Τα ξαναβρήκε ο Ψυχάρης με τον Τσίπρα;

Καρακούσης Αντώνης 

 Νέο πολιτικό τοπίο μετά την στροφή Τσίπρα 

Η επερχόμενη συμφωνία αλλάζει τα δεδομένα και αναδιαμορφώνει τις συνθήκες διεξαγωγής του πολιτικού αγώνα στην Ελλάδα

 Κατά τα φαινόμενα, μετά την μακρά και ατελέσφορη, όπως αποδείχθηκε, περιπλάνηση στα άγονα μονοπάτια της πολιτικής διαπραγμάτευσης η κυβέρνηση Τσίπρα μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο ανέλαβε το πολιτικό κόστος της αξιολόγησης και οδεύει πλέον προς συμφωνία με εταίρους και δανειστές.

Η επανάληψη της περσινής εθνικής δοκιμασίας δεν ήταν ανεκτή από κανένα, ούτε ο κ.Τσίπρας μπορούσε να τη σηκώσει. Προτίμησε να λάβει τα μέτρα που ζητούσαν οι εταίροι και επιπλέον υποχρεώθηκε να νομοθετήσει τον περιβόητο «κόφτη», δηλαδή τη συγκρότηση ενός αυτόματου μηχανισμού λήψης προληπτικών μέτρων στην περίπτωση εκτροχιασμού του προγράμματος σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας.

Ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός και το κόμμα του προτίμησαν να αναλάβουν το όποιο βάρος, παρά να διακινδυνεύσουν και να θέσουν υπό αμφισβήτηση για ακόμη μια φορά την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.

Μπροστά στην ευθύνη της χώρας το κυβερνητικό στρατόπεδο υπέστειλε όλες τις προηγούμενες αντιμνημονιακές σημαίες και αποδέχθηκε στάση και συμπεριφορά που μέχρι πρότινος αποδοκίμαζε.

Υπέκυψαν κατά βάση ο Πρωθυπουργός και το σχήμα που τον συνοδεύει στην κοινή μοίρα όλων των κυβερνήσεων που έτυχε να διαχειριστούν τις υποθέσεις της Ελλάδας στον καιρό της μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Έχει ενδιαφέρον μάλιστα το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του υπερασπίζονται μετά πάθους της στροφή και απολαμβάνουν την ψευδαίσθηση ισχύος που η απρόσκοπτη ψήφιση των μέτρων δημιουργεί.

Αφού κατάπιαν θέλοντας και μη το πικρό ποτήρι των μέτρων όλοι τώρα στο κυβερνητικό στρατόπεδο φαντασιώνονται ιστορίες προόδου και επιτυχίας για τη χώρα και τους ίδιους.

Τις ίδιες ψευδαισθήσεις καλλιεργούσαν δυστυχώς όλοι οι προκάτοχοί τους, αλλά φευ τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους.

Είναι το βάρος των μέτρων τέτοιο και η εκπαίδευση του λαού ανάλογη που δεν αφήνει ατιμώρητη καμία δύναμη που θεωρεί ότι βάζει το χέρι στην τσέπη του.

Προς ώρας ζούμε υπό την θετική επίδραση των συναισθημάτων ανακούφισης για το κακό που δεν ήλθε. Όταν θα έλθει ο λογαριασμός άλλα συναισθήματα θα επικρατήσουν και άλλα συμπεράσματα θα εξαχθούν.

Ωστόσο είναι πρόωρο να προδικάζει κανείς τη συνέχεια.Το κυρίαρχο στην παρούσα φάση είναι όντως η ανακούφιση ότι η χώρα δεν θα ζήσει μια ακόμη περιπέτεια καταστροφής.

Δεν είναι αμελητέο γεγονός. Η ανάληψη όλης της ευθύνης από τον κ.Τσίπρα ήταν από πολλούς ζητούμενη και επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων.

Άλλωστε δεν ήταν λίγες οι εκκλήσεις που δέχθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, να μη θυσιάσει δηλαδή, προς χάριν του πολιτικού κόστους, την ευρωπαϊκή θέση της χώρας.

Όπως και να έχει πάντως η επιλογή του Πρωθυπουργού είναι εθνικά επωφελής. Μπορεί να επικρίνεται από τα αριστερά, αλλά οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις δεν μπορούν να πουν πολλά διαφορετικά πράγματα.

Η Νέα Δημοκρατία, το ΠαΣοΚ, το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων που ζητούσαν να κλείσει η συμφωνία μια ώρα αρχύτερα δεν μπορούν τώρα να την αρνηθούν. Οι όποιες αντιδράσεις τους περισσότερο την αμηχανία τους δηλώνουν παρά οτιδήποτε άλλο.

Υπό αυτή την έννοια η συμφωνία που κλείνει ο κ.Τσίπρας επιδρά καθοριστικά στο πολιτικό σκηνικό.

Αν όντως την προσεχή Δευτέρα έχουμε συμφωνία στο Eurogroup και η χώρα θα ξεφύγει έστω σε ορατό μέλλον από τον κύκλο της ανασφάλειας οι πολιτικές συνθήκες μεταβάλλονται.

Η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο και θα έχει την ευκαιρία να οργανώσει πολιτικές και άλλες πρωτοβουλίες ικανές να παρατείνουν κατ' αρχήν την παραμονή της στην εξουσία και ακολούθως να μετριάσουν το βάρος των μέτρων στην κοινωνία.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση δεν πρόκειται να πέσει γρήγορα όπως πολλοί υπολόγιζαν. Αντίθετα κερδίζει χρόνο να οργανώσει την πολιτική της αντεπίθεση.

Πράγμα που επιβάλει και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις να αναθεωρήσουν στρατηγικές και πολιτικές.

Χωρίς πολλά λόγια τα δεδομένα αλλάζουν.

Από τη Δευτέρα, στο βαθμό που επιτευχθεί συμφωνία, θα είμαστε μπροστά σε νέο πολιτικό τοπίο.

Ο κ.Τσίπρας θα θελήσει να ηγεμονεύσει, θα αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν «αφεντικό» της χώρας και η διεκδίκηση των άλλων πολιτικών δυνάμεων δεν θα είναι απλή ούτε εκ των προτέρων εξασφαλισμένη.

Ειδικά ο κ.Μητσοτάκης θα πρέπει να προετοιμαστεί διπλά και τριπλά αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία.

 Και βεβαίως να επιτύχει τις κατάλληλες επεξεργασίες που θα καταστήσουν την αφήγησή του ευκρινή και ικανή να απορροφηθεί με όλους τους Ελληνες.

Μόνο αν η εναλλακτική του είναι στέρεη και υποστηριζόμενη από καθαρά επιχειρήματα θα επιτύχει το σκοπό του.