ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

jeudi 19 février 2015

To Κολλέγιο Αθηνών και αυτές οι ελίτ που κυβερνούν την χώρα, όποια κυβέρνηση κι αν είναι στην εξουσία !

Οι συμμαθητές του Μπαλτά απέναντι στις αποφάσεις του

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ
Ο υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς και ο καθηγητής Θάνος Βερέμης ήταν συμμαθητές στο Κολλέγιο Αθηνών.

Με καθυστέρηση (δηλώνει εκνευρισμό που ξεχείλισε;) απάντησε ο νέος υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς στα δημοσιεύματα που τον επέκριναν την περασμένη Κυριακή με σφοδρότητα για την κατάργηση δομών αριστείας και στις τρεις εκπαιδευτικές βαθμίδες: τα Συμβούλια στα ΑΕΙ και τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία, λέγοντας ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά... είναι μια στρεβλή φιλοδοξία».
Ο υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς και ο καθηγητής Θάνος Βερέμης ήταν συμμαθητές στο Κολλέγιο Αθηνών.

Η απάντηση από το υπουργείο Παιδείας έφθασε χθες, και ενώ δεν αναφέρει καθόλου το όνομα του κ. Μπαλτά, η παράλειψη αυτή μάλλον τονίζει τον προσωπικό τόνο της απάντησης παρά τον αποσιωπά. Διότι, από το περιεχόμενο της ανακοίνωσης φαίνεται ότι ο κ. Μπαλτάς απαντά στους τρεις συμμαθητές του στο Κολλέγιο Αθηνών, οι οποίοι επέκριναν με άρθρα τους στην «Κ», τις πρώτες αποφάσεις του συμμαθητή τους Αριστείδη. Πρόκειται για τους διακεκριμένους σήμερα πανεπιστημιακούς Αντώνη Εφραιμίδη, καθηγητή Ηλεκτρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ των ΗΠΑ με τον τίτλο του Διακεκριμένου Καθηγητή και μέλος του Συμβουλίου του ΕΜΠ, και Θάνο Βερέμη, ομότιμο καθηγητή του ΕΚΠΑ, αλλά και τον Διονύση Γουσέτη.
Ιδού πώς σχολίασε το υπ. Παιδείας τα δημοσιεύματα: «Σαν ρετσινιά κόλλησαν σε διάφορους σχολιαστές, της “ημετέρας παιδείας μετέχοντες”, τα όσα είπε ο υπ. Παιδείας περί αριστείας, που τραυματίζει τις παιδικές ψυχές. Μίλησαν περί κομμουνιστικής εξίσωσης προς τα κάτω και περί μετριοκρατίας. Και όμως, η μετριότητα προκύπτει σχεδόν αβίαστη είτε από τη βαθμοθηρία και το παπαγαλίζειν, προϊόντα του άγχους της διαρκούς επιβράβευσης, είτε από την παραίτηση και την ήσσονα προσπάθεια, προϊόντα του διαρκούς άγχους μήπως επαναληφθεί η πρώτη αποτυχία. Σύνδρομα ανάρμοστα στην ψυχοσύνθεση των ανηλίκων, καθώς και στην πραγματοποίηση του εκπαιδευτικού έργου που αποστολή έχει να κοιτάζει όλη την τάξη και όχι να ξεχωρίζει πρόωρα τα 20άρια και τα 19άρια. Η ενήλικη ζωή, μοιραία, βρίθει εξετάσεων, αξιολογήσεων και διακρίσεων. Οι ισορροπημένοι και φιλομαθείς έφηβοι διαθέτουν πολύ περισσότερα εφόδια για μετέπειτα διακρίσεις από ό,τι τρυφερά πανικόβλητα μυαλά πρόωρα διακεκριμένα στο κυνήγι του βαθμού μάλλον παρά της γνώσης».
Είναι προφανές ότι οι σχολιαστές της «ημετέρας παιδείας μετέχοντες» δεν είναι άλλοι από τους συμμαθητές του κ. Μπαλτά. Αυτό έκρινε ο Θάνος Βερέμης και, μέσω της «Κ», απαντά στον υπουργό: «Η καθυστερημένη και ελλειπτική απάντηση του υπουργού δεν εκπροσωπεί τον Μπαλτά που θυμάμαι. Το άγχος της βαθμοθηρίας και του παπαγαλισμού και της διαρκούς επιβράβευσης αποδίδεται σε “τρυφερά και πανικόβλητα μυαλά πρόωρα διακεκριμένα στο κυνήγι του βαθμού μάλλον παρά της γνώσης”. Αναρωτιέμαι εάν αυτή η περιγραφή ανταποκρίνεται στους αρίστους συμμαθητές μας τότε, αγαπητέ Αριστείδη. Ποιον εννοείς άραγε; Τον Βένιο Αγγελόπουλο; Τον Αντώνη Εφραιμίδη; Τον Γιάννη Μπερτράν; Τον Θεόδωρο Κοντογιαννόπουλο; Τον Μίλτο Χατζόπουλο; Τον αείμνηστο Αλκη Ρουσσόπουλου; Ή μήπως τον Αριστείδη Μπαλτά; Ο τελευταίος μάλιστα, από ό,τι θυμάμαι ήταν ολύμπιος και δεν φαινόταν ποτέ να έχει άγχος. Καμία απάντηση από τον κ. υπουργό για τα μέτρα που εξήγγειλε». Ο κ. Μπαλτάς παρότι μετείχε σε εξετάσεις αριστείας, δεν κατέληξε «πανικόβλητος κυνηγός του βαθμού». Αντίθετα, ήταν άριστος και πάντα με ολύμπια ψυχραιμία. Ετσι τον σχεδίασε ο Θάνος Βερέμης για τον «Θησαυρό», το ετήσιο λεύκωμα των τελειοφοίτων του Κολλεγίου το 1962.
Από την πλευρά του, ο κ. Εφραιμίδης σχολίασε στην «Κ»: «Προτάσεις και τοποθετήσεις χωρίς επιχειρήματα στερούνται σοβαρότητας. Ο κ. υπουργός επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό του περί “τρυφερής” ηλικίας, δηλαδή ότι άμιλλα και διακρίσεις σε νεαρά ηλικία είναι ψυχοφθόρες και καταστρεπτικές. Σε ποιες μελέτες ψυχολογίας και παιδαγωγικής στηρίζει αυτόν το αυθαίρετο ισχυρισμό; Σε όλη την υφήλιο (τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες χώρες) τα ταλέντα εντοπίζονται σε νεαρότατη ηλικία. Υπάρχουν συγκεκριμένα προγράμματα που ανακαλύπτουν και προωθούν ταλαντούχα παιδιά και κάθε άλλο παρά αρνητικές είναι οι συνέπειες. Μήπως θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν την πραγματικότητα πριν από την έκδοση ανακοινωθέντων που υποβαθμίζουν έτι περαιτέρω την αξιοπιστία του;».
Έντυπη

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire