Κύπρος - Έχουν κάθε λόγο να τα βάλουν με την υπουργό Εργασίας

 

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου

Ο άνθρωπος δούλευε σε εταιρεία επίπλων για πολλά χρόνια. Μεσήλικας πια, με δύο έφηβα παιδιά και σύζυγο με μεταστατικό καρκίνο και άνεργη, βρέθηκε κι αυτός άνεργος. Βρήκε απασχόληση (γιατί απασχόληση πρέπει να ονομάζεται πια κι όχι εργασία), με τέσσερα ευρώ την ώρα. Τεχνίτης, ικανός, εργατικός, αξιοπρεπής, αλλά τα προσόντα δεν έχουν σημασία. Η αγορά δεν έχει ανάγκη από τεχνίτες αλλά από φτηνό εργατικό δυναμικό το οποίο θα βρίσκεται στο έσχατο της απόγνωσης και δεν θα φέρνει αντίρρηση σε ό,τι του ζητηθεί. «Χαίρομαι να μου ζητάνε να δουλέψω 15 ώρες», μας είπε.

Οι οκτώ ώρες την ημέρα σημαίνουν 620 ευρώ το μήνα. Ενώ τα 15ωρα αυξάνουν το οικογενειακό εισόδημα, ακόμα κι αν δεν αφήνουν χρόνο για να μην είναι οι άνθρωποι παρά ρομπότ. Μέχρι πρόσφατα η οικογένεια εβοηθείτο με ένα επίδομα. Το οποίο αποκόπηκε γιατί βρέθηκε στο όνομα του συζύγου κατάθεση. Κατάθεση με το ποσό που πήρε ως πλεονάζον όταν απολύθηκε από τη δουλειά του. Και το οποίο ποσό μειώνεται μήνα με το μήνα αφού μια τετραμελής οικογένεια, με ένα άτομο με σοβαρά προβλήματα υγείας και δύο παιδιά που θα ήθελαν να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα υπόλοιπα -τουλάχιστον στο θέμα της εκπαίδευσης- σίγουρα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει με 600-700 ευρώ το μήνα.

Σύμφωνα με την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας, τα έξοδα διαβίωσης για ένα άτομο ηλικίας 15-64 ετών, καθορίζονται σε €733,60. Προστίθενται €366,80 για κάθε άτομο ηλικίας 15-64 και €220,08 για κάθε παιδί κάτω των 14 ετών. Αν γενικεύσει κάποιος τους υπολογισμούς της εν λόγω Υπηρεσίας, μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται 1.800 ευρώ το μήνα. Και ενδεχομένως το κράτος να μην μπορεί να εξασφαλίσει ένα τέτοιο ποσό για κάθε οικογένεια, αλλά σίγουρα μπορεί να μην την καταδικάζει να εξαθλιωθεί, να φτάσει σε σημεία απόγνωσης που να μην ξέρει πια τι κάνει και να σπάζει γραφεία στις δημόσιες υπηρεσίες. Μπορεί να είναι μεμονωμένες οι περιπτώσεις των ανθρώπων που χάνουν τον έλεγχο, δεν είναι όμως μεμονωμένες οι περιπτώσεις που έχουν κάθε λόγο να τα βάλουν με τις υπηρεσίες προνοίας, με το υπουργείο Εργασίας που θα έπρεπε να φροντίζει για τους πολίτες του να μην έχουν ανάγκη από επιδόματα αλλά δουλειά, με τις συντεχνίες που δεν προβάλλουν καμία ένσταση στους εργοδότες που αμείβουν το προσωπικό τους με ψίχουλα. Έχουν κάθε λόγο να τα βάλουν με την υπουργό Εργασίας που εμφανίστηκε προκλητική στα τηλεοπτικά δελτία να δείχνει πως δεν έχει επίγνωση των συνθηκών των ανθρώπων που τους έχουν αποκόψει το επίδομα, αλλά ούτε και την ενδιαφέρει γιατί το θεωρεί δίκαιο. (Αν διαιρέσει κάποιος τα 620 ευρώ διά τέσσερα αναλογούν σε κάθε άτομο 155 ευρώ. Θα μπορούσε η υπουργός να ζήσει με το ποσό αυτό και κάτι παραπάνω από τις καταθέσεις των 10.000 μέχρι να εξαντληθούν κι αυτές;)

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 06/06/2015