Στέφανος Κωνσταντινίδης*
Οι
δημοσιογράφοι δεν
είναι μόνο μια σοβαρή πηγή πληροφόρησης, αλλά και μια σημαντική πηγή ιστορικής
τεκμηρίωσης. Προπάντων όταν βρίσκουν τον χρόνο εκτός από την καθημερινή
δημοσιογραφική τους ενασχόληση να αποτυπώσουν στο χαρτί και μαρτυρίες που για
διάφορους λόγους δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Επί πλέον το βιβλίο ενός
δημοσιογράφου, με έντονη μακροχρόνια παρουσία στα δρώμενα του τόπου του,
αποτελεί μια συσσωρευμένη ιστορική αναφορά και μια σημαντική μαρτυρία. Αυτό
προσφέρει και το βιβλίο του παλαίμαχου δημοσιογράφου Φάνου Κωνσταντινίδη, «Ένας
βετεράνος αποκαλύπτει», από τις Εκδόσεις Επιφανίου (Λευκωσία, 2014), με πρόλογο
του ιστορικού και φιλόλογου Ανδρέα Μακρίδη. Ο Φάνος Κωνσταντινίδης στο βιβλίο
του καταγράφει γεγονότα, εμπειρίες και νέα στοιχεία για τη σύγχρονη κυπριακή
ιστορία.
Διάβασα με πολύ
ενδιαφέρον το βιβλίο του Φάνου Κωνσταντινίδη με τον οποίο είχα την τιμή να
συνδεθώ φιλικά σε δύσκολες εποχές που περνούσε η Κύπρος, στη δεκαετία του '60. Είχα
μάλιστα τη χαρά να συνεργαστώ μαζί του στην εφημερίδα «Συναγερμός» που εξέδιδε
τότε. Τον θυμούμαι από την εποχή επίσης που ήταν ανταποκριτής της «Καθημερινής» των Αθηνών, αργότερα της
«Ελευθερίας» και στη μεταπολίτευση της «Ελευθεροτυπίας». Στις ανταποκρίσεις και
στα άρθρα του, όπως και στο βιβλίο του, τον χαρακτήριζε πάντα ο σεβασμός στα
γεγονότα και η αντικειμενικότητα. Διαβάζοντας το βιβλίο του συναντάς έναν
άνθρωπο με μεγάλη αγάπη για τον τόπο του, αγάπη για τους δικούς του ανθρώπους,
αγάπη για τους φίλους και τους συνανθρώπους του. Όπως αναφέρει και ο ίδιος στο
βιβλίο του, στη νεότητά του γοητεύτηκε από τις ιδέες της Αριστεράς και θέλησε
μάλιστα να γίνει μέλος του ΑΚΕΛ. Φαίνεται ότι τον απέτρεψε ο Χριστάκης
Κατσαμπάς που ήταν τότε γενικός γραμματέας της Ανορθωτικής Οργάνωσης Νεολαίας -
ΑΟΝ, προκατόχου της ΕΔΟΝ, συστήνοντάς του να περιμένει μέχρι τουλάχιστον να
τελειώσει το γυμνάσιο. Αργότερα εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και συμμετείχε στον
απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-1959. Στο βιβλίο του υπάρχουν αναφορές για τον
αγώνα και αθησαύριστα στοιχεία. Με το τέλος του αγώνα προσπάθησε, αν και
επρόσκειτο στη λεγόμενη Ενωτική Παράταξη, να τηρήσει την αντικειμενικότητά του
ως δημοσιογράφος. Παρόλα αυτά υπέστη διωγμούς, ακόμη και μια απαγωγή και έναν
ξυλοδαρμό.
Στο βιβλίο
υπάρχουν σημαντικές μαρτυρίες τόσο για τον στρατηγό Γρίβα όσο και για τον
Αρχιεπίσκοπο Μακάριο με τους οποίους ο συγγραφέας είχε συναντηθεί αρκετές φορές
και συνομιλήσει μαζί τους. Αναφορές υπάρχουν και για το πραξικόπημα που
ετοίμαζε η χούντα το 1972, αλλά και για τα γεγονότα της Κοφίνου που προηγήθηκαν
και που οδήγησαν στην απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο. Ακόμη
υπάρχουν αναφορές και μαρτυρίες για το πραξικόπημα του Ιουλίου του 1974, καθώς
και για την περίοδο που ακολούθησε μετά την τουρκική εισβολή.
Δεν υπάρχει
αμφιβολία ότι το βιβλίο του Φάνου Κωνσταντινίδη, πέρα από τον αυτοβιογραφικό
του χαρακτήρα, έχει και μια σημαντική ιστορική διάσταση για όσους μελετούν τη
σύγχρονη κυπριακή ιστορία, αλλά και για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν
περισσότερα για τις δύσκολες εποχές που πέρασε αυτός ο τόπος. Όπως πολύ σωστά
το έχει τονίσει ένας νεότερος δημοσιογράφος στην παρουσίαση του βιβλίου, ο
Κώστας Βενιζέλος, πρόκειται «για μια κατάθεση ψυχής, καθώς πέραν από τον
δημοσιογράφο, στο βιβλίο αποκαλύπτεται και ένας ευαίσθητος άνθρωπος, που
εκπέμπει από τη γραφή του συγκίνηση. Αποκαλύπτεται ένας οραματιστής μιας άλλης
εποχής, που έχει σήμερα εκλείψει». Έχοντας γνωρίσει τον Φάνο Κωνσταντινίδη,
μπορώ να επιβεβαιώσω όσα είπε ο Κώστας Βενιζέλος. Είναι ένας άνθρωπος με
ευαισθησία και ανθρωπιά.
Να πω επίσης πως το βιβλίο του θα παραμείνει μια σημαντική ιστορική αναφορά και μαρτυρία για
όσα διαδραματίστηκαν για μισό αιώνα σε αυτό τον τόπο. Και θα ευχόμουν και άλλοι
δημοσιογράφοι να τον μιμηθούν και να μας αφήσουν τις μαρτυρίες τους
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 31/05/2015
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire