Nίκος Τόκας
Ποιο το κοινό
χαρακτηριστικό γνώρισμα του πολιτικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος στην
Κύπρο; Μα, προφανώς, η βαθιά αναξιοπιστία τους, η... έκταση της οποίας αν και
δεν μπορεί να είναι μετρήσιμη, εντούτοις κάποιες μετριοπαθείς εκτιμήσεις την
υπολογίζουν να... καλύπτει την απόσταση που χωρίζει τον ουρανό από τη γη!
Και πότε τα δυο αυτά συστήματα, αναμένεται να επανακτήσουν την αξιοπίστία τους; Μα... ποτέ! Και ο λόγος προφανής: Όπως το παίρνεις απόφαση ότι δεν «...ισιώνει αδελφέ, η ουρά του σκύλου», έτσι και στην προκειμένη περίπτωση, πρέπει να το συνειδητοποιήσεις ότι δεν μπορούν, ούτε διά μεταμοσχεύσεως, να... διοχετευτούν στο κρανίο του υφιστάμενου πολιτικού προσωπικού τα γονίδια εκείνα που αίφνης, θα το μετατρέψουν σε ένα αξιόπιστο, έντιμο, μαχητικό και προικισμένο με σπάνιες αρετές σύνολο ανθρώπων που... γεννήθηκαν, έχοντας την ευλογία να θυσιαστούν για την πατρίδα, και τους ανθρώπους της.
Με απλά λόγια, είναι ουτοπία να πιστεύεις ότι με τέτοια πολιτικά μυαλά που διαθέτεις, μπορείς ή έχεις πιθανότητες να κερδίσεις... πολέμους οικονομικής και, κυρίως, εθνικής επιβίωσης. Αντίθετα, από την ήδη κτηθείσα «εμπειρία», αλλά κι αν κρίνεις εκ του αποτελέσματος κάθε σχετικής «μάχης» που έχει δοθεί, στοιχηματίζεις ότι ωσονούπω χάνεις και τα τελευταία σου αποθέματα αξιοπρέπειας και ήθους. Και τα χάνεις όχι... παραχωρώντας τα, αλλά γιατί δυστυχώς σου τα παρασύρει το ορμητικό ποτάμι της εγκληματικής ιδιοτέλειας, και της ανυποληψίας πολιτικών.
Και πώς θα φτιάξεις εκ του μηδενός ζηλευτό ή έστω φερέγγυο, χρηματοπιστωτικό σύστημα όταν αυτό θα είναι και πάλι... συνδεδεμένο με τους πιο σκοτεινούς και υπόγειους διαδρόμους της πολιτικής εξουσίας; Και πώς θα φτιάξεις νέες τράπεζες και λοιπά οικονομικά εργαλεία, όταν το... γενικό πρόσταγμα της λειτουργίας τους θα το έχουν και πάλι, οι πολιτικοκομματικές εξουσίες, οι φημισμένες και παγκοίνως γνωστές, για το ταλέντο τους στη μίζα, τη λαμογιά και τη διαφθορά;
Προχθές έτυχε να πάρω από νηπιαγωγείο παιδάκι συγγενικού μου προσώπου. Και... λυπήθηκα αβάστακτα τα κουτσούβελα που τα αντίκρισα ανέμελα να παίζουν στην αυλή. Και αισθάνθηκα ενοχή γιατί τα παιδιά αυτά ήρθαν στον κόσμο σε... κάκιστες εποχές. Και με το μέλλον τους «κουρεμένο». Φροντίδι εθνοπατέρων και εργατοπατέρων - ό,τι χειρότερο από ανθρώπινη ποιότητα έχει να επιδείξει ο Ελληνισμός!
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 30/07/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire