Γ. Σέρτης
ΝΑ ΤΟ ξαναπούμε:
Όπως, μετά την
απομάκρυνσιν από την κάλπην ουδέν λάθος αναγνωρίζεται,
έτσι και, μετά
την απομάκρυνσιν από το Γιούρογκρουπ -της 15ης και 16ης Μαρτίου- ουδεμία…
ανάβλεψις στρέφει τον χρόνο πίσω.
Τραγικά το
διατυπώνει -και το διαπιστώνει- ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης:
— Επέστρεψα αναξιόπιστος έναντι των
ψηφοφόρων μου.
Η βαρύτερη
συνέπεια, όμως, ήταν ό,τι ακολούθησε: Η καταστροφή του χρηματοπιστωτικού
συστήματος της Κύπρου.
Όσοι -ακόμη και
τώρα- παραπλανούν τον Πρόεδρο και τη Βουλή ότι:
— Αποδεχόμενοι τον εκβιασμό του Μάρτη,
αποφύγαμε την… άτακτη χρεοκοπία, η οποία θα μας οδηγούσε σε κλείσιμο των
Τραπεζών, μηδενική ρευστότητα, αποκλεισμό αγοράς, έξοδο από το ευρώ, ανυπαρξία
συναλλαγών κ.λπ. (με υπερβολές, μάλιστα, του τύπου «θα μείνουμε από καύσιμα,
δεν θα μπορούμε να προμηθευτούμε φάρμακα, γάλα των μωρών» κ.λπ. κ.λπ.)
εκατόν -και-
ημέρες από τότε, να μας… εξηγήσουν:
· Είναι ανοικτές οι Τράπεζές μας;
· Έχουμε… ρευστότητα; (αποδεχόμενοι ότι…
χρωστάμε 30 δισ., για να λάβουμε -μέχρι στιγμής- δύο δισ.!)
· Έχουμε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές;
(ούτε καν επιμήκυνση του ρωσικού δανείου δεν επιτεύχθηκε).
Εκατόν -και-
ημέρες από το σοκ που υποστήκαμε το χάραμα της 16ης του Μάρτη, η -από την πρώτη
στιγμή- απορία των απλών πολιτών υιοθετείται -επιτέλους- από την πολιτειακή και
κομματική ηγεσία, τους οικονομολόγους τους και τους συμβούλους τους:
— Αν ήταν να αυτοχρηματοδοτηθούμε, γιατί
προσφύγαμε στον Μηχανισμό Στήριξης; Και αφού το Πρόγραμμα δεν... βγαίνει, γιατί
το αποδεχτήκαμε;
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 29/06/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire