ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ (ζήτησε ανωνυμία)
«Αλλοτε ευγενικά πιεστικός, άλλοτε εξευτελιστικός...»
Είναι απόφοιτος του τμήματος
Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Παντείου, γύρω στα 25, ευγενικός,
γλυκομίλητος και υπήρξε υπάλληλος σε Εταιρεία Διαχείρισης Απαιτήσεων ή,
αλλιώς, ο «τρόμος» των οφειλετών.
Πριν από λίγες ημέρες καταδικάστηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης μία υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας. Τη μήνυσε μία γυναίκα η οποία δεν έφθανε που την κυνηγούσε η οφειλή στην τράπεζα, είχε και τον εφιάλτη της υπαλλήλου να τη διασύρει με αδίστακτα τηλεφωνήματα...
«Δεν μου κάνει εντύπωση. Κάποια στιγμή θα γινόταν», μου απαντά ένας άλλος υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας. Είναι απόφοιτος του τμήματος Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, όχι πάνω από 25, ευγενικός, γλυκομίλητος και κάπως συνεσταλμένος. Αν δεν έχει απολυθεί, είμαι σίγουρη πως θα απολυθεί. Δεν κάνει γι' αυτή τη δουλειά. Απορώ και πώς τον πήραν!
«Θα σου πω ό,τι θέλεις, αρκεί να μη γράψεις το όνομά μου», μου λέει ο νεαρός άνδρας, ο οποίος κατάγεται από τη βόρεια Ελλάδα και κατέβηκε στην Αθήνα για σπουδές. Από τότε έμεινε. Αφού τελείωσε το πανεπιστήμιο, προσπάθησε να δουλέψει για μικρό διάστημα στη δημοσιογραφία. Η απληρωσιά, όμως, τον οδήγησε να αναζητήσει την τύχη του αλλού...
Χώθηκε στις αγγελίες και άρχισε να ψάχνει κάτι να του ταιριάζει και να μπορεί να εξαργυρώσει την αξία του πτυχίου και των κόπων τόσων χρόνων της οικογένειάς του για να σπουδάσει. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν αρκετοί όμιλοι επιχειρήσεων και εταιρείες που ζητούσαν «υπαλλήλους γραφείων και στελέχη». Πολύ καλές οι προοπτικές για να 'ναι αληθινές, αλλά ας μην είμαστε καχύποπτοι με το οτιδήποτε. Μετά του καρφώθηκε στο μυαλό η τρελή ιδέα πως μπορεί να πάει καλά και γρήγορα να βγάζει αρκετά χρήματα ως στέλεχος! Μία από τις αγγελίες, που έδειχνε να τον ενδιαφέρει, αναζητούσε «φιλόδοξα στελέχη». Φιλόδοξος, ναι, είναι.
Υποψήφιο στέλεχος...
Αν και αρχικά είχε την ψευδαίσθηση πως θα είναι μόνος του στην αίθουσα αναμονής... στελεχών, γρήγορα ανακάλυψε πως σ' αυτή τη χώρα τα υποψήφια «στελέχη» είναι πολλά. Η ουρά για το πρώτο ραντεβού είναι μεγάλη. Δεν απογοητεύεται. Κάτι του λέει πως θα τον επιλέξουν. Πτυχίο έχει, δύο ξένες γλώσσες ξέρει, τι άλλο περισσότερο να θέλουν, σκεφτόταν, ενώ παράλληλα έριχνε κλεφτές ματιές στους υπόλοιπους υποψηφίους, ανάμεσά τους αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, άνεργοι, νοικοκυρές, φοιτητές...
Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά.
* Την πήρες εύκολα τη δουλειά;
«Ε, όχι ακριβώς. Πρώτα έπρεπε να περάσω ένα διήμερο σεμινάριο».
* Σου είπαν τι ακριβώς θα κάνεις;
«Να σου πω την αλήθεια, δεν πολυκατάλαβα. Εδιναν, όμως, μεγάλη σημασία σε βασικές οικονομικές έννοιες που έπρεπε να γνωρίζω. Λογικό δεν είναι ένας υποψήφιος υπάλληλος σε μεγάλο χρηματοπιστωτικό όμιλο να πρέπει να εκπαιδευθεί στο αντικείμενο;»
Η εκπαίδευση ξεκινά.
Μάθημα πρώτον: Τι είναι επιτόκιο, τι σημαίνει χρεολύσιο, ποιος είναι υπερήμερος οφειλέτης και διάφορα άλλα.
«Εύκολα ήταν, τα κατάλαβα αμέσως».
Μάθημα δεύτερον: Πώς προσεγγίζουμε τον «πελάτη»-οφειλέτη.
* Καλωσόρισες, λοιπόν, στον κόσμο των εισπρακτικών εταιρειών, ε;
«Αυτός ο όρος δεν είναι δόκιμος. Θα πρέπει να τις λες Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων». Γελάει.
* Περνάς το σεμινάριο και ξεκινάς δουλειά, ναι;
«Φυσικά...»
* Πώς ήταν ο χώρος;
«Μια μεγάλη αίθουσα χωρισμένη σε κουκέτες, οι οποίες αντιστοιχούν σε διαφορετικές τράπεζες. Ανάλογα με την πολιτική της κάθε τράπεζας, είσαι υποχρεωμένος να συμπεριφέρεσαι και εσύ απέναντι στους οφειλέτες. Αλλοτε ευγενικά πιεστικός, άλλοτε επιθετικά πιεστικός και άλλοτε εξευτελιστικός».
* Σου έκανε κάτι εντύπωση;
«Τα ουρλιαχτά μιας τηλεφωνήτριας!»
Χτυπά το κινητό. Είναι ένα άγνωστο νούμερο.
- Ναι.
«Η κυρία τάδε;»
- Η ίδια.
«Τηλεφωνώ από το δικηγορικό γραφείο της κυρίας τάδε».
- Παρακαλώ.
«Τι θα κάνουμε κυρία τάδε μου με την οφειλή σας;»
- Μαζί τίποτα. Ευχαριστώ!
Αυτή είναι μία μορφή επικοινωνίας. Υπάρχουν όμως και οι δυσκολότερες. Αυτές που στη μία άκρη της τηλεφωνικής γραμμής υπάρχει ένας άνθρωπος απολυμένος, φοβισμένος, αδύναμος, και στην άλλη άκρη της γραμμής μια νευριασμένη κυρία (συνήθως γυναίκες προτιμώνται γι' αυτή τη δουλειά) που ουρλιάζει, λες και το χρέος του ανθρωπάκου βαραίνει τη δική της τσέπη. Υπερβάλλων ζήλος, κακός άνθρωπος, ή ένας απελπισμένος που αναγκάζεται να κάνει αυτή τη δουλειά γιατί δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο;
Τώρα, τι να του πω, που τον έχω κι απέναντί μου; Τον αφήνω να με ξεναγήσει στα ενδότερα του τομέα Διαχείρισης Απαιτήσεων (sic).
Οι «φυλές» των οφειλετών
Ο κόσμος των οφειλετών χωρίζεται σε «backets», ανάλογα με το ποια είναι η χρεωστική συμπεριφορά του καθενός μας. Οι «ξεχασιάρηδες» ανήκουν στο πρώτο «backet». Οι υπάλληλοι, που εργάζονται εκεί, υπενθυμίζουν ευγενικά την οφειλή.
Στο δεύτερο «backet» ανήκουν όσοι χρωστούν από τρεις μήνες και πάνω. Οι υπάλληλοι θα πρέπει να τον «αντιμετωπίσουν» αναλόγως με τον τρόπο που εκείνος αντιμετωπίζει τον πελάτη-τράπεζα. «Επιθετικά ευγενικοί ή συγκρατημένα αγενείς», είναι οι όροι-κανόνες που χρησιμοποιεί ο υπάλληλος για να μου δώσει να καταλάβω (λες και δεν ξέρω...) το τι συμβαίνει στο δεύτερο «κουβά».
Στο τρίτο «backet» δεν χωρούν ευγένειες. Η οφειλή και η αδυναμία εξόφλησής της είναι casus belli! Αυτός ο «κουβάς» ενίοτε ξεχειλίζει με οργισμένες αντιδράσεις, εξευτελιστικές μέχρι και απειλητικές συμπεριφορές του στιλ: «Δώστε μου πάλι τη διεύθυνσή σας, να σας στείλω το δικαστικό επιμελητή!».
Για το μόνο backet που κάνει ο νεαρός απόφοιτος του Παντείου είναι ο πρώτος, και με το ζόρι. Ακόμη κρατιέμαι και δεν τον έχω ρωτήσει το σημαντικότερο: πώς μπορεί και κάνει αυτή τη δουλειά. Το πάω παραπλεύρως.
* Οι συνάδελφοί σου, οι τηλεφωνήτριες που ουρλιάζουν, πώς είναι σαν άτομα; Τα βράδια κοιμούνται;
«Ναι, φυσικά. Κοίτα, είναι δουλειά. Μερικές από αυτές τις εταιρείες πληρώνουν καλά, στην ώρα τους, και άμα είσαι αποτελεσματικός και υπάκουος, δεν έχεις κανένα πρόβλημα», μου απαντά ο νεαρός «εισπράκτορας».
* Σε τράπεζα χρωστάς;
«Ευτυχώς, Παναγίτσα μου, όχι!»
* Αντέχεις σ' αυτή τη δουλειά;
«Φυσικά και όχι. Παραιτήθηκα πριν τελειώσει το πρώτο οκτάωρό μου»...
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δημοσιεύτηκε στις 30/06/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire