Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου
«Κι αυτοί, όταν ήταν κυβέρνηση, τρεις βδομάδες πριν φύγουν διόρισαν
ανθρώπους στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, στο ΚΥΣΑΤΣ…». Τάδε έφη Άντρος
Κυπριανού, γενικός γραμματέας ΑΚΕΛ, ως απάντηση στις επικρίσεις για το
διορισμό υποδιοικητή στην Κεντρική Τράπεζα. Το θέμα δεν είναι αν είναι
ορθό μια κυβέρνηση να διορίζει άτομα σε θέσεις κλειδιά λίγες μέρες πριν
διαλυθεί και εγκαταλείψει την εξουσία, αλλά «αφού το έκαναν κι αυτοί
πριν δέκα χρόνια, γιατί να μην το κάνουμε κι εμείς σήμερα;» (Βλέπε,
«Κωστάκη γιατί έσπασες το βάζο;» «Χθες κι ο Γιαννάκης έσπασε ένα
βάζο»).
Όσο δε για τον Πρόεδρο, αυτό που μας είπε είναι πως «ο Σπύρος
(Σταυρινάκης, πρώτος υποδιοικητής Κεντρικής Τράπεζας στα νεότερα χρόνια
της ιστορίας) δεν είναι καν μέλος του ΑΚΕΛ». Λες κι αυτό που τίθεται υπό
αμφισβήτηση είναι η κομματική ταυτότητα και οι πολιτικές απόψεις του
Σώτου.
Θα ανέμενε κάποιος ότι μια νέα κυβέρνηση και δη αριστερών αντιλήψεων,
θα έλεγε: «Εμείς δεν κάνουμε τα ίδια με τους άλλους. Εμείς εισάγουμε νέα
ήθη. Κι αφού πριν δέκα ή πέντε χρόνια ως αντιπολίτευση πιστεύαμε πως
είναι κακό για μια κυβέρνηση που βρίσκεται στην έξοδο να κάνει
διορισμούς, το ίδιο πιστεύουμε και σήμερα που είμαστε εξουσία για αυτό
συμπεριφερόμαστε αλλιώς κι αφήνουμε τον νέο Πρόεδρο να αποφασίσει».
Έναν 18χρονο που πάει πρώτη φορά να ψηφίσει, γιατί να τον ενδιαφέρει
πώς συμπεριφέρθηκε η τάδε ή η δείνα κυβέρνηση όταν αυτός πήγαινε στο
νηπιαγωγείο; Πώς μπορεί να αποτελεί άλλοθι το ότι «διορίζουμε κάποιον σε
ένα τόσο σημαντικό πόστο γιατί και οι άλλοι τα ίδια έκαναν»;
Η φυσική αντίδραση του 18χρονου (αλλά και του 50χρονου) είναι, αφού
όλοι τα ίδια κάνετε, αποφασίστε χωρίς εμένα. Κι έπειτα οι ειδικοί θα
αναλύουν γιατί οι ψηφοφόροι και κυρίως η νέα γενιά αποποιούνται του
δικαιώματος ψήφου και γυρίζουν την πλάτη. Όταν αποτελεί σοβαρό πολιτικό
λόγο «κάνουμε αυτό γιατί και οι άλλοι το ίδιο έκαναν», δεν χρειάζεται
και πολλή ανάλυση.
Υ.Γ. Όσο δε για αυτή την οικειότητα, ο φίλος μας ο Σώτος, ο φίλος μας ο Άκης...
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire