Ακολουθώντας την ευαισθησία του υποστηρίζει συνεκμετάλλευση του αερίου με την Τουρκία, έστω και αν αυτή επιδιώκει πάντα να μας καταστρέψει

Ένας ευαίσθητος Πρόεδρος

Του Λουκή Λουκαΐδη

«Εχετε έναν ευαίσθητο Πρόεδρο», μας είπε πριν λίγο καιρό στενοχωρημένος ο κ. Χριστόφιας. Το είπε αυτό λόγω της κριτικής που του έκαναν για τις επανειλημμένες του γκάφες και σφάλματα. Μάλιστα μας έδωσε και δείγματα της στενοχώριας του εμφανιζόμενος να δακρύζει. Η ευαισθησία με την αφηρημένη της μορφή είναι μια αξία. Όταν όμως συγκεκριμενοποιηθεί, πρέπει να εξετάζεται σε ποια θέματα ένας είναι ευαίσθητος και ανάλογα να αξιολογείται. Μελετώντας τη συμπεριφορά του Προέδρου στα χρόνια της θητείας του αποκλίνω στην άποψη ότι οι ευαισθησίες του είναι μάλλον προς τη λανθασμένη κατεύθυνση.
Και εξηγούμαι: Ο Πρόεδρος μας έδειξε ότι έχει ευαισθησία για μια Κύπρο «ενωμένη» με εναγκαλισμένους τους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους σε ξεχωριστούς όμως πολιτικούς χώρους -σε δύο ζώνες- οι μεν να κυβερνούν από τη μια πλευρά και οι άλλοι από την άλλη. Μάλιστα για να αποδείξει τη σχετική ευαισθησία του, άπλωσε το χέρι του και σε 50.000 εποίκους και δέχτηκε και έναν Τουρκοκύπριο (;) Πρόεδρο εκ περιτροπής. Ακόμη δε λόγω της ευαισθησίας του στα ανθρώπινα δικαιώματα προχώρησε και πρότεινε όπως οι περιουσίες των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα δίνονται κατά προτεραιότητα στους καημένους τους χρήστες και όχι στους ιδιοκτήτες. Στην αρνητική δε τουρκική στάση η ευαισθησία του τον εμπόδισε να αντιδράσει ανάλογα.
Στη συνέχεια ξεχωρίζουμε την περίπτωση του Μαρί.
Ευαίσθητος ο Πρόεδρος στην εγκληματική αμέλεια που οδήγησε στον άδικο θάνατο 13 προσώπων, διέταξε αμέσως να γίνει έρευνα από τον κ. Πολυβίου και ανάλογα με το αποτέλεσμά της να αναλάβει τις ευθύνες του. Όμως, η ευαισθησία του αφορούσε μάλλον τη διατήρησή του στην εξουσία παρά την ανάληψη ευθυνών από τον ίδιο με τη διαδικασία που αυτός αποφάσισε.
Έτρεξε να καταθέσει στην Επιτροπή Πολυβίου αλλά όταν ο έγκριτος νομικός απεφάνθη ότι την κύρια ευθύνη για την εγκληματική τραγωδία στο Μαρί είχε ο κ. Χριστόφιας, αυτός, προτού διαβάσει καν το πόρισμα, είπε ότι αυτό «ήταν λάθος» και ακολούθησε τη συνταγή του «είπαμε-ξείπαμε». «Δεν πρόκειται», τονίστηκε από αυτόν και τους πέριξ του, «να παραιτηθεί ο Πρόεδρος» διότι αυτός δεν είχε ιδέα για τους κινδύνους των εκρηκτικών υλών!
Έφυγε τότε και το ΔΗΚΟ που τον υποστήριζε και έμεινε μόνος με το ΑΚΕΛ. Η ευαισθησία του όμως δεν του επέτρεψε να υπακούσει στο ψήφισμα της Βουλής που εκφράζει την πλειοψηφία του λαού και που ζητούσε την παραίτησή του.
Στη συνέχεια έχουμε το θέμα του αερίου. Μόλις που πρόλαβε ο Κασίνης να εμποδίσει μιαν αγορά αερίου εκατομμυρίων από τη Shell.
Αφού αναγκάστηκε ο Πρόεδρος να ακυρώσει τη συμφωνία με τη Shell και να πληρώσουμε αποζημιώσεις, άρχισε να δίνει σημασία στο δικό μας αέριο αλλά επειδή αποδείχτηκε ότι η ευαισθησία του δεν ανέχεται «δημοσίους υπαλλήλους» να μιλούν ελεύθερα και να τους έχει έτσι μες στα πόδια του, μας έφερε την Πραξούλα, οι ιδέες της οποίας ταυτίζονται με τις δικές του και μέσω της άρπαξε τις αρμοδιότητες του Κασίνη. Τώρα ακολουθώντας την ευαισθησία του υποστηρίζει συνεκμετάλλευση του αερίου με την Τουρκία, έστω και αν αυτή επεδίωκε πάντα να μας καταστρέψει.
Τέλος, η οικονομία μας δεν πήγαινε καλά για χρόνια. Τον προειδοποιούσαν οι ειδήμονες αλλά η ευαισθησία του, του έλεγε να μη στενοχωρήσει τους ψηφοφόρους του λέγοντας την αλήθεια και παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα για να προλάβουμε τα χειρότερα και έτσι προτιμούσε να ωραιοποιεί την κατάσταση με αποτέλεσμα σήμερα να βρισκόμαστε μόλις ένα βήμα πριν από τον μηχανισμό στήριξης. Αχ αυτή η ευαισθησία του κ. Δημήτρη! Με τη δική μας όμως αντίστροφη ευαισθησία τι θα γίνει επιτέλους;
*Ο Λουκής Λουκαΐδης είναι δικηγόρος, πρώην δικαστής του ΕΔΑΔ.