Η ευρωδιάσωση και ο εφιάλτης της ύφεσης

Ζ. ΤΣΩΛΗΣ 

Οσοι θέλουν ακόµη να καλλιεργούν την εντύπωση ότι το δεύτερο πακέτο των 109 δισ. ευρώ που αποφάσισαν για εµάς οι ευρωπαίοι εταίροι εµπεριέχει «ζεστό χρήµα» για την οικονοµία προσφέρουν τη χειρότερη υπηρεσία στον τόπο. Και αυτό γιατί όχι µόνο κρύβουν την αλήθεια, που δεν είναι άλλη από το ότι τα δάνεια και οι εγγυήσεις που περιλαµβάνονται στο πακέτο θα κατευθυνθούν στο σύνολό τους για την κάλυψη των δανειακών µας αναγκών ως το 2014 και για την αποτροπή µιας «άτακτης χρεοκοπίας», αλλά και γιατί εµποδίζουν να στραφούν η πολιτική και οι αποφάσεις της σε λύσεις οριστικές που θα δώσουν ώθηση στην πραγµατική οικονοµία.

Ηταν τέτοια η έκρηξη της προπαγάνδας την προηγούµενη εβδοµάδα από αφελείς επικοινωνιολόγους που ανάγκασε τους έγκριτους αναλυτές της Alpha Bank να εξηγήσουν σε όλους ότι:

«Το δεύτερο πακέτο χρηµατοδοτικής στήριξης προς την Ελλάδα ξεκινάει από την εκτίµηση ότι οι ακάλυπτες δανειακές ανάγκες της χώρας ως το 2014 ανέρχονται σε 88 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό προκύπτει αν από τις συνολικές ανάγκες 158 δισ. ευρώ αφαιρεθούν 42 δισ. ευρώ που θα εξυπηρετηθούν από τα αδιάθετα κεφάλαια του πρώτου πακέτου του Μαΐου 2010 και 28 δισ. ευρώ που πρέπει να εξυπηρετηθούν από τα έσοδα του Προγράµµατος Ιδιωτικοποιήσεων».

Αρα ως το 2014 θα χρειαστούµε, αν όλα πάνε όπως έχουν σχεδιαστεί, 88 δισ. ευρώ και 20 δισ. ευρώ πρόσθετες εγγυήσεις και κεφάλαια για τη στήριξη των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες καλούνται να σηκώσουν και το µεγαλύτερο βάρος της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Υπό το πρίσµα αυτό όλοι οι σοβαροί οικονοµολόγοι επισηµαίνουν ότι αν δεν αποκατασταθεί η ρευστότητα στην οικονοµία, δεν σταθεροποιηθούν το τραπεζικό σύστηµα και οι χρηµατοδοτικές ροές προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και δεν αρχίσει η εισροή φρέσκων κεφαλαίων προς τη χώρα µας, τότε πολύ δύσκολα θα βγούµε από το τούνελ. Είναι βέβαιο ότι µε το πακέτο των Βρυξελλών, και ώσπου να πάρει µπροστά το νέο «Σχέδιο Μάρσαλ», στο οποίο πράγµατι θα υπάρχει χρήµα για επενδύσεις και όχι για το χρέος, δύσκολα θα ανατραπεί η πορεία της ύφεσης που έχει ξεκινήσει από το τελευταίο τρίµηνο του 2008.

Ευτυχώς τα µηνύµατα από τον τουρισµό και τις εξαγωγές, που συνεχίζουν να αυξάνονται, είναι ενθαρρυντικά, αλλά σε όλους είναι προφανές ότι δεν αρκούν για να αντιµετωπισθεί η φτώχεια.

Ο εφιάλτης της ύφεσης είναι πλέον το µεγαλύτερο πρόβληµα της ελληνικής οικονοµίας. Το στοίχηµα λοιπόν είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη και όχι το πώς θα κρύψουµε την αλήθεια... 

Πηγή: Το Βήμα
Δημοσιεύτηκε στις 31/07/2011