Κύπρος - Επικαίροτητα 20/07/2017

Γ.Σέρτης

Δυο βδομάδες από τον Ιούλιο του 1977 και τη συγκλονιστική ομιλία του Μακαρίου -θέλουν να την …ξεχνούν οι τυφλοί στα όμματα, τα ώτα και τον νουν, ως και οι Διζωνολογούντες Ψευδολόγοι- «ο δικοινοτικός διάλογος διέδραμε την πορεία του· προσφυγή στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ», χάσαμε τον Ηγέτη μας. Αυτή τη φορά δεν ήταν -φευ- απαγωγή και εξορία από τους αποικιοκράτες ούτε δολοφονικές σφαίρες ποικίλων συνωμοτών.
Ραγισμένη η καρδιά, οριστικό το ορφάνεμα, βαριά η υπόσχεση:
- Χίλιοι Μακάριοι θα συνεχίσουν τη Μεγάλη Πορεία!...
Φευ! Πλείστοι όσοι …Μαγάριοι διαγκωνίζονται στην ιστορική διαστροφή, μετακυλώντας τα δικά τους ανομήματα και τις παρασπονδίες στον Απόντα, με ετεροχρονισμένα (αυτο)δικαιολογητικά.
Μικροί άνθρωποι κατέλαβαν μεγάλες καρέκλες, όμως η λαϊκή επιμονή έντονη:
- Ουδέποτε θα απεμπολήσωμεν. Λευτεριά – Επιστροφή!
Πριν συμπληρωθεί δεκαετία από τον Ιούλιο του ’74, βρεθήκαμε αντιμέτωποι μ’ ένα Μίνιμουμ Πρόγραμμα μιας …Μάξιμουμ αντιπαροχής, με το εξοβελιστικό:
- Εχθροί της Συνεργασίας, εχθροί του λαού! (ευτυχώς δεν ήξεραν όλοι τι σήμαινε -για σταλινικούς- το «εχθροί του λαού»)
Παράλληλα, η διεκδίκησή μας:
- Λευτεριά – Επιστροφή!
επικαλύφθηκε με το:
- Εμπρός για ψηλότερο βιοτικό επίπεδο!
Μαντρισμένοι και ελεγχόμενοι οι εκτοπισμένοι μασήθηκαν στις -τεχνητές- πλειοψηφίες του αποπροσανατολισμού -τυχαία εκπροσωπείται σήμερα στη Βουλή η Κερύνεια με το 66% ΔΗΣΥ και 33% ΑΚΕΛ;- την πολιτική αντικατέστησε η …Εμφιάλωση, Τουρκία και Ντενκτάς ροκάνισαν τον χρόνο αξιοποιώντας την ανικανότητα ηγεσιών που αυτοπροσδιορίστηκαν …συνετο-ρεαλιστές, και…
Όσο σπρώχνονταν στις εξέδρες οι λαθρεπιβάτες της εξουσίας, τόσο λιγόστευαν οι παρόντες στην Πλατεία.
Στη μέση της πρώτης και δεύτερης δεκαετίας των Ιούλιων της διαμαρτυρίας, το Κόμμα -αλά, τωρινού, Μάικ- αποφάσισε πως η «λύση» απαιτεί δημόσιες σχέσεις και …μάρκετινγκ, προτείνοντας τον Γ. Βασιλείου!
Οι καππακωτές του Γ. Βασιλείου και η δήλωσή του:
- Σε έξι μήνες, γιατί όχι και νωρίτερα, θα το έχω λυμένο!
προκάλεσαν γέλωτες, αλλά Φλεβάρη του 1988, ο Γ. Βασιλείου ανερχόταν στο Προεδρικό, και μείναμε …ολόγελοι!



Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 20/07/2017