To Κυπριακό μετατράπηκε σε καθαρά θέμα επικοινωνιακής διαχείρισης

Κώστας Βενιζέλος

Τα ΜΟΕ χωρίς τη λύση

ΟΤΑΝ, επιτέλους, θα τελειώσει ο άκρατος ενθουσιασμός και οι υπερβολές, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και τις πραγματικότητες που ισχύουν στο Κυπριακό, το οποίο μετατράπηκε σε καθαρά θέμα επικοινωνιακής διαχείρισης. Είναι προφανές πως ο φόβος είναι ο πιο μεγάλος εχθρός για έξοδο από τα αδιέξοδα. Όπως και το σύνδρομο να πολεμούμε μονίμως τους ανεμόμυλους, που ισχύει για όσους είναι ευχαριστημένοι με τη μιζέρια τους. Το Κυπριακό, όμως, δεν είναι θέμα επικοινωνιακό. Ούτε μπορεί να λυθεί με φιέστες, πανηγύρια, «φώτο οπορτζιούνιτι», πλατειά χαμόγελα. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την άρση των κατοχικών δεδομένων. Άλλη οδός δεν υπάρχει.

Βρισκόμαστε στο σημείο εκκίνησης μιας νέας διαδικασίας, παρόλο που κάποιοι σκοπίμως θέλουν να παρουσιάσουν την εικόνα πως είμαστε προ των πυλών μιας λύσης. Προηγήθηκε συμφωνία για ΜΟΕ, η εφαρμογή των οποίων παραμένει αμφίβολη μέχρι να υλοποιηθεί το πακέτο στο σύνολο του. Είναι, όμως, σαφές πως αυτή τη φορά εάν το συγκεκριμένο πακέτο εφαρμοστεί και δεν επιτευχθεί συνολική συμφωνία, τότε ο κίνδυνος να (μας) μείνει «η ομαλοποίηση σχέσεων δύο εν λειτουργία συνιστώντων κρατών», είναι ορατός. Η δυναμική που δημιουργήθηκε με τον Μουσταφά Ακιντζί θα μπορούσε να αποφύγει την πεπατημένη των ΜΟΕ, που υπό άλλη μορφή και μεθοδολογία είχαν συζητηθεί και στο παρελθόν. Η λογική των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης με τον τρόπο που θα εφαρμοστούν εξυπηρετούν την τουρκική πλευρά, που διαχρονικά θέλει να αποκτήσει το στάτους της οντότητας. Η κοινωνία έχει αποκαταστήσει διαύλους επικοινωνίας και αυτό είναι εμφανές.

Το ζητούμενο σήμερα, όπως και πάντα, είναι η αποκατάστασης της ενότητας της χώρας. Τούτο μπορεί να γίνει χωρίς αχρείαστους πειραματισμούς. Πρέπει, όμως, να αναγνωρίσουν όλοι πως το Κυπριακό έχει αλλάξει. Και τούτο θα είναι προς όφελος όλων, Ε/κ και Τ/κ, Αρμενίων και Μαρωνιτών. Το μείζον δεν είναι οι συζητήσεις ( ξανά και ξανά) για τη διακυβέρνηση, τις εξουσίες, τη σημειολογία της «πολιτικής ισότητας». Η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί μέσα από μια λύση να εξαργυρώσει το νέο ρόλο που διαδραματίζει στην περιοχή. Ενός ρόλου στον οποίο όλοι οι άλλοι επενδύουν (η Τουρκία θέλει να τον καταστήσει δικό της) ενώ εμείς παραμένουμε προσκολλημένοι σε ξεπερασμένα μοντέλα και συζητήσεις ατέρμονες και μη παραγωγικές.

Όσο στη Λευκωσία, ένθεν και ένθεν του κατοχικού οδοφράγματος, θα ασχολούνται με τις φιέστες, στην Τουρκία μπορεί μεν να επικεντρώνονται στον σχηματισμό κυβέρνησης, όμως οι μηχανισμοί δεν έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους. Ούτε οι σχεδιασμοί θα αναπροσαρμοσθούν, εκτός κι εάν τα δεδομένα τους καταστήσουν ανέφικτους ή εκτιμήσουν πως δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του καθεστώτος της Άγκυρας.

Το Κυπριακό θα λυθεί με την αποκατάσταση της ενότητας της χώρας, με βάση τα σημερινά γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δεδομένα και όχι με όρους της δεκαετίας του '70. Οι λογικές της όποιας λύσης οδηγούν σε νέες περιπέτειες, που αυτή τη φορά δεν θα αφήνουν περιθώρια αντίδρασης. Θα είναι και το τέλος.

Κώστας Βενιζέλος

- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-k-venizelos/103/261882/ta-moe-choris-ti-lysi#sthash.PkyRgr45.dpuf