Η τέλεια κρίση
Ηταν ένας ευσεβής πόθος, να κρατηθεί κλειστό το καπάκι της ευρωπαϊκής κρίσης ώς τις γερμανικές εκλογές. Αλλά τώρα η σούπα πάλι ξεχείλισε. Εδώ και μία εβδομάδα, τα επιτόκια δανεισμού στην Ευρωζώνη έχουν ανέβει σημαντικά. Επίσης, η Ιταλία ενέγραψε μεγάλες ζημίες από τις αμφιλεγόμενες συναλλαγές, οι οποίες της είχαν επιτρέψει να εισέλθει στο ευρώ. Τρίτον, τα χρήματα που έχει στη διάθεσή του ο ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης είναι σαφώς λιγότερα από όσα εθεωρείτο ώς τώρα. Με άλλα λόγια, θα ζήσουμε σύντομα μία από εκείνες τις γνώριμες στιγμές στις οποίες τριψήφιοι αριθμοί δισεκατομμυρίων πηδούν ως διά μαγείας πάνω από κόκκινες γραμμές.
Το πρωί της Τετάρτης, ήρθαν τα μαύρα μαντάτα από τη Ρώμη. Τα swaps που είχε αγοράσει η Ιταλία ζημίωσαν τη χώρα κατά 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Το ύψος των απωλειών είναι τεράστιο, φθάνοντας το ένα τέταρτο του συνολικού κόστους των swaps (31,7 δισ.). Ο ιταλικός προϋπολογισμός δεν έχει αποθέματα για τέτοιου είδους ατυχήματα. Εν συνεχεία, η Mediobanca, η μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα της χώρας, εξέπληξε τις αγορές με τη δήλωση ότι η Ιταλία οδεύει προς πρόγραμμα διάσωσης. Ομως, η διάσωση της Ιταλίας ξεπερνάει τις δυνατότητες του μηχανισμού. Ετσι έχουμε την τέλεια κρίση.
CORRIERE DELLA SERA
Κατάσταση ομηρίας
H καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου του Μιλάνου για τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι θέτει, ποιος ξέρει για πόσα ακόμη χρόνια, τους δύο μεγάλους πρωταγωνιστές της ιταλικής πολιτικής, σε μια κατάσταση ομηρίας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, το κεντροδεξιό κόμμα του Λαού της Ελευθερίας γίνεται πολιτικός όμηρος του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Και το να αποφασίσει το κόμμα αυτό να ελευθερωθεί από την παρουσία του Μπερλουσκόνι, είναι μετά την απόφαση του δικαστηρίου του Μιλάνου αδύνατον. Μαζί με τον Λαό της Ελευθερίας, όλη η ιταλική Δεξιά γίνεται όμηρος του Καβαλιέρε. Από την πλευρά του, το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, μόνον εκ πρώτης όψεως μοιάζει να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση. Είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι, η απόφαση του δικαστηρίου του Μιλάνου το καθιστά, πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, εξαρτώμενο από το σύστημα Δικαιοσύνης. Να το αποσαφηνίσουμε: να μην θεωρήσει κανείς ότι οι δικαστές θα πρέπει να εξαρτώνται από τις πιθανές πολιτικές εξελίξεις που θα πυροδοτήσουν οι αποφάσεις της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως η δικαστική απόφαση ενισχύει την ακινησία, σχεδόν την παράλυση, της πολιτικής σκηνής της Ιταλίας.
Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 27/06/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire