Του Στέφανου
Κωνσταντινίδη*
Οι παρασκηνιακές
διαβουλεύσεις για το Κυπριακό συνεχίζονται χωρίς καμιά πληροφόρηση από πλευράς
του προέδρου Αναστασιάδη για το πού βρισκόμαστε. Αντίθετα προβαίνει κατά
καιρούς σε αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις, τη μια λέγοντάς μας ότι είναι πιθανόν
να φτάσουμε σε λύση ακόμη και πριν τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και την άλλη ότι υπάρχουν ακόμη
θέματα στα οποία οι διαφορές είναι μεγάλες. Τελικά η μόνη πληροφόρηση που
έχουμε προέρχεται από τουρκικές και ξένες πηγές. Τόσο η τουρκοκυπριακή ηγεσία
όσο και η Άγκυρα εκφράζουν συνεχώς αισιοδοξία ότι είμαστε κοντά σε λύση. Το
ίδιο και ο ειδικός αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, ο κ. Άιντα που
μετά την ευθυγράμμιση των άστρων βλέπει και αυτός λύση πολύ σύντομα. Ακόμη και
ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών εξέφρασε την ίδια αισιοδοξία.
Το ίδιο και οι ξένοι διπλωμάτες, το ίδιο και οι Βρυξέλλες που αναφέρτηκαν
μάλιστα και σε ημερομηνία διεξαγωγής δημοψηφίσματος στα τέλη Μαρτίου, το ίδιο
και ο ξένος τύπος. Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοια ομοφωνία ανάμεσα σε όλους
αυτούς χωρίς να έχουν κάποια πληροφόρηση. Τελικά, δύο τινά συμβαίνουν : ή
υπάρχει ουσιαστικά συμφωνία ήδη που θα επιβεβαιωθεί στην άτυπη πενταμερή στο
Νταβός, ή πρόκειται για την δημιουργία ενός ασφυκτικού πλαισίου επιβολής λύσης,
για να μπορέσει ο κ. Αναστασιάδης να
μας πει ακόμη μια φορά ότι του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο.
Το πιθανότερο
είναι ότι υπάρχει συμφωνία και ότι όλη αυτή η επικοινωνιακή πολιτική έχει στόχο
να προετοιμάσει τους πολίτες για τα χειρότερα που έρχονται. Άλλωστε η πρόσκληση
του ΄Αντρου Κυπριανού από την Άγκυρα για να έχει συνομιλίες με την τουρκική
ηγεσία, θα πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο αυτό της κατ’αρχήν συμφωνίας για
την οποία λογικά η ακελική νομενκλατούρα πρέπει να είναι ενήμερη. Πιθανόν να
μην έχουν άδικο όσοι μιλούν για μια πολιτική τρόικα-Αναστασιάδης, ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ-
που εργάζεται για την επιβολή μιας λύσης στις ίδιες γραμμές με αυτές του σχεδίου
Ανάν. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η πολιτική αυτή τρόικα
έχει αποφασίσει να παρουσιάσει σε δημοψήφισμα μόνο μια γενική συμφωνία με
πολλές εποικοδομητικές ασάφειες και στη συνέχεια να περάσει μέσα από τη Βουλή
τα δύσκολα θέματα τα οποία θα παρουσιαστούν ως οι επί μέρους πρακτικές πλευρές
εφαρμογής της. Αν αυτό γίνει, θα πρόκειται για
υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών με το εκβιαστικό ερώτημα της λύσης ή της
μη λύσης και στη συνέχεια το ουσιαστικό περιεχόμενο της συμφωνίας θα περάσει
μέσα από τη Βουλή.
Από αυτά που
μαθαίνουμε από τουρκικές και ξένες πηγές, αλλά και από όσα ο ίδιος ο
Αναστασιάδης παραδέχτηκε ότι συμφωνήθηκαν, είναι καθαρό ότι η λύση θα είναι
δομημένη σε φυλετικά κριτήρια, με εγγυημένη τουρκική πλειοψηφία πληθυσμού και
εδάφους στο συνιστών τουρκοκυπριακό κρατίδιον, με φυλετικές ξεχωριστές
πλειοψηφίες στα νομοθετικά όργανα, αλλά ακόμη και σε επίπεδο εκτελεστικής
εξουσίας. Με ισότιμη παρουσία στο Ανώτατο Δικαστήριο στο οποίο θα παραπέμπονται
όλες οι διαφορές, και σε περίπτωση ισοψηφίας θα αποφασίζει ένας ξένος δικαστής.
Είναι επίσης καθαρό ότι η κυριαρχία δεν θα πηγάζει από τον λαό ως ενιαία
οντότητα αλλά από τις δύο κοινότητες, άρα θα είναι διπλή κυριαρχία. Θα υπάρχουν
τρεις ιθαγένειες, η μία σε επίπεδο τουρκοκυπριακού κρατιδίου, η άλλη σε επίπεδο
του ελληνοκυπριακού κρατιδίου και η τρίτη σε συνομοσπονδιακό επίπεδο. Μέσω της
ιθαγένειας που θα διαθέτει το συνιστών τουρκοκυπριακό κρατίδιον θα μπορεί η
Τουρκία να συνεχίζει τον εποικισμό, δίνοντας υπηκοότητες σε νέους εποίκους. Το
θέμα των εγγυήσεων παραμένει ακόμη θολό, αλλά είναι πολύ πιθανόν ότι η Άγκυρα
θα κάνει κάποιες υποχωρήσεις με αντάλλαγμα τον έλεγχο των κυπριακών ενεργειακών
πηγών και την μόνιμη παρουσία της στην Κύπρο μέσω του τουρκοκυπριακού
συνιστώντος κρατιδίου. Άλλωστε οι τούρκοι επίσημοι το επαναλαμβάνουν συνεχώς,
ότι η Άγκυρα θα έχει μόνιμη παρουσία στην Κύπρο. Με όλες αυτές τις ρυθμίσεις
οδηγούμαστε φυσικά στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την μετατροπή
μας σε προτεκτοράτο της ΄Αγκυρας, υπό την υψηλή εποπτεία των Αγγλοαμερικανών
και του ΝΑΤΟ.
Οτιδήποτε και να
συμβαίνει, είναι η ώρα της αλήθειας και των καθαρών λογαριασμών. Οι πολίτες πρέπει να πληροφορηθούν για όλα
και να τα εγκρίνουν ή να τα απορρίψουν όλα μέσω δημοψηφίσματος, χωρίς τη
διαμεσολάβηση της Βουλής. Να
αποφασίσουν οι πολίτες αν θα έχουν ένα κανονικό κράτος, με τίποτε λιγότερο και
τίποτε περισσότερο από τα χαρακτηριστικά των άλλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
και των άλλων δημοκρατικών κρατών της υφηλίου,
ή ένα υβριδικό μόρφωμα με τουρκική επικυριαρχία, χειρότερο και από αυτό
της Βοσνίας, η οποία βρίσκεται ουσιαστικά υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.,
σε άθλια οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Και βέβαια η όποια συμφωνία για
ένα τέτοιο μόρφωμα θα αποτελέσει πρωτογενές δίκαιο της Ε.Ε, αφαιρώντας εσαεί
από τους κύπριους πολίτες το δικαίωμα να προσφεύγουν στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη,
καθιστώντας τους έτσι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής
πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του
Πανεπιστημίου Κρήτης.
*
.E-mail stephanos.constantinides@gmail.com
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire