Κύπρος - Ο θείος Παναής

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

Την τελευταία φορά που το είχε σκάσει, οδηγούμενος από την παρόρμηση όσων πάσχουν από αλτσχάιμερ να φεύγουν, τον είχαν βρει στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας να θέλει να πάει στο Δίκωμο. Πεζός, χωρίς ταυτότητα, χωρίς γνώση για τα απαιτούμενα διαδικαστικά της κατοχής. Κι άλλες δυο φορές, κοντά στον ιππόδρομο όπου είναι το οδόφραγμα του Αγίου Παύλου.
Τα τελευταία χρόνια στο μυαλό του όλα είχαν πάρει μια άλλη τροπή. Με δυσκολία μπορούσε να συγκρατήσει ακόμα και την πληροφορία πως η κόρη του είχε πεθάνει λίγους μήνες πριν.
Κι όμως η πληροφορία πως γεννήθηκε, μεγάλωσε, παντρεύτηκε κι ανάθρεψε παιδιά σε ένα χωριό απέναντι, που ονομάζεται Δίκωμο, δεν μπόρεσε να σβηστεί από καμία νόσο. Η επιθυμία της επιστροφής σε ένα τόπο όπου δεν υπάρχουν πια ούτε καν σημάδια της ύπαρξης του εκεί, έμεινε χαραγμένη στο μυαλό, στην ψυχή, σε κάποια κύτταρα που δεν μπορούν να φθαρούν από καμιά ασθένεια που μπορεί να καταστρέψει όλα τα υπόλοιπα κύτταρα. Το σπίτι που έζησε ως παιδί, το σπίτι που έζησε ως οικογενειάρχης, κατεδαφίστηκαν. Η ζωή του, όσο κομμάτια απέμειναν, είναι πια –για 39 χρόνια, όσα κι η μισή ζωή του- στις ελεύθερες περιοχές. Ο ίδιος όμως ήθελε να πάει στο χωριό του. Τα χρόνια της υπόλοιπης μισής ζωής, μέσα σε μια προσωρινότητα που έγινε η σκληρή μονιμότητα, μοιάζει να μην μετρούν το ίδιο. Είτε αναγνωριστεί κάποιος ως πρόσφυγας, είτε όχι, είτε εκ μητρογονίας, είτε εκ πατρογονίας, δεν έχει σημασία. Όσα κι αν λένε κάποιοι «πάνε σαράντα χρόνια, ας ξεκολλήσουμε», ο άνθρωπος που έχει βιώσει την προσφυγιά, ανεξάρτητα από το τι γράφει στην ταυτότητα του, παραμένει πρόσφυγας. Ακόμα κι αν ξεχάσει όλα τα άλλα κομμάτια της ταυτότητας του, δεν μπορεί να ξεχάσει τον τόπο από όπου εκδιώχθηκε βίαια. Αυτά που δεν συζητούμε πια, αυτά που δεν ομολογούμε, δεν μας εγκαταλείπουν ακόμα κι όταν όλα τα άλλα μας εγκαταλείψουν.  
Στο μυαλό του θείου Παναή είχαν πολλά διαγραφεί. Όχι όμως ο τόπος που γεννήθηκε. Ο θείος Παναής το σκάσε το πρωί της Δευτέρας 17 Ιουνίου και κανείς δεν ξέρει προς τα που κατευθύνθηκε. Μπορεί ξανά προς τον Πενταδάκτυλο, μπορεί όμως και προς το Τρόοδος ή οπουδήποτε αλλού. Αν τον είδε κάποιος να κινείται κάπου, τουλάχιστον τις πρώτες μέρες, παρακαλείται να επικοινωνήσει με την αστυνομία. Για τους δικούς του έχει σημασία να ξέρουν, αν μη τι άλλο, προς πια κατεύθυνση να ψάχνουν. 


Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 26/06/2013