Συρία - Η γεωστρατηγική σύγκρουση

Γιώργος Καπόπουλος

Κέρι , Πούτιν και Λαβρόφ έκαναν στη Μόσχα σημαντικά βήματα σύγκλισης για τη Συρία και άνοιγαν τον δρόμο για την πραγματοποίηση της διεθνούς διάσκεψης που αρχίζει σήμερα στη Νέα Υόρκη.
Την ίδια στιγμή Τουρκία και Σαουδική Αραβία εξαντλούσαν κάθε δυνατή προσπάθεια να ληφθεί υπόψη, να συνυπολογισθεί η δική τους Ατζέντα στον συνολικό περιφερειακό διακανονισμό που προωθούν Κρεμλίνο και Λευκός Οίκος που έχει ως κεντρικό άξονα την αναβάθμιση του Ιράν ως παράγοντα ευρύτερης σταθεροποίησης στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία.

Η Σαουδική Αραβία συνέπηξε ένα μέτωπο σουνιτικών χωρών που διεκδικεί και ένοπλη παρουσία στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, ένα έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα ότι το Ριάντ θα κάνει ό,τι μπορεί ώστε οι περιοχές που ελέγχουν σήμερα οι Τζιχαντιστές στη Συρία και στο Ιράκ να μην πέσουν στα χέρια είτε των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, είτε των συμμάχων της Σιιτικής Πολιτοφυλακής του Ιράκ, των δυνάμεων του Ασαντ αλλά και της Χεζμπολάχ.
Η νευρικότητα της Σαουδικής Αραβίας είναι έκδηλη, καθώς αντιμετωπίζει το Ιράν σχεδόν σε όλα τα σημεία του ορίζοντα:
Στην απέναντι ακτή του Κόλπου, όπου η άρση της διεθνούς απομόνωσης της Τεχεράνης θα οδηγήσει τις Μοναρχίες του Κόλπου σε πολιτική ίσων αποστάσεων μεταξύ Ριάντ και Ιράν.
Στην Υεμένη που εξελίσσεται σταδιακά σε μια δεύτερη Συρία, όπου Ριάντ και Τεχεράνη πολεμούν μέσω αντιπροσώπων.
Στη Συρία - Ιράκ, όπου μέρα με τη μέρα καθίσταται φανερό ότι τη χαριστική βολή στο Ισλαμικό Κράτος των Τζιχαντιστών μπορούν να την επιτύχουν οι χερσαίες δυνάμεις του Ιράν και των συμμάχων του στη Βαγδάτη, στη Δαμασκό και το Νότιο Λίβανο, μαζί με τους Κούρδους αντάρτες της βορειοανατολικής Συρίας, αλλά και του Κούρδους μαχητές Πεσμεργκά του βορείου Ιράκ.
Η Αγκυρα, από τη μεριά της, κατοχυρώνει την παρουσία της γύρω από τη Μοσούλη, παρά τη συντονισμένη διεθνή πίεση να αποσύρει τις δυνάμεις της από Ρωσία και ΗΠΑ. Διαμηνύει πολύ απλά ότι αν με βγάλετε έξω από τη Συρία και επιχειρησιακά και πολιτικά, θα με βρείτε μπροστά σας λίγο παρακάτω.
Όμως η Αγκυρα δεν σταματά στα περίχωρα της Μοσούλης που την διεκδίκησε σθεναρά στην περίοδο 1923-26 η Τουρκία του Κεμάλ, τόσο για τον έλεγχο των Κούρδων όσο και για τα πλούσια κοιτάσματα Πετρελαίου που υπάρχουν στην περιοχή φθάνοντας στα πρόθυρα ένοπλης σύγκρουσης με τη Βρετανία που διοικούσε τότε το Ιράκ. Την Τετάρτη ανακοινώθηκε η ίδρυση Τουρκικής Στρατιωτικής Βάσης στο Κατάρ, μια κίνηση - μήνυμα με πολλούς αποδέκτες:
Την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα που καλούνται να πεισθούν ότι το κόστος της κατανόησης των ζητούμενων της Άγκυρας για την επόμενη μέρα στη Μέση Ανατολή είναι μικρότερο από την παράκαμψη - αγνόησή της.
Τη Σαουδική Αραβία και τα υπόλοιπα Εμιράτα που καλούνται να αποδεχθούν ότι τον κύριο λόγο για λογαριασμό των Σουνιτών Μουσουλμάνων τον έχει και για γεωγραφικούς αλλά και για ιστορικούς λόγους -ως κληρονόμος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- η Τουρκία. Όπως είναι γνωστό, Τουρκία και Κατάρ έχουν κοινή πολιτική στην Αίγυπτο, όπου στηρίζουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τον ανατραπέντα Πρόεδρο Μόρσι, σε αντίθεση με το Ριάντ και τα υπόλοιπα Εμιράτα που στηρίζουν το σημερινό πρόεδρο.
Αγκυρα και Ριάντ δίνουν μάχες οπισθοφυλακής, καθώς η έξαρση της τζιχαντιστικης τρομοκρατίας με κορύφωση το τρομοκρατικό πλήγμα στο Παρίσι στις 13 Νοεμβρίου έχουν καταστήσει απόλυτη προτεραιότητα την εξάλειψη του Ισλαμικού Κράτους με τη συμμαχία Τεχεράνης, Βαγδάτης και Δαμασκού συν τη Χεζμπολάχ να είναι η μόνη επιλογή για μια νικηφόρα εκκαθαριστική χερσαία επιχείρηση.
Από τη Μοσούλη στο Κατάρ
Η Αγκυρα δεν σταματά στα περίχωρα της Μοσούλης που την διεκδίκησε σθεναρά στην περίοδο 1923-26 η Τουρκία του Κεμάλ, τόσο για τον έλεγχο των Κούρδων όσο και για τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου που υπάρχουν στην περιοχή, φθάνοντας στα πρόθυρα ένοπλης σύγκρουσης με τη Βρετανία που διοικούσε τότε το Ιράκ. Την Τετάρτη ανακοινώθηκε η ίδρυση τουρκικής στρατιωτικής βάσης στο Κατάρ.
kapopoulos@pegasus.gr



Πηγή: Ημερησία
Δημοσιεύτηκε στις 18/12/2015