Βραζιλία - Δίχως τέλος η «σάμπα της οργής»

Θεωρητικά, οι διαδηλώσεις στη Βραζιλία θα έπρεπε να είχαν ήδη λάβει (αίσιο) τέλος και οι διαμαρτυρόμενοι να βρίσκονται πίσω στις οικίες τους νιώθοντας... δικαιωμένοι.

 

Γιώργος Σκαφιδάς

Συνολικά περίπου 100 πόλεις της Βραζιλίας συνταράχτηκαν το βράδυ της Πέμπτης προς Παρασκευή από ογκώδεις διαδηλώσεις.Κι αυτό διότι η αφορμή με την οποία ξεκίνησαν όλα (εν προκειμένω η επιχειρούμενη αύξηση της τιμής των εισιτηρίων των δημόσιων συγκοινωνιών κατά περίπου 7%) πλέον δεν υφίσταται. Υπό το βάρος των πρωτοφανών λαϊκών αντιδράσεων και έπειτα από παρότρυνση της ίδιας της προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ, η μία μετά την άλλη οι πόλεις της Βραζιλίας αναγκάστηκαν να «πάρουν πίσω» την επίμαχη αύξηση. Κι όμως, ακριβώς την ίδια ώρα που οι Αρχές «έκαναν πίσω», οι διαδηλωτές εφορμούσαν εμπρός αυξημένοι κατά εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρώντας ακόμη και να «αλώσουν» τα κυβερνητικά κτίρια, απόδειξη πως η λαϊκή οργή δεν αφορά μόνο στις δημόσιες συγκοινωνίες αλλά σε πολύ περισσότερα και πολύ ευρύτερα ζητήματα.

Η κρατική διαφθορά, η αστυνομική βία, τα ανεπαρκή συστήματα Υγείας και Εκπαίδευσης, η απουσία Πρόνοιας, οι κοινωνικές ανισότητες, η αύξηση των τιμών, οι υπέρογκες δαπάνες για τις επερχόμενες αθλητικές διοργανώσεις (το Μουντιάλ και τους Θερινούς Ολυμπιακούς): αυτά είναι εν πολλοίς τα ζητήματα που έβγαλαν στον δρόμο σχεδόν 2 εκατ. Βραζιλιάνους, αναγκάζοντας την πρόεδρο Ρούσεφ να συγκαλέσει χθες έκτακτο υπουργικό συμβούλιο και να ακυρώσει το προγραμματισμένο για την επόμενη εβδομάδα ταξίδι της στην Ιαπωνία.
Σφοδρές συγκρούσεις
Από την πρωτεύουσα Μπραζίλια έως τη μητρόπολη του Σάο Πάουλο, και από το κοσμοπολίτικο Ρίο έως το Σαλβαδόρ στον Βορρά και το Πόρτο Αλέγκρε στον Νότο, συνολικά περίπου 100 πόλεις της Βραζιλίας συνταράχτηκαν το βράδυ της Πέμπτης προς Παρασκευή από ογκώδεις διαδηλώσεις (τις μεγαλύτερες των τελευταίων δύο δεκαετιών) και σοβαρά επεισόδια, στο πλαίσιο των οποίων έχασε μάλιστα τη ζωή του ένας 18χρονος διαδηλωτής, ενώ οι τραυματίες ξεπέρασαν τους 77. Ο άτυχος 18χρονος χτυπήθηκε από αυτοκίνητο το οποίο «εμβόλισε» οδόφραγμα στην πόλη Ριμπεϊράο Πρέτο εντός των ορίων της πολιτείας του Σάο Πάουλο.

Είχαν προηγηθεί σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Στο Ρίο, από τους συνολικά περισσότερους από 300.000 διαδηλωτές που βγήκαν στον δρόμο, κάποιες ομάδες προσπάθησαν να εισβάλουν με τη βία στο δημαρχείο, ενώ στην πρωτεύουσα Μπραζίλια οι διαμαρτυρόμενοι επιχείρησαν να βάλουν φωτιά στο κτήριο του υπουργείου Εξωτερικών. Κι όλα αυτά ενώ παράλληλα, σημειώνονταν εκτεταμένοι βανδαλισμοί σε διάφορα σημεία των πόλεων. Από την πλευρά τους, οι αστυνομικές δυνάμεις απάντησαν με χημικά, πλαστικές σφαίρες και σπρέι πιπεριού ενώ δεν έλειψαν και καταγγελίες για περιστατικά υπέρμετρης αστυνομικής βίας.
Παρά τον συγκαταβατικό τόνο στις δηλώσεις της προέδρου Ρούσεφ και τις μερικές υποχωρήσεις εκ μέρους των Αρχών (όπως για παράδειγμα στο θέμα της τιμής των εισιτηρίων), η ένταση δεν δείχνει να αποκλιμακώνεται. Αντιθέτως, τα επαναστατικά καλέσματα συνεχίζουν να πέφτουν βροχή, ενώ στα σκαριά βρίσκεται και γενική απεργία.
Bραζιλία
Μια «Ανοιξη» αλλιώτικη από τις άλλες
Πολλοί, ενδεχομένως χάριν δημοσιογραφικής ευκολίας, έσπευσαν να αποδώσουν στα γεγονότα των τελευταίων ημερών τον ευήκοο όρο «Βραζιλιάνικη Ανοιξη». Κι όμως, συγκρινόμενη με την Αραβική Ανοιξη, η αναταραχή στη Βραζιλία έχει περισσότερες διαφορές παρά ομοιότητες.
Το ιδιαίτερο στην περίπτωση της Βραζιλίας είναι πως στην πλειονότητά τους οι διαμαρτυρίες δεν στρέφονται ενάντια σε συγκεκριμένα πρόσωπα της εξουσίας και δεν έχουν ως διακηρυγμένο στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης.
Αντιθέτως, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ (πρώην αριστερή επαναστάτρια η ίδια) παραμένει συμπαθής σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% του πληθυσμού.
Η Βραζιλία είναι μια δημοκρατία με κεντροαριστερή κυβέρνηση, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα αυταρχισμού (Τουρκία, αραβικός κόσμος) ή δημοσιονομικής λιτότητας (Ευρώπη).
Τα αίτια;
Δεδομένων των παραπάνω, αναλυτές και πολιτικοί δυσκολεύονται να αιτιολογήσουν την έκρηξη της λαϊκής οργής και να προτείνουν ουσιαστικά μέτρα εκτόνωσης της κρίσης.
Το ίδιο ισχύει και για την πρόεδρο της χώρας, Ντίλμα Ρούσεφ η οποία μέχρι χθες δήλωνε... αλληλέγγυα στους διαδηλωτές και εξέφραζε τη συμπάθειά της προς όσους διαμαρτύρονται.
Η σύγχυση «πήρε μπάλα» και το κυβερνών Κόμμα των Εργατών (PT), το οποίο, μη ξέροντας προφανώς τι άλλο να κάνει, πήρε... επισήμως μέρος στις διαδηλώσεις.


Πηγή: Έθνος
Δημοσιεύτηκε στις 21/06/2013