Κύπρος : Τα δύο μεγαλύτερα κυπριακά κόμματα, ΔΗΣΥ της Δεξιάς και ΑΚΕΛ της Αριστεράς, συμφωνούν στην ενίσχυση του δικομματισμού και ισοπεδώνουν τις διαφορές που κάποτε τα χώριζαν

Άριστος Μιχαηλίδης

Οι ταγοί μας και το κράτος

 

 

Οι δυο καλοί οι φίλοι... 

Άντρος Κυπριανού και Αβέρωφ Νεοφύτου

Έπαιξε πολύ σ΄ αυτή την προεκλογική εκστρατεία η Κυπριακή Δημοκρατία. Από τη μια τα κόμματα που προβάλλουν την ανάγκη για την προστασία και τη συνέχειά της και από την άλλη εκείνα που δίνουν εξηγήσεις για τις πρόνοιες συμφωνιών που θεωρούν ικανοποιητικές και εξασφαλίζουν τη συνέχεια του κράτους και δεν τίθεται θέμα κατάργησης. Προχθές βράδυ ήταν στο Mega οι Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρος Κυπριανού, και επαναλάμβαναν όσα επιχειρήματα είπε κατά καιρούς ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για να απαντήσει σε όσους τον κατηγορούν μετά τη συμφωνία του με τον Έρογλου.

Ότι, για παράδειγμα, έχει συμφωνηθεί ότι θα συνεχίσουν να ισχύουν οι διεθνείς συμφωνίες της Κυπριακής Δημοκρατίας κι αυτό δείχνει τη συνέχειά της, ενώ το ίδιο λένε και οι Τ/κ για τις συμφωνίες της «ΤΔΒΚ», που επίσης θα συνεχίσουν να ισχύουν και να δείχνουν τη συνέχειά της. (Οι συμφωνίες της «ΤΔΒΚ» είναι μόνο με την Τουρκία κι αυτό είναι άλλο τεράστιο πρόβλημα.) Εκείνο που μας έκανε εντύπωση είναι η ένταση με την οποία ορισμένοι εξηγούν ότι όσοι μιλούν για ενιαίο κράτος και προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να θυμηθούν ότι πρόκειται για δικοινοτικό κράτος, ότι είναι συνεταιρικό με τους Τουρκοκύπριους, είχαμε δηλαδή συνεταιρισμό και το 1960, μάλιστα με υπέρμετρα δικαιώματα για τη μειονότητα του 18%, οπότε να μη ζητούμε σήμερα κάτι άλλο.

 

Πέρα από την προεκλογική σκοπιμότητα των ημερών, όπου τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς έχουν άλλη βαρύτητα, αποκαλύπτεται μέσα στο φανατισμό η αντίληψη των ταγών μας για ζητήματα που είναι πολύ ζωτικής σημασίας και αφορούν την επιβίωσή μας. Όσο κι αν έχουν το ελαφρυντικό της προεκλογικής. Πρέπει να σημειώσουμε, λοιπόν, για τώρα και για τη μετεκλογική εποχή, που θα είναι δυσκολότερη για το Κυπριακό, ότι ο συνεταιρισμός του '60 δεν έχει καμιά σχέση με το συνεταιρισμό που μας ζητούν να συμφωνήσουμε σήμερα. Διότι τότε είχαμε συνεταιρισμό σε ενωμένο κράτος, δηλαδή σε ενιαίο γεωγραφικό χώρο και όχι συνεταιρισμό δύο κρατικών οντοτήτων, με δύο χωριστές γεωγραφικές περιοχές, όπου το κάθε κρατίδιο θα ασκεί κυριαρχικά τις κρατικές του αρμοδιότητες, «θα ασκούν πλήρως και οριστικά όλες τις εξουσίες τους, χωρίς επεμβάσεις από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση», όπως αναφέρεται και στη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου 2014.

Αυτή ήταν η επιδίωξη της τουρκικής πλευράς και την αποδέχθηκαν Αναστασιάδης και Χριστόφιας, αλλά δεν είναι το ίδιο με το συνεταιρισμό του '60. Εξάλλου, αυτό προνοούσε και το σχέδιο Ανάν και το απέρριψε ο λαός και είναι κρίμα να προσπαθούν οι ταγοί να τον πείσουν αλλάζοντας απλώς τη φρασεολογία και τα επιχειρήματά τους, αντί να αλλάξουν τη λογική τους. Η Κυπριακή Δημοκρατίας, άσχετα με τα προνόμια της μειονότητας του 1960, είναι ένα κράτος ενωμένο και η επικράτειά του, σύμφωνα και με τη συνθήκη ένταξης στην ΕΕ, είναι σε όλο το νησί.

Πρέπει να μας εξηγήσουν οι ηγέτες μας τι αναζητούν από τις διαπραγματεύσεις: Ένα πραγματικά ομόσπονδο κράτος ή μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην οποία θα εκχωρούνται κάποιες εξουσίες από τα κρατίδια, όπως και η διεθνής εκπροσώπηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης; Απ΄ όσα μας λένε εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι αναζητούν το δεύτερο, διότι θεωρούν ότι αυτό αποδέχεται η τουρκική πλευρά. Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι αυτό το θεωρούν ρεαλισμό, υπάρχει ένα ρεαλιστικό ερώτημα: όταν η τουρκική πλευρά τους ακούει όλη μέρα να αναζητούν επιχειρήματα για να υπερασπιστούν αυτό το μόρφωμα, γιατί να διαφοροποιήσει τις θέσεις της;

Άριστος Μιχαηλίδης

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-a-michailidis/85/313825/oi-tagoi-mas-kai-to-kratos-mas#sthash.Dgymo2XJ.JhNf7mqR.dpuf