Κύπρος - Ένα μουσείο λίγο από όλα

 

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

Κάθε χώρα έχει ένα κεντρικό μουσείο, που συνήθως έχει ως περιεχόμενο την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας. Ακόμα και χώρες δίχως ιστορία. Συν, δεκάδες άλλα επιμέρους μουσεία, τα οποία αποτελούν πόλο έλξης για επισκέπτες και εισροή εισοδήματος. Αυτός ο τόπος, έχει μόνο επιμέρους μουσεία. Που λειτουργούν με ωράριο δημόσιας υπηρεσίας κι είναι δύσκολο να τα επισκεφθεί κάποιος, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Στην Κύπρο το κεντρικό μουσείο είναι το αρχαιολογικό που στεγάζεται σε ένα αποικιακό κτίριο που φρόντισαν να μας αφήσουν οι Άγγλοι και δεν αξιωθήκαμε, μισό αιώνα μετά να φτιάξουμε κάτι άλλο. Φτιάξαμε δρόμους κι άλλους δρόμους, ονειρευτήκαμε μέγαρα μουσικής και πλατείες –που κατέληξαν τεράστιες λακκούβες- αλλά ένα σύγχρονο μουσείο δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητες μας. Μόνο όταν υπουργός Παιδείας ήταν ο Πεύκιος Γεωργιάδης, κι είδε τα έργα που έφτιαξε ο Καλατράβα στην Αθήνα για τους Ολυμπιακούς, ήθελε να τον φέρει να μας σχεδιάσει, με συνοπτικές διαδικασίες, το μουσείο. Φτηνά την γλυτώσαμε, αν κρίνει κανείς ότι, τελευταία, τον Ισπανό αρχιτέκτονα κυνηγούν από τη Βενετία μέχρι τη Νέα Υόρκη για υπερκοστολογήσεις. Μετά τον Πεύκιο, το όνειρο για μουσείο ξεχάστηκε. Και φτάσαμε στο σήμερα. Στην εποχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Με ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να φτιαχτεί ένα καζίνο, φυλακές, τελεφερίκ στο Τρόοδος, αλλά και το βασικότερο μουσείο της χώρας που θα αποτελέσει σήμα κατατεθέν για τις επόμενες δεκαετίες, ίσως και αιώνες. Επαφίεται λοιπόν στην παιδεία και την αισθητική του κάθε εκατομμυριούχου για το τι είδους μουσείο θα έχουμε. Κι επειδή ένα μουσείο δεν θα αποφέρει υπερκέρδη στον ιδιώτη επιχειρηματία, η κυβέρνηση αποφάσισε, μαζί με μουσείο στον χώρο του παλιού νοσοκομείου Λευκωσίας να γίνουν και καφετέριες, καταστήματα, γραφεία… Λίγο από όλα. Σε μια πόλη που τα καταστήματα, τα γραφεία, οι καφετέριες, πλεονάζουν και άδεια εδώ και μήνες ζητούν αγοραστές και ενοικιαστές, φιλοδοξούμε να ανεγείρουμε κι άλλα. Όπως και στον χώρο του παλιού ΓΣΠ για τον οποίο έγινε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός με πρόβλεψη ένα δείγμα πάρκου σε συνδυασμό με καταστήματα, καφετέριες κι όλα αυτά από τα οποία δόξα τω θεώ διαθέτουμε μπόλικα. Κι αντί επιτέλους να επικεντρωθούμε σε αυτά που δεν έχουμε, σε αυτά που χρειαζόμαστε, σε αυτά στα οποία θα πρέπει να ποντάρουμε για να διαφοροποιηθούμε, σκεφτόμαστε ξανά την ίδια συνταγή. Ένα μουσείο λίγο από όλα. Και γιατί κάποιος ξένος να θέλει να επισκεφθεί αυτό το μουσείο; Για την κορμοστασιά του Σεπτίμιου Σεβήρου; 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 22/06/2013