ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Η σαρωτική επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα
αλλά και η αντοχή του Μπέρνι Σάντερς, παρά την ήδη προεξοφλημένη
κατάκτηση του χρίσματος των Δημοκρατικών από τη Χίλαρι Κλίντον,
οφείλονται κατά κύριο λόγο σε ένα ετερόκλητο ολοένα πιο ισχυρό
«αντισυστημικό» ρεύμα. Στην περίπτωση αυτή το επιχείρημα της πρώην
πρώτης κυρίας και υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ ότι αποτελεί ιστορικό
γεγονός η ανάδειξη της πρώτης γυναίκας στην Ιστορία της χώρας ως
υποψηφίας για τον Λευκό Οίκο κινδυνεύει να σκιασθεί από τις συστημικές
πτυχές του επικοινωνιακού της στίγματος.
Οκτώ χρόνια στον Λευκό Οίκο στο πλευρό του συζύγου της η Χίλαρι δεν υπήρξε Πρώτη Κυρία στη σκιά του προέδρου, αλλά εξέπεμπε το στίγμα ότι επηρέαζε αποφασιστικά στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη συγκυβερνούσε με τον σύζυγο της, ένα μοντέλο οικογενειακού-πολιτικού συνεταιρισμού που είχε διαμορφωθεί από την εποχή που ο Μπιλ Κλίντον εξελέγη κυβερνήτης στο Αρκάνσας.
Το ότι η Χίλαρι διεκδικεί την προεδρία είναι γνωστό από το τέλος της δεύτερης θητείας του Κλίντον, με δεδομένο όμως τότε το προβάδισμα του αντιπροέδρου Γκορ για το χρίσμα, η Πρώτη Κυρία εξελέγη γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και εισήλθε στο Καπιτώλιο την ίδια μέρα που αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο. Σε μεγάλο βαθμό ο αέρας και η αυτοπεποίθηση ότι η κατάκτηση του χρίσματος με δεδομένη τη μακρά θητεία της στην πολιτική θα είναι περίπατος οδήγησε στην επικράτηση του Μπαράκ Ομπάμα στις προκριματικές των Δημοκρατικών το καλοκαίρι του 2008. Οταν εγκατέλειπε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις αρχές του 2013 η Χίλαρι Κλίντον δεν έκρυβε ότι θα αφιέρωνε την επόμενη τετραετία στη διεκδίκηση του χρίσματος.
Απέναντι στον δεξιό λαϊκιστή Τραμπ και στον ριζοσπάστη αριστερό -με τα μέτρα των ΗΠΑ- Σάντερς που εκπέμπουν δύο διαφορετικά μηνύματα αντισυστημικής αμφισβήτησης, η Χίλαρι κινδυνεύει να προβάλει σαν μια υποψήφια που διεκδικεί εδώ και δεκαπέντε και πλέον χρόνια τον Λευκό Οίκο, σαν η επιτομή του συστημικού επαγγελματία πολιτικού που πολλές φορές τα τελευταία χρόνια δεν έκρυβε τον εκνευρισμό της για την καθυστέρηση της ανάδειξης στο ύπατο αξίωμα της χώρας, μια έμμεση υπόμνηση ότι στην αντίληψή της ήταν η αποκορύφωση μιας καριέρας που τη «χρωστούσαν» τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και κοινωνία της χώρας. Ετσι η στάση του Μπέρνι Σάντερς, με άλλα λόγια η τυπική ή ουσιαστική στήριξη από μέρους του της Χίλαρι Κλίντον προσλαμβάνει βαρύνουσα σημασία για την αντιμετώπιση του αντισυστημικού λαϊκισμού του Ντόναλντ Τραμπ.
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΘΝΟΣ, 9-06-2016
Οκτώ χρόνια στον Λευκό Οίκο στο πλευρό του συζύγου της η Χίλαρι δεν υπήρξε Πρώτη Κυρία στη σκιά του προέδρου, αλλά εξέπεμπε το στίγμα ότι επηρέαζε αποφασιστικά στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη συγκυβερνούσε με τον σύζυγο της, ένα μοντέλο οικογενειακού-πολιτικού συνεταιρισμού που είχε διαμορφωθεί από την εποχή που ο Μπιλ Κλίντον εξελέγη κυβερνήτης στο Αρκάνσας.
Το ότι η Χίλαρι διεκδικεί την προεδρία είναι γνωστό από το τέλος της δεύτερης θητείας του Κλίντον, με δεδομένο όμως τότε το προβάδισμα του αντιπροέδρου Γκορ για το χρίσμα, η Πρώτη Κυρία εξελέγη γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και εισήλθε στο Καπιτώλιο την ίδια μέρα που αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο. Σε μεγάλο βαθμό ο αέρας και η αυτοπεποίθηση ότι η κατάκτηση του χρίσματος με δεδομένη τη μακρά θητεία της στην πολιτική θα είναι περίπατος οδήγησε στην επικράτηση του Μπαράκ Ομπάμα στις προκριματικές των Δημοκρατικών το καλοκαίρι του 2008. Οταν εγκατέλειπε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στις αρχές του 2013 η Χίλαρι Κλίντον δεν έκρυβε ότι θα αφιέρωνε την επόμενη τετραετία στη διεκδίκηση του χρίσματος.
Απέναντι στον δεξιό λαϊκιστή Τραμπ και στον ριζοσπάστη αριστερό -με τα μέτρα των ΗΠΑ- Σάντερς που εκπέμπουν δύο διαφορετικά μηνύματα αντισυστημικής αμφισβήτησης, η Χίλαρι κινδυνεύει να προβάλει σαν μια υποψήφια που διεκδικεί εδώ και δεκαπέντε και πλέον χρόνια τον Λευκό Οίκο, σαν η επιτομή του συστημικού επαγγελματία πολιτικού που πολλές φορές τα τελευταία χρόνια δεν έκρυβε τον εκνευρισμό της για την καθυστέρηση της ανάδειξης στο ύπατο αξίωμα της χώρας, μια έμμεση υπόμνηση ότι στην αντίληψή της ήταν η αποκορύφωση μιας καριέρας που τη «χρωστούσαν» τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και κοινωνία της χώρας. Ετσι η στάση του Μπέρνι Σάντερς, με άλλα λόγια η τυπική ή ουσιαστική στήριξη από μέρους του της Χίλαρι Κλίντον προσλαμβάνει βαρύνουσα σημασία για την αντιμετώπιση του αντισυστημικού λαϊκισμού του Ντόναλντ Τραμπ.
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΕΘΝΟΣ, 9-06-2016
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire