ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
Είναι μια προοπτική, αν οργανωθεί σωστά
Του Άριστου Μιχαηλίδη
ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣαντιδράσεις με αφορμή τη συμφωνία οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με το Ισραήλ, όπως και προηγουμένως όταν ανάλογη συμφωνία έγινε με την Αίγυπτο, δεν εκδηλώνονται μόνο με δηλώσεις και θεωρητικές απειλές και έχουν σχέση με την όλη αμφισβήτηση της εδαφικής κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και γι’ αυτό χρειάζονται ανάλογη αντίδραση. Και προπάντων σχεδιασμό και συμμαχίες ικανές να αντιμετωπίσουν την τουρκική επιδρομική πολιτική. Από τον περασμένο Μάιο το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ετοίμασε έγγραφο με το οποίο ενημέρωνε ξένους αξιωματούχους για τις μονομερείς ενέργειες των Ελληνοκυπρίων σχετικά με τις έρευνες και τις συμφωνίες και τους κατηγορούσε ότι αγνοούν τα τουρκοκυπριακά δικαιώματα και προκαλούν σε περιοχές «δικαιοδοσίας της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο στα δυτικά του νησιού». (Οι Ελληνοκύπριοι ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ!) Μάλιστα, ενημέρωνε τους ξένους, προπάντων τους Ευρωπαίους ότι η προσδοκία της Άγκυρας είναι να λειτουργήσει η κοινή λογική και να αποφευχθεί η ένταση που προκαλείται από μονομερείς δραστηριότητες.
Είναι φυσικά απίστευτο το τουρκικό θράσος να κατηγορεί τους Ελληνοκύπριους ότι προκαλούν, ενώ η Τουρκία ζητά «κοινή λογική», αλλά είναι φανερό ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να πείθει τους ξένους ότι οι παράλογοι της ιστορίας είναι οι Ελληνοκύπριοι… Αργότερα, το καλοκαίρι έβγαλαν ερευνητικά πλοία στην περιοχή για έρευνες, αγνοώντας βεβαίως διεθνές δίκαιο και συμβάσεις, που όλοι οι άλλοι αναγνωρίζουν, ενώ προηγουμένως είχαν απειλήσει ακόμα και με ένοπλη επίθεση ξένο πλοίο, που διενεργούσε έρευνες στην ΑΟΖτης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όλα αυτά δεν αντιμετωπίζονται μόνο με δηλώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, που μπορεί στιγμιαία να είναι ικανοποιητικές και απαραίτητες. Χρειάζεται στρατηγική συμφερόντων, που δεν είμαστε σίγουροι αν το κυπριακό κράτος έχει την ικανότητα να την ασκήσει ή αν οι κρατικοί αξιωματούχοι μας και η πολιτική ηγεσία έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα αυτού του νέου φαινομένου, του θαλάσσιου πλούτου, που αγνοούσαμε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά σήμερα μπορεί να εξελιχθεί σε κυρίαρχο και καταλυτικό. Για παράδειγμα οι ανακοινώσεις που έκανε προ ολίγων ημερών ο επιχειρηματίας Φώτος Φωτιάδης, ανοίγουν μια προοπτική, που η πολιτική ηγεσία φαίνεται να αγνόησε. Και δεν ήταν καθόλου θεωρητικολογίες κάποιου τυχαίου, διότι ο κ. Φωτιάδης ανακοίνωσε ότι είχε επαφές και με τον Γάλλο πρέσβη και άλλους και ότι εστάλη το μήνυμα στον Γάλλο πρωθυπουργό Σαρκοζί, για μια πρόταση εμπλοκής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εκμετάλλευση των όποιων κυπριακών κοιτασμάτων, με μοναδικό σκοπό την αντιμετώπιση της τουρκικής επιβουλής. Φαίνεται ότι δεν υπήρξε καμιά ανταπόκριση από την πλευρά της κυβέρνησης σε αυτή την πρόταση, παρότι από τη γαλλική πλευρά υπήρξε ενδιαφέρον. Εμείς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ούτε τις λεπτομέρειες τέτοιου εγχειρήματος, ούτε τις πιθανότητες πραγματοποίησής του. Αλλά, εκείνο που μπορούμε να αντιληφθούμε είναι ότι υπάρχουν κι άλλες προοπτικές κι άλλοι δρόμοι που μπορεί να ακολουθήσει η Κυπριακή Δημοκρατία, ως μέλος της Ε.Ε. για να αξιοποιήσει αυτό το αναπάντεχο πλεονέκτημα των κοιτασμάτων. Η εμπλοκή της Ευρώπης ή έστω και κάποιων χωρών όπως η Γαλλία και η Γερμανία, μπορεί να είναι η πλάτη που χρειάζεται η Κύπρος για να στηριχθεί. Γιατί να μην εξεταστεί; Μήπως έχουμε κι άλλα «όπλα» για να τα βγάλουμε πέρα;
aristosm@phileleftheros.com
Είναι φυσικά απίστευτο το τουρκικό θράσος να κατηγορεί τους Ελληνοκύπριους ότι προκαλούν, ενώ η Τουρκία ζητά «κοινή λογική», αλλά είναι φανερό ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να πείθει τους ξένους ότι οι παράλογοι της ιστορίας είναι οι Ελληνοκύπριοι… Αργότερα, το καλοκαίρι έβγαλαν ερευνητικά πλοία στην περιοχή για έρευνες, αγνοώντας βεβαίως διεθνές δίκαιο και συμβάσεις, που όλοι οι άλλοι αναγνωρίζουν, ενώ προηγουμένως είχαν απειλήσει ακόμα και με ένοπλη επίθεση ξένο πλοίο, που διενεργούσε έρευνες στην ΑΟΖτης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όλα αυτά δεν αντιμετωπίζονται μόνο με δηλώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, που μπορεί στιγμιαία να είναι ικανοποιητικές και απαραίτητες. Χρειάζεται στρατηγική συμφερόντων, που δεν είμαστε σίγουροι αν το κυπριακό κράτος έχει την ικανότητα να την ασκήσει ή αν οι κρατικοί αξιωματούχοι μας και η πολιτική ηγεσία έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα αυτού του νέου φαινομένου, του θαλάσσιου πλούτου, που αγνοούσαμε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά σήμερα μπορεί να εξελιχθεί σε κυρίαρχο και καταλυτικό. Για παράδειγμα οι ανακοινώσεις που έκανε προ ολίγων ημερών ο επιχειρηματίας Φώτος Φωτιάδης, ανοίγουν μια προοπτική, που η πολιτική ηγεσία φαίνεται να αγνόησε. Και δεν ήταν καθόλου θεωρητικολογίες κάποιου τυχαίου, διότι ο κ. Φωτιάδης ανακοίνωσε ότι είχε επαφές και με τον Γάλλο πρέσβη και άλλους και ότι εστάλη το μήνυμα στον Γάλλο πρωθυπουργό Σαρκοζί, για μια πρόταση εμπλοκής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην εκμετάλλευση των όποιων κυπριακών κοιτασμάτων, με μοναδικό σκοπό την αντιμετώπιση της τουρκικής επιβουλής. Φαίνεται ότι δεν υπήρξε καμιά ανταπόκριση από την πλευρά της κυβέρνησης σε αυτή την πρόταση, παρότι από τη γαλλική πλευρά υπήρξε ενδιαφέρον. Εμείς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ούτε τις λεπτομέρειες τέτοιου εγχειρήματος, ούτε τις πιθανότητες πραγματοποίησής του. Αλλά, εκείνο που μπορούμε να αντιληφθούμε είναι ότι υπάρχουν κι άλλες προοπτικές κι άλλοι δρόμοι που μπορεί να ακολουθήσει η Κυπριακή Δημοκρατία, ως μέλος της Ε.Ε. για να αξιοποιήσει αυτό το αναπάντεχο πλεονέκτημα των κοιτασμάτων. Η εμπλοκή της Ευρώπης ή έστω και κάποιων χωρών όπως η Γαλλία και η Γερμανία, μπορεί να είναι η πλάτη που χρειάζεται η Κύπρος για να στηριχθεί. Γιατί να μην εξεταστεί; Μήπως έχουμε κι άλλα «όπλα» για να τα βγάλουμε πέρα;
aristosm@phileleftheros.com
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire