Τον περασμένο Μάιο μια είδηση από την Ιαπωνία έκανε το γύρω του κόσμου. Το Σώμα Εκπαιδευμένων Βετεράνων, με 200 μέλη, όλα άνω των 60 ετών, μηχανικοί και πρώην εργαζόμενοι σε πυρηνικά εργοστάσια, ζητούσαν να αντικαταστήσουν τους νέους που εργάζονταν στην αποκατάσταση των ζημιών της Φουκουσίμα και προσφέρονταν σε μια αποστολή αυτοκτονίας. Ο εκπρόσωπος τους, δήλωνε με απόλυτη συνείδηση: «Είμαι 72 ετών και έχω ακόμη 12 με 15 χρόνια ζωής. Ακόμη κι αν πάθαινα καρκίνο από την έκθεσή μου στη ραδιενέργεια αυτός θα έκανε να εκδηλωθεί σε 20-25 χρόνια. Αλλά και πιο νωρίς να ήταν, πόσο πρόβλημα θα ήταν για μένα, παρά σε ένα νέο άνθρωπο;»
Μπορεί το φαινόμενο να είναι μοναδικό στον κόσμο. Μπορεί να μην περιμένει κανένας από συνταξιούχους να θυσιάζουν τη ζωή τους για να ζήσουν αντί αυτών κάποιοι νεότεροι. Αλλά, είναι ανθρώπινο να περιμένεις να δίνουν χώρο στους νέους. Κι επειδή αυτά δεν είναι ζητήματα που επαφίενται στην κρίση του καθενός, οι σύγχρονες κοινωνίες μερίμνησαν για τα όρια ηλικίας. Αποχωρούν οι συνταξιούχοι για να ησυχάζουν μετά από δεκαετίες δουλειάς και δημιουργούν χώρο για νέους. Οι Ιάπωνες προχώρησαν ακόμα περισσότερο αυτή τη λογική. Όχι μόνο αποχωρούν αλλά αν χρειαστεί επιστρέφουν για να θυσιαστούν αυτοί στη θέση των νέων. Τι συμβαίνει τώρα στην Κύπρο; Αυτά που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες, μπορεί να μην χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας, αλλά την μολύνουν ανεπανόρθωτα. Ο Ανδρέας Μολέσκης πήρε σύνταξη, αλλά επέστρεψε ως προϊστάμενος στη Γραμματεία της κυπριακής προεδρίας της ΕΕ. Μαζί του επέστρεψε κι ο επίσης συνταξιούχος Νίνος Σαββίδης και μάλιστα με σκανδαλώδη τρόπο, αφού εργαζόταν χωρίς καμιά σύμβαση με το Δημόσιο. Πέρα όμως από τα σκάνδαλα, που αποκαλύφτηκαν, η επικαιρότητα φέρνει στο φως ένα γεγονός, που πρέπει να συγκρίνουμε με την αυτοθυσία των Ιαπώνων συνταξιούχων. Ο Μολέσκης και ο Σαββίδης δεν είναι σπάνια φαινόμενα στην Κύπρο. Ο συνταξιούχος Κωστάκης Χριστοφόρου, ήταν μέχρι να αποκαλυφθεί το δικό του σκάνδαλο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Η Επίτροπος Προσωπικών Δεδομένων Τούλα Πολυχρονίδου, παραιτήθηκε αλλά ήταν συνταξιούχος, που θα μπορούσε να συνεχίσει για πολλά ακόμα χρόνια. Ο βοηθός γενικός εισαγγελέας Άκης Παπασάββας ήταν στη σύνταξη αλλά επέστρεψε για να πάρει το αξίωμα, που δεν του έδιναν πριν βγει στη σύνταξη. Τις βουλευτικές και τις δημοτικές εκλογές δεν μπορεί να τις συντονίσει κανένας, παρά μόνο ο Λάζαρος Σαββίδης, που έπρεπε να ήταν ήδη στη σύνταξη αλλά πήρε παράταση. Τώρα μαθαίνουμε ότι του προτείνουν να πάει και στη θέση του Μολέσκη… Στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας είναι πρόεδρος ένας εβδομηντάρης, ο Παύλος Παπαγεωργίου και θα είναι εκεί μέχρι το 2015, που λήγει η θητεία του.
Είναι δυνατό να έχει όραμα την αλλαγή και την πρόοδο, μια κυβέρνηση, που εμπιστεύεται μόνο τους συνταξιούχους; Αν δεν υπάρχουν νεότερα ικανά στελέχη στη δημόσια υπηρεσία ή αλλού, τότε τι ελπίδες έχουμε να πάμε μπροστά;
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 30/06/2011
Μπορεί το φαινόμενο να είναι μοναδικό στον κόσμο. Μπορεί να μην περιμένει κανένας από συνταξιούχους να θυσιάζουν τη ζωή τους για να ζήσουν αντί αυτών κάποιοι νεότεροι. Αλλά, είναι ανθρώπινο να περιμένεις να δίνουν χώρο στους νέους. Κι επειδή αυτά δεν είναι ζητήματα που επαφίενται στην κρίση του καθενός, οι σύγχρονες κοινωνίες μερίμνησαν για τα όρια ηλικίας. Αποχωρούν οι συνταξιούχοι για να ησυχάζουν μετά από δεκαετίες δουλειάς και δημιουργούν χώρο για νέους. Οι Ιάπωνες προχώρησαν ακόμα περισσότερο αυτή τη λογική. Όχι μόνο αποχωρούν αλλά αν χρειαστεί επιστρέφουν για να θυσιαστούν αυτοί στη θέση των νέων. Τι συμβαίνει τώρα στην Κύπρο; Αυτά που παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες, μπορεί να μην χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας, αλλά την μολύνουν ανεπανόρθωτα. Ο Ανδρέας Μολέσκης πήρε σύνταξη, αλλά επέστρεψε ως προϊστάμενος στη Γραμματεία της κυπριακής προεδρίας της ΕΕ. Μαζί του επέστρεψε κι ο επίσης συνταξιούχος Νίνος Σαββίδης και μάλιστα με σκανδαλώδη τρόπο, αφού εργαζόταν χωρίς καμιά σύμβαση με το Δημόσιο. Πέρα όμως από τα σκάνδαλα, που αποκαλύφτηκαν, η επικαιρότητα φέρνει στο φως ένα γεγονός, που πρέπει να συγκρίνουμε με την αυτοθυσία των Ιαπώνων συνταξιούχων. Ο Μολέσκης και ο Σαββίδης δεν είναι σπάνια φαινόμενα στην Κύπρο. Ο συνταξιούχος Κωστάκης Χριστοφόρου, ήταν μέχρι να αποκαλυφθεί το δικό του σκάνδαλο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Η Επίτροπος Προσωπικών Δεδομένων Τούλα Πολυχρονίδου, παραιτήθηκε αλλά ήταν συνταξιούχος, που θα μπορούσε να συνεχίσει για πολλά ακόμα χρόνια. Ο βοηθός γενικός εισαγγελέας Άκης Παπασάββας ήταν στη σύνταξη αλλά επέστρεψε για να πάρει το αξίωμα, που δεν του έδιναν πριν βγει στη σύνταξη. Τις βουλευτικές και τις δημοτικές εκλογές δεν μπορεί να τις συντονίσει κανένας, παρά μόνο ο Λάζαρος Σαββίδης, που έπρεπε να ήταν ήδη στη σύνταξη αλλά πήρε παράταση. Τώρα μαθαίνουμε ότι του προτείνουν να πάει και στη θέση του Μολέσκη… Στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας είναι πρόεδρος ένας εβδομηντάρης, ο Παύλος Παπαγεωργίου και θα είναι εκεί μέχρι το 2015, που λήγει η θητεία του.
Είναι δυνατό να έχει όραμα την αλλαγή και την πρόοδο, μια κυβέρνηση, που εμπιστεύεται μόνο τους συνταξιούχους; Αν δεν υπάρχουν νεότερα ικανά στελέχη στη δημόσια υπηρεσία ή αλλού, τότε τι ελπίδες έχουμε να πάμε μπροστά;
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 30/06/2011
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire