Κυπριακά μικροκομματικά

Κι όμως μπορεί

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

   

Λέγαμε, ο άνθρωπος αποτελεί παρελθόν, δεν έχει νόημα πια να σχολιάζει κάποιος τι λέει και τι κάνει. Κι όμως μπορεί ακόμα να κάνει πολλά πριν φύγει. Όπως να διορίσει άνθρωπο σε θέση που ήταν κενή για πενήντα χρόνια. (Άλλο ένα ρεκόρ για Γκίνες). Μετά από πενήντα χρόνια και δυο βδομάδες πριν αποχωρήσει από την προεδρία ο Δημήτρης Χριστόφιας διαπίστωσε το κενό στη δομή της διοίκησης της Κεντρικής Τράπεζας και αποφάσισε να πληρώσει την θέση.
Ο διορισμός του υποδιοικητή της Κεντρικής Τράπεζας μπορεί να είναι συνταγματικός και νόμιμος, όπως υποστηρίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Πόσο ηθικά και πολιτικά σωστό είναι όμως για ένα πρόεδρο που του απομένουν δυο βδομάδες να παίρνει αποφάσεις που θα δεσμεύσουν τον τόπο για την επόμενη πενταετία;
Μπορεί ο κ. Σταυρινάκης που διορίστηκε στη θέση του υποδιοικητή να είναι άξιος. Μπορεί οι υποχρεώσεις του διοικητή, με τα νέα δεδομένα, να αυξάνονται και να χρειάζεται βοήθεια. Σίγουρα όμως θα μπορούσε να ανταπεξέλθει των αυξημένων καθηκόντων για τρεις τουλάχιστον ακόμα εβδομάδες και να θέσει το αίτημα του στο νέο πρόεδρο και να ακολουθηθούν οι ανάλογες διαδικασίες. Δεν θα κατέρρεε από φόρτο εργασίας μέχρι τότε. Ή μπας και ανησυχούσε πως δεν θα τοποθετείτο στο πλευρό του άνθρωπος με τον οποίο θα μπορεί να συνεργαστεί, αλλά άνθρωπος που θα σήκωνε το χαλί αποκαλύπτοντας τα σκουπίδια που άλλοι έκρυψαν κάτω από αυτό;
Ο εσπευσμένος διορισμός του υποδιοικητή από τον απερχόμενο πρόεδρο δεν δείχνει κίνηση που γίνεται από έγνοια για τον τόπο. Κι είναι θλιβερό στην κατάσταση που είμαστε, ένας πρόεδρος που διατείνεται πως θα φύγει με το κεφάλι ψηλά (πράγμα που μόνο ο ίδιος πιστεύει πως δικαιούται) να θέτει ως θέμα προτεραιότητας να διασφαλίσει κάποιους ανθρώπους. Να δημιουργήσει μια ομάδα στην Κεντρική Τράπεζα, που αυτή τη στιγμή αποτελεί κομβικό σημείο, ώστε να έχει τον έλεγχο και από το Κελλάκι ή όπου άλλου θα βρίσκεται. Με αυτό τον τρόπο δείχνει πλήρη ασέβεια στη δημοκρατία. Ακόμα κι αν τον αδικούμε κι οι προθέσεις τους ήταν οι καλύτερες, αποδεικνύει απλά το υπερτροφικό εγώ του. Ο τόπος μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς εσάς, κύριε πρόεδρε. Μπορείτε να αποχωρήσετε ήσυχος.