Ιατρική - Επανάσταση στις μεταμοσχεύσεις

Νέα μέθοδος τετραπλασιάζει τον χρόνο ζωής των οργάνων

 

H νέα μέθοδος υπόσχεται σημαντική αύξηση της ζωής των οργάνων 

προς μεταμόσχευση

Νέα δεδομένα στο πεδίο της δωρεάς οργάνων δημιουργεί η επιτυχημένη δοκιμή πειραματικής τεχνικής, η οποία τριπλασιάζει ή και τετραπλασιάζει τον χρόνο διατήρησης των οργάνων σε καλή κατάσταση ώστε να μπορούν να μεταμοσχευθούν, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Nature Medicine»

Μικρός...για όλες τις δουλειές

                                                 Μιχάλης Κουντούρης, ΕΦΣΥΝ, 25/06/2014

Το ποτάμι...

                                                      Πέτρος Ζερβός, ΕΦΣΥΝ, 29/06/2014

Φιλοσοφία - Τι συνδέει τον Γάλλο φιλόσοφο Μισέλ Φουκό με τον Μάρξ;

Από τον Θανάση Γιαλκέτση

Στις 25 Ιουνίου 2014 συμπληρώνονται ακριβώς τριάντα χρόνια από τον θάνατο του Γάλλου φιλοσόφου Μισέλ Φουκό (1926-1984). Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα μιας συνέντευξης που έδωσε ο Μισέλ Φουκό στους μελετητές του έργου του, Κόλιν Γκόρντον και Πολ Πάτον, τον Απρίλιο του 1978. Η συνέντευξη αυτή παρέμενε επί μακρόν ανέκδοτη και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2012, στην περιοδική επιθεώρηση «Cités», με τίτλο «Considérations sur le marxisme, la phenoménologie et le pouvoir».

Κόλιν Γκόρντον: Υπάρχει ένα ερώτημα που κυκλοφορεί επίμονα μεταξύ των Αγγλων αναγνωστών σας: εσείς έχετε μια γνώμη για τη σχέση (ή την απουσία σχέσης) που συνδέει την τωρινή και πρόσφατη εργασία σας με τον μαρξισμό όπως αυτός γίνεται κοινά αντιληπτός ή, απλούστερα, με τον Μαρξ;

Κύπρος - Τόσα επάθαμε, τόσους "φίλους" είδαμε να μας καρφώνουν πισώπλατα και να μας εγκαταλείπουν στις δύσκολες ώρες, και μυαλό δεν βάλαμε...

Φίλοι δεν υπάρχουν, υπάρχουν συμφέροντα

Κωστάκης Αντωνίου



Γιούνκερ, Μέρκελ, Πούτιν, Κάρτερ και άλλοι

Τόσα επάθαμε, τόσους "φίλους" είδαμε να μας καρφώνουν πισώπλατα και να μας εγκαταλείπουν στις δύσκολες ώρες, και μυαλό δεν βάλαμε. Δεν κατανοήσαμε, ακόμη, ότι καλές μεν και χρήσιμες είναι οι προσωπικές σχέσεις, αλλά και οι λεγόμενοι φίλοι, όταν πρόκειται να βάλουν στη ζυγαριά τις "φιλίες" με τα εθνικά και προσωπικά συμφέροντα, τα δεύτερα βαραίνουν πολύ περισσότερο στις αποφάσεις τους.

Είδαμε και αισθανθήκαμε πόσο "φίλη" ήταν η Άγκελα Μέρκελ και πόσο επένδυσε στη φιλία της και στην κοινή ιδεολογική της ταυτότητα, ο Νίκος Αναστασιάδης. "Μόλις εκλεγώ", μας έλεγε, "θα πάρω την Μέρκελ τηλέφωνο και θα της ζητήσω την αλληλεγγύη της, ώστε να απαμβλυνθούν οι δυσβάστακτοι όροι του Μνημονίου".

Υγεία - Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς κρέας;

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΚΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ

Ιφιγένεια ΒΙΡΒΙΔΑΚΗ

Ξεκινώντας να ψάχνω τα περί χορτοφαγίας, ομολογώ ότι χάθηκα. Προσπάθησα να βρω μια άκρη ανάμεσα στις διάφορες εκδοχές της· για παράδειγμα, τρώμε ή όχι αυγό ή ψάρι; Μπερδεύτηκα ακούγοντας και μελετώντας τα κίνητρα όσων την ακολουθούν: κάποιοι για λόγους υγείας, άλλοι γιατί θέλουν η διατροφή τους να είναι «ηθική» -να μην εκτρέφονται δηλαδή ζώα κάτω από φρικτές συνθήκες και να μη σκοτώνονται για να τραφούν οι ίδιοι- ενώ υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι έτσι προστατεύουν το περιβάλλον, καθώς η εκτροφή βοοειδών και γουρουνιών επιβαρύνει την ατμόσφαιρα, κάτι που σύμφωνα με έρευνες δεν έχει αμφισβητηθεί.

«Η χορτοφαγία, στις διάφορες μορφές της, είναι κατά κύριο λόγο φιλοσοφική στάση ζωής», λέει ο ειδικός παθολόγος-διατροφολόγος  Γιώργος Πανοτόπουλος «και πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστή. Η αυξημένη σωματική δραστηριότητα είναι αυτή που την ολοκληρώνει. Ο χορτοφάγος  δηλαδή συνήθως δεν περνά τη μισή ζωή του στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση...»

Το πρωτογενές πλεονασμα...

Σεξ, μαστιγώματα και ευθανασία στην Αρχαία Ελλάδα

Καρασαρίνης Μάρκος  

Oι αρχαίοι Ελληνες σκέφτονταν και ενεργούσαν με βάση το δικό τους σύνθετο δίκτυο εννοιών και πρακτικών. Το οποίο περιείχε και μαστιγώματα, και όργια, και γεροντοκτονίες

 

«Δεν θα ισχυριστώ ότι οι Ελληνες του 5ου αιώνα π.Χ. (...) παρά τους θεούς, τους δαίμονες, τα μιάσματα, την ενοχή του αίματος, τις θυσίες, τις γιορτές γονιμότητας και τη δουλεία έμοιαζαν πραγματικά σχεδόν τόσο άγγλοι τζέντλεμεν της βικτωριανής εποχής όσο, ας πούμε, κάποιοι άγγλοι τζέντλεμεν της βικτωριανής εποχής ήθελαν να πιστεύουν».

Στις περίφημες διαλέξεις Σάδερ του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ, η ανάθεση των οποίων στον κόσμο των κλασικών φιλολόγων θεωρείται ισάξια με την απονομή του βραβείου Νομπέλ, ο βρετανός φιλόσοφος Μπέρναρντ Γουίλιαμς, μιλώντας το 1989 για τις ηθικές αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων, προέβαινε εξαρχής σε μια διευκρίνιση. Οχι ότι οι σύγχρονοι του Περικλή δεν εμφορούνταν από τις πουριτανικές αξίες των συγχρόνων του Καρόλου Ντίκενς, αλλά ότι αντίθετα με τις τρέχουσες αντιλήψεις που τους θέλουν περίπου σαν και εμάς, απλώς χωρίς ηλεκτρισμό και Twitter, οι αρχαίοι σκέφτονταν και ενεργούσαν με βάση το δικό τους σύνθετο δίκτυο εννοιών και πρακτικών.

Για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

Είναι δυνατό σε μια εποχή κρίσης να γίνεται λόγος για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο; Όσο και να φαίνεται παράξενο, πολλές νέες ιδέες, πολλά νέα οράματα ξεπηδούν σε εποχές κρίσης, ακριβώς επειδή οι άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με προβλήματα που απαιτούν λύσεις που δεν θα στηρίζονται στα παλιά δεδομένα ενός κόσμου που έχει ήδη γκρεμιστεί. Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο σημαίνει μια διαφορετική οργάνωση της πολιτείας, σημαίνει ένα διαφορετικό κράτος και μια διαφορετική σχέση και ανάμεσα στους πολίτες αυτού του κράτους αλλά και μια νέα σχέση ανάμεσα στους πολίτες και το κράτος. Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο πρέπει να θέτει το θέμα ουσίας που δεν είναι άλλο από αυτό της κυριαρχίας και από που αυτή πηγάζει. Δεν μιλάμε βέβαια για επαναστατικές ανατροπές, για αλλαγές των κοινωνικo-οικονομικών  σχέσεων που θα οδηγούσαν σε μια νέα κοινωνική οργάνωση. Μιλάμε για κάτι πιο απλό, στο πλαίσιο του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στο οποίο ζούμε σήμερα. Μιλάμε για την κυριαρχία που πρέπει να πηγάζει από το λαό.

Υγεία - Πόσων χρονών είναι τα γόνατά σας;

 
Μυρτώ Αντωνοπούλου 

 

Γιατί οι αρθρώσεις μας μπορεί να φθαρούν πρόωρα; Πώς να αντιμετωπίσουμε τον πόνο στο γόνατο;

Το γόνατο είναι η μεγαλύτερη και η πιο ταλαιπωρημένη άρθρωση στο σώμα, αφού σε κάθε μας βήμα δέχονται κραδασμούς με διπλάσια έως τριπλάσια δύναμη από το βάρος μας. Πώς μπορούμε να τα προστατεύσουμε και να τα διατηρήσουμε γερά και υγιή;

Γυναικείο «προνόμιο»
Οι τραυματισμοί στο γόνατο δεν αφορούν μόνο ανθρώπους που ασχολούνται συστηματικά με κάποιο σπορ ή έχουν έντονη σωματική δραστηριότητα. Φθορές μπορεί να εμφανίσει ο καθένας από εμάς, ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων κινήσεων (π.χ. ανεβοκατέβασμα σκάλας) ή λανθασμένης εκτέλεσης κινήσεων στο γυμναστήριο ή στην καθημερινότητα. Μάλιστα, οι γυναίκες είναι 3-8 φορές πιο πιθανό να παρουσιάσουν προβλήματα στο γόνατο. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Η λύση με τις καθαρίστριες...

Ένας γκαντέμης που έρχεται από μακριά...

Η ελίτ της Σπάρτης έζησε στον Μυστρά

Καταφύγιο ελεύθερων ιδεών υπήρξε το βυζαντινό κάστρο

Της ΝΙΝΕΤΤΑΣ ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

«Οταν στην Πόλη χτυπούσαν οι καμπάνες πένθιμα, εδώ στον Μυστρά γεννιόταν ο Νέος Ελληνας, μια νέα εθνική συνείδηση», αυτή που λίγο λίγο ανδρώνεται και ύστερα από τέσσερις αιώνες, το 1821, αναγεννά το έθνος. Την ενδιαφέρουσα αυτή άποψη τεκμηριώνει στο νέο εξαιρετικό βιβλίο του με τίτλο «Το πνεύμα του Μυστρά» ο φιλόλογος, δάσκαλος χιλιάδων μαθητών του Γυμνασίου Σπάρτης που σήμερα διαπρέπουν σε διάφορα επιστημονικά πεδία, Δημήτρης Γ. Κατσαφάνας.

Ο σκοπός του δεν είναι μόνο να αφηγηθεί την ιστορία του Μυστρά, πώς δηλαδή ένα άσημο βραχώδες έξαρμα που οι ντόπιοι αποκαλούσαν Μυζηθρά (ίσως από το όνομα ενός Ελληνα γαιοκτήμονα που είχε χτίσει εκεί ψηλά έναν πύργο για να επιβλέπει το τιμάριό του), απέκτησε αίγλη μιας ξεχωριστής βυζαντινής καστροπολιτείας με δραματική κατάληξη. Συνθέτοντας το παζλ με όλα τα στοιχεία που μπορεί κανείς να ερανιστεί από τη σχετική βιβλιογραφία, προσφέρει ένα χυμώδες και ζωντανό αφήγημα που μοιάζει περισσότερο με κατάθεση ψυχής.
Και όπως ο ίδιος γράφει: «Ο Μυστράς δεν είναι απλά ένα ιστορικό συμβάν. Ουσιαστικά είναι ο αντιθετικός διάλογος του ελληνικού πνεύματος με εκείνο το στατικό του Μεσαίωνα, είναι το έναυσμα των μεγάλων ιδεολογικών συγκρούσεων στο ύστερο Βυζάντιο και στη Δύση. Και είναι η φάτνη της Ιστορίας μας, όπου γεννιέται η Νέα Ελλάδα μέσα σε μια ατμόσφαιρα που έχει τα σταχτιά χρώματα μιας Μεγάλης Παρασκευής. Η τραγωδία που έχει ήδη αρχίσει για να κορυφωθεί το 1453, θα διαρκέσει τέσσερις αιώνες, για να ακολουθήσει, τέλος, η κάθαρση του δράματος με το 1821. Γεννιέται η Νέα Ελλάδα. Γεννιέται. Αναδύεται η Νέα Ελλάδα, ένα αρχαίο έθνος που τώρα γυρεύει να λάβει πολιτική υπόσταση, που ανανογιέται την πνευματική του ελευθερία».

Μια πρόκριση για φορολογική αξιοποίηση...

Κυπριακή ποίηση

Ποίηση αρωγός

Agora Dialogue

Σε πραγματική μυσταγωγία εξελίχθηκε η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Ανδρούλας Τουμάζου «Νήσος εν Καμίνω», που διοργανώθηκε από το Σπίτι της Κύπρου – Κυπριακή Πρεσβεία και την Ένωσι Κυπρίων Ελλάδος στις 23 Ιουνίου στην Αθήνα.

Η Μορφωτική Σύμβουλος της Κυπριακής Πρεσβείας στην Αθήνα
 Μαρία Παναγίδου, ο ηθοποιός Στ. Κυριακίδης και ο Δρ Ν. Ιωάννου

Η εμπεριστατωμένη και ουσιαστική παρουσίαση του βιβλίου από τον Δρα Νίκο Ερρ. Ιωάννου, η άψογη απαγγελία αποσπασμάτων από τον ηθοποιό Στέφανο Κυριακίδη, η κατανυκτική ανάγνωση ψαλμών στην ελληνική και λατινική από τις κυρίες Μαρία Ιωάννου και Γιόλα Μπώκου αντίστοιχα,η συγκλονιστική απόδοση από την ίδια την ποιήτρια και η μεσαιωνική μουσική ως υπόκρουση δημιούργησαν το ιδιαίτερα εκείνο πνευματικό και συναισθηματικό κλίμα που απαιτούσε η πρόσληψη του ποιητικού λόγου.

Από αριστερά: Γ. Μπώκου, Μ. Ιωάννου, Αν. Τουμάζου

Όπως ανέφερε ο Δρ Ιωάννου, «η συλλογή “Νήσος εν Καμίνω”δηλώνει ήδη από τον τίτλο ότι αναφέρεται στη δραματική ιστορία, στη δοκιμασία ενός νησιού, που δεν είναι άλλο από την Κύπρο. Δεν πρόκειται όμως για το πρόσφατο δράμα της Κύπρου, όπως μπορεί να υποθέσει κανείς εκ πρώτης όψεως. Αντίθετα διατρέχει, με τον συμπυκωμένο ποιητικό λόγο, την πορεία ενός κόσμου που αγωνίζεται να αντισταθεί στις αλλεπάλληλες τρικυμίες που, κατά κύριο λόγο, τον βρίσκουν εξαιτίας του χώρου όπου κατοικεί, αλλά και εξαιτίας δικών του αδυναμιών.

Κώστας Σπυριδάκις, Ιn Μemoriam

Στέφανος Κωνσταντινίδης

Συμπληρώθηκαν αυτές τις μέρες τέσσερα χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ο Κώστας Σπυριδάκις, αγωνιστής της δημοκρατίας στους δύσκολους καιρούς της δικτατορίας στην Ελλάδα.

 

Κώστας Σπυριδάκις



Γεννημένος στην Πενταλιά της Πάφου, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνέχισε αργότερα μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Από φτωχή οικογένεια, δούλεψε σκληρά για να μπορέσει να σπουδάσει, τόσο στην Αθήνα όσο και στο Παρίσι. Το 1964 άφησε τις σπουδές του και μαζί με άλλους Κυπρίους φοιτητές της εποχής εκείνης ήλθε στην Κύπρο ως εθελοντής για να προσφέρει τις υπηρεσίες του μέσα από την Εθνική Φρουρά που είχε τότε αρχίσει να οργανώνεται. Είχε υποστεί προηγουμένως μια σκληρή εκπαίδευση  στο ειδικό σώμα βατραχανθρώπων του ελληνικού στρατού.                                                                        

Ως φοιτητής εντάχθηκε στο ευρύτερο δημοκρατικό φοιτητικό κίνημα που αγωνιζόταν την εποχή εκείνη για τη δημοκρατία στην Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά το βασιλικό πραξικόπημα του 1965. Ο Κώστας Σπυριδάκις ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση σε δύσκολες εποχές για την Ελλάδα και την Κύπρο. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών-ΔΕΣΠΑ, ένα από τους πιο μαχητικούς φοιτητικούς δημοκρατικούς φορείς στην Ελλάδα την περίοδο εκείνη. Συμμετείχε επίσης στην ίδρυση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας-ΕΦΕΕ. Μετά την επιβολή της δικτατορίας, δραστηριοποιήθηκε στις πρώτες αντιδικτατορικές ομάδες που δημιουργήθηκαν. Έφυγε από την Ελλάδα διαφεύγοντας την σύλληψη και καταδικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση.

Τα επικίνδυνα παιχνίδια της Άγκυρας

Φορτηγά της τουρκικής ΜΙΤ με όπλα για τους Τζιχαντιστές

Σε αμηχανία η κυβέρνηση αντιδρά σπασμωδικά

Ο πρωθυπουργός Ερντογάν ο οποίος διαψεύδει επαννειλημένα ως φήμες τις πληροφορίες για μεταφορά στρατιωτικού υλικού στους ισλαμιστές

 
Πειστήρια για τη μεταφορά στρατιωτικού υλικού στους ισλαμιστές της Συρίας από την Τουρκιά ήρθαν την Τετάρτη στη δημοσιότητα, δημιουργώντας ένα ακόμη πρόβλημα για την κυβέρνηση και προσωπικά για τον πρωθυπουργό κ. Ερντογαν ο οποίος επανειλημμένα έχει διαψεύσει ως «μυθεύματα» και «κακοήθεις φήμες» τις σχετικές πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στο εξωτερικό.

Τουρκικές εφημερίδες και τηλεοπτικά δίκτυα προβάλουν φωτογραφίες ένοπλων στρατιωτών οι οποίοι έχουν ακινητοποιήσει φορτηγά αυτοκίνητα με τις ενδείξεις της τουρκικής Υπηρεσίας (μυστικών) Πληροφοριών (ΜΙΤ). Αποκαλύπτεται ότι το μπλόκο έγινε τον περασμένο Ιανουάριο κοντά στα σύνορα με τη Συρία, γεγονός το οποίο έφερε σε αμηχανία την κυβέρνηση η οποία αντιδρά σπασμωδικά.

Τα μπάνια του λαού...

 

Ένας παράξενος λογοτέχνης που σοκάρει

Αστραπέλλου Μαριλένα  

Είναι ο Καρλ Ούβε Κνάουσγκωρ ο νέος Προυστ;

Εγραψε για τη ζωή του με εξαντλητικές λεπτομέρειες, σόκαρε την οικογένειά του, κέρδισε θαυμαστές, χρήματα και ίσως στο μέλλον το βραβείο Νομπέλ. Το ΒΗmagazino τον ρώτησε πώς το κατάφερε

Οποια εφημερίδα _ή περιοδικό και αν ανοίξεις, πέφτεις πάνω στο γαλάζιο βλέμμα του. Αλλοτε σκληρό, άλλοτε θλιμμένο, εκπέμπει μια καθηλωτική δύναμη. Πάντα, ωστόσο, μοιάζει λίγο αιφνιδιασμένος από την προσοχή που έχει εισπράξει από τότε που το εξάτομο έργο του των 3.600 σελίδων έγινε το εκδοτικό φαινόμενο της πατρίδας του, Νορβηγίας. Σε μια χώρα που αριθμεί μόλις πέντε εκατομμύρια κατοίκους, αυτό το κολοσσιαίο έργο, που ξεκίνησε να εκδίδεται το 2009, είχε πουλήσει μέχρι το 2012 περί τα 460.000 αντίτυπα. Δημοσιογράφοι των «New York Times», του «Economist» και των «Financial Times» ταξιδεύουν στο απομονωμένο χωριό της Σουηδίας όπου μένει μαζί με τη γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά του για να τον γνωρίσουν από κοντά, και από τότε που άρχισε να μεταφράζεται στα αγγλικά, η Ζέιντι Σμιθ, ο Τζόναθαν Λέθεμ και ο Τζέφρι Ευγενίδης δηλώνουν εξαρτημένοι από τα βιβλία του. Το γραφείο στοιχημάτων Ladbrokes άρχισε να εξετάζει τις πιθανότητες: αυτός μπορεί να είναι ένας μελλοντικός κάτοχος Νομπέλ. Και όλα αυτά για το πιο εξαντλητικά περιγραφικό βιβλίο που έχει γραφτεί τα τελευταία χρόνια, το οποίο αναφέρεται στην καθημερινή ζωή και στις άδοξες μάχες της, όπως έρχεται να δηλώσει και ο τίτλος του: «Ο Αγώνας μου» («My Struggle»).

Πώς χαράκωσε το πρόσωπό του

Ανδρέας Παπανδρέου, ένας ηγέτης που σημάδεψε την Ελλάδα

Νικολαΐδης Ηλίας 

Πόσο αριστερός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου;

Με αφορμή την επέτειο 18 χρόνων από τον θάνατό του, το ΒΗmagazino επιχειρεί μια κατάδυση στις ρίζες της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, καθώς και στις γνωστές και άγνωστες αριστερές ιδέες ενός σοσιαλιστή ηγέτη

2 Ιουνίου 1985, ημέρα εκλογών. Μετά τη δύση του ηλίου, ο Ανδρέας Παπανδρέου παρακολουθούσε τα αποτελέσματα από το σπίτι του στο Καστρί. Σε μια εποχή δίχως exit polls, Διαδίκτυο και ιδιωτική τηλεόραση, η έκβαση της αναμέτρησης του ίδιου με τον τότε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ήταν λιγότερο προβλέψιμη. Ωστόσο, τα μηνύματα που λάμβανε ο ιδρυτής του ΠαΣοΚ εκείνη την ημέρα του καλοκαιριού ήταν ελπιδοφόρα.

Αργά το βράδυ, καθώς είχε ολοκληρωθεί η καταμέτρηση σε ποσοστό εκλογικών τμημάτων τέτοιο που να θεωρείται ενδεικτικό, ο ιδρυτής του ΠαΣοΚ καθησυχάστηκε μόνο όταν παρατήρησε το ποσοστό του ΚΚΕ. Ηταν μικρότερο από 10%, λιγότερο από όσο είχε λάβει στις ευρωεκλογές έναν χρόνο νωρίτερα. «Αν είναι σε αυτό το ποσοστό το ΚΚΕ, πάμε καλά» φέρεται να είπε ο Ανδρέας Παπανδρέου στον στενό κύκλο συνεργατών και φίλων που είχαν συγκεντρωθεί στο σπίτι του. Και πράγματι, το ΠαΣοΚ ανανέωσε τη λαϊκή εντολή επιτυγχάνοντας το - εξωπραγματικό για τα σημερινά δεδομένα - 45,82%.

Eκθεση στην Ισπανία αποκαλύπτει την επιρροή του Ελ Γκρέκο στη μοντέρνα ζωγραφική

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ 

Από τις Δεσποινίδες της Αβινιόν, μέχρι τα έργα των Σεζάν, Σαγκάλ, Μπέικον και Πόλοκ, μια πλούσια έκθεση στο Μουσείο του Πράδο της Μαδρίτης αποκαλύπτει τη βαθιά επίδραση που άσκησε η ζωγραφική του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στη μοντέρνα τέχνη, 400 χρόνια μετά τον θάνατό του.

Ψάχνουν στον βυθό το αρχαιότερο χωριό

Ψάχνουν στον βυθό το αρχαιότερο χωριό

Τα ίχνη του αρχαιότερου χωριού της Ευρώπης θα αναζητήσουν από το καλοκαίρι Έλληνες και Ελβετοί επιστήμονες κάτω από τον βυθό της θάλασσας στην περιοχή του σπηλαίου Φράγχθι στον Αργολικό κόλπο.
Οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι η συγκεκριμένη περιοχή του Αργολικού, η οποία λέγεται όρμος της Κοιλάδας και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 70 χιλιομέτρων από το Ναύπλιο, δεν ήταν πάντα θάλασσα. Στη Νεολιθική εποχή, δηλαδή γύρω στο 7000 π.Χ., ήταν κοιλάδα με ακμάζουσα εμπορική ζωή, ενώ η ανθρώπινη παρουσία, βάσει των αρχαιολογικών ευρημάτων του σπηλαίου, τοποθετείται πολύ πιο πίσω, στο 35000 π.Χ.

Το ιερό δέντρο

Stephanos Constantinides

Το ιερό δέντρο

Ανατροπές στην Μέση Ανατολή

                    

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

 

Η ταχεία κατάληψη από τους σουνίτες Ισλαμιστές μεγάλων περιοχών του Ιράκ δημιουργεί νέα δεδομένα όχι μόνο για το Ιράκ αλλά και για ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Από τη μια επισημοποιείται ο ντε φάκτο διαμελισμός του Ιράκ σε τρεις οντότητες, την κουρδική στο Βορρά, τη σουνιτική στο κεντρικό Ιράκ και την σιϊτική στον Νότο. Ερωτηματικό παραμένει αν η σημερινή σιϊτική κεντρική κυβέρνηση θα μπορέσει να κρατήσει τη Βαγδάτη. Ερωτηματικό επίσης παραμένει κατά πόσον οι Ισλαμιστές θα καταφέρουν να εδραιώσουν τον έλεγχό τους στις περιοχές που κατέλαβαν δημιουργώντας μια νέα κρατική οντότητα. Αν το πετύχουν, ενδεχομένως θα περιλαμβάνει και τμήματα της Συρίας και θα είναι μια μεγάλη ανατροπή. Από την άλλη οι Κούρδοι του Ιράκ επωφελήθηκαν της ευκαιρίας και κατέλαβαν την πόλη Κιρκούκ, σημαντικό πετρελαϊκό κόμβο  στο βόρειο Ιράκ.

 Η κατάσταση παραμένει συγκεχυμένη και για ένα επιπλέον λόγο : Οι χώρες που αναμείχτηκαν στον πόλεμο της Συρίας αντιμετωπίζουν με αμηχανία τη νέα κατάσταση. Οι Αμερικανοί που εξόπλισαν τους Ισλαμιστές όσο πολεμούσαν στη Συρία, στηρίζουν την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης και δεν επιθυμούν τη διάσπαση του Ιράκ. Η Τουρκία που στήριξε επίσης τους Ισλαμιστές όσο πολεμούσαν στη Συρία, βρίσκεται σε δύσκολη θέση,  και φαίνεται να έχει υποστεί μια σημαντική ήττα και ταπείνωση με την κατάληψη του τουρκικού Προξενείου της Μοσούλης και την σύλληψη ως ομήρων από τους Ισλαμιστές που κατέλαβαν την πόλη, δεκάδων Τούρκων, συμπεριλαμβανομένου και του εκεί τούρκου προξένου. Η κατάληψη επίσης του Κιρκούκ από τους Κούρδους θεωρείται ως μια άλλη τουρκική ήττα γιατί δίνει περισσότερες δυνατότητες στο ιρακινό Κουρδιστάν.

Πεζογράφος με τολμηρές συλλήψεις, ζωγράφος με ξεχωριστή αισθητική της αγιογραφίας, ο Κόντογλου σφράγισε μια εποχή

Πικρές οι αναμνήσεις του Κόντογλου από το Δημόσιο

Η γεύση αυτή αναδύεται από το αρχείο του που μόλις δωρήθηκε από τους κληρονόμους του στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

Ο Φώτης Κόντογλου, ο σπουδαιότερος μελετητής και συνεχιστής της βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής παράδοσης κατά τον 20ό αιώνα, αυτός ο πολυταξιδεμένος Ελληνας, Ανατολίτης κι Ευρωπαίος που μετατόπισε το ενδιαφέρον των συγχρόνων του από την αρχαιότητα και το δυτικό πολιτισμό προς το Βυζάντιο και που, συμπορευόμενος με τη γενιά του '30, έδωσε με το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό του έργο ξεχωριστό νόημα στη λέξη «ελληνικότητα», μόνο πίκρες πήρε όσο ζούσε από το ελληνικό Δημόσιο.

Να όμως που, παραμονές της συμπλήρωσης μισού αιώνα από το θάνατό του, οι απόγονοί του αποφάσισαν να δωρίσουν στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο το αρχείο του. Μια κίνηση «τεράστιας εθνικής σημασίας», σύμφωνα με τη γ.γ. του ΥΠΠΟ Λίνα Μενδώνη, την οποία το μουσείο, όπως δεσμεύτηκε η διευθύντριά του Α. Λαζαρίδου, θα αξιοποιήσει στο έπακρο.
Ταξίδι στο άγνωστο

Το αρχείο Κόντογλου περιλαμβάνει δημοσιευμένα αλλά και πολλά ανέκδοτα χειρόγραφα, φωτογραφίες εποχής και φωτογραφίες μνημείων, αλληλογραφία με σημαντικές προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και εκκλησιαστικής ζωής, ημερολογιακές σημειώσεις, συμβόλαια παραγγελιών για μεγάλα εκκλησιαστικά σύνολα, προσχέδια, δημοσιεύματα και μελέτες για τον ίδιο καθώς και άφθονα τεκμήρια των δικών του πνευματικών αναζητήσεων στα πεδία της ιστορίας, της τέχνης, της θεολογίας, της φιλοσοφίας και της πολιτικής.
 Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα σωζόμενα αρχεία Ελληνα καλλιτέχνη του περασμένου αιώνα, και παραδόθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο από τους εγγονούς του Κόντογλου, Παναγιώτη και Φώτη Μαρτίνο, ταξινομημένο και ψηφιοποιημένο, σε άριστη κατάσταση.

Επιστήμη ή φαντασία;

Φαφούτη Λαλίνα

Η γλώσσα μας ήρθε από τα πουλιά

 Η ανθρώπινη επικοινωνία εξελίχθηκε από την επικοινωνία των πτηνών και των άλλων πρωτευόντων

Η ανθρώπινη γλώσσα εξελίχθηκε από τον συνδυασμό των γλωσσών των πτηνών και των πρωτευόντων: από τα πουλιά πήραμε τη μελωδικότητα και από τα πρωτεύοντα το νόημα, υποστηρίζει ομάδα ερευνητών του ΜΙΤ (πηγή Christine Daniloff/MIT)

 

Ενας ιδιαίτερος γίββωνας που ζει στην Ινδονησία ίσως αποτελεί τον «μεσάζοντα» που πέρασε στον άνθρωπο τις βάσεις της ομιλίας που είχαν τεθεί από τα πουλιά έτσι ώστε, συνδυάζοντάς τες με τους τρόπους επικοινωνίας των πρωτευόντων, το είδος μας να αναπτύξει τη μοναδική ανθρώπινη γλώσσα. Ετσι τουλάχιστον θεωρεί ότι έγιναν τα πράγματα μια ομάδα ιαπώνων και αμερικανών γλωσσολόγων - αν και ο εμπνευστής της ιδέας αναγνωρίζει ότι το ζήτημα παραμένει ανοιχτό προς συζήτηση και μελέτη.

Το τραγούδι του γίββωνα

Οι ασημένιοι γίββωνες της Ιάβας (Hylobates moloch), οι οποίοι ζουν στα τροπικά δάση και έχουν κηρυχθεί απειλούμενο είδος, έχουν ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο χαρακτηριστικό - το ότι τραγουδούν. Μπορούν να εκφωνήσουν 14 διαφορετικές νότες για να συνθέσουν μακροσκελή, σύνθετα τραγούδια τα οποία χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με τους ομοειδείς τους οριοθετώντας το έδαφός τους και στέλνοντας μηνύματα στα μέλη της οικογένειάς τους ή στους υποψήφιους-ες παρτενέρ για το ζευγάρωμα.

Τα βρίσκεις όλα στο παζάρι...

Κατερίνα Γώγου, η αιρετική ποιήτρια

Αφιέρωμα στην αιρετική και ασυμβίβαστη Κατερίνα Γώγου

Ντοκουμέντο: Η μήνυσή της μετά τον άγριο ξυλοδαρμό της από τα ΜΑΤ

Εκτενές αφιέρωμα στη μνήμη της Κατερίνας Γώγου (1940 - 1993) ετοίμασε το ένθετο «Βιβλιοθήκη» τής Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας, με αφορμή την έκδοση τού συνόλου τού ποιητικού έργου τής, με τίτλο «Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε. Ποιήματα 1978 - 2002» (εκδόσεις Καστανιώτη). Είναι το ελάχιστο που μπορούσαμε να πράξουμε γιά να τιμήσουμε την αιρετική και πάντα επίκαιρη ποίησή της.

«Η Κατερίνα Γώγου, ως ποιήτρια, βίωνε καθημερινά την απαξίωση. Εννοώ πως οι ομότεχνοί της αντιμετώπιζαν την ποίησή της με υποτιμητική ματιά, σε αντίθεση με μία μεγάλη μερίδα Ελλήνων αναγνωστών που αναζητούσαν συνεχώς τα βιβλία της για να διαβάσουν την ποίησή της. Μεθοδευμένη, θα έλεγα, απαξίωση που η Κστερίνα Γώγου την εισέπραττε με στωϊκότητα και αδιαμαρτύρητα, ίσως γιατί και η ίδια δεν είχε πιστέψει κατά βάθος στον εαυτό της και ούτε είχε αντιληφθεί την αξία της ποίησής της και γενικά των γραπτών κειμένων της», γράφει στον πρόλογό του ο Χρήστος Μαυρής, δημοσιογράφος και πρώην πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου.

 

Στο ίδιο αφιέρωμα, φωτίζεται το ντοκουμέντο τής διαμάχης τής Κατερίνας Γώγου  με τον Αντώνη Δροσογιάννη και η μήνυση, την οποία κατέθεσε εναντίον του. 

 

 «Για να αποφύγουμε τις συνέπειες της αστυνομικής βαρβαρότητας και αυθαιρεσίας εγώ, η κόρη μου και ένας φίλος επιχειρήσαμε να βγούμε από τον χώρο του θεάτρου και να πλησιάσουμε προς το μηχανάκι μας που βρισκόταν παρκαρισμένο έξω από το θέατρο. Πλησιάζοντας προς το μηχανάκι μία διμοιρία ροπαλοφόρων και ασπιδοφόρων Μ.Α.Τ. χύμηξε πάνω μας με πρωτοφανή μανία και αγριότητα και κατάφερε πάνω στα κεφάλια και σ' άλλα σημεία του σώματός μας εκατοντάδες χτυπήματα με ρόπαλα, βρίζοντάς μας παράλληλα με τα πιο χυδαία επίθετα. Οι δε επικεφαλής των μαινόμενων ροπαλοφόρων τους εφιστούσαν την προσοχή να χτυπούν στο κεφάλι και όχι σ' άλλα σημεία του σώματος έτσι ώστε να κινδυνεύει άμεσα η ζωή μας. Παράλληλα έσπρωχναν την κόρη μου στο χείλος του γκρεμού με φόβο να σκοτωθεί», αναφέρει. μεταξύ άλλων, στην μήνυσή της.

 

Βασίλης Κ. Καλαμαράς

Μόνον γύρω από το χρέος και διά του χρέους ο καπιταλισμός διευρύνει συνεχώς τα όριά του και ξεπερνά τις κρίσεις του

Βέλτσος Γιώργος 

Χρεωμένοι στη ζωή 

Προλογίζοντας τον Νοέμβριο του 2011 το βιβλίο του Γιώργου Ρωμαίου Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών, ο Γιάννης Στουρνάρας απέδιδε τη «δεινή οικονομική κατάσταση» στον δανεισμό. Αλλά ως εκεί. Διότι παρέλειπε να πει πως η υπερχρέωση δεν ήταν παρά το καθήκον όχι μόνο των καταναλωτών, αλλά και του κράτους για το οποίο η συσσώρευση χρέους ήταν συγχρόνως μια κατ' εξοχήν τεχνική ελέγχου των πολιτών.

Η προτροπή του νεοφιλελεύθερου κράτους μέσω των «τσάρων» της οικονομίας του, από τον Αρσένη και τον Παπαντωνίου έως τον Στουρνάρα και από προχθές τον «τσάρεβιτς» Γκίκα Χαρδούβελη, συνοψιζόταν στο εξής: «όχι στις αυξήσεις, ναι στα δάνεια». Το χρέος έτσι, όχι μόνο κατέστη οικουμενική σχέση εξουσίας αλλά και ένα είδος κατηγορικής προσταγής, η ηθική διάσταση της οποίας είναι ασφαλώς εξω-οικονομική.

Στο έργο του Η κατάσταση του χρεωμένου ανθρώπου (εκδ. Αλεξάνδρεια, 2014), ο Μαουρίτσιο Λαζαράτο αναλύει καθαρά γιατί η «χρέωση» είναι συγχρόνως και «υπο-χρέωση» όλων μας και κυρίως του κράτους, που έτσι κυβερνά αδιατάρακτα προάγοντας τον κάθε Στουρνάρα από τον ΙΟΒΕ στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Κύπρος : Ενοχοποίησαν ένα G3 και εφεδρεία

 Ανδρέας Πιμπίσιης


Το ανθρώπινο δράμα, τα αίτια της τραγωδίας, τα γεγονότα που οδήγησαν στο συμβάν της 18ης Ιουνίου δεν τα είδε κανείς, ούτε και έκρινε σκόπιμο να πάει πίσω και να ψάξει πώς κάποιος μπορεί να φτάσει σ' αυτό το σημείο. Το μόνο που όλοι είδαν είναι ένα G3. Γιατί; Επειδή με το που μαθεύτηκε το τραγικό συμβάν κάποιος έκρινε σκόπιμο να φωνάξει πρώτος ότι το κακό προέκυψε γιατί ένα άτομο είχε στην κατοχή του ένα τυφέκιο της Εθνικής Φρουράς. Και απ' εκεί επικεντρώθηκαν όλες οι συζητήσεις σ' ένα και μόνο θέμα: την κατοχή από τους ίδιους τους εφέδρους και τους εθνοφύλακες του ατομικού τους οπλισμού. Έσπευσαν πολλοί να ενοχοποιήσουν την κατοχή G3 από τους εφέδρους ενώ βρήκαν και κάποιοι την ευκαιρία να προχωρήσουν προς εκεί που πάντα στοχεύουν· στο να αμφισβητούν την ορθότητα ύπαρξης της Εθνικής Φρουράς.

Κατανοώ εκείνους που δεν γνωρίζουν καν τα βασικά περί Εθνικής Φρουράς και οπλισμού. Ωστόσο θα τους επισημάνω το εξής απλό: δεν είναι τα όπλα που σκοτώνουν, αλλά οι άνθρωποι. Ως εκ τούτου, εάν κάποιος προτίθεται να προβεί σε εγκληματική πράξη μπορεί να το πράξει ακόμα κι αν δεν έχει στην κατοχή του στρατιωτικό οπλισμό. Γι' αυτό και δεν μπορεί να σταθεί το επιχείρημα του «αν δεν το είχε ίσως να ήταν διαφορετικά». Τα στοιχεία της Αστυνομίας αποδεικνύουν επίσης ότι μόνο σε μια εγκληματική πράξη μεταξύ 2012-13 χρησιμοποιήθηκε τυφέκιο G3.

Σύνταξη...

 

Αγορές... Αγορές...