίγα λόγια, ο Ερντογάν γίνεται μεγάλος «παίκτης» γεωπολιτικών ανακατατάξεων στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο, η δε Τουρκία αποκτά status περιφερειακής υπερδύναμης. Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά δημιουργούν την αίσθηση ότι για τη Δύση, δηλαδή για τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση (ίσως για διαφορετικούς λόγους), η Ελλάδα ανήκει στη Μέση Ανατολή και όχι στην Ευρώπη. Αρα, την παραδίδουν στο... έλεος της Αγκυρας.

Οι τρεις πονοκέφαλοι για την Αθήνα

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ

• 

Η ευκολία με την οποία συναλλάσσεται ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν –σχεδόν την ίδια στιγμή– με τη Μόσχα, το Βερολίνο, την Ουάσιγκτον, ενίοτε την Τεχεράνη, αποτελεί, αν μη τι άλλο, ένδειξη ότι η Τουρκία δεν βρίσκεται απομονωμένη διπλωματικά. Με εργαλείο τα δύο μνημόνια συνεργασίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και την (περαιτέρω) στρατιωτική ενίσχυση της κυβέρνησης του Φαγέζ αλ Σαράζ, εφόσον αυτό ζητηθεί, πρακτικά ο Ερντογάν επέβαλε την παρουσία της Τουρκίας στη βορειοαφρικανική χώρα, καθιστώντας τη μέρος του προβλήματος και, όπως όλα δείχνουν, της λύσης.

Όταν ένα σοβαρό Πρακτορείο Ειδήσεων έπαιρνε επιχορήγηση μέσω του BBC για αντισοβιετική προπαγάνδα!

 

Μυστικά κονδύλια στο Reuters για αντισοβιετική προπαγάνδα τις δεκαετίες '60 και '70

• 

Η βρετανική κυβέρνηση χρηματοδοτούσε μυστικά το πρακτορείο Reuters τις δεκαετίες του 1960 και 1970 στο πλαίσιο μιας αντισοβιετικής προπαγάνδας, χρησιμοποιώντας το BBC για να αποκρύπτει την χρηματοδότηση, αποκαλύπτουν αποχαρακτηρισμένα κυβερνητικά έγγραφα.
Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για τη διεύρυνση της δημοσιογραφικής κάλυψης του Reuters στη Μέση Ανατολή και την Λατινική Αμερική και δίνονταν μέσω αυξημένων πληρωμών συνδρομών στο πρακτορείο από το BBC.
«Είμαστε πλέον στη θέση να συνάψουμε μια συμφωνία παροχής διακριτικής κυβερνητικής στήριξης στις υπηρεσίες του Reuters στη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική», υπογραμμίζει ένα διαβαθμισμένο κυβέρνηση έγγραφο του 1969 με σήμανση «Απόρρητο» και με τίτλο «Χρηματοδότηση του Reuters από την HMG (σ.σ. Η Κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος)».
Τα συμφέροντα της HMG θα εξυπηρετηθούν επαρκώς από τη νέα συμφωνία», αναφέρεται στο έγγραφο, το οποίο αποχαρακτηρίστηκε πέρσι.

