Εκαστος εφ' ω ετάχθη
Γεννημένοι στις αλάνες του ήλιου, αληθεύουμε στο θέρος και στην έξαψη της ζέστης.
Απ' τον χειμώνα, κρατάμε τις ιαματικές βροχούλες, την ήσυχη επέλαση του χιονιού στις πόλεις -κατακτητής με μεταξένιο δόρυ-, τα άσπρα σαν αιγυπτιακό βαμβάκι σύννεφα του Υμηττού, και κυρίως τη μέρα που επιστρέφει κραταιός ο ήλιος κι αρχίζουν να μεγαλώνουν οι μέρες... Ηρθε, λοιπόν, η στιγμή. Χειμερινό ηλιοστάσιο! Απόψε, η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου. Και από αύριο, η αντεπίθεση του φωτός του ήλιου, λαϊκή γιορτή ανά τους αιώνες (...Στο μακρινό Ιράν, οι οπαδοί του Ζωροαστρισμού γιορτάζουν τη νύχτα της 21ης Δεκεμβρίου με ολονύχτιο φαγοπότι και τελετές δοξαστικές για τα ρινίσματα του ήλιου που αυξάνονται καθημερινά μέχρι τον Ιούνιο) *** Ηλιοστάσιο! Και φεγγάρι! Και φώτα της γιορτής... Αλλά δεν ανεβάζει στροφές ο κινητήρας της διάθεσης. Καθηλωμένος ρετάρει στις ανηφόρες του Μνημονίου και απελπίζεται μπροστά στις απαγορευτικές πινακίδες της επικίνδυνης διαδρομής (...Βολές κατά ριπάς. Σχεδόν από παντού. Μέτρα, υποβαθμίσεις, ζοφερές προβλέψεις. Η απελπισία έχει κατασκηνώσει στον Νότο και ιδρύει καθεστώς) *** CUT: Τι κρίμα κι αυτός ο Ρόμπιν Ουίλιαμς... Σπουδαίος ηθοποιός, που γίνεται γελωτοποιός και διασκεδαστής των Αμερικανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Βακτηρία των επικυρίαρχων που λυμαίνονται τις γειτονιές του κόσμου (...Αλήθεια, πώς και δεν έχει εκστρατεύσει ακόμη στο Αφγανιστάν ο Βάργκας Λιόσια, ζωσμένος με τα εκρηκτικά και τις παλάσκες της ιδεολογικής του μονομέρειας; Α! Μεγάλη παράλειψη εκ μέρους του) *** Ζακλίν ντε Ρομιγί: «Ολος ο κόσμος πρέπει να μάθει ελληνικά. Η ελληνική γλώσσα μάς βοηθάει κατ' αρχήν να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα»... Επίσης: «Για μια χώρα, η χρήση της γλώσσας της σημαίνει την ανεξαρτησία της»... Κατά σύμπτωση, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν θυμήθηκε τη μεγάλη ελληνίστρια. Αντιθέτως, εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του Τομάζο Σκιόπα, που υπήρξε «πραγματικός Ελληνας» στη «δύσκολη μάχη που δίνει η χώρα μας»... Ο καθείς και ο κόσμος του...
Ηλιος αήττητος
Χειμερινό ηλιοστάσιο! Και οι σύγχρονοι δρυΐδες γιορτάζουν τη μικρότερη ημέρα του έτους και την «επέλαση» του ήλιου (από αύριο, η ημέρα αρχίζει να μεγαλώνει)... Οι γιορτές αυτές -λένε τα «Νέα»- «χάνονται στα βάθη των αιώνων και σε διαφορετικές χώρες έχουν πάρει διαφορετικά ονόματα. Ολοι όμως τιμούσαν την "ημέρα της γέννησης του Αήττητου Ηλιου" καθώς από εδώ και στο εξής παύει να χαμηλώνει η τροχιά του και επανέρχεται ψηλά στον ουρανό μεγαλώνοντας τη διάρκεια της ημέρας».
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire