Σήμερα όμως είναι 24 του Ιούλη

  
Καρτερός Θανάσης
ΚΑΤΙ που μένει τελικά όταν μελετήσει κανείς κάπως το νέο σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας είναι πόσο μεγάλη έχει γίνει η απόσταση ανάμεσα στην αλήθεια και στην παρουσίασή της από τον Γιώργο Παπανδρέου. Αστρονομική! Τόσο που να αναρωτιέσαι: Μήπως δεν είναι τόσο ψεύτο-Γιώργος, αλλά έτσι προσλαμβάνει τα πράγματα; Μήπως δεν έχουμε να κάνουμε με εξοργιστικά μεγάλα αποθέματα θράσους και παραδοσιακή έφεση στην αντιστροφή της αλήθειας, αλλά με απελπιστικά μικρή δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τι παίζει; Μήπως έχουμε να κάνουμε με χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικών που αντιλαμβάνονται τη ρευστή και αντιφατική πραγματικότητα μόνο όταν αυτή συμπιεστεί στα όρια των ταξικών τους δεσμεύσεων και του εγκεφάλου τους και λάβει το σχήμα των επιθυμιών τους -όπως τα παγάκια στο ψυγείο;

ΑΔΙΑΦΟΡΟ θα πείτε και θα έχετε δίκιο. Είτε ψεύτες είτε ανεπαρκείς, με ευλύγιστη σπονδυλική στήλη και προτίμηση στα παγάκια, το γεγονός που έχει σημασία είναι ότι ο πρωθυπουργός και οι παρά τω πρωθυπουργώ, δέχτηκαν και προσυπέγραψαν στις Βρυξέλλες μια απόφαση που θα μείνει στην ιστορία για εντελώς διαφορετικούς λόγους από εκείνους που επικαλούνται. Και είναι βέβαιο, αφού επιμένουν στα ιστορικά χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκής απόφασης, στον ιστορικό χαρακτήρα του νέου σχεδίου και στην ιστορική σημασία της σκληρής τους διαπραγμάτευσης, ότι θα αρκούσε και μόνο αυτή η υπογραφή τους για να εξασφαλίσουν και οι ίδιοι μια θέση στην ιστορία -και μάλιστα καλύτερα να μην αναφέρουμε, μέρα που είναι, σε ποια λίστα και μαζί με ποιους.
ΔΙΟΤΙ ποιο είναι το βασικό, το κύριο, το ζωτικής σημασίας για μας, για τα παιδιά μας, για τα εγγόνια μας και για την Ελλάδα; Ότι με τη νέα συμφωνία θα είμαστε χρεωμένοι μέχρι το 2040 για να ξεχρεώσουμε όσα δανειστήκαμε μέχρι το 2010. Και όχι απλώς χρεωμένοι. Αλλά και υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε στους ύπατους αρμοστές, στους επιτηρητές, στην τρόικα, στους Αμερικανούς του ΔΝΤ και στους Ευρωπαίους του μηχανισμού στήριξης, στους γραφειοκράτες και στους τεχνοκράτες. Η σωτηρία αλά Παπανδρέου είναι δηλαδή μια σωτηρία όχι απλώς δανεική, αλλά και με τεράστιο κόστος -οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και εθνικό. Η πρόσκαιρη εκχώρηση τμήματος της εθνικής κυριαρχίας, την οποία υποτίθεται βιαζόταν η κυβέρνηση να τερματίσει, γίνεται τώρα μόνιμο καθεστώς για δεκαετίες. Η Ελλάδα ΑΝΗΚΕ στους Έλληνες είναι η συνόψιση των βελτιώσεων του Γιώργου στις πολιτικές του πατέρα του.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ να περιμένει κάθε Έλληνας για το μέλλον του, από το νέο καθεστώς, που εγκαθιδρύουν επίσημα και σχεδόν πανηγυρικά με τη νέα συμφωνία τους; Από τους επιτηρητές, τους ύπατους αρμοστές και τους ανθρώπους τους; Από μια κυβέρνηση που βάζει την υπογραφή της στην εκχώρηση όχι μόνο εμπράγματων εγγυήσεων -αυτό όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι σταγόνα στον ωκεανό- αλλά στην εκχώρηση της χώρας; Και από φίλους και συμμάχους στην Ευρώπη -οικογένεια τους χαρακτήρισε ο αμετροεπής στην προσπάθειά του να αρέσει Παπανδρέου- οι οποίοι δένουν χειροπόδαρα και «βοηθούν» με τοκογλυφικούς όρους μια χώρα για το χάλι της οποίας είναι συνένοχοι;
ΝΕΑ μνημόνια, νέα σκληρά μέτρα, λογική και συνακόλουθη ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, εξουθένωση των ασθενέστερων -αυτό είναι το αύριο που προδιέγραψαν για μας χτες στις Βρυξέλλες. Αν με την πρόσκαιρη εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας είμαστε εδώ που είμαστε, μπορεί να φανταστεί ο καθένας τις μας περιμένει με το μόνιμο καθεστώς δανειακής δημοκρατίας. Πόσο πειστικά μπορούν να είναι τα λόγια τους και πόσο βάσιμες οι υποσχέσεις τους, όταν όλοι θυμόμαστε και τα λόγια και τις υποσχέσεις τους πέρυσι, με το πρώτο Μνημόνιο και το πρώτο πακέτο σκληρών μέτρων. Τις δεσμεύσεις τους ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Τις παρ' όλες τους ότι δεν θα αυξηθεί η φορολογία.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ επτωχεύσαμεν -και πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Όχι μόνο οικονομικά, που κι αυτό έρχεται με την αναμενόμενη επιλεκτική χρεωκοπία. Ούτε μόνο με την πτώχευση εκατομμυρίων νοικοκυριών. Αλλά και πολιτικά. Η παράδοση άνευ όρων, ή έστω με καλύτερα επιτόκια, της χώρας, στο κονκλάβιο των ξένων δανειστών βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές. Η Ελλάδα οδεύει σε γύψο νέας τεχνολογίας.
Καλό είναι πάντως εμείς να θυμόμαστε κι εκείνοι να μην ξεχνούν ότι σήμερα είναι 24 του Ιούλη.

Πηγή: Η Αυγή
Δημοσιεύτηκε στις 24/07/2011