Σημαντικό άρθρο από ένα Τουρκοκύπριο

Ο «πελλότουρκος» και ο «σκύλος γκιαούρης» Με τον Σενέρ Λεβέντ

Πολύ σωστά, κύριε Ταλάτ. Πρέπει να απαγορευθεί ο χαρακτηρισμός «πελλότουρκος». Πρέπει να απαγορευτεί και το «σκύλε γκιαούρη». Πρέπει να θεωρούνται αδίκημα. Η αστυνομία να συλλαμβάνει όποιους τα λένε αυτά. Δεν πρέπει να επιτραπεί να περάσουν εκφράσεις εχθρότητας και ρατσισμού. Αλλά τι θα κάνουμε με εκείνη την τεράστια σημαία στα βουνά μας; Μήπως δεν είναι και αυτή μια εθνικιστική έκφραση; Εκείνα τα βουνά φωνάζουν μέρα νύκτα και εσύ δεν τα ακούς καθόλου; Άμα τα άκουσαν ακόμα και οι πολίτες στην Έγκωμη, στον Στρόβολο και στη Λακατάμια, γίνεται να μην τα έχεις ακούσει εσύ; Κοίτα τι λένε σε εκείνον τον νεαρό με το μαύρο πουκάμισο που σου επιτέθηκε στη Λεμεσό.  «Κατακτήσαμε αυτά τα βουνά. Είναι δικά μας. Καθαρίσαμε όλους τους Ελληνοκύπριους που υπήρχαν εδώ. Μην γίνεις φίλος μαζί μου, Ελληνοκύπριε νέε. Μίσησέ με. Νιώθε έχθρα. Να σε καίει η φωτιά της εκδίκησης. Και αν τολμάς, έλα να τα πάρεις!». Μήπως εσύ δεν ακούς αυτή τη φωνή, κύριε Ταλάτ; Μήπως για την ειρήνη έβαψες εκείνη τη σημαία στα βουνά όταν το έκανες; Πες μου. Μήπως απαλλάσσεται από τα αισθήματα μίσους κατά των Τούρκων ένας Ελληνοκύπριος που βλέπει κάθε πρωί εκείνη τη σημαία από το παράθυρό του; Μήπως γεμίζει με αισθήματα ειρήνης και αδελφοσύνης; Μήπως μετατρέπονται σε θετικές οι αρνητικές προκαταλήψεις για τους Τούρκους; Κάποτε παραπονιόσουν ότι είχε μείνει μετέωρο το χέρι ειρήνης που άπλωσες. Γιατί εκπλήσσεσαι αν έμεινε μετέωρο το χέρι ειρήνης που άπλωσες στους Ελληνοκύπριους με φόντο τη σημαία στα βουνά; Αν ήμουν εγώ στη θέση τους, θα σου έλεγα «Πρώτα καθάρισε το φόντο του χεριού σου και ύστερα άπλωσέ μου το».




Μεγάλωσαν τα παιδιά τους μιλώντας τους για «πελλότουρκους», έτσι δεν είναι; «Ο καλύτερος Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος», τους είπαν. Τα κοίμιζαν λέγοντάς τους «Κοιμηθείτε, αλλιώς θα έρθουν οι Τούρκοι». Υπάρχουν και άλλα. «Όσο και αν πλύνεις τον Τούρκο, πάντα σαν σκύλος θα μυρίζει», τους είπαν. Τα έμαθαν και ότι ο Τούρκος είναι ένα παράξενο ον, ότι δεν είναι άνθρωπος. Καλά, εμείς τι κάναμε για να τους δείξουμε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα; Μήπως αποδείξαμε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα αφήνοντας το Βαρώσι, το οποίο λεηλατήσαμε, να το φάνε τα φίδια; Μήπως λιώνοντας το κεφάλι του Ισαάκ; Μήπως δίδοντας στον πληθυσμό που φέραμε από το εξωτερικό ψεύτικους τίτλους ιδιοκτησίας για τα σπίτια και τα εδάφη τους τα οποία κατακτήσαμε; Πώς το αποδείξαμε ότι ο καλύτερος Τούρκος δεν είναι ο νεκρός Τούρκος; Μήπως τα βουνά ανήκουν σε κάποιαν εθνότητα; Εκείνα τα βουνά είναι κυπριακά ή μήπως είναι τουρκικά; Μήπως δεν ανήκουν σε όλους που γεννήθηκαν και ζουν σε αυτό το νησί; Μάλιστα, μήπως δεν ανήκουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα;

Λες ότι η ΕΟΚΑ ήταν έτσι, η ΕΟΚΑ ήταν αλλιώς, αλλά δεν είναι τα μέλη της ΕΟΚΑ που γράφτηκαν κομάντο στον αγγλικό στρατό. Εσύ ούτως ή άλλως δεν διεξήγαγες αγώνα ανεξαρτησίας στην Κύπρο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τάχθηκες εναντίον εκείνων που επιχείρησαν να διεξάγουν τέτοιον αγώνα συντασσόμενος με τον αποικιοκράτη. Πολλά νεαρά μέλη της ΕΟΚΑ, με δική σου συμβολή, απαγχονίστηκαν με αγγλικό σχοινί και άφησαν την τελευταία τους πνοή στα σκοτεινά μπουντρούμια της φυλακής. Πώς ήθελες να είναι ένας Ελληνοκύπριος νέος που μεγάλωσε ακούγοντας αυτές τις ιστορίες; Αν ακόμα δεν νιώθεις ντροπή για αυτές τις γεμάτες ντροπή σελίδες της ιστορίας, πώς θα τους αποδείξεις ότι είσαι ένας απόστολος της ειρήνης;

Άντε, ας πούμε ότι διευθετήσαμε το ζήτημα του «πελλότουρκου» και του «σκύλου γκιαούρη». Καλά, τι θα κάνουμε στις 20 Ιουλίου; Εσύ γιορτάζεις κάθε 20 Ιουλίου, ενώ εκείνοι πενθούν. Δεν γίνεται το ένα μάτι του παιδιού να γελάει και το άλλο να κλαίει. Η 20ή Ιουλίου είναι μέρα αίματος και θανάτου, εισβολής και κατοχής. Αλλά εσύ διοργανώνεις γιορτές. Κοιτάζεις με θαυμασμό τα τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα που πετάνε χαμηλά στον αέρα. Τι θα κάνουμε τα μαχητικά αεροπλάνα, κύριε Ταλάτ; Μήπως τα μαχητικά αεροπλάνα προκαλούν την ειρήνη ή το μίσος; Είναι πολύ εύκολο να είσαι αγωνιστής πολέμου, φίλε μου. Το ουσιαστικό ζήτημα είναι να είσαι αγωνιστής ειρήνης.

03/04/2014