Όταν αποφασίστηκε το έγκλημα

Άριστος Μιχαηλίδης

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ Εκπρόσωπος και ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, θέλησαν να απαντήσουν στην «επίθεση» Αναστασιάδη, παραπέμποντας σε μια δήλωση που έκανε στις 2 Φεβρουαρίου του 2009, όταν το πλοίο με τα φονικά κοντέϊνερ βρισκόταν αγκυροβολημένο στα ανοικτά της Λεμεσού. Ο κ. Αναστασιάδης είχε δηλώσει ότι «οι χειρισμοί που γίνονται, δεδομένης της λεπτότητας του θέματος, είναι οι πρέποντες. Αντιλαμβανόμενος ότι έχουμε αποταθεί στα ΗΕ για διευκρινίσεις επί του θέματος, ήταν και ο ορθότερος χειρισμός.» Δεν είχε αποφασιστεί τίποτε μέχρι εκείνη τη στιγμή, ούτε κατάσχεση του φορτίου, ούτε παράδοση στους Αμερικάνους, ούτε παράδοση στη Συρία ή στο Ιράν.
Η δήλωση Αναστασιάδη, που τότε, ούτως ή άλλως, στήριζε την κυβέρνηση Χριστόφια σε όλα τα μέτωπα, αφορούσε στη διαδικασία, δηλαδή το ότι η κυβέρνηση αποτάθηκε στα Ηνωμένα Έθνη για να διευκρινίσει αν το φορτίο του πλοίου εμπίπτει στο εμπάργκο που επέβαλε το Συμβούλιο Ασφαλείας και τι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση. Το ότι σήμερα χρησιμοποιείται εκείνη η φράση για να υποδειχθεί ότι τότε ο Αναστασιάδης είχε «αίσθημα ευθύνης», αλλά σήμερα «επιχειρεί εκ των υστέρων την πολιτική εκμετάλλευση», είναι μια από τις γελοιότητες, με τις οποίες η ηγεσία μας, δείχνει να μην αντιλαμβάνεται την τραγικότητα των στιγμών και επιμένει να ξοδεύεται σε επικοινωνιακά παιχνιδάκια αντί να ασχοληθεί με την ουσία των προβλημάτων.
Μπορεί βεβαίως να έχει και ο κ. Αναστασιάδης μερίδιο στα προβλήματα που ακολούθησαν, διότι τότε αρνιόταν να ασκήσει το θεσμικό ρόλο της αντιπολίτευσης, αφήνοντας την κυβέρνηση έξω από κάθε έλεγχο.
Αλλά, για το συγκεκριμένο θέμα τα προβλήματα ξεκίνησαν από τη στιγμή που αποφασίστηκε η κατάσχεση και η φύλαξη του φορτίου. Κι αυτό που ελέγχεται, δεν είναι αν ο Αναστασιάδης θεώρησε σωστό το ότι η κυβέρνηση αποτάθηκε στα Ηνωμένα Έθνη για διευκρινίσεις, αλλά το ότι η κυβέρνηση ανακοίνωνε με σιγουριά ότι το φορτίο ήταν απολύτως ασφαλές και αγνόησε όλες τις προσφορές για βοήθεια.
Στις 13 Φεβρουαρίου 2009 (δηλαδή, δέκα μέρες μετά τις δηλώσεις Αναστασιάδη και αφού μεσολάβησαν πολλές διαβουλεύσεις με ΟΗΕ, ΕΕ, Αμερικάνους, Ρώσους, Βρετανούς, Γάλλους, Γερμανούς, Ιρανούς, Σύρους…), η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απόφαση της για «εκφόρτωση του υλικού και τη φύλαξή του στην Κύπρο» και μάλιστα καθησύχαζε τους πάντες ότι «η φύλαξη του φορτίου δεν εμπερικλείει κανένα κίνδυνο». Δεν ήταν λοιπόν ο κ. Αναστασιάδης, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε ο λαός έξω από το Προεδρικό, ούτε οι δεκατρείς δολοφονημένοι συμπολίτες μας, που αποφάσισαν ότι «η φύλαξη του φορτίου δεν εμπερικλείει κανένα κίνδυνο».
Ήταν απόφαση της κυβέρνησης, που τότε ανέλαβε εξ ολοκλήρου την ευθύνη, την οποία σήμερα θέλει να τη μοιραστεί με όλους τους άλλους. Εξάλλου, μια και αρέσκονται στην παρελθοντολογία, έχει σημασία να σημειωθεί ότι την ημέρα που η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απόφαση της, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, αφού δήλωσε ότι ήταν πολύ σωστή η απόφαση της κυβέρνησης, εξήγησε επί λέξει: «Η κάθε απόφαση είναι πολιτική και σίγουρα ήταν πολιτική η απόφαση να παραμείνουν εδώ». Αυτά το 2009. Σήμερα, χρειαζόμαστε ερευνητική επιτροπή ενός ατόμου να μας πει γι΄ αυτή την απόφαση, που «σίγουρα ήταν πολιτική».

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 27/07/2011