Η Κύπρος υπό ομηρία

                            

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

 

 

Η προσπάθεια του Αβέρωφ Νεοφύτου, πολιτικού εκπροσώπου του μεταπρατικού κυπριακού κεφαλαίου, φαίνεται να αποδίδει καρπούς μετά το δείπνο των κατεχομένων με τον Ακιντζί. Οι συνομιλίες θα επαναρχίσουν και η μόνη αβεβαιότητα αφορά την ημερομηνία: Πριν ή μετά  το δημοψήφισμα του Ερντογάν. Η ελληνική πλευρά αναδιπλώθηκε και έδωσεν γη και ύδωρ!  Στο εξής η Άγκυρα θα γνωρίζει  ότι  οι οπαδοί της όποιας λύσης, σαν έτοιμοι από καιρό, θα υποχωρήσουν με την πρώτη της απειλή, στην πρώτη της αξίωση. Η Κύπρος οδηγείται, χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ που θα έλεγε και ο ποιητής, στην φιλλανδοποίηση, ή για όσους δεν γνωρίζουν αυτό τον όρο, στην ομηρία. Και το τραγικό, ο τόπος οδηγείται στην ομηρία της Άγκυρας ακόμη και χωρίς λύση.  Στο εξής, η Κυπριακή Βουλή θα νομοθετεί για να ικανοποποιεί τον κατακτητή. Στο εξής, η Άγκυρα θα υπαγορεύει την πολιτική της, όχι μόνο στα κατεχόμενα, αλλά και στην Κυπριακή Δημοκρατία. Και όλα αυτά τη στιγμή που η Τουρκία έχει ανοίξει μέτωπα με όλο τον κόσμο. Στη Λευκωσία όμως, προέχουν τα συμφέροντα της κάστας των μεταπρατών αστών που λυμαίνονται τον τόπο με τη βοήθεια του κράτους μέσω της διαπλοκής με το πολιτικό σύσυστημα. Και που τώρα τους άνοιξε η όρεξη για businesses  με τη νεο-οθωμανική Τουρκία του Ερντογάν. Σε αυτό τον τόπο, όπως είπε πρόσφατα και ο Γενικός Ελεγκτής, «μεγαλώνουμε μαθαίνοντας ότι όλα έχουν την τιμή τους »! Ακόμη και η λύση του Κυπριακού! Έστω και αν η αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή λύση που διαπραγματεύονται οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεταπρατικού κεφαλαίου, θα μας οδηγήσει στον αφανισμό.

Ο Ακιντζί, με επανειλλημμένες δηλώσεις του στα κατεχόμενα, αξίωσε από το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ να ψηφίσουν το νόμο για μεταφορά των αρμοδιοτήτων της Βουλής για θέματα σχολικών δραστηριοτήτων, που κάλυπταν και μια απλή αναφορά στο δημοψήφισμα του 1950, στον υπουργό Παιδείας. Έτσι για παράδειγμα, στις 21 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με το ΚΥΠΕ, τους υπεδείκνυε ότι «η πρόταση νόμου που κατέθεσε ο ΔΗΣΥ για να αποφασίζει ο υπουργός Παιδείας το τι θα εορτάζεται και τι όχι στα σχολεία, μπορεί να περάσει από τη Βουλή με τις ψήφους του ΔΗΣΥ που το πρότεινε, και του ΑΚΕΛ, που ψήφισε ενάντια στην πρώτη απόφαση». Και η δουλειά έδεσε με το δείπνο  στα κατεχόμενα, στο οποίο ο Αβέρωφ Νεοφύτου μετέφερε και τις απολογίες Αναστασιάδη. Ο εξευτελισμός  αυτός επεσυνέβηκε, παρά το γεγονός ότι ο Ακιντζί, με εντολή ασφαλώς της Άγκυρας, αρνήθηκε πρόταση των Ηνωμένων Εθνών να παρακαθήσει σε δείπνο με τον Αναστασιάδη. Το δείπνο των κατεχομένων  θα παρέμενε μυστικό, αν δεν είχε διαρρεύσει η πληροφορία, για να μη ενοχληθεί η λαϊκή πτέρυγα του ΔΗΣΥ, κατά κανόνα πιο ευαίσθητη στην εθνική ταπείνωση απ΄ότι η μεταπρατική του συνισταμένη και οι κομματικοί τεχνοκράτες  στην υπηρεσία της.

Στη συνέχεια ο Τσαβούσογλου έθεσε τους τουρκικούς όρους στη βάση των οποίων θα συνεχιστούν οι συνομιλίες:  1. Η λύση θα πρέπει να βασιστεί στην πολιτική ισότητα των δυο πλευρών έτσι ώστε η μια πλευρά να μην έχει την δυνατότητα να επιβάλλει τις θέσεις της στην άλλη. Το 18% δηλαδή, εξισώνεται με το 80%.  2. Η  Ε.Ε. θα πρέπει να εγγυηθεί τις βασικές παραμέτρους της λύσης, στη βάση του πρωτογενούς δικαίου. Τουτέστιν κανείς κύπριος πολίτης δεν θα έχει το δικαίωμα να προσβάλει αποφάσεις που τον αδικούν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, καθιστάμενος ευρωπαίος πολίτης δεύτερης κατηγορίας. 3. Η λύση πρέπει να αναδείξει μια νέα ελληνοτουρκική ισορροπία ισχύος στο νησί. Που σημαίνει ότι το νέο κράτος δεν θα διαθέτει ουσιαστικά δική του κυριαρχία. 4. Στη συνέχεια  θα ισχύσουν για τους Τούρκους πολίτες οι  τεσσερις ελευθερίες. Κάτι που θα οδηγήσει στην τουρκοποίηση του νησιού. Και τέλος, με την λύση, θα πρέπει να διαιωνιστεί το σύστημα των εγγυήσεων και της παραμονής του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Με αυτούς τους όρους, τους οποίους έθεσε πολύ καθαρά ο Τσαβούσογλου, σε άρθρο του στην αμερικανική εφημερίδα  The Washington Times (20 Μαρτίου  2017), εκλιπαρεί επανάληψη των συνομιλιών ο Νίκος Αναστασιάδης και οι σύμμαχοι του στη Λευκωσία. Και αφού ό εγκάθετος του Ερντογάν αρνείται να συναντήσει τον ίδιο, του έστειλε μαντατοφόρους  τον Αβέρωφ Νεοφύτου και τον Άντρο Κυπριανού να προλειάνουν το έδαφος.

Και το κερασάκι στην τούρτα για τους μεταπράτες κύπριους αστούς, πάντα από το άρθρο του Τσαβούσογλου: «Η λύση επιφυλάσσει πολλά θετικά αποτελέσματα για τους Ελληνοκύπριους. Τα τουρκικά λιμάνια θα ανοίξουν τις πύλες τους για τα πλοία της Κύπρου. Οι εμπορικές συναλλαγές Κύπρου-Τουρκίας θα δημιουργήσουν μια νέα δυναμική. Πρόκειται για μια κατάσταση win-win που δημιουργεί περιθώρια για συνεργασία στα πεδία ενέργειας και  νερού», και όχι μόνον. Τέτοια ακούνε και δεν μπορούν να κρατηθούν οι μεταπράτες αστοί!  Businesses, businesses... «Εγώ συναλλάσσομαι, εσύ συναλλάσσεσαι αυτός συναλλάσσεται» (Μανόλης Αναγνωστάκης). Παραφράζοντας τον Μαρξ, ο μεταπρατισμός δεν έχει πατρίδα! Και είναι έτοιμος να αποδεχτεί την νεο-οθωμανική κηδεμονία του Ερντογάν για τα οικονομικά οφέλη που νομίζει ότι θα αποκομίσει από την όποια λύση.  Στην πραγματικότητα θα συμβεί το αντίθετο. Η Τουρκία θα εδραιώσει την οικονομική παρουσία της, με εφαλτήριο τα κατεχόμενα, και στις ελεύθερες περιοχές. Και η νεοαποικιακή εξάρτηση θα είναι πλήρης.

Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

* .E-mail   stephanos.constantinides@gmail.com

 ΠΗΓΗ: Ο Φιλελεύθερος, Κυριακή, 26 Μαρτίου 2017