Τη στιγμή που η εικόνα της Ελλάδας διεθνώς βρίσκεται στο επίπεδο που όλοι γνωρίζουμε, όμηρος της εσωτερικής πολύπλευρης κρίσης έχει καταστεί η εξωτερική πολιτική της χώρας, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπονται, προς το παρόν τουλάχιστον, οι ελπίδες που είχαν εκφρασθεί ότι με την άνοδο του Γιώργου Παπανδρέου στην εξουσία θα μπορούσαν να επιλυθούν ταχύτερα τα γνωστά εθνικά προβλήματα, που παραμένουν άλυτα από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Αλλά και οι εξελίξεις στις χώρες με τις οποίες αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα αυτά δεν φαίνεται να βοηθούν στην άρση του αδιεξόδου. Χαρακτηριστική είναι η αναβολή για το φθινόπωρο της επίσκεψης του έλληνα πρωθυπουργού στην Αγκυρα, η οποία είχε προγραμματισθεί για τα μέσα Ιουλίου, λόγω των σοβαρών εσωτερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Ταγίπ Ερντογάν, παρά τη θριαμβευτική επανεκλογή του για τρίτη φορά. Προβλήματα τα οποία έρχονται να μας υπενθυμίσουν ότι δεν θα είναι εύκολη η μετεξέλιξη της τουρκικής κοινωνίας σε μια δημοκρατία με τα δυτικά πρότυπα της ανοχής, της ισονομίας και της ελευθερίας.
Δεν είναι τυχαίο που την περασμένη εβδομάδα ο κ. Ερντογάν ορκίστηκε ενώπιον της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης παρόντων μόνον των βουλευτών του κόμματός του, καθώς οι αντιπολιτευόμενοι Κούρδοι και Ρεπουμπλικανοί βουλευτές απείχαν επειδή δύο συνάδελφοί τους παραμένουν στις φυλακές. Ετσι ο τούρκος πρωθυπουργός θα πρέπει τώρα να ρίξει όλο του το βάρος στην επίλυση της οξύτατης πολιτικής κρίσης που αντιμετωπίζει και η οποία περιπλέκει ακόμη περισσότερο τις προσπάθειές του για αναθεώρηση του Συντάγματος. Και ο έλληνας όμωςομολόγος του, παρ΄ όλη τη γνωστή και αποδεδειγμένη φιλοδοξία του για βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι ηλίου φαεινότερον ότι έχει τη στιγμή αυτή άλλες, πιο επείγουσες προτεραιότητες. Ετσι τα φιλόδοξα σχέδια περί συγκλήσεως στην Αγκυρα του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας προς το παρόν παγώνουν. Συνεχίζονται όμως οι γνωστές προγραμματισμένες διμερείς επαφές σε διπλωματικό επίπεδο, τον αριθμό των οποίων είναι πλέον δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς. Αλλά και αν ακόμη οι διπλωμάτες κατέληγαν σε μια κατ΄ αρχήν συμφωνία, πράγμα που δεν αποκλείεται, είναι φανερό ότι οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και στις δύο χώρες δεν επιτρέπουν την περίοδο αυτή τέτοιες θεαματικές ανατροπές, οι οποίες πολύ εύκολα θα καθίσταντο αντικείμενο των γνωστών λαϊκιστικών και εθνικιστικών αντιδράσεων.
Καμία πρόοδος δεν αναμένεται και στο πολυπαθές Κυπριακό, παρ΄ όλο που οι κκ. Χριστόφιας και Ερογλου συναντώνται με τον ΓΓ του ΟΗΕ την ερχόμενη Πέμπτη στη Γενεύη με στόχο να συμφωνήσουν σε ένα «πρακτικό σχέδιο δράσεως» ώστε να υπάρξει λύση πριν από την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από την Κυπριακή Δημοκρατία στο δεύτερο εξάμηνο του 2012. Πρόκειται βέβαια περί ευσεβών πόθων με δεδομένη τη γνωστή στάση που τηρεί ο αδιάλλακτος τουρκοκύπριος ηγέτης. Ως προς το περιώνυμο Σκοπιανό, καλύτερα να μη μιλήσουμε, μετά τα γνωστά καραγκιοζιλίκια με την τοποθέτηση του ανδριάντα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μια υπόθεση που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί φαιδρή και γελοία, αν δεν αποκάλυπτε, για μία ακόμη φορά, τις πραγματικές προθέσεις της σκοπιανής ηγεσίας, τη στιγμή μάλιστα που η ελληνική πλευρά έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια καλής θέλησης με την αποδοχή της σύνθετης ονομασίας. Το θετικό τουλάχιστον είναι ότι τώρα και οι ξένοι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ποιος πραγματικά φέρει την ευθύνη για το συνεχιζόμενο αδιέξοδο.
Πηγή: Το Βήμα
Δημοσιεύθηκε στις 02/07/2011
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire