Κυπριακή Βιβλιοφιλία - Ένα σημαντικό αποθησαύρισμα της κυπριακής γραμματείας

 

Στέφανος Κωνσταντινίδης*

Το περιοδικό «Κυπριακή Βιβλιοφιλία» που εκδίδεται για πολλά χρόνια από έναν ακούραστο εργάτη των Κυπριακών Γραμμάτων, τον Ανδρέα Κλ. Σοφοκλέους, είναι ένα σημαντικό αποθησαύρισμα της κυπριακής γραμματείας και όχι μόνο. Σε έναν τόπο όπου η πνευματική ζωή περιορίζεται από έναν κοινωνικό περίγυρο που αν δεν είναι εχθρικός, είναι τουλάχιστον αδιάφορος, οι προσπάθειες αυτού του είδους, αποτελούν μια σημαντική συμβολή και προσφορά στον πολιτισμό και την παιδεία. Η έκδοση και η συντήρηση ενός τέτοιου περιοδικού δεν είναι εύκολο εγχείρημα και χρειάζεται πολλή ενέργεια, δύναμη και πίστη για το έργο που επιτελείται. Όσοι έχουμε κατά καιρούς ασχοληθεί με εκδοτικά εγχειρήματα αυτού του είδους, γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια εκδοτική προσπάθεια στις μέρες μας.

Η Κυπριακή Βιβλιοφιλία είναι, απ' ό,τι ξέρω, η μοναδική προσπάθεια που έγινε στην Κύπρο για την καθημερινή καταγραφή των κυπριακών εκδόσεων. Είχε γίνει βέβαια παλιότερα μια προσπάθεια συστηματικής παρουσίασης της βιβλιογραφίας της Κυπριακής Λογοτεχνίας (από τον Λεόντιο Μαχαιρά έως τις μέρες μας), από τρεις άλλους ακούραστους εργάτες των Κυπριακών Γραμμάτων, τον αείμνηστο Φοίβο Σταυρίδη, τον Λευτέρη Παπαλεοντίου και τον Σάββα Παύλου. Εκεί η καταγραφή ήταν συστηματική και στόχευε σε μια συνολική παρουσίαση. Βιβλιογράφηση βεβαίως έχει γίνει και από άλλους κατά καιρούς, όπως ο Ν.Γ. Κυριαζής, ο Κ. Στεφάνου , ο Κ. Π. Κύρρης και ο Ν. Παναγιώτου. Ϊσως και από άλλους που να μου διαφεύγουν αυτή την στιγμή. Στην Κυπριακή Βιβλοφιλία όμως δεν πρόκειται μόνο για καταγραφή των εκδόσεων αλλά και για κριτική παρουσίαση των βιβλίων, για αφιερώματα σε συγγραφείς και μικρά μελετήματα γι'αυτούς, καθώς και για φιλολογικά σημειώματα. Έτσι το περιοδικό θα είναι για τους μελλοντικούς μελετητές της Κυπριακής Λογοτεχνίας μια σημαντική πηγή. Λόγω μάλιστα του ενδιαφέροντος και της αγάπης του Ανδρέα Κ. Σοφοκλέους για την ιστορία του κυπριακού Τύπου, δημοσιεύονται συχνά και μελετήματα και ιστορικές αναφορές για τον κυπριακό Τύπο.

Σημαντικό επίτευγμα του περιοδικού είναι επίσης και η εργογραφία που παρουσιάζεται για μερικούς συγγραφείς. Έτσι, σε ένα από τα τελευταία τεύχη, για παράδειγμα, στο αφιέρωμα για τον Νέαρχο Κληρίδη, τον μεγάλο αυτό λαογράφο, και όχι μόνο, παρουσιάζεται η εργογραφία του με δεκαδες, αν όχι εκατοντάδες αναφορές. Το σημαντικό είναι ότι στην εργογραφία δεν παρουσιάζονται μόνο τα βιβλία του συγγραφέα αλλά και μερικές εκατοντάδες άρθρα του που είναι διάσπαρτα σε δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά.

Καθώς είμαστε απασχολημένοι με την καθημερινότητα, το πολιτικό μας πρόβλημα και τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση, προσπάθειες αυτού του είδους περνούν πολλές φορές απαρατήρητες. Κι όμως αξίζει τον κόπο να σταθούμε για λίγο στα θέματα του πολιτισμού και ιδιαίτερα στον θαυμαστό αυτό κόσμο του βιβλίου. Σε μια κοινωνία με τεράστια κοινωνικά προβλήματα, με πεσμένο το ηθικό με όσα συμβαίνουν καθημερινά στον ταλαιπωρημένο αυτό τόπο, η τέχνη και γενικότερα η κουλτούρα θα πρέπει να είναι, θα πρέπει να γίνει η καταφυγή μας. Η Κυπριακή Βιβλιοφιλία με την έκδοση της συμπληρώνει ένα κενό και συμβάλλει στην παρουσίαση και την προβολή του κυπριακού βιβλίου. Αξιόλογοι άνθρωποι των γραμμάτων όχι μόνο από την Κύπρο αλλά και από την Ελλάδα και την Διασπορά συμβάλλουν με την γραφίδα τους στο να είναι το περιοδικό ένα φόρουμ ιδεών και ανταλλαγής απόψεων.

Υ.Γ 1  Η Κύπρος ζει μέσα στην τρελή χαρά μετά την εκλογή του Ακιντζί. Δεν είναι κακό πράγμα η ελπίδα για τη σύντομη λύση του Κυπριακού. Αλλά η υπερβολή που κυριαρχεί από τους οπαδούς της όποιας λύσης, εξυπηρετεί επικοινωνιακά την Άγκυρα και αυξάνει τις πιέσεις για ακόμη περισσότερες υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά, που είναι η μόνη που υποχωρεί όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να βρίσκει καμιά ανταπόκριση από την τουρκική πλευρά. Και επιπλέον εισπράττουμε ως πρόγευση του τι πιθανόν να ακολουθήσει, στα πλαίσια μιας αμερικανονατοϊκής λύσης, τη στήριξη που παρέχει ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία στην τουρκική επεκτατική πολιτική. Κι ο Σενέρ Λεβέντ στους Αναστασιάδη-Ακιντζί: «Εκπλήττομαι μαζί σας. Θέλετε μια συνολική λύση και δεν θέλετε μιαν ενιαία πατρίδα. Πάντα διζωνική. Δικοινοτική. Γρουσούζικος αριθμός το δύο. Πού μας οδηγεί; Σκεφτείτε το λίγο. Ο νότος θα ανήκει στους Ελληνοκύπριους και ο βορράς στην Τουρκία, έτσι δεν είναι;»

Υ.Γ. 2  Γίνεται καθαρό όσο περνά ο καιρός πως το μόνο που επιδιώκουν οι δανειστές της Ελλάδας και ειδικά το Βερολίνο, είναι να γονατίσουν τη χώρα και να μετατρέψουν τον Αλέξη Τσίπρα σε Αντώνη Σαμαρά! Την ίδια ώρα καιροφυλακτούν για να «δικαιωθούν» εκείνοι που οδήγησαν με την πολιτική τους τη χώρα στη σημερινή κατάρρευση. Όσα λάθη και να καταλογίζονται στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, δεν είναι αυτή που φέρει την ευθύνη για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Και ο ελληνικός λαός έχει μνήμη !

*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

E-mail:   stephanos.constantinides@gmail.com



Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 07/06/2015