Ενθαρρύνοντας τον κ. Ακιντζί
Την ίδια ώρα ακούγονται οι ίδιες δακρύβρεχτες παραινέσεις ότι «όλα αυτά γίνονται για να λύσουμε το Κυπριακό». Και για να λυθεί το Κυπριακό πρέπει να γίνονται πάσες στο ψευδοκράτος, να διευκολύνεται ο κατοχικός ηγέτης; Για να «ενθαρρυνθεί η τουρκική πλευρά» πρέπει να… αισθανθεί ισότιμη, να γίνεται δεκτή «στα μεγάλα σαλόνια». Αυτό δεν είναι πολιτική στάση, είναι μιζέρια. Και αυτή η μιζέρια βλάπτει σοβαρά τη χώρα όταν δεν υπάρχει αυτοσεβασμός και το κράτος δεν συμπεριφέρεται ως τέτοιο. Γιατί, για παράδειγμα, ο Ακιντζί να ενθαρρυνθεί όταν τον δέχεται ο Μπάιντεν, ο Κέρι, πηγαίνει στα πόδια του ο Χάμοντ, η Μογκερίνι, ο Γιούνκερ και προσκαλείται στο Νταβός;
Είναι προφανές πως και τώρα συμβαίνει ό,τι ίσχυε πάντα, να επικρατεί μια σύγχυση και ένας παροξυσμός, κυρίως από τους οπαδούς της όποιας λύσης. Μέσα σε αυτό τον παροξυσμό και η υιοθέτηση της λογικής που αφήνεται να καεί εξολοκλήρου το δάσος για να σωθεί το δέντρο. Λογικές που δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα, που δεν είναι πώς θα ενθαρρυνθεί ο Ερντογάν, ο Νταβούτογλου, αλλά τα νέα γεωστρατηγικά δεδομένα στην περιοχή και η ρευστοποίησής τους στο Κυπριακό.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι εάν όλες αυτές οι διευκολύνσεις στον Ακιντζί (και προηγουμένως στον Έρογλου) δεν αποδώσουν τι θα μας μείνει; Έχει αναφερθεί ότι μέσα από επαφές, συναντήσεις, τα ψευδοκράτη δεν αναγνωρίζονται. Σωστά. Αλλά και η Ταϊβάν δεν είναι αναγνωρισμένο κράτος. Πόσοι το γνωρίζουν αυτό; Και ποια είναι η εμπορική δύναμη της Ταϊβάν;
Κώστας Βενιζέλος
- See more at:
http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-k-venizelos/103/295320/entharrynontas-ton-k-akintzi#sthash.6tyjQZqN.FhCHJ7Jn.dpuf
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire