Γ. Σέρτης
ΤΗΝ πρώτη μέρα
του Ιουνίου μετρά το ημερολόγιο, κι εμείς από την πρώτη χρονιά του Αγώνα, που ο
Θεοδόσης Πιερίδης έγραφε την «Κυπριακή Συμφωνία» του, δανειζόμαστε τους
στίχους:
- Εσείς να
νομίζετε πως θα το χάσουμε
και αυτό το
Καλοκαίρι μας,
κι εμείς να ξέρουμε
ότι είναι δικό μας
και αυτό το
Καλοκαίρι...
Άλλοτε
ψιθυρίζοντας και άλλοτε κραυγάζοντας τους στίχους αυτής της πεποίθησης,
μετρήσαμε καλοκαίρια πολλά.
Ώρες απόγνωσης
και κατατρεγμού, με απόντες και ξεριζωμό, με υπονομεύσεις και
(αυτο)ανατινάξεις, αλλά...
Μ' ένα απίστευτο
πείσμα και αδαπάνητες αντοχές.
Με την ελπίδα ν'
ανανεώνεται πεισματικά -χρόνο με τον χρόνο- σαν τα κυκλάμινα του Πενταδάκτυλου.
Τούτο, όμως, το
Καλοκαίρι, παντελώς αλλιώτικο. Μοιάζουμε με αναλφάβητους, καθώς ακούμε...
χασκιασμένοι:
— Για να σας δανείσουμε δύο, πρέπει ν'
αποδεχτείτε ότι χρωστάτε τριάντα, να αυτοχρηματοδοτηθείτε και να
αυτοκουρευτείτε με άλλα τόσα.
— Αλλιώς;
— Σας κλείνουμε τις Τράπεζες, και
χρεοκοπείτε.
Οι γνωρίζοντες,
οικονομολόγοι και λοιποί άρχοντες μάς... εξηγούν:
— Πρέπει ν' αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία!
Οι μη γνωρίζοντες
-και καλούμενοι να πληρώσουν, βεβαίως- ξέρουμε απλώς και απλοϊκά:
— Αν χρεοκοπούσαμε ατάκτως, ούτε θα
χρωστούσαμε ούτε θα μας χρωστούσαν. Και αφού έκλεισαν που έκλεισαν οι Τράπεζές
μας για ένα μήνα, δεν ήταν καλύτερα να ξεκινούμε από το... μηδέν, αντί να... επανεκκινήσουμε με δυσβάστακτο χρέος;
Δύσκολοι και
δυσνόητοι (παρα)λογισμοί, για όσους... αλλιώς μάθαμε να μετρούμε τα Καλοκαίρια
μας, με τη βεβαιότητα:
— Γιατί θα φύγετε,
θα φύγετε
κουρσάροι!
Επειδή, αυτό το
Καλοκαίρι οι κουρσάροι είναι λευκοκόλαροι και... αόρατοι!...
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 01/06/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire