Οι φήμες για εκλογές

Ανούσια συζήτηση περί εκλογών

Γιώργος Δελαστίκ

Εχουν φουντώσει τις τελευταίες ημέρες στην πολιτική και δημοσιογραφική πιάτσα οι φήμες για το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων βουλευτικών εκλογών και μάλιστα μέχρι τις 4 Απριλίου, οπότε και εκπνέει το χρονικό διάστημα του 18μήνου από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, εντός του οποίου οι νέες εκλογές διεξάγονται υποχρεωτικά με λίστα βουλευτών και όχι με σταυρό προτίμησης. Πηγή αυτής της κατευθυνόμενης φημολογίας σκοπιμότητας είναι κυβερνητικοί κύκλοι.

Προφανής στόχος της είναι οι εκφράζοντες κάποιες φραστικές αντιρρήσεις για την κυβερνητική πολιτική βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Εξόφθαλμος ο έμμεσος πολιτικός εκβιασμός: όποιος βουλευτής δεν υπερασπίζεται επαρκώς τα αντιλαϊκά μέτρα που συμφώνησε ο πρωθυπουργός με την ΕΕ και το ΔΝΤ στο Μνημόνιο, θα βρεθεί εκτός λιστών! Αρα εκτός Βουλής, οπότε και τελειώνει ίσως για πάντα η βουλευτική του καριέρα, αφού πλέον θα πρέπει να περιμένει να αλλάξει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και να ελπίζει ότι ίσως κατορθώσει να γίνει αρεστός στον νέο ηγέτη, αλλά ταυτόχρονα να μπορέσει και να επανεκλεγεί βουλευτής άγνωστο μετά από πόσα χρόνια. Ζήσε Μάη μου...

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει φυσικά καμιά πρόθεση να αντιπαλέψει μια τέτοια εκλογική φημολογία, η οποία τον ευνοεί πολλαπλά. Πρώτον, εμφανίζει την κυβέρνηση αποσταθεροποιημένη. Δεύτερον, συσπειρώνει γύρω του τους βουλευτές της ΝΔ και περιθωριοποιεί ακόμη περισσότερο την Ντόρα και τον ΛΑΟΣ, καθώς η συνέχιση της βουλευτικής καριέρας των νυν βουλευτών της ΝΔ βρίσκεται πλέον στο έλεος του προέδρου του κόμματός τους, αφού αυτός θα καταρτίσει τις λίστες.
Τρίτον, ο Αν. Σαμαράς θα ήταν ευτυχής αν όντως γίνονταν βουλευτικές εκλογές μέχρι τις 4 Απρίλη. Το κόμμα του φυσικά θα ερχόταν πιθανότατα και πάλι δεύτερο, αλλά αφενός το ΠΑΣΟΚ αποκλείεται να συγκέντρωνε κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αφετέρου η ΝΔ θα αποκτούσε μια κοινοβουλευτική ομάδα απείρως πιο «σαμαρική» από τη σημερινή.
Αντιθέτως, ο Γ. Παπανδρέου είναι αυτός που δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα από πρόωρες εκλογές - εκτός πια αν θέλει να αντιγράψει τον Καραμανλή και να την «κοπανήσει» κι αυτός, πράγμα για το οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη.
Αν κάνει εκλογές σε δύο-τρεις μήνες και ταυτόχρονα δεν προχωρήσει σε νέα εξοντωτικά μέτρα εναντίον του ελληνικού λαού, είναι απίθανο η ΝΔ να ξεπεράσει το ΠΑΣΟΚ. Είναι απειροελάχιστες, όμως, οι πιθανότητες να πάρει το ΠΑΣΟΚ έστω και 151 βουλευτές.

Πώς θα κυβερνήσει; Η Ντόρα, ο Κουβέλης, ο Καρατζαφέρης θα είναι πρόθυμοι φυσικά να συγκυβερνήσουν με τον Γ. Παπανδρέου. Πρόθυμοι είναι, όμως, ήδη από τώρα. Δεν είναι πολύ προτιμότερο για τον Γ. Παπανδρέου να συνεχίσει να κυβερνά με την πλειοψηφία των 156 ΠΑΣΟΚτζήδων βουλευτών και να δεχθεί χείρα βοηθείας από τα αποκληθέντα «εξαπτέρυγα», που σήμερα βρίσκονται σε κατάσταση πολιτικής αποδυνάμωσης; Διαφορετικά, αν κάνει εκλογές και βρεθεί χωρίς ΠΑΣΟΚική κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, οι ανωτέρω δυνάμει εταίροι του θα είναι πολύ πιο απαιτητικοί και θα «χορέψουν στο ταψί» τον Γ. Παπανδρέου, αφού από αυτούς θα εξαρτάται πλέον το αν θα γίνει πρωθυπουργός ή όχι!
Θεωρητικά μιλώντας, ο Γ. Παπανδρέου θα ήταν ουσιαστικά υποχρεωμένος να προσφύγει σε εκλογές μόνο αν απειλείτο με ανατροπή από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Αυτό ούτε ως ανέκδοτο δεν μπορεί να το πει κανείς. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκαν πολιτικά «ασπόνδυλα» υπερψηφίζοντας άνευ διαρροών τα πιο αντεργατικά μέτρα που έχουν ποτέ παρουσιαστεί μέχρι τώρα ενώπιον της Βουλής. Συνιστά γελοιότητα να ισχυριστεί κανείς ότι ο πρωθυπουργός μπορεί να φοβηθεί τέτοια άτομα ή έστω να υπολογίσει σοβαρά τα λεγόμενά τους.
Μόνο αν βεβαιωθούν ότι κάποιος άλλος ανατρέπει τον Γ. Παπανδρέου, ακόμη και οι μέχρι τώρα ψοφοδεείς κυβερνητικοί βουλευτές θα μεταμορφωθούν εν μια νυκτί σε... «βρυχώμενους λέοντες» κατά του πρωθυπουργού, προκαλώντας την απέχθεια και τη θυμηδία του λαού...
ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΕΣ
Συνειδήσεις εν αφασία
ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ είναι οι πιθανότητες να επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται στα πρόθυρα της «συνειδησιακής έκρηξης» εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής που είναι υποχρεωμένοι να στηρίζουν, χωρίς μάλιστα να είναι οι ίδιοι υπουργοί και να απολαμβάνουν τα σχετικά προνόμια της εξουσίας τουλάχιστον. Ας μη γελιόμαστε. Υποτιθέμενοι «σοσιαλιστές» που έχουν ήδη ψηφίσει κατ' επανάληψη μέτρα σαν αυτά του Μνημονίου, είναι εμφανέστατο ότι έχουν ελαστικοποιήσει τη συνείδησή τους σε τόσο απερίγραπτο βαθμό ώστε να χωράει πλέον οποιαδήποτε πολιτική χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Η διατήρηση της βουλευτικής έδρας είναι το υπέρτατο ιδανικό τους.