Στόχος η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Σενάριο 2004;

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Μετά τη συνάντηση της Νέας Υόρκης το τοπίο έγινε ακόμη πιο θολό στο Κυπριακό.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φέρεται να δέχτηκε εκεί όσα ο Ντάουνερ μέσω Μπαν Κι Μουν παρουσίασε ως πρόοδο και συγκλίσεις και γυρίζοντας στην Κύπρο δήλωσε τα αντίθετα. Στο μεταξύ στην Άγκυρα πανηγυρίζουν ότι δικαιώθηκαν ενώ ο Ντάουνερ και οι Εγγλέζοι φρόντισαν να ενημερώσουν και τους Ευρωπαίους εταίρους για την «πρόοδο» που υποτίθεται ότι επιτεύχθηκε. Αναφέρθηκε επίσης πως η υπουργός Εξωτερικών Ερατώ ΚοζάκουΜαρκουλλή προσπάθησε να πείσει τις Βρυξέλλες για την μη επίτευξη προόδου λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας. Το ίδιο προσπάθησε να κάνει και ο πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου στη συνάντηση που είχε στις Βρυξέλλες με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Στη Λευκωσία οι διασυνδεδεμένοι με τον Ντάουνερ δημοσιογράφοι, εκφράζοντας προφανώς τις σκέψεις του, μίλησαν για διπροσωπία του Χριστόφια λέγοντας πως άλλα δέχτηκε στη Νέα Υόρκη και άλλα λέει στην Κύπρο για εσωτερική κατανάλωση. Αφήνουν δε να νοηθεί, μεταφέροντας προφανώς τις σκέψεις του Ντάουνερ, πως μετά την επόμενη τριμερή συνάντηση του Ιανουαρίου προγραμματίζεται διεθνής διάσκεψη.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Και γιατί ο Προεδρος αρνήθηκε να δώσει τα σχετικά έγγραφα στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου με την δικαιολογία πως θα διαρρεύσουν τη στιγμή που στην ουσία δεν υπάρχουν μυστικά, αφού οι Εγγλέζοι και ο Ντάουνερ ενημέρωσαν ήδη τους Ευρωπαίους εταίρους, οι Τούρκοι τα γνωρίζουν και πανηγυρίζουν, ενώ ο Ντάουνερ φρόντισε μέσω των Κυπρίων φίλων του δημοσιογράφων να τον εκθέσει; Και το κυριότερο πού βρίσκεται η αλήθεια; Ο κυπριακός λαός έχει δικαίωμα να γνωρίζει.
Όλα αυτά θυμίζουν το σενάριο που αναπτύχθηκε το 2004 με το σχέδιο Ανάν. Τότε ο στόχος ήταν η διάλυση της Κυπριακή Δημοκρατίας για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο ισότιμος συνεταιρισμός των δύο συνιστώντων κρατιδίων, τουτέστιν ένα κυπριακό μόρφωμα προτεκτοράτου υπό τον έλεγχο της Άγκυρας και την υψηλή αγγλοαμερικανική εποπτεία. Φαίνεται πως και σήμερα ο στόχος είναι ο ίδιος. Να διαλυθεί η Κυπριακή Δημοκρατία για να μη προεδρεύσει αυτή την φορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάτι που θα ενισχύσει ακόμη περισσότερον τη διεθνή της υπόσταση. Αυτό επιδιώκει η Άγκυρα και δεν το κρύβει, αυτό επιδιώκει το Λονδίνο και δεν το κρύβει, αυτό επιδιώκουν και κάποιοι στην Κύπρο που θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς για την αποτυχία τους να επιβάλουν το σχέδιο Ανάν και ιδιαίτερα η μεταπρατική μερίδα της κυπριακής αστικής τάξης. Οι μεταπράτες Κύπριοι αστοί ονειρεύονται από καιρό την τουρκική αγορά που θεωρούν σημαντική για την επέκταση εκεί των δραστηριοτήτων τους σε μια στιγμή που χάνουν την ελλαδική αγορά λόγω της κρίσης.
Ο σχεδιασμός των Ντάουνερ - Άγκυρας Λονδίνου είναι να σπρώξουν τα πράγματα σε μια διεθνή διάσκεψη, μια επανάληψη της διαδικασίας Μπούργκενστοκ, και εκεί να εκβιάσουν λύση συνεταιρισμού δύο ισότιμων κρατιδίων με μια συνομοσπονδιακή δομή, να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και η Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασκηθεί από τον νέο συνεταιρισμό, προς όφελος φυσικά της Τουρκίας. Το ερώτημα ξανά είναι πώς τοποθετείται απέναντι σε αυτό το σενάριο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και φυσικά το ΑΚΕΛ. Θα επωμισθεί το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς, το ΑΚΕΛ, μια λύση που θα διαλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, θα προτεκτοροποιεί την Κύπρο προς όφελος της Άγκυρας και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της μεταποικιακής βρετανικής πολιτικής και αυτά της μεταπρατικής κυπριακής αστικής τάξης;
Την ίδια στιγμή συμβαίνουν περίεργα πράγματα στην οικονομία και στο θέμα του φυσικού αερίου. Η εμπλοκή των δύο αυτών θεμάτων στους σχεδιασμούς λύσης γίνεται όλο και πιο φανερή. Μια κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας θα διευκόλυνε τους εκβιασμούς που θα ασκηθούν για να γίνει αποδεκτό ένα νεο-ανανικό σχέδιο λύσης. Το αέριο προσφέρεται ήδη σαν δώρο στους Τουρκοκύπριους και ως δέλεαρ στην Άγκυρα -ακόμη και από τον Ντάουνερ- και μάλιστα πριν τη λύση. Στα δώρα που συνηθίσαμε να προσφέρουμε στην άλλη πλευρά και που φυσικά στο τέλος καταγράφονται ως διαπραγματευτικά κεκτημένα είναι και η προσφορά πριν τη λύση στους Τουρκοκύπριους να συμμετέχουν στην κυπριακή Ευρωπαϊκή Προεδρία! Αναβαθμίζοντας έτσι το μόρφωμα των κατεχομένων με όλες τις συνέπειες που μπορεί αυτό να έχει.
Σενάριο λοιπόν 2004; Όλες οι ενδείξεις που έχουμε ένα τέτοιο σενάριο φωτογραφίζουν. Φυσικά όπως και το 2004 υπάρχει και ο ξενοδόχος. Ο λαός που θα έχει την τελευταία λέξη.
*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ε-mail stephanos.constantinides@gmail.com