Μπροστά στο 2020

 Στέφανος Κωνσταντινίδης*

Το 2020 ξεκίνησε με ένα σκηνικό πολέμου στη Μέση Ανατολή. Η προκλητική δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί με εντολή του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, για καθαρά εσωτερικούς λόγους –προβλήματα αποπομπής του ενώπιον του Κογκρέσου, προεκλογική χρονιά– έδειξαν πόσο εύθραυστη είναι η ειρήνη στην περιοχή και πόσο ρευστό το σκηνικό. Την ίδια ώρα η Τουρκία φαίνεται να αναδιπλώνεται στο θέμα αποστολής στρατευμάτων στη Λιβύη. Ο Ερντογάν θα περιοριστεί μάλλον στην αποστολή Σύρων ισλαμιστών, στρατιωτικού υλικού και κάποιων Τούρκων στρατιωτικών συμβούλων. Η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ δεν φαίνεται να απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αφού ακόμη και φιλοκυβερνητικοί αναλυτές αναγνωρίζουν ότι ο Πρόεδρος Τραμπ παραμένει «ένας ισχυρός πόλος στήριξης του Ταγίπ Ερντογάν, και αυτή είναι μια παράμετρος που οφείλει να λάβει υπόψη της η Αθήνα καθώς χαράσσει τα σχέδιά της για την «επόμενη ημέρα». Τη συνέχεια θα τη μάθουμε ίσως καλύτερα μετά την επόμενη τηλεφωνική επικοινωνία Ερντογάν-Τραμπ. Την ίδια ώρα στο αθηναϊκό κέντρο υπάρχουν πάντα οι κύκλοι που θεωρούν υπεύθυνους τους «βουλιμικούς» Κυπρίους και όχι την Τουρκία για όσα συμβαίνουν, ενώ προσπαθούν ταυτόχρονα να υποβαθμίσουν την όποια σημασία έχει η υπογραφή της συμφωνίας Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου για τον αγωγό EastMed. Είναι αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται ότι η Άγκυρα με τις ενέργειες της ξεκίνησε ήδη το ξήλωμα της Συνθήκης της Λωζάννης.

Ο Σεφέρης λογιστής στην Αγία Νάπα...

  Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

 Κάτω απ᾿ τη γέρικη συκομουριὰ/ στεγνὸς ὁ αγέρας γύρισε/ οσμίζουνταν παντού φλουριά και μας επούλησε

Τι γυρεύω εγώ εδώ;

Αν πιστέψουμε πως αυτός ο πήλινος κυριούλης που στήθηκε στην Αγία Νάπα είναι ο Γιώργος Σεφέρης, σίγουρα θα αναρωτιέται πού βρέθηκε και τι δουλειά έχει αυτός εκεί πέρα ανάμεσα σε μεθυσμένους τουρίστες, φωτεινές ταμπέλες, ακαλαίσθητα κτίσματα, μεγάλα ξενοδοχεία, υδατοπάρκα, κράχτες, μαρίνες και πολυτελείς επαύλεις. Ο ίδιος μιλούσε για έναν τόπο όπου ένας άγγελος τραβούσε μαζί με τους ψαράδες τα δίχτυα, τα οποία το φως του ήλιου τα έκανε να μοιάζουν χρυσά. Μιλούσε για τον αγέρα που διαπερνούσε τη γέρικη συκομουριά παίζοντας με τα πουλιά και τα κλωνιά, για θυμάρι και δεντρολιβανιά. Πού βρίσκομαι, θα αναρωτιέται τώρα, τι είναι όλα αυτά; Ανάπτυξη είναι. Έτσι ονομάζεται στις μέρες μας όλο αυτό, που όσοι έζησαν σε άλλες εποχές, δεν μπορούν να καταλάβουν. 

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ/ Ανθούλα Δανιήλ: Στέφανος Κωνσταντινίδης, ΝΟΜΑΔΑΣ Γ΄-Μετά τα Εκβάτανα, Εκδόσεις Βακχικόν 2019

 Ανθούλα Δανιήλ*

 Άνθρωπος ακέραιος και ειλικρινής, ο συγγραφέας θα κυνηγήσει την αλήθεια και την ελευθερία, θα ερμηνεύσει τους χρησμούς, τα σημεία και τα τέρατα της πολιτικής, τα μυστικά της ποίησης, τα πορίσματα της επιστήμης, τις σκέψεις της φιλοσοφίας. Όλα αυτά θα αποτελέσουν το υλικό του βιβλίου του. Από τις σελίδες του θα αναδυθούν ονόματα ιστορικά και λογοτεχνικά, όλα με το πάθος για ελευθερία και αλήθειαˑ Ονήσιλος,  Αντώνης Οικονόμου, Μαντώ Μαυρογένους,  Υπατία,  Τσε,  Ροβεσπιέρος,  Μπολιβάρ, Αυξεντίου, ηγούμενος Γερμανός παπα-Ανυπόμονος, Διονύσιος Σολωμός, Βασίλης Μιχαηλίδης, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι.

Το βιβλίο είναι μια ιστορικοπολιτική τοιχογραφία, μία  αυτοβιογραφία, που γίνεται μυθιστόρημα, ντοκουμέντο, απομνημόνευμα ενός σύγχρονου Αλέξανδρου ή Οδυσσέα ή Θρασυβουλίδη, δηλαδή του Στέφανου Κωνσταντνίδη, γραμμένο με νεύρο, με γνώση, με χιούμορ, με θλίψη. Όταν τελειώσει ο γύρος του κόσμου θα επιστρέψει στην όμορφη Πενταλιά, στην πατρική του γη, στα δικά του Εκβάτανα, όπως αποσύρθηκε ο Ξενοφών στον Σκυλούντα και ο Θουκυδίδης στη Σκαπτή Ύλη  για να καταγράψει ό,τι δεν πρέπει να ξεχαστεί, έτσι σοφός που έγινε, με τόση πείρα. 

Οι έμφυλες διακρίσεις

;

ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Η επόμενη Πρόεδρος της Δημοκρατίας

• 

Η «προεδρολογία» βρίσκεται στο κρεσέντο της.

Κάποιοι νομίζουν ότι στην κοινωνία μας δεν υπάρχουν έμφυλες διακρίσεις. Ότι ο νόμος αντιμετωπίζει άνδρες και γυναίκες ισότιμα και πως, ως εκ τούτου, έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις και άρα τίποτε άλλο δεν χρειάζεται να γίνει. Η κοινωνία μας είναι δίκαια, και όποιος γκρινιάζει ή διαμαρτύρεται είναι υπερβολικός. Φυσικά, οι άνδρες που τα πιστεύουν αυτά κάνουν λάθος. Οι έμφυλες διακρίσεις υπάρχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου, ακόμα και σε αυτές όπου η ισότητα είναι νομικά κατοχυρωμένη. Υπάρχει το ένα άκρο, χώρες όπως η Σαουδική Αραβία ή το Σουδάν, ας πούμε, όπου οι γυναίκες ζουν σε ένα καθεστώς που μοιάζει με τη δουλεία, αλλά στο άλλο άκρο ασφαλώς δεν έχουμε το αντίθετο (κοινωνίες όπου οι άνδρες ζουν σε ένα καθεστώς που μοιάζει με δουλεία) αλλά ούτε καν κοινωνίες στις οποίες οι γυναίκες απολαμβάνουν ισότιμα όλες τις ελευθερίες που απολαμβάνουν οι άνδρες. Και οι Νορβηγίδες (η Νορβηγία βρίσκεται στο #1 του δείκτη “Women Peace and Security” του GIWIPS) υφίστανται διακρίσεις.

Στον κόσμο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

 

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΠΙΝΑΖΗ

• 
  Η εμμονή του Ντα Βίντσι με τα οκταγωνικά σχήματα, στις διάφορες παραλλαγές τους, ήταν ισόβια, σαν να αναζητούσε το σχήμα που κρύβει μέσα του το σύμπαν.

Ο Μπιλ Γκέιτς ξόδεψε 200 εκατ. δολάρια και επτά χρόνια από τη ζωή του για να εφεύρει μία λεκάνη τουαλέτας που θα έλυνε ταυτόχρονα το αποχετευτικό πρόβλημα αλλά και την πρόσβαση χιλιάδων ανθρώπων στην Αφρική σε καθαρό πόσιμο νερό – κυρίως παιδιών. Το πρώτο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη ζωή του, στο Netflx, μου κράτησε συντροφιά στην πτήση μου για Μιλάνο. Μέχρι την προσγείωση στο αεροδρόμιο του Malpense τα είχε καταφέρει με τεράστιες δυσκολίες. Το ίδιο βράδυ, η Μαρία Ξανθουδάκη, διευθύντρια εκπαίδευσης στο Εθνικό Μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας Leonardo da Vinci του Μιλάνου, κατά την ξενάγηση που μου έκανε, μου αποκάλυψε ότι ο Μπιλ Γκέιτς διαθέτει στην προσωπική συλλογή του σκίτσα από μηχανικές μελέτες και εφευρέσεις ενός από τους πιο χαρισματικούς ανθρώπους που πέρασαν ποτέ από τον πλανήτη μας: του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Ο Ντα Βίντσι εκπροσωπεί διαχρονικά την ανάγκη να αποσυναρμολογηθεί και να ανασυντεθεί ο μηχανισμός του κόσμου ολιστικά μέσα από την τέχνη και τις επιστήμες.

Ρευστό σκηνικό

 

 

 

 

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δύσκολοι και ζοφεροί καιροί. Με αναφορά σ’ έναν κόσμο που γίνεται κάθε μέρα και πιο αβέβαιος, και πιο απρόβλεπτος. Ένα ρευστό σκηνικό χαρακτηρίζει το πλανητικό μας σύστημα, μια αστάθεια και συχνές ανατροπές. Ίσως να περνάμε μια μεταβατική περίοδο, μακράς όμως διαρκείας με τα πεπερασμένα ανθρώπινα όριά μας. Αυτό το ρευστό τοπίο με την αβεβαιότητα που το διακρίνει γίνεται ακόμη πιο απρόβλεπτο με όσα συμβαίνουν στην Ουάσινγκτον με έναν Αμερικανό Πρόεδρο που έχει περιορισμένη αντίληψη των διεθνών σχέσεων και των διεθνών πραγματικοτήτων. Έναν Πρόεδρο με μια χαοτική πολιτική που ούτε με τους συνεργάτες του μπορεί να συνεννοηθεί και τους οποίους απολύει τον ένα μετά τον άλλο! Ανάμεσά τους στα χρόνια που πέρασαν και οι δύο πυλώνες της αμερικανικής κυβέρνησης, ο υπουργός Εξωτερικών πρώτα, ο Ρεξ Τίλερσον και αργότερα αυτός της Άμυνας, ο Τζιμ Μάτις, οι οποίοι ήταν οι σύνδεσμοί του με το αμερικάνικο θεσμικό, αλλά και το «αόρατο» κατεστημένο, αυτοί που τον προσγείωναν και που ενέπνεαν εμπιστοσύνη στους συμμάχους των ΗΠΑ, ακόμη και στους αντιπάλους της. Η πολιτική Τραμπ δημιουργεί ένα κενό σε πλανητικό επίπεδο. Το οποίο εκμεταλλεύτηκε αριστοτεχνικά η Μόσχα, επιβεβαιώνοντας και ενισχύοντας την παρουσία της στη Μέση Ανατολή και ειδικά στη Συρία. Αλλά και η Κίνα, παρά τον εμπορικό πόλεμο που της κήρυξε ο Αμερικανός Πρόεδρος, συνεχίζει την ανοδική της πορεία. Τόσο που πολλοί πολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι σε αυτήν ανήκει η επόμενη δεκαετία.

Μετά την δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί από τους Αμερικανούς

Ιράκ: Διπλό πλήγμα στην Πράσινη Ζώνη της Βαγδάτης και σε βάση αμερικανικών δυνάμεων

• 

Φωτογραφία αρχείου.

Ρουκέτες έπληξαν το βράδυ του Σαββάτου την Πράσινη Ζώνη της Βαγδάτης, μια πολύ καλά φυλασσόμενη περιοχή όπου εδρεύουν πολλές ξένες πρεσβείες - μεταξύ των οποίων και η αμερικανική - και κυβερνητικά κτίρια, τη συνοικία Τζαντρίγια της ιρακινής πρωτεύουσας καθώς και την αεροπορική βάση Μπαλάντ, όπου σταθμεύουν Αμερικανοί στρατιώτες, ανακοίνωσαν οι ένοπλες δυνάμεις του Ιράκ.
Οι ιρακινές αρχές διαβεβαίωσαν ότι δεν υπάρχουν νεκροί από τα πλήγματα.
«Πολλές ρουκέτες στόχευσαν την Πλατεία των Τελετών και την περιοχή Τζαντρίγια στη Βαγδάτη καθώς και την αεροπορική βάση Μπαλάντ στην επαρχία Σαλαχουντίν, χωρίς απώλειες ζωών. Θα ακολουθήσουν περαιτέρω λεπτομέρειες», αναφέρεται στη λακωνική ανακοίνωση.
Οι επιθέσεις σημειώθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα. Δύο βλήματα έπεσαν στην Πράσινη Ζώνη και δύο ρουκέτες Κατιούσα στην τεράστια αεροπορική βάση, στα βόρεια της ιρακινής πρωτεύουσας, που φιλοξενεί Αμερικανούς στρατιώτες και αμερικανικά αεροσκάφη.
Αμέσως μετά, αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πέταξαν πάνω από τη βάση, εκτελώντας αναγνωριστική αποστολή, ανέφερε το Γαλλικό Πρακτορείο επικαλούμενο πηγές των υπηρεσιών ασφαλείας.
Υπενθυμίζεται ότι νωρίτερα σήμερα, η κηδεία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, που εκτελέστηκε από δυνάμεις των ΗΠΑ στη Βαγδάτη, μετατράπηκε σε αντιαμερικανική διαδήλωση με μηνύματα περί «εκδίκησης» κατά της Ουάσιγκτον, ενώ εντείνονται οι φόβοι για διεύρυνση της σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν.
^{με πληροφορίες από Reuters, AFP, Spuntik, ΑΠΕ-ΜΠΕ}

