Ο αποπληθωρισμός
Γιατί οι χώρες με υψηλό ΑΕΠ δεν έχουν αποπληθωρισμό; Αυτό είναι το μεγάλο μυστήριο σήμερα και όχι ο υπερπληθωρισμός για τον οποίο προειδοποιούσαν οι υστερικοί. Είναι παράξενο που ο πληθωρισμός έχει παραμείνει σταθερός, σε πείσμα της μείωσης της παραγωγής και των ποσοστών ανεργίας.
Η σταθερότητα φαίνεται ότι αποτελεί επιβράβευση της πολιτικής παρακολούθησης και ελέγχου του πληθωρισμού. Κατά τρόπο ειρωνικό, λοιπόν, αναβιώνει τη θεωρία του Κέινς περί μακροοικονομικής σταθερότητας. Σε πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ χαρακτηρίζει τον πληθωρισμό σε κράτη που πλήττονται από την ανεργία «ένα σκύλο που δεν γαβγίζει». Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η πολιτική του «στοχευμένου πληθωρισμού» τιθάσευσε τη συμπεριφορά της αγοράς εργασίας.
EL PAIS
Η Ισπανία
Το ΔΝΤ είναι ένα θεσμός που προβλέπει τις συνέπειες της κρίσης της ύφεσης και των πολιτικών που υιοθετούνται στην Ευρώπη για την αντιμετώπισή τους. Στην έκθεσή του για την οικονομική σταθερότητα το ΔΝΤ τονίζει τις προφανείς αρνητικές επιπτώσεις της ορθόδοξης συνταγής για την κρίση, όπως για παράδειγμα η αντίφαση μεταξύ δημοσιονομικής προσαρμογής και ανάπτυξης. Η δήλωση της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, είναι σαφής: «Η Ισπανία χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να επιτύχει τη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Με το ποσοστό ανεργίας που εφέτος θα ανέλθει στο 27% και μια συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 1,6%, οποιαδήποτε επιπλέον δημοσιονομική προσαρμογή θα προκαλούσε επιδείνωση της ύφεσης και μετά το 2014. Δεν είναι σαφές κατά πόσον ανάλογα μηνύματα επηρεάζουν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
LA STAMPA
Ζητείται θαύμα
H καταστροφή που ζήσαμε με την ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, καταστροφή όπου ο υποψήφιος του κόμματος με τη μεγαλύτερη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο εξασφάλισε τη στήριξη αντιπάλου κόμματος, αλλά όχι και μερίδας του δικού του, αποτελεί τη λογική συνέπεια αυτού που έχει συμβεί στην Ιταλία τους τελευταίους πέντε μήνες. Είναι συνέπεια της έλλειψης θάρρους και δυνατών, σαφών ιδεών, που μεταδίδονται με πειστικότητα. Γι’ αυτόν τον λόγο το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα δεν κέρδισε τις εκλογές. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν καταφέρνει να σχηματίσει κυβέρνηση, γι’ αυτόν τον λόγο η βάση του είναι διασπασμένη, θυμωμένη και δύσπιστη. Το μόνο στοίχημα που έβαλε ο Πιερλουίτζι Μπερσάνι στις 53 πλέον μέρες που έχουν περάσει είναι να προσπαθεί να κερδίζει χρόνο, ελπίζοντας ότι θα λυθούν με κάποιο θαύμα, τα προβλήματα.
THE NEW YORK TIMES
Η ύφεση του Excel
Στις αρχές του 2010, οι οικονομολόγοι του Χάρβαρντ Ράινχαρντ και Ρογκόφ δημοσίευσαν μελέτη που υποτίθεται ότι όριζε το «κατώφλι» του δημοσίου χρέους στο 90% και ότι πάνω από αυτό, η ανάπτυξη επιβραδύνεται σημαντικά. Η δημοσίευση ικανοποίησε απολύτως την επιθυμία πολλών αξιωματούχων να αντιμετωπίσουν την κρίση με λιτότητα. Επρόκειτο για τη δημοσίευση με τη μεγαλύτερη επιρροή των τελευταίων χρόνων, αλλά οι υπόλοιποι οικονομολόγοι ήταν αδύνατο να επαναλάβουν τα αποτελέσματα. Τελικά, οι Ράινχαρντ και Ρογκόφ επέτρεψαν σε συναδέλφους τους να δουν το υπολογιστικό φύλλο και το μυστήριο λύθηκε. Πρώτον, παρέλειψαν κάποια στοιχεία, δεύτερον, χρησιμοποίησαν αμφιλεγόμενες στατιστικές μεθόδους και τρίτον, έκαναν λάθος στο Excel. Αυτό δείχνει σε ποιο βαθμό η λιτότητα προωθήθηκε με ψέματα, όχι ως επιλογή, αλλά ως ανάγκη.
Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 20/04/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire