Κύπρος - Αντίσταση, πατριωτισμός και οι 40 ίππων αμαξάρες!

Nίκος Τόκας
  

Αντικρίζοντας χθες την πρωτοσέλιδη φωτογραφία του «Φιλελεύθερου» με τις ολόμαυρες λιμουζίνες, τη μια πίσω από την άλλη, στους κήπους του Προεδρικού, με... έλουσε κρύος ιδρώτας. Και αναρωτήθηκα πού κολλάει τελικά αυτή η... παρκαρισμένη πολυτέλεια. Αναλογιζόμενος την πολύχρονη πληγή της ημικατοχής, τις ετεροχρονισμένες κηδείες αγνοουμένων παιδιών από το 1974, την πρόσφατη οικονομική καθίζηση κράτους και πολιτών, τα κηρύγματα τα απευθυνόμενα προς τους πολίτες από τους ταγούς τους, περί λιτότητας, και τις άλλες εκπεμπόμενες από άμβωνος ή εξέδρας, ηθικολογίες, που δεν συνάδουν στο ελάχιστο με τον βίο, την πολιτεία και το ήθος αρκετών από αυτών που αυθάδικα τις εκστομίζουν.

Διερωτήθηκα ακόμα πού κολλάει η τροχοφόρα αυτή πολυτέλεια, στο καταρακωμένο ηθικό ενός λαού που, δημόσια και φωνακτά πλέον, αιτιάται και καταριέται για το χάλι του κάμποσους εξ αυτών που κορδώνουν μέσα στις πανάκριβες αυτές γερμανικές λαμαρίνες. Θεωρώντας τους ότι βρίσκονται ανάμεσα στους υπαιτίους της νέας τραγωδίας.
Διερωτήθηκα, επίσης, πώς είναι δυνατόν το αγωνιστικό πνεύμα, το όραμα και η θυσιαστική διάθεση του πολιτικού κόσμου να βρίσκεται σε διαρκή... φόρμα, μόνο μέσα από τα πανάκριβα οχήματα. Καθόσον ουδείς μέχρι στιγμής πολιτικός ή κόμμα απεκδύθηκε του... δικαιώματος να διαθέτει ή να επιβαίνει τέτοιων οχημάτων (αντίθετα, τα απαιτούν κιόλας εντελώς δωρεάν ή αφορολόγητα!).
Ουδείς πολιτικός ή κόμμα, επίσημα, πρωτοστάτησε ποτέ ή έστω εξέφρασε πρόθεση να συμμετάσχει, σε εκστρατεία πολιτικής σεμνότητας: Όπου, επιτέλους, να λάμψουν πρωτοφανέρωτες ίσως αρετές ταγών, ανατρέποντας ενδεχομένως παγιωμένες αντιλήψεις, στην κλίμακα της εκτίμησης των πολιτών-ψηφοφόρων. Αρετές όπως ο αυτοσεβασμός, η ανιδιοτέλεια, η επίγνωση της πραγματικότητας, ο ασυμβίβαστος αγώνας για προάσπιση και διασφάλιση του δημοσίου και εθνικού συμφέροντος.
Δεν ξέρω ποια γνώμη έχει ο καθένας για τις πολιτικές λιμουζίνες, προσωπικά όμως είμαι πεπεισμένος ότι τέτοιες νοοτροπίες, επιδειξιομανίες και κενότητες ολοένα και μας... απομακρύνουν από τη Μόρφου, την Αμμόχωστο και τα «άλλα ελληνικά ονόματα» -κατά τον ποιητή. Γιατί, στην ανθρώπινη ιστορία, ποτέ δεν πρόκειται να παρουσιαστεί το σημερινό φαινόμενο, δηλαδή οι ταγοί μιας με τη βία των όπλων διχοτομημένης και οικονομικά καταρρέουσας χώρας να κάνουν (τάχατες) πολιτική και αντίσταση και να πωλούν πατριωτισμό μέσα από τις 30 και 40 ίππων υπερπολυτελείς αμαξάρες τους!

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 29/05/2013