Κύπρος - Προς Ν. Υποσχόμενο

Γ. Σέρτης

ΟΙ ημερομηνίες του ιουλιανού μελανομετρήματος της μισαλλοδοξίας που δεν καταλαγιάζει, έσπρωξαν σε... αναβολή καθοριστική δήλωση του Προέδρου Αναστασιάδη:
— Ή θα πετύχω, ή θ’ αποσυρτώ. Κι επειδή δεν θα αποσυρτώ, θα πετύχω.
Δήλωση, όντως, υπέρμετρης αυτοπεποίθησης και αποφασιστικότητας, που θα μπορούσε να λειτουργήσει... θεραπευτικά στο καταρρακωμένο ηθικό του λαού, που παθητικά παρακολουθεί την Τροϊκανή επιτήρηση εφαρμογής Μνημονίου, για το οποίο οι καθημερινές εκτιμήσεις των επαϊόντων είναι ότι... δεν βγαίνει!

Αναγκαστική η αναδρομή σε -παρόμοια- δήλωση του Προκατόχου του, Δ. Χριστόφια, που επανειλημμένα υποσχέθηκε:
— Δίκαιη λύση και δίκαιη κοινωνία.
Ούτε -παρόλες τις γεναιόδωρες προσφορές του- πορεύτηκε σε δίκαιη λύση, ούτε πέτυχε -κατ’ ελάχιστον- μια δίκαιη κοινωνία.
Όμως, ο ίδιος και το περιβάλλον του, ακόμη και ύστερα από τη φονική έκρηξη στο Μαρί, τη -σύνολη- χρεοκοπία και την υπαγωγή μας στην Τροϊκανή μέγκενη, αρνούνταν την κραυγαλέα αποτυχία τους.
Το:
— Δεν παραιτούμαι, εκλέγηκα για μια πενταετία!
του Δ. Χριστόφια, ακόμα και ύστερα από το ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής και την παλλαϊκή αποδοκιμασία, ηχεί -ακόμη- στ’ αυτιά των αγανακτισμένων πολιτών.
Για να επιστρέψουμε στη δήλωση του Προέδρου Αναστασιάδη:
— Ή θα πετύχω, ή θ’ αποσυρτώ!
εύλογη -με όσα υποστήκαμε- η απορία:
Μακάρι, βεβαίως, να πετύχει ο Ν. Αναστασιάδης, αλλά:
Τι θα συμβεί, εάν οι υπόλοιποι -ό,τι δηλαδή συνέβη με τον Δ. Χριστόφια- διαπιστώνουμε ότι παταγωδώς απέτυχε, αλλά ο ίδιος και το περιβάλλον του υποστηρίζουν ότι είναι πετυχημένος, και η... ζηλοφθονία μας μάς εμποδίζει να παραδεχτούμε τις... επιτυχίες του;
Ασφαλώς -όσο απογοητευτικό και επώδυνο και αν ήταν- από το πεντάμηνο που παρήλθε, δεν θα κριθεί μια πενταετής θητεία, και -τουλάχιστον- διάθεση αυτοκριτικής -προς το παρόν- διακατέχει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη.
Μην ξεχνά, όμως, ούτε μια μέρα, το Αριστοτελικό απόφθεγμα:
— Αρχή άνδρα δείκνυσι.




Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 19/07/2013