Η Κυπριακή Δημοκρατία κινδυνεύει από κράτος να μετατραπεί σε κοινότητα

 

      ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ  ΔΡΟΜΟΙ

 

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

Η πρόσφατη αναφορά του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου μετά την συνάντηση  με τον Τούρκο συνάδελφό του Αχμέτ Νταβούτογλου για εμπλοκή της Τουρκίας και της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό-να συνομιλούν ο ελληνοκύπριος διαπραγμετευτής με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και ο τουρκοκύπριος συνάδελφός του με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών-ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στις μεθοδεύσεις για αναβάθμιση των κατεχομένων. Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο η διαδικασία αυτή  προτάθηκε με υπόδειξη του προέδρου Αναστασιάδη. Είναι βεβαίως γνωστή η θέση Αναστασιάδη για τη σύγκληση πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό. Πενταμερής διάσκεψη σημαίνει συμμετοχή των τριών εγγυητριών δυνάμεων Αγγλίας, Ελλάδας και Τουρκίας και της ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής κοινότητας. Αποκλείεται έτσι η Κυπριακή Δημοκρατία, το νόμιμο κράτος, που καταλύεται πρώτα ντε φάκτο και αργότερα και ντε γιούρε με την πιθανή υπογραφή μας.  Επανερχόμαστε επί της ουσίας στη Διάσκεψη του Λονδίνου του 1959, στην τότε πενταμερή, με τους ίδιους συμμετέχοντες, όταν δεν υπήρχε η Κυπριακή Δημοκρατία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι από την μεθόδευση αυτή κερδισμένη είναι η Τουρκία  που πετυχαίνει την αναβάθμιση των κατεχομένων σε διεθνή εταίρο. Πρόκειται, κι αν ακόμα δεν συγκληθεί πενταμερής διάσκεψη, για την καταγραφή μιας ακόμα ελληνικής υποχώρησης ανάμεσα στις τόσες άλλες, χωρίς κανένα αντάλλαγμα από τουρκικής πλευράς. Φυσικά για την ώρα η μεθόδευση προβλέπει τετραμερή συμμετοχή σε ένα κύκλο συνομιλιών που αναπόφευκτα όμως κάποια στιγμή θα καταλήξει σε πενταμερή διάσκεψη, γιατί κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί σοβαρά ότι θα μείνει εκτός το Λονδίνο που πάντα στο Κυπριακό κινεί τα νήματα.

Η μεθόδευση Αναστασιάδη προς την πενταμερή είναι επίσης επικίνδυνη διότι αφήνει κατά μέρος την τουρκική κατοχή και τη διεθνή σκοπιά του Κυπριακού αναδεικνύοντας τη δικοινοτική του πλευρά. Είναι όμως γνωστό ότι η τουρκική εξωτερική πολιτική με τη στήριξη του αγγλοαμερικανικού παράγοντα, κυρίως των Εγγλέζων, ανέκαθεν παρουσίαζε το Κυπριακό ως δικοινοτικό πρόβλημα. Αυτό άλλωστε έκανε ακόμη και πρόσφατα ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ μιλώντας ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. H Άγκυρα, με προπομπό την τουρκοκυπριακή ηγεσία, εκφράζει φυσικά την ικανοποίηση και την ευαρέσκειά της για την μεθόδευση Αναστασιάδη.

Κάποιοι έχουν αρχίσει ήδη να γράφουν ότι δεν έχει σημασία η διαδικασία και ότι το σημαντικό είναι να γίνει διαπραγμάτευση για εξεύρεση λύσης. Η διαδικασία όμως για όσους έχουν έστω και στοιχειώδη γνώση της διεθνούς διπλωματίας δεν έχει μόνο τους δικούς της δυνατούς συμβολισμούς αλλά αποτελεί και μέρος της ουσιαστικής διαπραγμάτευσης την οποία αναπόφευκτα θα επηρεάσει. Θα υπενθυμίσω εδώ ότι το 1969, στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των ΗΠΑ, Νότιου Βιετνάμ, Βιετγκόνγκ και Βόρειου Βιετνάμ στο Παρίσι, χρειάστηκαν μέρες αν όχι εβδομάδες για να καταλήξουν επί της διαδικασίας, ακόμη και για τη θέση που θα είχαν οι αντιπροσωπείες γύρω από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.  Ο δε Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν είπε κάποτε πως "πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων".  Διότι γνώριζε, όπως γνωρίζει και οποιοσδήποτε με στοιχειώδεις γνώσεις της διεθνούς διπλωματίας, πως οι συμβολισμοί στέλνουν μηνύματα επί της ουσίας. Στη δική μας περίπτωση όμως δεν πρόκειται ούτε καν  για διαχείριση συμβόλων αλλά για την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Αναστασιάδης έβαλε λοιπόν  πλώρη για την αγαπημένη του πενταμερή διάσκεψη. Η Κυπριακή Δημοκρατία κινδυνεύει από κράτος να μετατραπεί σε κοινότητα, μόνιμη επιδίωξη της Άγκυρας και των συμμάχων της Αμερικανών αλλά κυρίως των Εγγλέζων. Αυτή η πολιτική οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια , αν δεν ανακοπεί, σε παλαιστινοποίηση του Κυπριακού. Και όλοι ξέρουμε τη μάχη που δίνουν οι Παλαιστίνιοι, όπως και κάθε λαός-παλιότερα οι Εβραίοι-για να αποκτήσουν το δικό τους κράτος. Εμείς έχουμε κράτος διεθνώς ανεγνωρισμένο και μεθοδεύουμε τη διάλυση του.

Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

* .E-mail   stephanos.constantinides@gmail.com

 Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, 29-09-2013