Όταν ο αρχηγός του κράτους αγνοεί τον λαό

Άριστος Μιχαηλίδης

ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΑΝΑΦΟΡΑ του Προέδρου Χριστόφια, κατά την ομιλία του στο Προεδρικό στην εκδήλωση για τις επετείους, είναι αρκετή για να περιγράψει τις κάκιστες συνθήκες, που δημιουργεί ο ίδιος για τον λαό. Είπε: «Ο λαός έπρεπε να εκφράσει και αυτός την άποψή του και την εκφράζει απόψε με την αθρόα και ωραία ειρηνική συμμετοχή του σε αυτήν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση». Εννοούσε προφανώς ότι οι χιλιάδες πολίτες, που εκφράζουν κάθε βράδυ την άποψή τους έξω από το Προεδρικό δεν είναι ο λαός. Ούτε όσοι συγκεντρώνονται στις άλλες πόλεις για να διαδηλώσουν και να μνημονεύσουν τους ανθρώπους μας που χάσαμε τόσο άδικα. Ούτεοι εκατοντάδες επώνυμοι και ανώνυμοι πολίτες, που έχουν κατακλύσει αυτές τις μέρες τις εφημερίδες με άρθρα και επιστολές, νιώθοντας την ανάγκη, οι περισσότεροι για πρώτη φορά, να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τα γεγονότα, είναι ο λαός. Ούτε οι εκπρόσωποι των κομμάτων, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οργανωμένοι φορείς εκπροσωπούν τον λαό. Για τον αρχηγό του κράτους, ο λαός είναι μόνο όσοι πήγανστο Προεδρικό, στην εκδήλωση, που ο ίδιος οργάνωσε και μετέτρεψε σε τριτοκοσμική αντιδιαδήλωση για να αισθανθεί ότι εκτός από τους επικριτές του υπάρχουν και οι υποστηρικτές του.

Όμως, η ουσία είναι ότι μετά από δέκα μέρες λαϊκών αυθόρμητων ακομμάτιστων κινητοποιήσεων για την τραγωδία, όπου χιλιάδες πολιτών προσπαθούν να στείλουν τα μηνύματά τους στον αρχηγό του κράτους, αυτός τους απάντησε ότι δεν άκουσε τίποτε, ότι αυτοί δεν έχουν καμιά σημασία και ότι, ο λαός είναι μόνο όσοι πήγαν στην οργανωμένη εκδήλωση και όχι οι υπόλοιποι, που δικαιούνται να μιλούν αλλά να μην νομίζουν ότι εκφράζουν τον λαό.
Η ίδια λογική κι όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε για τον μητροπολίτη Κύκκου Νικηφόρο. «Η παρουσία του, είπε, σώζει την αξιοπρέπεια της Εκκλησίας». Αλλά, εκείνο που θα έπρεπε να έχει περισσότερη σημασία για τον Πρόεδρο είναι ότι από τα 18 μέλη της Ιεράς Συνόδου ή, έστω από τους εννιά μητροπολίτες, μόνο ο Κύκκου ήταν στην εκδήλωση. Γιατί; Και από τα έξι κοινοβουλευτικά κόμματα, μόνο οι δυο αρχηγοί των συγκυβερνώντων. Ούτε ο Πρόεδρος της Βουλής, ούτε ο Πρόεδρος της αντιπολίτευσης. Σε μια εκδήλωση, που υποτίθεται είναι η κεντρική εκδήλωση της Πολιτείας για τις μαύρες επετείους έπρεπε να είναι όλοι. Γιατί απουσίαζαν; Αυτό είναι που έπρεπε να προβληματίζει έναν Πρόεδρο, όταν μιλά για ενότητα και όχι να θεωρεί ότι η παρουσία του μητροπολίτη Νικηφόρου είναι αρκετή, διότι όλοι οι άλλοι είναι κακοί, υπονομευτές, έχουν σκοπιμότητες και δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Όλ’ αυτά, που μαζεύονται στα κεφάλια μας εδώ και τρία χρόνια, μαζί με τα τραγικά γεγονότα και τη λαϊκή οργή για την ανευθυνότητα, την κακοδιοίκηση, την κομματοκρατία και την ανικανότητα, την πολιτική απαξίωση, τον βαθύ διχασμό του λαού και την κλονισμένη ανεπανόρθωτα εμπιστοσύνη του, δεν νομίζουμε ότι μπορεί να βρουν διέξοδο με τις ουτοπίες για μια κυβέρνηση «ευρείας αποδοχής» υπό τον κ. Χριστόφια. Ο τόπος καταρρέει και ο λαός ζητά ριζικές λύσεις. Και σε τέτοιες συνθήκες μόνο ο λαός μπορεί να δώσει τη λύση.
Υ.Γ.:
Τι να λέμε τώρα για τον Ερντογάν, ας αντιμετωπίσουμε πρώτα τη δική μας βλακεία.

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 21/07/2011