Οι έρωτες των ποιητών

Στο φως η θυελλώδης και θνησιγενής ερωτική ιστορία του Τ. Σ. Ελιοτ

REUTERS

• 

Ο Τ. Σ. Ελιοτ και η δεύτερη σύζυγός του Βάλερι, το 1960, στη Νέα Υόρκη. Αγνωστος παραμένει ο λόγος που παντρεύτηκε αυτήν και όχι τη Χέιλ.

ΠΡΙΝΣΤΟΝ. Υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας δημοσιοποιήθηκαν χθες, σε βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Πρίνστον, στο Νιου Τζέρσεϊ, οι ερωτικές επιστολές του Αμερικανού ποιητή Τ. Σ. Ελιοτ στη μούσα του και «πηγή υπερφυσικής έκστασης» για περισσότερα από 30 χρόνια, Εμιλι Χέιλ, ύστερα από έξι δεκαετίες.
Η αλληλογραφία του νομπελίστα ποιητή με τη Χέιλ, την οποία γνώρισε κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο Χάρβαρντ, το 1912, κέντριζαν πάντα το ενδιαφέρον των μελετητών του Ελιοτ. Η Χέιλ και ο Ελιοτ ζήτησαν από το Πρίνστον να διατηρήσει σφραγισμένες τις επιστολές και να τις δημοσιοποιήσει 50 χρόνια μετά τον θάνατο της Χέιλ, που συνέβη το 1969. Η αλληλογραφία είναι προσβάσιμη για πρώτη φορά στο κοινό, στην εντυπωσιακή βιβλιοθήκη Φάιερστοουν, μετά το άνοιγμα των ξύλινων κιβωτίων στα οποία είχαν αποθηκευθεί οι επιστολές.

Οι ανισότητες, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών σε παγκόσμιο επίπεδο, βαθαίνει συνεχώς

Ο Πικετί «επενδύει» στο κεφάλαιο των ιδεολογιών

ΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

• 

Το βασικό επιχείρημα του οικονομολόγου Τομά Πικετί είναι ότι οι ανισότητες κατασκευάζονται πολιτικά.

:

Ισως μία από τις πιο επώδυνες πληγές που μας αφήνει η περασμένη δεκαετία να είναι οι ανισότητες, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών σε παγκόσμιο επίπεδο, που βαθαίνει συνεχώς. Αυτή η παρατήρηση, φυσικά, δεν είναι είδηση. Ο Τομά Πικετί ανέλυσε τη μείωση των ανισοτήτων μετά τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους αλλά και τη σταθερή επάνοδό τους από το 1980, στο μπεστ σέλερ βιβλίο του «Το κεφάλαιο τον 21ο αιώνα», που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις. Φαίνεται όμως ότι το θέμα δεν είχε τελειώσει εκεί για τον Γάλλο οικονομολόγο.

Ο EastMed και η μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη

Μελέτες: Ο EastMed η πιο ανταγωνιστική επιλογή μεταφοράς του αερίου της Αν. Μεσογείου

• 

Ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed είναι η επιλογή που συγκεντρώνει τα περισσότερα οικονομικά και πολιτικά πλεονεκτήματα για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από τις προκαταρκτικές μελέτες για το έργο που εκπονήθηκαν για λογαριασμό της εταιρείας ΥΑΦΑ Ποσειδών που διαχειρίζεται το έργο, στην οποία συμμετέχουν με ποσοστά 50%-50% η ΔΕΠΑ και η ιταλική Edison.